????
excuseer ?
Ik ben echt niet met je mee hoor :?

Wat bedoel je nu ?
Wat met die norm ?
Refereer je hier naar wat de 'norm' ( statistisch ofzo ? ) is voor seksuele voorkeur ?
Wat is de relevantie ?
Bedoel je dat die 'norm' dan maar moet doorgedrukt ( in therapie ) worden teneinde verdere problemen te voorkomen ofzo ?

Dáár gaat/ging het zelfs niet over..... je wijkt hier in feite af

De vraag is wat de huidige consensus is hoe men mensen die in de knoop liggen met hun homoseksuele geaardheid in de toegepaste psychologie, aldus gebaseerd op de meest gangbare kennis ( die uiteraard nog voor verandering vatbaar is ) ervan, behandeld.
Nu mag het nog zo zijn dat er op theoretisch vlak over de oorzaken wat gepalaverd wordt, zelfs dat er plots een nieuwe doorbraak gemaakt wordt, met de nodige consequenties naar een alternatieve behandelingswijze dan nog zal dit niet onmiddellijk in praktijk worden gezet..... net omdat het geen exacte wetenschap is.

Vrijheid van meningsuiting. Ik ben toch ook vrij om te geloven dat de planeet hier is geschapen door een groepje blauwe reptielen die ons later gaan opeten?
Gaan ze me daarvoor nu ook van school gooien omdat ze zich daaraan storen?

Ik wil wel eens zien wat zouden denken van jouw opvatting op pedofilie of seks met minderjarigen.

'k Vrees dat je dan bedrogen uitkomt 8-)

Ik wijk niet af. Ik stel een vraag bij iemands betoog.

De norm moet in de eerste plaats een afgeleide zijn van de deugdelijkheid. Ze wordt niet voor niets vaak in één adem genoemd met "waarden".

Ik vind/vond eerlijk gezegd van wel.
Niet die bewuste post van je was hier het keerpunt maar zowat al je eerere posts daar waar je alternatieve zienwijzen en het feit dat het geen exacte wetenschap betreft gebruikt als alibi om dan ook maar effe de consensus betreffende toegepaste behandelingswijze _ wat hier uiteindelijk toch hetgeen is wat ze wilt gaan doen_ dan maar naar wel believen uit te voren.
Jij sprak toch eerder in deze post bv toch over dat ze niet de intentie had om te preken maar wel om op te voeden volgens haar normen.
Terwijl ze kiest voor een opleiding om dat te doen volgens de gangbare normen

Je uitleg is hier echt te gek voor woorden.

Ik vroeg jou waarom je er 'norm' bijsleurt ...
( Okay... ik deed dat ook al maar zuiver in de betekenis van wat men denkt te weten en hoe te handelen = consensus dus )
.... net omdat ik vermoed dat jij wat anders bedoelde onder 'norm' maar zelfs in mijn stoutste dromen had ik niet kunnen vermoeden ( ik lieg hier hoor ;-) ) dat jij ging afkomen met een wollige uitleg ivm ethiek ed .... en dan nog eentje naar willekeur

Kun je me verklappen wat het conform bijbrengen van een ethiek _ gesteld het vermeend ontbreken van een vermeend juiste ethiek_ te maken heeft met de huidige psychotherapeutische behandelingswijzen ?
Uiteindelijk ging het daar toch over.

Daar gaat het inderdaad over, maar om dat te weten moeten we misschien wat dieper graven.
Bij deze wacht ik dus nog steeds op dat antwoord. Ook op die bronnen naar die beruchte wetenschappelijke consensus.

Wollig dan nog wel.

U had het over een consensus over homoseksualeit. Men zou kunnen zeggen, een wollige overeenkomst om homoseksualiteit op gelijke voet te zetten met (hetero)seksualiteit, in totale afwezigheid van ethische, wetenschappelijke fundering.
U noemde die consensus, de norm. U ging daarbij in de fout.

uiteraard !
Wollig omdat het
1) een erg rekbaar begrip is
2) weinig te maken heeft met psychotherapie... buiten misschien het ontwaren dat een bepaalde persoon net mede die problemen ervaart omwille van de maatschappelijke reacties.



