Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus Overigens kan het niet anders of er is een grandioos onevenwicht in de Knesset tussen joodse en Arabische vertegenwoordigers. Kennelijk zet ook de Arbeiderspartij geen Arabieren op haar lijsten. Waarom niet?

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus Ik heb die sites bekeken, ik heb ook al jouw posts gelezen. Er is natuurlijk gebeurd wat er gebeurd is, maar dat is precies wat achterhaald moet worden bij een historische analyse. Je kan het einddoel niet aanwenden als argument om dat einddoel te bereiken, want dan verkeer je in een cirkelredenering. Maar goed, diverse feitelijkheden wil ik zeker aannemen (onder andere bepaalde aspecten van je verwerping van het regime van Arafat). Maar jouw zionistische invalshoek verkleurt de zaken zodanig, dat ik niet akkoord kan gaan met je ANALYSE. Geschiedenis is immers niet de simpele weergave van "de feiten", want die bestaan in zekere zin niet. Wat jij vaststelt als een "feit", wordt helemaal anders geïnterpreteerd door anderen. Ook jij RECONSTRUEERT de geschiedenis volgens je eigen inzichten, begrippen en overtuigingen. Je hebt de "waarheid" dus niet in pacht. Kentheoretisch en historisch bevinden vele van je opvattingen zich in drijfzand, aangezien je LEGITIMEERT, niet VERKLAART noch WEERGEEFT. De objectieve werkelijkheid is voor subjecten onkenbaar, maar kan wel benaderd worden. Dat is de taak van de geschiedenis ... Maar jij bent dus duidelijk geen historicus. Sorry, maar het moest even gezegd.

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus Laat de zionistische saus weg, en je exposé zou breed gedragen worden. Je mag de Arabieren of moslims niet als Arabieren of moslims culpabiliseren, of uit de feiten al te verregaande conclusies omtrent hun goede of slechte wil trekken. Dat is alles wat ik zeg. Zoals ik op de andere thread (Arafat) reeds stelde, ben ik echter zeker wel te overtuigen. Ik bekijk alles echter nogal graag vanuit drie perspectieven: het Israëlische, het Arabische en het neutrale. Kennelijk ben jij iets dichter bij het gegeven betrokken. Ook emotioneel. Of vergis ik me daar? De sites waren zeker interessant; ik probeer alleen kritisch te blijven. Zwart-witpraat als die van Raven, omtrent de onmogelijkheid om tot een oplossing te komen, omdat Arabieren nu eenmaal Arabieren zouden zijn, vind ik echter aan de haren getrokken. Ik denk dat je het met dat standpunt wel eens kan/wil zijn. Of vergis ik me daar ook? Ik denk het niet ...

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus Wat de representatie betreft: ik bedoel dat de Palestijnen van Gaza en de Westbank niet gerepresenteerd waren en zijn in de Knesset. Op die manier kan je niet anders dan een joods overwicht hebben. Op zich is daar niets mis mee, maar het is wel een onlogische anomalie. Het is die anomalie die volgens mij zou moeten verdwijnen. Alle Palestijnse nationalisten ten spijt. Er moeten immers toch ook andere Palestijnse stemmen zijn? Constructieve bijvoorbeeld ... Want laat ons eerlijk zijn: een aparte Palestijnse staat is in de huidige constellatie onleefbaar.

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus Al die internationale veroordelingen, ook door niet-Arabische landen, bewijzen vermoedelijk dat ook van de kant van Israël niet alles pluis is. Israël is NIET ENKEL een slachtoffer, het is een partij in een conflict, die meestal in het offensief is ... naar verluidt uit defensieve overwegingen. De aanval is inderdaad de beste verdediging. Maar sommige van Israëls maatregelen (zoals de Muur) kunnen echt niet door de beugel. Ook de Palestijnse Autoriteit werd vanuit internationale hoek reeds opgeroepen iets te doen aan het terrorisme. Meer nog, enkele jaren geleden werd voorgesteld een VN-troepenmacht te installeren als buffer en scheidende partij (vergelijkbaar met de situatie op Cyprus). De Palestijnen zagen hier wel iets in. Israël wees echter af. En aangezien Israël over een kernarsenaal beschikt, kan je Israël nu eenmaal geen strobreed in de weg leggen. De houding van de EU jegens Israël is dus vnl gebaseerd op de Israëlische onwil om het probleem TEN GRONDE op te lossen. Maar zoals Solana, hoge EU-gezant voor buitenlandse zaken, vandaag nog benadrukte betekent de Europese houding NIET dat Europa zich "pro-palestijns" zou opstellen, maar wel dat het een bemiddelende rol wil blijven spelen in het conflict. Natuurlijk willen de Israëli's de EU van de onderhandelingstafel houden. Dat geldt ook voor de VN. Enkel de VS kunnen ... tja, hoe zou dat komen?

