Brandaan

Dat klopt in zekere zin, maar het kernland Ethiopië (toch zeker zo'n 75% van het huidige grondgebied) behoort al vele decennia tot Abessinië (of een van de aanhorige vorstendommen).



Dat klopt, het is eens iets anders dan de natuurparken, kerken (in Ethiopië), stranden en het hedonisme van de hoofdstad, en in zulke regio's valt er meestal ook heel wat te bezichtigen waar de gemiddelde toerist geen flauw benul van heeft. Bovendien heb ik er vrienden wonen. Ik ben al voor m'n werk in het buitenland geweest maar uiteindelijk schiet er toch niet zoveel tijd over om interessante dingen te doen buiten de werksfeer. (of als je dan al eens een dag vrij bent zoek je eerder ontspannende besteminngen op). Tenzij je natuurlijk een superinteressante job hebt. Ik hou ook wel van een beetje avontuur op reis, zo heb ik al Zuid-Ossetië en Abchazië bezocht, rebellengebieden in Myanmar en de grens tussen Kirgizië en Tadjikistan, stuk voor stuk onvergetelijke ervaringen.

Zijn de regimes ook gemengd? Edina?

Edina

Volgens verschillende statistieken zoals UNDP is Eritrea toch een stuk welvarender dan Ethiopië, minder lijkt mij ook moeilijk, buiten de hoofdstad heerst de middeleeuwen en gebrek aan alles. Het vorige regime heeft wel in bepaalde streken electriciteit aangelegd en de Chinezen bouwen nu nieuwe wegen, maar het overheersende beeld in Ethiopië is toch dat van schrijnende armoede en achterlijkheid.



EN bij de Ethiopiërs...


[/quote]

Vorig jaar toen ik laatst checkte, bleek het zelfs niet mogelijk je zonder vergunning buiten Asmara te begeven. Ethiopië is ook niet zo gemakkelijk te bereizen, vooral omdat de wegen en het openbaar vervoer zo slecht zijn (elk voertuig dat we namen viel in panne, en overal moet je urenlang discussiëren om iets gedaan te krijgen), en je aan de provinciegrenzen telkens een ellenlange controle moet doorstaan. Op den duur begin je zelf ook Qat te kauwen om de miserie te vergeten, net zoals 90% van de Ethiopiërs. (wel ja, ik vond dat eigenlijk wel best aangenaam, maar 'k zou het toch niet heel m'n leven doen, gezien de staat van het gebid van de gemiddelde Ethiopiër... )

Edina

Inderdaad, in Ethiopië is (bijna) iedereen straatarm, maar de verschillen in Kenya zijn hallucinant, het is onvoorstelbaar dat er in een van de economisch betere landen van Afrika toch hongersnood en extreme armoede heersen, niet eens zo verschillend van Ethiopië. (soms erger, nergens in Ethiopië zag ik toestanden zoals in Kenya waar uitgehongerde kinderen vechten voor een stuk mango). Deze extreme verschillen zijn ook de reden waarom Nairobi "Nairobbery" genoemd wordt...


klopt, Ethiopische en Eritrese mensen zijn ook lang, slank en niet al te donker.

Ik heb er onderzoek gedaan. En de financiering daarvoor kwam niet uit Eritrea. ;-)

Ik kan natuurlijk niet vergelijken, want bent nooit in Ethiopië geweest, maar Eritrea is er in ieder geval sterk op achteruit gegaan sinds de recente oorlog waarin Ethiopië met luchtaanvallen serieus wat vernielingen heeft aangericht. Ze hebben natuurlijk het voordeel van wel wat infrastructuur te hebben van toen het nog een Italiaanse kolonie was. Maar daarmee is het dan ook gezegd. Ook in Eritrea is armoede troef. Zelfs in een stad als Massawa...

Dat wist ik niet, maar die permits kan je echt wel krijgen hoor. Je moet er alleen de tijd voor nemen.

Klinkt zeer bekend in de oren. Zeker busreizen zijn wat dat betreft een hele belevenis. In Eritrea moest ik bovendien overal ook nog eens eerst langs de lokale "chef" om uit te leggen wat ik daar kwam doen. Dat nam ook altijd uren in beslag, maar was meestal ook best gezellig en steevast gepaard met een koffieceremonie.

Ik wist niet dat Qat slecht was voor de tanden... Grappig dat je dat zegt trouwens, want wat bij veel Eritreeërs opviel was hun gave, witte gebit. Dat heeft te maken met het gebruik stokjes gemaakt van een bepaalde boom (de adai) die overal te koop zijn langs de weg en op de bus. Door erop te kauwen verandert het is een soort borstel en het bevat ook nog eens antibacteriële substanties.

Edina



Het lijkt mij wel een interessant land, en naar het schijnt heeft Asmara fascistische modernistische architectuur van de jaren '30! Ik kan het mij moeilijk voorstellen... Volgens mij hebben beide landen een erg gelijkaardige cultuur, behalve misschien meer Italiaanse en Arabische invloed in Eritrea.






In Ethiopië was dat ook dikwijls het geval. Ethiopische koffieceremonieën hebben soms wel een commercieel kantje, toch in toeristische gebieden.




Dat gebruiken ze in Ethiopië ook, maar met minder succes... het moet ook gezegd dat ze in het oosten van Ethiopië dagelijks enorme hoeveelheden Qat kauwen. Alles ligt en hangt daar maar wat rond, zelfs de geiten, die het afval van de Qat eten.