Neen, niet echt
Ik benadrukte net het verschil in een theoretische kennis die men denkt te hebben over het ontstaan van psychische problemen _dat is dus al niet gelijkwaardig met een consensus ivm het bestaan van homoseksualiteit_ en het toepassen van therapie om die problemen op te lossen.
Hiermede geef je wederom aan dat je aan 't af wijken bent...zoals ik al zei


Om er dan toch maar op in te gaan ....
Dit is pas een vb van wollige uitleg.
Als iedere deftige fundering ontbreekt , zoals jij komt te claimen_ dan staat het natuurlijk op gelijke voet of iedere vergelijking/ongelijkheid onbepaald tot nader order...
of wat had je nu gedacht ?
En van wanneer doet ethiek er nu weer toe.

Tiens ... da's ook weer nieuw

Ik gebruikte enkel norm in een andere betekenis waarvan de context reeds duidelijkheid verschafte dat het ging over de betekenis als standaard/afspraak en niet in de levenbeschouwelijke betekenis zoals jij in jouw reactie erop deed ....
en dat noem jij dan in de fout gaan ?

Ik ben ook door economie geraakt, terwijl ik quasi de gehele cursus fundamenteel ontken. Waar trek je de lijn?

There ain't no fun in fuckin' some ghost.:-P

Is de faculteit aardrijkskunde de plaats om een believer van de Flat Earth Society te diplomeren, zonder zijn kennis van aardrijkskunde te toetsen? ;-)

awel lombas komt het toch net te zeggen ?

1) je zult moeten zorgen dat je de studies haalt en dan moet je jezelf _indien je er al een totaal andere visie op nahoudt_ op een mening of een vrij te maken betoog na toch voornamelijk moeten houden aan de stof die ze u inlepelen
2) Als je later aan de hand van die studies een job ( bv dokter ) wenst uit te oefenen die net vereist dat je netjes de consensus van die materie moet toepassen dan zal je dat moeten doen al denk je er het uwe over

Deugdelijkheid (want die uitleg vond je wollig), is noch rekbaar, noch irrelevant aan psychotherapie.


Ok, we zullen voortaan niet afwijken van het het topic in de meest enge zin, de psychotherapie.

Geen verklaring waarom het wél gelijkwaardig zou zijn. Het was namelijk eerst wel een geestesziekte volgens de American Psychiatric Association. Maar goed we zijn overeengekomen dat we het alleen nog over de psychotherapie (mag farmacotherapie ook??) zouden hebben.


Bij het nalezen van je post merk ik dat deze uitleg zelfs niet helemaal klopt. Bedoel je nu het ruim nemen van iemands norm, of de gangbare norm?

Ik heb daar geen probleem mee. Maar economie is een hutsepot.

Ik bedoel dat je niet moet verwachten te slagen voor een examen Wereldoorlog II als je antwoord op de vraag een overzicht te geven van de Shoah "het was een hoax" is...

Stel nu dat de dame in kwestie burgerlijk ir studeerde, mag ze dan ook uitgesloten worden van de universiteit of bent u enkel deze mening toegedaan omdat ze psychologie studeert en dus wel beter zou moeten weten?

Dat kan goed zijn, maar wat heb je geantwoord op het examen? Datgene wat in de cursus staat of datgene wat jij denkt dat juist is?

Mja, het ligt natuurlijk net iets anders in het geval van onze Amerikaanse vriendin. Als ze later een puber over de vloer krijgt die zegt dat hij problemen heeft met zijn ontluikende homoseksualiteit dan zal deze dame waarschijnlijk niet de ideale therapeute zijn voor deze jongen...

Als je echter als geoloog stelt dat de aarde geschapen is door reptielen dan doe je daar geen vlieg kwaad mee. Je zal hoogstens zelf wat uitgelachen worden door je collega's.

Iemand die stelt dat de aarde geschapen is door reptielen zou nooit geoloog mogen worden.

Die raakt niet door de examens.

Niet echt....
Dit stond er : te lezen....
en dat als verdere verduidelijking, na dat ik je dat vroeg, van dit :...als reactie op een post van mij waar ik het helemaal niet had over norm in de betekenis van het levensbeschouwelijke noch had ik het daar over de consensus waarom homoseksualiteit er is.