Oorspronkelijk geplaatst door bruut geweld ja , het IS een golden oldie dat vetorecht van de US in de veiligheidsraad telkens als men aktie wil nemen tegen israel. en de USA speelt dat idd tot vervelens toe en dit steeds weer met het leed van de palestijen als achtergrondmuziekje :oops:

Oorspronkelijk geplaatst door bruut geweld ja , het IS een golden oldie dat vetorecht van de US in de veiligheidsraad telkens als men aktie wil nemen tegen israel. en de USA speelt dat idd tot vervelens toe en dit steeds weer met het leed van de palestijen als achtergrondmuziekje :oops:

Oorspronkelijk geplaatst door Thor Ahja - juist - Ik was het vergeten :HET IS DE FOUT VAN DE AMERIKANEN...... mens,dat liedje begint echt oud te worden hoor....

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus Wat de representatie betreft: ik bedoel dat de Palestijnen van Gaza en de Westbank niet gerepresenteerd waren en zijn in de Knesset.

Op die manier kan je niet anders dan een joods overwicht hebben.

Op zich is daar niets mis mee, maar het is wel een onlogische anomalie. Het is die anomalie die volgens mij zou moeten verdwijnen. Alle Palestijnse nationalisten ten spijt.

Oorspronkelijk geplaatst door Eternity Niemand zou Israël ook maar iets verwijten moesten ze geen kolonies vestigen buiten hun eigen grondgebied, moesten ze geen muur bouwen buiten hun grenzen, moesten ze ...

Oorspronkelijk geplaatst door k9 Voor 67 had israel geen kolonies, hadden ze geen muur buiten hun grens, nochtans kregen ze evenveel verwijten hoor. Nee ik ben niet akkoord met dat hek, dat moet ooit terug weg maar voorlopig is het de beste oplossing . Die kolonies moeten ook grotendeels weg, de rest kan gecompenseerd worden.

Oorspronkelijk geplaatst door Eternity Niemand zou Israël ook maar iets verwijten moesten ze geen kolonies vestigen buiten hun eigen grondgebied, moesten ze geen muur bouwen buiten hun grenzen, moesten ze ... Ik betwist zeker het bestaansrecht van Israël niet, ik betwist zeker niet het recht van israël om een muur te bouwen OP EIGEN GRONDGEBIED. Ik betwist niet het recht van Israël om hun eigen wetgeving op te stellen in eigen land (ook al is ze discriminerend tegenover niet-joden). Ik vraag me wel af waar Israël het recht heeft om kolonies te vestigen BUITEN hun grondgebied, ik vraag me wel af waar Israël het recht haalt om mensen te liquideren, ik vraag me wel af waar Israël het recht haalt om grondgebied dat hun niet toegekend is te annexeren (oorlog is hier geen excuus voor), ik vraag me wel af waar Israël het recht haalt VN resoluties naast zich neer te leggen. Maar omdat ik deze vragen heb zal ik wel een antisemiet zijn zeker :roll:

Oorspronkelijk geplaatst door tabufferkwa Als jij alleen vragen hebt over Israel en niet over de behandeling van de palestijnen in Libanon, Jordanie en Syrie die de conventie van Geneve over de vluchtelingen (nog maar 50 jaar) niet hebben ondetekend. Als je geen vragen hebt waarom er geen kerken noch synagogen mogen gebouwd worden in Saoedie Arabie en waarom er daar geen christenen nog joden mogen leven? Als je geen vragen hebt over de genocide is Sudan. Als je geen vragen hebt over de wetgevingen in de Arabische en moslimlanden. Als... dan zijn je vragen zeer selectief en dan laat ik jezelf over het antwoord nadenken van de vraag die je stelt.

Oorspronkelijk geplaatst door Eternity Dus een oorlog 37 jaar geleden rechtvaardigd in 2004 kolonies & annexatie? (kolonies breiden nogaltijd uit btw).

Zou het geen betere oplossing zijn om te zorgen dat Palestina betere levenscondities krijgt, een sterkere economie.

Lijkt me een betere oplossing te zijn dan het nog armer te maken door een muur op hun grondgebied.

