Het loont nochtans de moeite het boek eens te lezen.

Neen, want zonder de bevrijding was er misschien in Europa geen enkele jood, gehandicapte of geesteszieke meer te bespeuren, bij wijze van spreken.

Feit is dat waar de lokale kerk heeft geprotesteert de joden er ook relatief veilig waren.

Het antisemitisme was ingebakken in de cultuur, en niet enkel in de Duitse. Pius XII had de macht om de massamoorden te voorkomen. Hij was een antisemiet, overduidelijk, en zo is het ook te lezen in de brieven waarvan citaten te lezen zijn in het boek van Goldhagen.

Een koning is ondemocratisch, het enige wat ik hem verwijt.

ja, de pauselijke legers zouden uiteraard het Duitse leger verslagen hebben :roll: :roll:

een verkiezing dus.

met volgende kandidaten :

1. den albert
2. den flip
3. laurent
4. astrid

wie kies je ?

Bij een democratische verkiezing mag iedereen zich kandidaat stellen!;-)

ok, een referendum met zelfde kandidaten. wie kies je ? (

Natuurlijk. Kijk maar op familiale schaal wat er gebeurt als de ouders niet zuiver op de graat zijn geweest, wat een ravages dat generaties lang kan aanrichten. Of het nu om collaboratie of een andere vorm van mishandeling gaat. En dan vooral dié zaken waar niet over gerept wordt, de geheimen. Die rotten soms generaties lang door in de levens van het nageslacht.

Dus: natuurlijk dragen nakomelingen de schade en schande van de voorouders met zich mee. Ook collectief, een natie, een volk, een stad.

:lol:

bravo voor deze gedachte. Helemaal mee eens.

Een koning hoeft dat niet te zijn. Hij heeft immers geen noemenswaardige politieke macht. Zijn rol is tegenwoordig grotendeels protocollair.

Dat zeg jij en in theorie zou het zo moeten zijn, maar achter de gordijntjes trekken die lui aan vele koordjes.

Speculatie...

Grapjas! :-D

Dat is één mogelijk repliek. Een andere zou erin kunnen bestaan dat je je bewering onderbouwt. Maar dat is natuurlijk al wat minder eenvoudig...

Dat zou ik kunnen doen, maar is het wel nodig? Enkel iemand met oogkleppen, zal ontkennen dat een familie die 177 jaar aan de macht is, niet bepaalde dingen naar zijn hand zal zetten. Hiermee bekritiseer ik niet de enkel Saxen-Coburgs, maar de monarchie in het algemeen.

Ja.

Sorry, maar wegens tijdgebrek ga ik even moeten copy/pasten bij de Republeinse Kring:

Voor een instelling die, in tegenstelling tot het staatshoofd van een republiek (hiermee worden vanzelfsprekend echte republieken bedoeld, niet de dictaturen die die naam dragen), niet de minste democratische legitimiteit (zie het hoofdstuk Een democratisch tekort) bezit, is dit veel, heel veel tastbare macht en invloed. En in zekere zin is dit maar het topje van de ijsberg, want de Belgische koningen hebben hun prerogatieven steeds zo breed mogelijk geïnterpreteerd en in vele gevallen zelfs overschreden.
Dat België globaal gezien democratisch functioneert, is zeker niet te danken aan het democratisch bewustzijn en aan de moraal van onze monarchie: voor Leopold I was de Grondwet veel te liberaal, Leopold II verzette zich zijn leven lang tegen algemeen stemrecht, en offerde onder het voorwendsel van beschaving (lees evangelisatie) miljoenen Afrikanen op aan zijn hebzucht, Leopold III zag er geen graten in om bij Hitlers gratie op de troon te blijven, en Boudewijn trad de Grondwet met voeten om zijn geweten (en zijn troon!) te behouden. Denken we verder aan de moord op Lumumba, of aan de regimes die met koninklijke medeplichtigheid en Belgische centen werden opgericht of gesteund in Congo, Spanje, Chili, Rwanda enz., dan wordt de droomwereld van de enen een nachtmerrie voor de anderen.
Ook recentelijk is er niets veranderd: druk op justitie (in het proces tegen de "vier van Butare"), op de administratie (klooster te Opgrimbie), op een senaatscommissie (euthanasie), op de privé-sector (Fortis en vermoedelijk ook Sabena), minachting voor de burgerlijke ten voordele van kerkelijke instellingen bij prinselijke huwelijken, het feit dat koninklijke spruiten nooit naar een openbare school (toch "koninklijk atheneum" geheten!), maar systematisch naar katholieke privé-scholen gestuurd worden, zijn maar enkele voorbeelden.
bron: http://www.crk.be/N/noodzakelijkeuvel_N.php

Gek toch hoe iemand zoals u het koningshuis lief heeft.

Dat een meerderheid van onze volksvertegenwoordigers in 1830 - niet te vergeten onder diplomatische druk - voor de monarchie opteerde, biedt geen soelaas: ze representeerden niet meer dan de financiële elite van het censuskiesrecht, d.w.z. ongeveer 40 000 mannen en geen enkele vrouw. De democratische geldigheid van die beslissing (zie ook verder periodiciteit) is trouwens bedenkelijk: er werd niet voor een persoon, wél voor een instelling gekozen, maar dan wel een instelling die het volk verplicht alle toekomstige staatshoofden te aanvaarden in functie van het toeval van hun geboorte. Met andere woorden, onze toenmalige volksvertegenwoordigers hebben het toeval een soort carte blanche voor alle eeuwigheid gegeven!
bron: http://www.crk.be/N/noodzakelijkeuvel_N.php

En daar gaat het mank. Immers, de grondwet kan gewijzigd worden en de koning afgezet. Een koning leeft van populariteit en als die onder de 50% duikt dan heb je als koning nou eenmaal een probleem.