Bah neen.... dat hoeft helemaal niet xrc ... maar het moet wel duidelijk blijven en in context van het topic.
Het moge duidelijk zijn dat we elkaar hier verkeerd begrepen hadden... laten we het daarbij houden

Klopt.... ooit ( niet lang hoor ) werd dat zo bekeken.
Er zijn wel meer gekke stoten gebeurd in het verleden.... ken je die visie (1760) van die Zwitserse medicus Tissot betreffende dat masturbatie schadelijk zou zijn voor de gezondheid ? :-)




Let op de quotes hé
Jij sprak over " 'volgens haar normen' "... dat lijkt me equivalent met 'zoals zij erover denkt wat een goede opvoeding is' onafgezien de juistheid ervan en onafgezien de motivering ervan.
Met "gangbare normen" refereerde ik daar naar wat de consensus is ivm behandeling _ 't ging hier tenslotte toch over haar wens psychologie te studeren om dat vervolgens te praktiseren _ en dat uiteraard ook onafgezien de eventuele juistheid ervan.

Ja, sorry xrc dat had duidelijker gekund van me .... mijn fout ergens

Als ze voor burgerlijk ir zou studeren, heiligt gelooft dat bv de rek-constante vertienvoudigd na een gepaste rondedans, dat zo vertelt en becijfert op 't examen , en het geweten is ze dat ook zo in de praktijk wilt gaan toepassen later, dan denk ik niet dat die dame zal slagen.

Is dat dan niet zo ? 8O :lol:

En wat als geweten is dat ze dat gelooft en dat vermoedelijk ook gaat toepassen in de praktijk, maar op de examens correct kan toepassen wat ze geleerd heeft?

Alleen als de planeten op een lijn staan.

Geen slecht idee, lijkt mij. :-)

Neen, die kende ik niet, maar ik zie wel een belangrijk verschil tussen de twee. De biologische schade (want ik vermoed dat het om deze gezondheid gaat?) moet in de eerste plaats aangetoond kunnen worden.
De primaire bron van de psychologische schade is onaantoonbaar. Toevallig heb ik hier een handboek Psychiatrie voor mijn neus liggen en ik citeer onder het hoofstuk "beeldvormend onderzoek van de hersenen": "CT van de hersenen heeft geen plaats in het psychiatrisch onderzoek tenzij gedacht wordt aan ruimte innemend proces."
Dit impliceert dat de enige criteria om van geestesziekte te kunnen spreken veruiterlijkingen zijn van die primaire bron, en ze dus minstens secundair zijn.
Dit verhoogt natuurlijk het natte vinger werk en maakt dat psychiatrie voor een groot stuk onderhevig is een maatschappelijke standaard. En dan komen we terug bij de norm. De manier waarop homoseksualiteit op de lijst van geestesziekten is gekomen is dus even subjectief als hoe ze eraf is geraakt.
Al bij al kunnen we ons dus ook niet beroepen op de wetenschap om te oordelen of homoseksualiteit nu dit of dat is want voor zover ik weet is geen enkele andere wetenschappelijke tak daar mee bezig.

Ik had het inderdaad niet begrepen.

Nou ja... normalerwijs zou men dat verwachten
Je mag natuurlijk niet vergeten dat doorheen de tijd de opvattingen over dat 'aantonen' ook drastisch zijn veranderd en dat fysieke gezondheid en , een 'reine' geest ( psychische gezondheid als het ware dus ) vroeger als één werd aanzien.
Die opvattingen zijn vooral op het seksuele vlak tot laat in de victoriaanse periode gebleven.
Er zijn tot in de laat 19-de eeuw allerhande (pseudo-)medische werken geschreven die wezen op de gevaren ervan
Zo werd een beetje vermoeidheid bij oa jongeren bv algauw als gevolg van masturbatie. .... die gedachte, of beter die 'drogreden', tot in de jaren 60 door ouders en opvoeders is blijven steken.

Dat klopt wel ....denk ik
Psychologie houdt zich dan ook bezig met de menselijke gedragingen én het daarbij verbonden innerlijke leven/aanvoelen.... een subjectief iets dus.



Ja en neen
Volgens mij kan je wel spreken van enige 'vooruitgang' in dat natte vingerwerk en denk ik niet dat er ooit nog een dag komt wanneer homoseksualiteit terug op die lijst komt.
Wat betreft seksuele voorkeuren die op het randje zijn en andere 'voorliefdes' spreekt men dan ook nu over stoornissen of afwijkingen en geen ziekten.... wat meer refereert naar het afwijken van het normale... de 'norm' dus in statistische zin.
Het is pas als het problemen veroorzaakt voor die persoon vs. zijn omgeving ( andere personen ) dat men spreekt over een psychische aandoening.

Ergo homofilie ( net als heterofilie ) hoort daar dus niet bij maar dat wilt niet zeggen dat bepaalde personen ( méér dan hetero's ) voor zichzelf geen problemen mee kunnen hebben.