Armoede & frustratie = terrorisme

Oorspronkelijk geplaatst door Eternity Dus een oorlog 37 jaar geleden rechtvaardigd in 2004 kolonies & annexatie? (kolonies breiden nogaltijd uit btw). Zou het geen betere oplossing zijn om te zorgen dat Palestina betere levenscondities krijgt, een sterkere economie. Lijkt me een betere oplossing te zijn dan het nog armer te maken door een muur op hun grondgebied. Armoede & frustratie = terrorisme

Oorspronkelijk geplaatst door Eternity En wie zegt dat ik daar geen vragen bij heb? :roll: Deze thread gaat over Israël, dus ik praat hier alleen over Israël, maar ik heb wel degelijk mijn bedenkingen over deze toestanden, (en nog veel andere in de wereld). Maar zijn die andere toestanden een excuus voor Israël ? De 2 belangrijkste argumenten die ik al van u gehoord heb: - mama, hij doet het ook - mama, hij is begonne No offense, maar ...

Oorspronkelijk geplaatst door Eternity paar vraagjes, gelieve eerlijk en met ja/neen te antwoorden. - Vindt u de kolonies op Palestijns gebied gerechtvaardigd? - Vindt u de muur op Palestijns gebied gerechtvaardigd? - Vindt u de "liquidaties" gerechtvaardigd?

Oorspronkelijk geplaatst door Eternity paar vraagjes, gelieve eerlijk en met ja/neen te antwoorden. - Vindt u de kolonies op Palestijns gebied gerechtvaardigd? - Vindt u de muur op Palestijns gebied gerechtvaardigd? - Vindt u de "liquidaties" gerechtvaardigd?

Oorspronkelijk geplaatst door Eternity Zoals ik al hierboven zei: armoede & frustratie is het beste recept voor terrorisme. Misschien zou het beter zijn de Palestijne economie op te bouwen ipv ze af te breken ... ? Om eerlijk te zijn, moest ik een Palestijnse man zijn, moesten er geen jobs zijn, moest mijn landbouwgrond afgepakt zijn, moest mijn huis vernietigd zijn tijdens een "controle" van Israëlers, etc etc Ik zou ook terrorist worden Mensen blazen zichzelf niet op zonder reden ...

The indoctrination of Palestinian children to seek Death for Allah - Shahada - has been PA policy since the start of the war in October 2000, the most prominent means being the indoctrination via music videos.


[font=Arial, Helvetica, sans-serif]Best viewed with [/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif]Young Children Convinced of Death as a Shahid as Ideal:
Two 11 year old girls articulate their personal goal to Die for Allah - Shahada, explaining that “all Palestinian children” see Shahada because of its promised grand Afterlife, as more worthwhile than living. [PA TV June 2002][/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font]

Young children convinced of death of Shahid as ideal [PA TV June 2002]
Interviewer: You described shahada [martyrdom] as something beautiful.
Do you think it is beautiful?
Child #1: Shahada is a very beautiful thing. Everyone yearns for Shahada. What could be better than going to paradise?
Moderator : What is better, peace and full rights for the Palestinian people or shahada?
Child #1: Shahada. I will achieve my rights after becoming a shahid [martyr]. We won’t stay children forever.
Moderator: Ok, Yussra, would you agree with that?
Child #2: Of course, Shahada is a good(sweet) thing. We don’t want this world, we want the Afterlife. We benefit not from this life but from the Afterlife. All Palestinians, not like other youth, are hot tempered, they choose Shahada, since they are Palestinian.
Moderator: Do you actually love death?
Child #2: Death is not Shahada.
Interviewer: No, I mean the absence after death, the physical absence, do you love death?
Child #2: No child loves death. The children of Palestine adopted the concept that this is Shahada. They believe that Shahada is very good. Every Palestinian child, say someone aged 12, says: O lord, I would like to become a Shahid.

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]Palestinian Journalist to 7-yr olds:"Don’t be afraid to die".[/font]
[font=Arial] A Palestinian journalist asked a second grade child if he feared death. When the child hesitated, the journalist shook her head to signal that the correct answer was “no”, even for 7-year-olds. [PA TV Oct. 29, 2000][/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font]

Palestinian Journalist to 7-yr olds: “Don’t be afraid to die”. [PA TV Oct. 29, 2000]
Interviewer: You threw stones at the army and injured your leg. Will you throw again?
Child: Yes.
Interviewer: You’re not afraid to die?
Child: No.
PMW note: When the child hesitated about his fear of death, the interviewer shook her head “no”. (On video, followed by replay of this action)

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]Farewell Letter Music Video[/font]:
[font=Arial] A young boy leaves a farewell letter to his parents and goes off to seek Death for Allah - Shahada - describing the death he aspires as “sweet.” This PA indoctrination clip is designed to offset a child’s natural fear of death, by depicting Shahada as heroic and tranquil. [PA TV 2001- 2003, repeatedly] [/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font]

Farewell Letter Music Video [PA TV 2001- 2003, repeatedly]
[The following are selections from the boy’s letter, which are sung accompanying scenes of the boy calmly heading toward his death]
"Don’t be sad my dear [father] And do not cry over my parting. my dear father, for my country, I sacrificed myself. Don’t be sad, my dear (father), And do not cry over my parting, my dear father, for my country I sacrificed myself. With determination and desire, I long to approach, How sweet is the Shahada[martyrdom], When I embrace you, my land! How sweet is the Shahada, when I embrace you, my land! My beloved, my mother, Dearest to me most, Be joyous over my blood and do not cry for me".