Eritrea is zeker een bezoek waard. De modernistische architectuur van Asmara is intrigerend. Er wordt zelfs overwogen om er werelderfgoed van te maken. Het maakt er in ieder geval een zeer speciale stad van. Maar ook Massawa met zijn arabische invloeden is prachtig (wel serieus vernield in de oorlog). De landschappen zijn indrukwekkend. Wel veel minder gevarieerd (en droger) dan Ethiopië. Heel opvallend is ook het gevoel van eenheid en trots bij de mensen (al is dat door de oorlog hier en daar wel verminderd). Ik denk ook wel dat er qua cultuur veel parallellen zijn met Ethiopië, ook al proberen ze dat in Eritrea tegen te gaan door onder meer Amharische muziek te verbieden enzo. De Italiaanse invloed blijkt vooral ook nog in de keuken: in de hoofdstad vind je pizerria's en kan je overal pasta eten. Naast injera's natuurlijk.

Dat is een enorm pluspunt in Eritrea. Toerisme is daar quasi onbestaande, zodat je eigenlijk nergens toeristische commerciële toestanden hebt. Er zijn dan ook amper toeristische voorzieningen, dus het is wel heel basic reizen.

Qat is verboden in Eritrea, wat niet wegneemt dat het er ook wordt gebruikt, maar toch niet op grote schaal.

Hier zijn trouwens wat foto's te zien van die modernistische architectuur in Asmara.

Edina

Bedankt voor de link.


Sommige stukken van Ethiopië zijn zuiver woestijn, andere erg vochtig. Oost-Ethiopië, zoals Harrar, is ook sterk Arabisch beinvloed.



Ook in Ethiopië vind je tot in het kleinste dorp redelijk eetbare spaghetti's, maar goed ook want die injera en "tips" vind ik werkelijk niet te vreten... (normaal gezien eet ik overal zoveel mogelijk de plaatselijke specialiteiten, maar in Ethiopië ging het echt niet met de beste wil van de wereld). "Amharpop" is populair in heel Ethiopië, en gelijkt eigenlijk meer op Arabische muziek dan op Afrikaanse. Eritrese muziek is ook populair en klinkt gelijkaardig. Ze hebben een heel bijzondere manier van dansen. Overal in Ethiopië vind je koffiehuizen en bars waar traditionele dansen en muziek te bewonderen vallen. (alle vrouwen en dansers aanwezig zijn ook te koop 8O )







Sommige stukken zijn vrij toeristisch, zoals het Simien gebergte, Addis zelf, Lalibela en Axum. (maar nog ontzettend weinig toeristisch en gekend gezien hun indrukwekkend potentieel). Toch valt het op dat overal zelfs de meest elementaire infrastructuur ontbreekt, behalve in Addis. Enkel de mentaliteit van de mensen wordt erdoor verpest, dat krijg je overal waar heel arme mensen plots geconfronteerd worden met dikke toeristen met grote lenzen die kwistig dollars rondstrooien.
In andere delen van Ethiopië komt werkelijk geen enkele buitenlander, daar is de bevolking ook veel gastvrijer.



Misschien maar goed ook, als je ziet welke ravages het aanricht.

De Eritrese bevrijdingsbewegingen waren mohamedaans geïnspireerd. De linksen sloten zich daarbij aan.

Ik heb er nooit op gekauwd, maar het spul is allomtegenwoordig in de Hoorn en in Jemen. Op een vlucht van Adis naar Djibouti maakten we een onaangekondigde stop in Dire Dawa. De (weinige) passagiers moesten achteraan in het vliegtuig gaan zitten, en de voorste rijen zetels werden beladen met balen in witte polyethyleen. Bleek het om een ganse lading qat te gaan. Vele medepassagiers hebben zich voor de rest van de vlucht goed geamuseerd.

Wat het zaakje hooguit nóg ingewikkelder maakt...

De ethnie kan hier ook een rol spelen. Mengistu behoort tot de zogenaamde "donkere", niet-semitische Ethiopiërs, waar de lichtere Ethiopiërs met meer semitische gelaatstrekken nogal op neerkijken.

Klopt, toch was hij gedeeltelijk een Amhaar (nochtans over het algemeen een bleek semitisch ras dat altijd de elite leverde), en bevoordeelde hij de Amharen.

Ik ben in Dire Dawa geweest, net als in Harar is elke man, vrouw, bejaarde, en zelfs de kinderen en de geiten aan de Qat. Op de markten zie je weinig anders dan reusachtige hoeveelheden Qat. Het heeft een stimulerend effect, te vergelijken met coke maar het duurt langer. In combinatie met alcohol of koffie is het nog krachtiger, en het is ook uitstekend voor nachtelijke activiteiten... Het heeft het extra voordeel dat het de honger onderdrukt, wel handig in een land waar ik het eten absoluut walgelijk vond en er zowiezo niet veel te eten valt. Nadeel is behalve tandbederf weinig economische activiteit. (toch is het oosten minder arm dan de hooglanden, die chronisch overbevolkt zijn, ook daar wordt Qat gekauwd, maar minder extreem veel)

Sounds like a good deal, vind je niet?

Het westen zorgt voor voedsellevering... de bevolking zelf groeit en eet khat :)

Zijn vader was, als ik me niet vergis, een "donkere" Ethiopiër die van nogal lage komaf was.

Eerlijk gezegd vind ik heel die afhankelijkheid een slechte zaak, als ze geld hebben om oorlog te voeren en khat te kopen moeten ze ook maar geld hebben om eten te kopen. Als we helpen moet het zijn met wegen en fabrieken, eten geven brengt geen structurele veranderingen en creëert afhankelijkheid.

Hoe sterk staan zij tegenover elkaar militair? Hebben beide landen een dienstplicht? Wat voor materiaal hebben ze voor een mogelijke oorlog?