Dan kom ik terug op wat ik al zei....
Als blijkbaar zelfs de wetenschap het niet kan beoordelen dan kan je er ook niks zinnigs meer over zeggen dan dit :
- Het komt voor
- Er gaat geen enkele verdere schade voor eventuele derden bij gepaard
- Het is zelfs zeker niet zeldzaam maar wel statistisch afwijkend van de 'norm' ( eveneens statisch dus ) te noemen doch significant
- Het hoeft geen psychische problemen te veroorzaken bij te betrokken maar het kán en dat meer dan het bij heterofilie blijkt ... zover we dat kunnen stellen daar dat eveneens gebiased is op de norm ;-)

Blijft de vraag .....
hoe denken we nu homoseksuelen psychisch te behandelen ?
Doen we dat zoals dat gebruikelijk is of laten we voor psychologie studerende personen slagen ook al weten we dat ze later een totaal andere paraktijk erop na zullen houden wegens hun controversiële opvattingen ?

Ja goed, dat zal vroeger wel zo geweest zijn. Nu evolueert dat terug naar die oudere opvatting van biopsychosociale eenheid (hetzij doordachter), maar dat verandert niets aan het feit dat zuiver biologische ziekten (de interne geneeskunde etc.) wel moet aangetoond worden.

Ja, inderdaad.

Ja, dat klopt allemaal, maar dat is een voorwaarde, ingeroepen net omdat men de primaire oorzaak ervan niet vindt. Uiteindelijk weten we dan nog niet of het net zoals alle andere parafilieën in wezen afwijkend is, toch niet op basis van de psychiatrie.

Op deze lijst nu uitgegeven door de APA niet nee.

Allemaal goede voorwaarden om homoseksualiteit te tolereren lijkt mij.

Ik denk dat een behandeling voor een groot stuk bepaald wordt door de vraag van de patiënt zelf, behalve bij psychische problemen waarbij het redenerend vermogen volledig weg is of bij kinderen, dan zijn het de ouders die moeten bepalen wat of hoe er behandeld wordt.
Bovendien blijf ik psychologie zo vaag en subjectief vinden dat ik het niet erg zou vinden als de dame in kwestie wel psycholoog zou worden, maar in dit bewust geval is het natuurlijk de universiteit zelf die beslist.

Is iemand met vooroordelen tegenover holebi's zoals deze jonge dame heeft wel in staat om te vertrekken vanuit de vraag van de cliënt zelf? Ik vrees van niet, want om te kunnen vertrekken vanuit de vraag van de cliënt moet je er wel voor open staan (wat dus gezien haar vooroordelen dus onmogelijk zal zijn).
Het feit dat ze de broodnodige bijscholing die haar duidelijke gebrek aan kennis moet weg werken radikaal weigert is een duidelijk teken dat ze niet bereid is om bij te leren (wie niets wil bij leren hoort al niet thuis op een universiteit) of afstand te doen van haar vooroordelen (en bij een behandeling van holebi's hoogstwaarschijnlijk zal vertrekken vanuit haar eigen negatieve beeld over holebi's, in plaats vanuit de vraag van de cliënt zelf).

Door haar te weigeren op het unief zal ze nooit leren die vooroordelen weg te werken, ze zal alleen bevestigd worden in haar denken.

Haar weigeren hoeft ook niet. Maar het is wel duidelijk dat ze niet in staat is om een diploma psychologe te ontvangen, zolang ze deze nonsens aanhangt althans.

Ze liep duidelijk zo ver achter qua kennis dat ze niet meer mee kon met de rest van de klas, en dus had ze bijscholing nodig.
De universiteit was zo goed om haar er op te wijzen dat ze achter liep en dat als ze er niets aan deed ze zou gebuisd zijn. Ze boden haar zelfs een bijscholing aan om haar een kans te geven om te slagen.
Door die bijscholing te weigeren toonde ze aan dat ze eigenlijk niet wou bij leren maar wou vast houden aan haar vooroordelen.

Wat was er beter geweest: haar op tijd waarschuwen dat ze zich moest herpakken, of haar gewoon in haar onwetenheid laten en ze buizen om het eindexamen (en ze zo haar jaar laten verliezen)?

Wie niet wil bij leren hoort niet op een universiteit thuis. Dan is het geen kwestie van onwetenheid meer, maar van onwil.

Lijkt me eerder een conflict tussen haar visie & de materie die ze wil studeren....