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]"We Teach Children Shahada" - Head of Children's Org.[/font]:
[font=Arial, Helvetica, sans-serif] In English, PA leaders have denied that they encourage their children to aspire to Shahada. However in Arabic, the PA continues to express pride in educating children to aspire to Shahada, portraying it as a national achievement. The Director of the Palestinian Children’s Aid Association candidly reiterated this PA educational policy, on PA TV. [May 4, 2003][/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font]

“We teach children Shahada”- head of children’s org. [May 4, 2003]
Firial Hillis, C.E.O. of the Palestinian 'Children’s Aid Association: "The concept of Shahada [martyrdom] for him[the child] means belonging to the homeland, from a religious perspective, sacrifice for his homeland. Achieving Shahada in order to reach paradise and meet his God. This is the best. We also to teach our children to protect the homeland, belonging, and to reach Shahada".

[font=Arial, Helvetica, sans-serif]Al Dura Calls Children to Follow him to Paradise - Clip[/font]:[font=Arial, Helvetica, sans-serif]
Through a child actor, this music video portrays a delightful Paradise of Muhammad Al Dura, whose death in a crossfire was broadcast on TV. He is portrayed flying a kite, frolicking on the beach and even at an amusement park. The clip opens with the invitation to other children from Al Dura: "I am waving to you not in parting, but to say 'follow me'”. [PA TV Dec 25, 2000 [/font][font=Arial]and repeatedly since then[/font][font=Arial, Helvetica, sans-serif]][/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font]

Al Dura calls Children to Follow him to Paradise- Clip: [PA TV Dec 25, 2000 and repeatedly since then]
[The film-clip opens with the following invitation from Al-Dura displayed on the full screen]
“I am waving to you, not in parting, but to say, follow me...- Muhammad al- Dura"
Narrator: "How sweet is the fragrance of the Shahids. [martyrs] How sweet is the fragrance of the earth, its thirst quenched by the gush of blood flowing from the youthful body how sweet is the fragrance of the earth".
Vocalist: "The boy cried: O father, till we meet, O father, till we meet, till we meet, father, till we meet, I will go with no fear and without crying. How sweet is the fragrance of the Shahids. I will go, father, to my place in heaven. How sweet is the fragrance of the Shahids. O father, till we meet, O father, till we meet".

[font=Arial, Helvetica, sans-serif] Yasser Arafat's Message to Children - "Be a Shahid":
Arafat explains that dead Palestinian children- Shahids - are “the greatest message to the world”. [PA TV Jan. 15, 2002] [/font]

[font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font]

Yasser Arafat’s message to Children- “Be a Shahid”: [PA TV Jan. 15, 2002]
Interviewer: Mr. President, what message would you like to send to the Palestinian people in general, and, particularly, to the Palestinian children?
Arafat: The child who is grasping the stone facing the tank is it not the greatest message to the world when the hero becomes a Shahid [dies for Allah]?

[font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font]

Oorspronkelijk geplaatst door Eternity Om eerlijk te zijn, moest ik een Palestijnse man zijn, moesten er geen jobs zijn,

moest mijn landbouwgrond afgepakt zijn

moest mijn huis vernietigd zijn tijdens een "controle" van Israëlers

etc etc Ik zou ook terrorist worden

Mensen blazen zichzelf niet op zonder reden ...

