We merken dus op dat die tijdens de Brabantse Omwenteling vochten tegen Oostenrijk maar toen de Fransen kwamen hen niet zagen als bevrijders en dus de facto weer aan de kant stonden van de oude Oostenrijkse vijand....

Hij had veelvuldige contacten in Nederland. Samen met dat van Motman - een onderbelichte adjunct uit de Omwenteling - was zijn arrestatiebevel het eerste dat werd uitgevaardigd en tot in Nederland verspreid werd.

Dat 49% van de eerste lotelingen zich effectief meldde voor de dienst. In Frankrijk lag dat percentage tegen de 40, in de Kempen bijvoorbeeld was het eerder rond de 10.

Er zijn natuurlijk tal van redenen voor de Boerenkrijg - bestuurlijk, economisch, religieus - maar de conscriptie is de meest interessante om de responsiviteit te bepalen.

Niet alleen System beweert dit. Modern onderzoek komt tot deze vaststelling. Zoals ik reeds zei, de zogenaamde 'boeren' (die vaak geen boeren waren) kwamen in opstand wegens bepaalde maatschappelijke toestanden (het waren barre tijden) en bepaalde besluiten van het Franse regime (conscriptie en dergelijke), maar ze werden voor de kar gespannen van mensen die het Ançien Régime genegen waren en die eigenlijk een restauratie beoogden van de 'oude waarden'.

Maar niet de hele bevolking bij ons apprecieerde dit. De steden deden zo goed als niet mee met de opstand en op het platteland was men vaak niet opgezet met het brutaal optreden van deze vaak ongedisciplineerde bendes 'brigands'. Later echter, in de romantische 19de eeuw, werd deze 'boerenkrijg 'opgehemeld en verheven tot een mythe.



De mythe.

Tegen het einde van de 19de eeuw werd de opstand van 1798 tot mythische proporties verheven. De opstand kreeg een plaats in de strijd voor ontvoogding van het achtergestelde Vlaamse landsgedeelte.

Daarbij aansluitend werd de opstand ook voorgesteld als de strijd van het ware geloof, het katholicisme, tegen het goddeloze rationalisme . (*)

Voor de “rechtgeaarde” Belgen was de opstand deel van de nationale vaderlandse geschiedenis, een roemrijke fase in de zogezegde eeuwenlange geleidelijke vorming van de Belgische natie.

De mythe kreeg gestalte in talrijke monumenten, herdenkingen, religieuze diensten en publicaties. Objectiviteit en historische correctheid was geen zorg. De beschrijvingen van de Boerenkrijg maakten en maken nog altijd rijkelijk gebruik van gevoelsgeladen adjectieven.

De mythe leeft door tot op de dag van vandaag, al speelt ze nu eerder de rol van promotor van lucratief toerisme.

Moderne historici proberen de mythe te doorprikken. Ze geven de revolte een plaats als een laatste stuiptrekking van het Ançien Regime om de vernieuwing van de maatschappij af te wenden.



Blijf gij dus maar geloven in uw mythe van de ' roemrijke boerenkrijg'.



______________________________

(*)
Nog tot in de vorige eeuw tot ver in de jaren '60 was deze 'indoctrinatie' steeds het geval in de zo populaire reeks van de 'Vlaamse filmkes'. En blijkbaar is dit nog steeds het geval bij u.

P.S.
Het zou me zelfs niet verwonderen dat deze A. De Bruyne van het Vlaams Filmke hierboven vernoemd, dezelfde is als deze die in Het Pallieterke de historische bijdragen vol schreef. En dan weten we hoe laat dat het is voor wat betreft de 'historische objectiviteit'...

En hun kinderen werden in 1830 met een blauwkieltje voor de kar gespannen van ambitieuze francofiele bourgeois...

Wat mij dan weer doet denken aan de Witte Brigades tijdens WO II....Wie deed daarmee mee?

En het hebben van veelvuldige kontakten in Nederland was een reden om hem verdacht te maken...?

DE DISKUSSIE OVER DE BOERENKRIJG KAN BETER HIER VERDER GEZET WORDEN.

http://forum.politics.be/showthread....88#post6953488

Ook. De Fransen zochten naar een internationale samenzwering. Ze geloofden niet dat het een spontane volksopstand was.

Van der Noot had er overigens niets mee te maken.

