Nynorsk |
26 augustus 2007 12:06 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius
(Bericht 2880488)
Lees de openingspost nog eens...
Gezinsdrama... ''t zal wel weer zo'n voorbeeldig gezinnetje zijn zeker?'
De verkneukeling kan niet op. Duidelijk dat Mitgard z'n diepste wens voor werkelijkheid gehouden heeft.
Ik blijf braaf als ik die post wijt aan een gebrek aan elementaire 'intelligentie'.
De rest van het 'wit - zwart - bruin' laat ik aan de kindjes die er zich door aangesproken voelen.
|
Ik vind zijn reactie zeer normaal. Meer nog: ik dacht net hetzelfde. Gezinsdrama's komen niet zelden voor in gezinnen die voor de buitenwereld 'voorbeeldig' zijn. Omdat de problemen de vier muren van het huis niet verlaten, maar binnenin is het vaak hel. Ook omdat er vaak niemand echt om geeft. Het zou niet de eerste keer zijn dat iemand uit zo'n "voorbeeldig" gezinnetje hulp zoekt bij een broer, zus, moeder,... en gewoonweg niet geloofd wordt. Het is opvallend hoeveel dat gebeurd, daarom moet er zelfs nog geen 'gezinsdrama' aan te pas zijn gekomen. Hoewel ik niet vind dat er doden moeten vallen om van een drama te spreken.
Jij mag je verlagen tot het niveau dat je daarin verkneukeling ziet. Je zou er ook frustratie in kunnen zien. Of een aanklacht. Een aanklacht dat onze maatschappij niet liever doet dan verdoken drama's blijven bedekken. "Hij had een hoge functie" en van die dingen, tja, dan is het onmogelijk dat het toch mis gaat eh. Wie had dat nou verwacht? "Ze had me wel eens verteld dat het niet altijd even goed gaat, maar ja, die mensen komen buiten, hun kinderen studeren goed, ze hebben hobby's, en hij heeft goed werk, dus ja". Niet willen zien. Het is ook érg prettig als je een probleem wil aangeven bij je omgeving en je krijgt enkel "tja, geen enkele vent is perfect eh, wees blij dat hij zo hard werkt, dat hij de kost goed verdient". Maar blijf jij maar bij je verkneukelingshypothese als dat beter bij je past.
En nee, het gaat nu niet om een "voorbeeldig gezinnetje". Een tweeling groeit op bij druggebruikers, een drugdealende ex komt het gezin uitmoorden. Dat is niet voorbeeldig. En we kunnen niet �*lles voorkomen, en iedereen heeft de verantwoordelijkheid over zijn eigen gedrag, maar het zou me zeker niet verbazen mocht ook hier iemand, voor zijn eigen gemak, een oogje dicht hebben geknepen, druk bezig zijnde met de eigen 'problemen'.
We leven in een vereenzamende maatschappij, en gezinsdrama's zullen steeds meer voorkomen, bij voorbeeldige én onvoorbeeldige gezinnetjes.
|