Oorspronkelijk geplaatst door tabufferkwa Maar wel nergens anders ter wereld. Dus vraag je echt eens af waarom? Misschien omdat ze er voor opgeleid orden van jongsaf aan? [font=Arial, Helvetica, sans-serif][size=5]TV Archives -Video Library[/size][/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif]PA Indoctrination of Children to Seek Heroic Death for Allah - Shahada [/font] The indoctrination of Palestinian children to seek Death for Allah - Shahada - has been PA policy since the start of the war in October 2000, the most prominent means being the indoctrination via music videos. [font=Arial, Helvetica, sans-serif]Best viewed with [/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif]Young Children Convinced of Death as a Shahid as Ideal: Two 11 year old girls articulate their personal goal to Die for Allah - Shahada, explaining that “all Palestinian children” see Shahada because of its promised grand Afterlife, as more worthwhile than living. [PA TV June 2002][/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font] Young children convinced of death of Shahid as ideal [PA TV June 2002] Interviewer: You described shahada [martyrdom] as something beautiful. Do you think it is beautiful? Child #1: Shahada is a very beautiful thing. Everyone yearns for Shahada. What could be better than going to paradise? Moderator : What is better, peace and full rights for the Palestinian people or shahada? Child #1: Shahada. I will achieve my rights after becoming a shahid [martyr]. We won’t stay children forever. Moderator: Ok, Yussra, would you agree with that? Child #2: Of course, Shahada is a good(sweet) thing. We don’t want this world, we want the Afterlife. We benefit not from this life but from the Afterlife. All Palestinians, not like other youth, are hot tempered, they choose Shahada, since they are Palestinian. Moderator: Do you actually love death? Child #2: Death is not Shahada. Interviewer: No, I mean the absence after death, the physical absence, do you love death? Child #2: No child loves death. The children of Palestine adopted the concept that this is Shahada. They believe that Shahada is very good. Every Palestinian child, say someone aged 12, says: O lord, I would like to become a Shahid. [font=Arial]'); } else { document.write('<a href="http://pmw.org.il/asx/PMW_Walla_7.asx" target="_blank">'); } //--> [/font] [font=Arial][size=2]'); } else { document.write('<a href="http://pmw.org.il/asx/PMW_Walla_7.asx" target="_blank">'); } //--> [/size][/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif]Palestinian Journalist to 7-yr olds:"Don’t be afraid to die".[/font] [font=Arial]A Palestinian journalist asked a second grade child if he feared death. When the child hesitated, the journalist shook her head to signal that the correct answer was “no”, even for 7-year-olds. [PA TV Oct. 29, 2000][/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font] Palestinian Journalist to 7-yr olds: “Don’t be afraid to die”. [PA TV Oct. 29, 2000] Interviewer: You threw stones at the army and injured your leg. Will you throw again? Child: Yes. Interviewer: You’re not afraid to die? Child: No. PMW note: When the child hesitated about his fear of death, the interviewer shook her head “no”. (On video, followed by replay of this action) [font=Arial]'); } else { document.write('<a href="http://pmw.org.il/asx/PMW_KidNotAfraid_7.asx">'); } //--> [/font][font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font] [font=Arial]'); } else { document.write('<a href="http://pmw.org.il/asx/PMW_KidNotAfraid_7.asx" target="_blank">'); } //--> [/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif]Farewell Letter Music Video[/font]: [font=Arial]A young boy leaves a farewell letter to his parents and goes off to seek Death for Allah - Shahada - describing the death he aspires as “sweet.” This PA indoctrination clip is designed to offset a child’s natural fear of death, by depicting Shahada as heroic and tranquil. [PA TV 2001- 2003, repeatedly] [/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font] Farewell Letter Music Video [PA TV 2001- 2003, repeatedly] [The following are selections from the boy’s letter, which are sung accompanying scenes of the boy calmly heading toward his death] "Don’t be sad my dear [father] And do not cry over my parting. my dear father, for my country, I sacrificed myself. Don’t be sad, my dear (father), And do not cry over my parting, my dear father, for my country I sacrificed myself. With determination and desire, I long to approach, How sweet is the Shahada[martyrdom], When I embrace you, my land! How sweet is the Shahada, when I embrace you, my land! My beloved, my mother, Dearest to me most, Be joyous over my blood and do not cry for me". [font=Arial]'); } else { document.write('<a href="http://pmw.org.il/asx/Farewell_letter_7.asx" target="_blank">'); } //--> [/font][font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font] [font=Arial]'); } else { document.write('<a href="http://pmw.org.il/asx/Farewell_letter_7.asx" target="_blank">'); } //--> [/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif]"We Teach Children Shahada" - Head of Children's Org.[/font]: [font=Arial, Helvetica, sans-serif]In English, PA leaders have denied that they encourage their children to aspire to Shahada. However in Arabic, the PA continues to express pride in educating children to aspire to Shahada, portraying it as a national achievement. The Director of the Palestinian Children’s Aid Association candidly reiterated this PA educational policy, on PA TV. [May 4, 2003][/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font] “We teach children Shahada”- head of children’s org. [May 4, 2003] Firial Hillis, C.E.O. of the Palestinian 'Children’s Aid Association: "The concept of Shahada [martyrdom] for him[the child] means belonging to the homeland, from a religious perspective, sacrifice for his homeland. Achieving Shahada in order to reach paradise and meet his God. This is the best. We also to teach our children to protect the homeland, belonging, and to reach Shahada". [font=Arial]'); } else { document.write('<a href="http://pmw.org.il/asx/PMW_Frial_7.asx" target="_blank">'); } //--> [/font][font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font] [font=Arial]'); } else { document.write('<a href="http://pmw.org.il/asx/PMW_Frial_7.asx" target="_blank">'); } //--> [/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif]Al Dura Calls Children to Follow him to Paradise - Clip[/font]:[font=Arial, Helvetica, sans-serif] Through a child actor, this music video portrays a delightful Paradise of Muhammad Al Dura, whose death in a crossfire was broadcast on TV. He is portrayed flying a kite, frolicking on the beach and even at an amusement park. The clip opens with the invitation to other children from Al Dura: "I am waving to you not in parting, but to say 'follow me'”. [PA TV Dec 25, 2000 [/font][font=Arial]and repeatedly since then[/font][font=Arial, Helvetica, sans-serif]][/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font] Al Dura calls Children to Follow him to Paradise- Clip: [PA TV Dec 25, 2000 and repeatedly since then] [The film-clip opens with the following invitation from Al-Dura displayed on the full screen] “I am waving to you, not in parting, but to say, follow me...- Muhammad al- Dura" Narrator: "How sweet is the fragrance of the Shahids. [martyrs] How sweet is the fragrance of the earth, its thirst quenched by the gush of blood flowing from the youthful body how sweet is the fragrance of the earth". Vocalist: "The boy cried: O father, till we meet, O father, till we meet, till we meet, father, till we meet, I will go with no fear and without crying. How sweet is the fragrance of the Shahids. I will go, father, to my place in heaven. How sweet is the fragrance of the Shahids. O father, till we meet, O father, till we meet". [font=Arial]'); } else { document.write('<a href="http://pmw.org.il/asx/PMW_Dura_7.asx" target="_blank">'); } //--> [/font][font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font] [font=Arial]'); } else { document.write('<a href="http://pmw.org.il/asx/PMW_Dura_7.asx" target="_blank">'); } //--> [/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif]Yasser Arafat's Message to Children - "Be a Shahid": Arafat explains that dead Palestinian children- Shahids - are “the greatest message to the world”. [PA TV Jan. 15, 2002] [/font] [font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font] Yasser Arafat’s message to Children- “Be a Shahid”: [PA TV Jan. 15, 2002] Interviewer: Mr. President, what message would you like to send to the Palestinian people in general, and, particularly, to the Palestinian children? Arafat: The child who is grasping the stone facing the tank is it not the greatest message to the world when the hero becomes a Shahid [dies for Allah]? [font=Arial]'); } else { document.write('<a href="http://pmw.org.il/asx/PMW_Arafat_7.asx" target="_blank">'); } //--> [/font][font=Arial, Helvetica, sans-serif][/font] [font=Arial]'); } else { document.write('<a href="http://pmw.org.il/asx/PMW_Arafat_7.asx" target="_blank">'); } //--> [/font]