U velt dus een oordeel over iets wat u nooit in handen had. Het werk van De Bruyne was immers geen "Vlaams Filmke", maar een boek uitgegeven door het Davidsfonds. Na WO II, onder nummer 358. Het Davidsfonds gaf voor als na de oorlog heel veel boeken uit, over een hele reeks onderwerpen.

U mag natuurlijk aangeven welke fouten De Bruyne in dat werk heeft gemaakt. Natuurlijk is het een zekere romantische en vulgariserende stijl geschreven, maar dat betekent nog niet dat een werk al dan niet doelbewust historische fouten zou meedragen.

In zijn werk merk DB op dat de stedelijke bevolking zich inderdaad liever niet mengde in de opstand. Dat de "brigands" - zo genoemd door de Fransen trouwens - wat aan de ruwe kant waren, is niet echt zo verwonderlijk. Het waren immers grotendeels boerenjongens. Zachtaardig waren de zeden indertijd nu eenmaal niet.

Ik heb heel wat gelezen van wijlen Arthur De Bruyne. Zowel zijn reeks over 'de kwade jaren' als vele andere bijdragen. Want hij heeft heel wat bijeen geschreven. De man schreef heel vlot en zijn stijl was zelfs aangenaam te noemen.

Iets anders is het natuurlijk of de man altijd de historische waarheid betrachtte. Hij beschreef vanuit een christelijk en rabiaat Vlaams-nationalisme de (zijn?) Vlaamse geschiedenis, op een manier zoals we die vroeger terugvonden in een blad als 't Pallieterke... (waar zulke invalshoek dan ook paste).

De hertog van Nemours... :rofl:

U moet de geschiedenis niet vervalsen. Er was helemaal geen Nationaal Congres, alleen een Congrès National.

Het is bijgevolg belachelijk te beweren dat "we" een katholieke koning wilden.

Neen, "we" wilden aansluiten bij Frankrijk en kozen daarom een Franse hertog als kandidaat.

Juist ja, en het wapenschild van de Willem I was: "je maintiendrai".

Dat boek alvast niet, daar u het plaats onder de "Vlaamse Filmkes".

Aan u aan te tonen waar de fouten zitten. Zo eenvoudig lijkt het mij.

Ja, en?

Hij was geen Franse hertog.

En hij schafte het Nederlandstalig onderwijs in Vlaanderen niet af, maar versterkte het juist.

Meer zelfs, hij riep het Nederlands uit tot enige rijkstaal.

Behalve dan op het einde van zijn bewind. Toen schafte hij zo goed als de taaldwang af en alles bleef uiteindelijk zoals het was.

En hoe kwam dat ook alweer?

Hoe dat kwam, heeft hier maar weinig belang. Willem I brak zijn tanden stuk op de taalkwestie. Net zoals de Belgen dat later deden gedurende zeer lange tijd. Het nu pas dat deze taalproblemen weg aan het ebben zijn.

Met andere woorden: inzake de taalkwestie komt Willem I er eerder uit als de anti-held. Alle mooie principes die hij had toen hij begon, gooide hij op het eind over de balk om toch nog maar te proberen zijn VKN te redden. Het heeft niet mogen baten.

Het past natuurlijk niet in uw kraam ...

De taalkwestie was dan ook niet het punt dat tot een breuk had geleid. De toenmalige elite in de zuidelijke Nederlanden vond een bestuurlijke scheiding onder eenzelfde kroon al meer dan goed.

Laat me niet lachen, gijse grapjas..... Zo lang het federale België bestaat zullen de taalproblemen blijven bestaan omdat het nu éénmaal ingebakken zit in het systeem:steeds komt op elke regeringsonderhandelingstafel de eis tot uitbreiding van Brussel en de taalrechten van Franstaligen in Vlaanderen.
De laatste slag die ze binnenhaalden was de BMG, hetgeen in Le Soir wordt voorgesteld als stap 1) naar Le Grand Bruxelles, EN de Franstalige rechters in Vlaanderen.

En ook tijdens de volgende regeringsvorming zal die Franstalige eis op tafel komen omdat het een wetmatigheid is, die enkel gij hier ontkent....:roll:

Welneen.

http://forum.politics.be/showpost.ph...&postcount=194

Ik voorzie geen noemenswaardige problemen meer op taalgebied. Als zelfs een gewezen onwillige en notoire FDF -burgemeester begrepen heeft dat het geen zin meer heeft om nog te militeren in een vlaamshatende partij (het FDF) en overstapt naar een andere meer gematigde partij, dan is dit een duidelijk teken aan de wand.

