Oorspronkelijk geplaatst door Jan Meuleman
(Bericht 2412542)
Hangt er vanaf wat jij objectief noemt. Welke cijfers zijn niet objectief?
TRANSFERS: GELDSTROOM BEDRAAGT 7% VLAAMS BNP
Eind oktober 2004 maakte de Vlaamse regering de resultaten bekend van de ABAFIM-studie over de geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië en Brussel.
Het voormalige kabinet van minister-president Bart Somers hield deze resultaten lang verborgen onder druk van Elio Di Rupo en zijn marionet Guy Verhofstadt. Onze studiedienst analyseerde de studie en kwam tot vrij indrukwekkende bevindingen over de jaarlijkse financiële stroom naar de Franstaligen.
Sociale zekerheid
De vier traditionele sectoren van de sociale zekerheid, waarvan Vlaanderen 64 procent financiert, zijn samen goed voor een geldstroom van 3,74 miljard euro
Gezondheidszorg: 1,24 miljard euro
Kinderbijslagen: 0,34 miljard euro
Arbeitsmarktuitgaven: 1,23 miljard euro
Pensioenen: 0,93 miljard euro
Volgens cijfers van het RIZIV zou in de gezondheidszorg het overheidsverbruik per hoofd van de bevolking in Vlaanderen niet veel lager liggen dan in Brussel en Wallonië en de geldstroom dus volledig te wijten zijn aan de relatief hoge Vlaamse bijdrage in de financiering. Men kan zich bij die informatie echter vragen stellen. 21 procent van die cijfers over de overheidsuitgaven is immers niet traceerbaar en kan niet toegewezen worden aan één van de gewesten. Ook een meer gedetailleerd onderzoek van de gezondheidszorg toont aan dat het overheidsverbruik per hoofd in Brussel en Wallonië wel degelijk fors hoger ligt dan in Vlaanderen.
De sector ‘arbeidsmarktuitgaven’ omvat de werkloosheidsuitkeringen, loopbaanonderbrekingen en brugpensioenen. In deze sector zijn de overdrachten zowel een gevolg van de disproportioneel hoge Vlaamse bijdrage – 64 procent t.o.v. een bevolkingsaandeel van 58 procent - als van het disproportioneel lage verbruik. Vlaanderen heeft een aandeel van minder dan 50 procent in de totale Belgische massa werkloosheidsuitkeringen.
7 % van het Vlaamse BNP
De transfer in de federale begroting bedraagt 1,52 miljard euro. Die transfer is gelijk aan het verschil tussen de som die Vlaanderen bijdraagt in de federale ontvangsten en de som die het ervoor terugkrijgt in de vorm van federale uitgaven. Ook ten gevolge van de financieringswijze van de gemeenschappen en de gewesten ontstaat een overdracht vanuit Vlaanderen. Volgens de ABAFIM-studie bereikte die financiële stroom in 2003 een grootteorde van 1,3 miljard euro.
Doordat Vlaanderen mee intresten betaalt op schuld die door Franstalig België of ten behoeven van Franstalig België is gemaakt ontstaat eveneens een geldstroom. De K.U.Leuven schatte deze jaarlijkse overdracht op ongeveer 4,5 miljard euro. Ook op de overdrachten uit het verleden – geld dat Wallonië eigenlijk aan Vlaanderen zou moeten terugbetalen – kunnen intresten aangerekend worden. De Universiteit Antwerpen (UA) raamt deze intresten op overdrachten uit het verleden op 1,6 miljard euro.
Omwille van de bondigheid laten we hier de geldstromen in de autonome overheidsbedrijven, in de Europese structuurfondsen, in het verkeersboetefonds en in de legercompensaties buiten beschouwing.
De totale overdracht van Vlaanderen aan de Franstaligen bedraagt meer dan 12,68 miljard euro per jaar. De Vlamingen verliezen op deze manier 7 % van hun BNP. Dit is een afdracht van meer dan 2 100 euro of 84 714 BEF per Vlaming per jaar, allicht de hoogste afdracht aan een andere gemeenschap, waar ook ter wereld. Het is zeker hoger dan wat de West-Duitsers afdragen aan het voormalige Oost-Duitsland.
Solidariteit met andere naties moet kunnen, maar dan op voorwaarde dat ze vrijwillig en doorzichtig is. De huidige gedwongen solidariteit van de Vlamingen met de Franstaligen is eigenlijk niets anders dan een regelrechte diefstal. Niemand is gebaat bij deze afbraak van het Vlaamse dynamisme. Ook de Walen profiteren op langere termijn niet van de grote jaarlijkse geldstroom vanuit Vlaanderen. Welk volk heeft immers ooit al iets gewonnen bij een aangeleerde hulpeloosheid van zijn onderdanen?
|