Oorspronkelijk geplaatst door Eternity Wil ik hier een collage beginnen van KINDERslachtoffers bij Palestijnen? Kan ik ook een paar pagina's mee vullen hoor ... Of van foto's van kinderen die op Israëlische tanks vastgebonden staan en zo de stad rondgereden worden ...

Oorspronkelijk geplaatst door k9 nee hoor doe gerust, post maar eens die foto's waar het IDF opzettelijk kinderen doodschiet of hen voor een tank binden.

Pourquoi est-il si difficile d’admettre que le meurtre de Mohamed Al Dura est une fiction ? 2ème partie Par Gérard Huber 12 novembre 2003 16:27 © Metula News Agency Une exception qui confirme la règle Dans mon dernier article, j’ai montré le rapport qui existe entre une fausse perception de la paix entre Israéliens et Palestiniens et le refus d’étudier le dossier afférant au simulacre télévisuel du meurtre de Mohamed Al Dura. Comme si, pour les « professionnels de la paix », le seul fait d’entreprendre cette étude consistait �* faire la preuve qu’on voulait la guerre. Je voudrais montrer, �* présent, que seule une fausse perception de la transparence conduit les médias �* refuser de rendre publiques les conclusions de notre enquête. En effet, les « professionnels de la transparence » redoutent que notre déconstruction du mythe médiatique en rajoute au « cauchemar » dans lequel ils vivent. L’expression de « cauchemar médiatique » est de Daniel Schneidermann, ancien journaliste au Monde, nouveau journaliste �* Libération et responsable de l’émission télévisuelle Arrêt sur Image de France 5 (cf. son livre publié chez Denoël). Selon cet auteur, le circuit marchand de l’information fonctionne selon le schéma suivant : omerta / emballement. Dans un premier temps, les faits sont cachés, dans un second, ils sont projetés massivement et en boucle. Producteurs et consommateurs de l’information n’ont donc le choix qu’entre silence et ralliement. Pour le dire autrement, l’omerta est un moment constitutif du sens et de la marchandisation de l’information. Elle crée et retient une vague de quasi-réflexes (désirs, demandes, accusations, soutiens, rejets, adhésions etc.) pour mieux surfer sur elle, après l’avoir libérée. C’est donc une technique et c’est �* tort qu’on en fait une intention. Le choix des thèmes frappés d’omerta est secondaire. Il varie au gré du temps. Il n’y a pas l�* de paranoïa qui vaille. Pour autant, contrairement �* ceux qui décrivent les médias comme un « transcendantal technique » (Régis Debray), une « divinité sans visage » (Alexandre Zinoviev), ou une « gigantesque force de neutralisation, d’annulation du sens » (Jean Baudrillard), Schneidermann retient l’idée du « cauchemar ». Ni technique, ni intention : qu’est-ce donc que ce « cauchemar » ? On peut le tenir pour la libre production et association d’images et de commentaires, qui s’alimente de sa propre opposition �* l’angoisse qu’elle génère. Seuls ceux pour qui la transparence est l’angoisse peuvent, en effet, se donner l’illusion d’être en retrait du cauchemar médiatique, d’être en quelque sorte des sujets totalement éveillés de se voir et de se savoir en train de cauchemarder. Autre manière de penser que le cauchemar, ça n’arrive qu’aux autres, ou bien encore que la vie étant un cauchemar, la seule manière d’être vivant est encore de ne pas y entrer. Autre manière de dire que la question de sortir du cauchemar ne se pose pas. Autant de mécanismes auto-immunitaires contre l’angoisse médiatique qui sont rationalisés par la pensée. Or, c’est l�* que se joue l’avenir du sujet face aux médias, pas tant dans sa capacité �* critiquer l’image et le commentaire, ce qui est « positif » au sens de Spinoza, mais consiste encore �* occuper une position intérieure au cauchemar, qu’�* les déconstruire, ce qui permet d’entrer dans le cauchemar pour mieux en sortir. Considérons le reportage sur le petit Mohamed. La critique est une réponse �* l’angoisse sociale que le sujet éprouve en le regardant. L’angoisse sociale résulte du conflit existant entre le respect de l’enfant et le fait qu’un enfant, appartenant �* un peuple opprimé, puisse être assassiné par l’armée du peuple oppresseur. La critique ne se préoccupe pas de la dimension spectaculaire du reportage. En revanche, lorsque le sujet découvre qu’�* son angoisse sociale s’ajoute une autre angoisse, l’angoisse médiatique, c’est-�*-dire un conflit entre le sentiment d’indignation et l’exploitation falsificatrice qui en est faite par les médias, il devient conscient que les médias s’adressent �* lui comme �* un sujet effacé, annulé dans son fonctionnement propre. Dès lors, soit il tente de dévoiler la fausseté qui l’anéantit, soit il tente de l’encrypter davantage. On peut ainsi opposer l’attitude de Jean Hatzfeld, journaliste �* Libération, qui, sur un plateau de Campus, a affirmé, il y a quelques semaines, donc après avoir lu Contre-expertise d’une mise en scène (paru en janvier 2003), que les médias connaissent des dérapages et « qu’on assume », �* celle de Sylvain Cypel qui, dans son article La sale rumeur, (in Le Monde daté du 26 octobre 2002), avait auparavant annulé par anticipation toute critique de l’investigation, dont la publication dans un livre avait été annoncée, en tentant de délégitimer l’enquêteur israélien Nahum Shahaf qui avait recueilli les rushes qui attestent que ce meurtre d’enfant est une fiction. Pour le dire autrement, Hatzfeld a refusé de respecter la consigne de Cypel. Ce grand reporter, qui s’est affronté �* l’angoisse sociale, et de quelle manière, en écrivant récemment un livre remarquable sur l’enfer du génocide rwandais, n’est pourtant pas allé très loin dans la critique du simulacre de meurtre du petit Mohamed, pour la simple raison qu’aujourd’hui la critique fait partie du cauchemar médiatique et qu’être critique, n’est pas nécessairement avoir trouvé une issue �* l’angoisse médiatique. Trouver une issue �* cette angoisse, c’est ce que propose la déconstruction. Pour expliquer ce qu’elle est, rien n’est plus utile que de décrire ce qu’elle n’est pas. Dans une interview donnée le 6 novembre 2000, c’est-�*-dire cinq semaines après l’événement, le psychanalyste Serge Tisseron, consultant pour l’émission Arrêt sur Image, se pique de déconstruire le reportage de France 2, en expliquant que la force de l’image « provient paradoxalement des yeux ouverts du survivant ». Il poursuit en affirmant que l’homme qui paraît mort « a d’autant plus bouleversé les spectateurs qu’il semble qu’on lui a refusé sa sépulture…on pourrait dire face �* cette image « mais il n’y a donc personne pour aller lui fermer les yeux ? » Et cela rend cette mort absolument insupportable ». Puis, après avoir analysé le « tableau », Tisseron conclut en ces termes : « Goya aurait peint le massacre du 30 septembre de Netzarim, il l’aurait sûrement conçu comme ça ». Le propos est clair : il s’agit, consciemment ou pas, d’expliquer les effets de l’angoisse médiatique, afin d’en faire disparaître le sens et de faire retour sur la seule angoisse sociale. Autrement dit, Tisseron, par volonté ou par ignorance, joue l’angoisse sociale contre l’angoisse médiatique. Ainsi, il attire l’attention sur le regard de l‘adulte, mais passe sous silence le fait que, pendant la scène, l’enfant jette un œil en direction de la caméra (preuve donc qu’il est vivant). Sans oublier qu’il mentionne l’existence d’un massacre, malgré l’absence de toute trace de balle et de sang. Le travail de déconstruction de l’angoisse médiatique est tout autre. Il consiste �* prendre conscience de la distinction effacée par l’image entre meurtre et mort, cadavre et vivant, sujet et objet, et de la réintroduire dans l’analyse de l’image et du commentaire. Encore faut-il lire ce que les principaux protagonistes du reportage disent sur cette distinction, et notamment Charles Enderlin, lorsqu’il affirme : « quand au moment où le gamin reçoit les balles, il n’a même pas été filmé » (in Annexe –Piste médias 4e – Leçon n°2 – Un journaliste peut-il tout dire, tout écrire, tout montrer : in http : //pedagogie.ac-aix-marseille.fr/histgeo/pedago/ecjs/-mano007_htm). L’angoisse médiatique n’est pas plus ni moins horrible que l’angoisse sociale : elle est différente, voil�* tout. L’angoisse sociale saisit l’individu dans son rapport �* la communauté des hommes (famille, société, humanité, espèce). L’angoisse médiatique le saisit dans son rapport �* lui-même, c’est-�*-dire dans son rapport �* sa propre autoreprésentation spéculaire. L’angoisse sociale renvoie �* l’Autre, l’angoisse médiatique au Même. L’angoisse sociale et l’angoisse médiatique sont des signes de la distinction en nous. Les jouer l’une contre l’autre, sur ce sujet comme sur tout autre, c’est tenter d’anéantir la distinction en nous… et dans les médias.

Of van foto's van kinderen die op Israëlische tanks vastgebonden staan en zo de stad rondgereden worden ...

Of van foto's van kinderen die op Israëlische tanks vastgebonden staan en zo de stad rondgereden worden ...

Of van foto's van kinderen die op Israëlische tanks vastgebonden staan en zo de stad rondgereden worden ...

Oorspronkelijk geplaatst door tabufferkwa en hier één van de bewijzen van de montage over de enscenering van de "dood" van Mohamed Al Dura...: De rest van de argumentatie is te vinden op: http://www.laveritemaintenant.org/ en in het engels op: http://www.truthnow.org/

Oorspronkelijk geplaatst door k9 Zegt niet veel hoor, er zijn zoveel journalisten daar dat het perfect mogelijk is dat 1 van hen het achtergelaten heeft tijdens het gevecht. Nee het zal nooit duidelijk zijn wie die jongen doodgeschoten heeft, beide kanten hebben hun beste gedaan om de bewijzen te vernietigen.

Oorspronkelijk geplaatst door tabufferkwa Voor jou zegt het zeker niet veel. Begin mij al af te vragen of moest je bij de filmopnamen bijgestaan hebben of je jezelf nog zoudt geloven? En waarom spreekt jij over beide kanten? Het zijn NIET de Israelis die geen autopsie gedaan hebben, het zijn niet de Israelis die de vermeende kogels uit het vermeende lichaam hebben weggeworpen.

En je geeft een commentaar voor dat je ook wat gelezen hebt: er waren daar geen ANDERE journalisten!!!! het was een alleenopname voor FR2 ALLEEN.