Dat wil niet zeggen dat we niet meer waakzaam moeten blijven in de Vlaamse Rand. Immers Brussel breekt uit zijn voegen en heel wat mensen gaan wonen in de Rand. En dan moeten we ervoor zorgen dat deze die in Vlaamse rand komen wonen zich moeten bewust zijn dat het een Nederlandstalig gebied is en zich op dat vlak dienen aan te passen.

Men dunkt dat de Orangisten er vrij goed zijn vanaf gekomen. Er waren zo goed als geen doden bij de Orangisten. Wel waren er wat plunderingen van huizen van Oranje-aanhangers. Dat was het. Vergeet niet dat er een opstand was. En dan zijn er altijd excessen.

Edoch, toen de journalisten hier in het Zuiden in de gevangenis werden geworpen (o.m. wegens 'majesteitsschennis') omdat ze hun mening spuiden over Willem I, was er geen opstand. Het was een autocratisch regime dat van Willem I. Een regime dat de pers van het Zuiden de mond wilde snoeren. En het waren uiteindelijk al die pesterijen door Willem I die ook hun steentje bijdroegen tot de Belgische Omwenteling.

Ik heb ook over de plunderingen van april 1832, dus NA de opstand.

Over het autokratisch regime van de jonge Belgische bourgeoisstaat dat de pers de mond snoerde ondanks de grondwettelijke vrijheden:
Feitelijk kon de regering weinig beginnen tegen de orangisten, aangezien zij zich van wettelijke middelen konden bedienen (petitierecht, cijnskiesrecht, persvrijheid).
Minister van Justitie Lebeau maakte hieraan een einde in mei 1834. Er kwamen zware straffen op orangistische betogingen, alsook een ban op orangistische partijen, pamfletten en vlugschriften. De plunderingen blijken dus zeer effectief geweest te zijn bij het politiek monddood maken van de orangisten en hebben een niet te onderschatten rol gespeeld bij de consolidatie van de Belgische staat.

Ja, ook al was de grondwet niet meer dan een vodje papier....

Het had eerder een andere reden mijn beste....

Het hieronder staande speelde nog het hardste mee...

En kwamen we tot het volgende...

En zelfs toen de koning toegaf om het frans te herstellen als officiële taal was het nog niet genoeg...

Nee ,het uiteindelijke doel was alleen maar het volgende....

http://www.marxists.org/nederlands/h...mwenteling.htm

Dat is wel waar, maar -bijvoorbeeld- de conscriptie is meestal de aanleiding, niet de oorzaak. Met ziet altijd hetzelfde patroon terugkomen bij die zogenaamde 'boeren'opstanden. Zowel bij de opstand in de Vendée als bij de Chouannerie. De angst van de 'boeren' voor de 'Nieuwe Tijden' en de vrees voor een ontmanteling van de 'gevestigde orde'. Deze opstanden worden ook telkens weer gerecupereerd door de adel en de clerus die hopen het Oude Regime te kunnen herstellen door deze gewapende opstanden om alzo hun oude voorrechten terug veilig te stellen.

Een paradox in deze opstanden is ook vaak de volgende: lokaal beginnen de opstanden soms vrij revolutionair en eindigen ze als een restauratieve en contra-revolutionaire opstand omdat ze gekanaliseerd worden door de heersende klasse van het Ançien Régime die de leiding neemt. De boerenopstanden zijn dan ook vaak een verzet tegen de burgerij die effectief de touwtjes in handen neemt.

Wat zich nog steeds afspeelt in Brusselse ziekenhuizen beschouw ik wel als noemenswaardig. Zelfs wraakroepend.

Bij de Boerenopstand in de Nederlanden komt de adel niet onmiddellijk om de hoek kijken.

Welk revolutionair aspect merkt u dan wel bij de Boerenkrijg?

Een ander belangrijk punt is dat tienduizenden Vlamingen naar Wallonië gaan wonen: goedkopere gronden, l'art de vivre, meer ruimte, gastvrijheid...
Vergeet ook de tienduizenden taalgemengde koppels niet over het Belgische grondgebied verspreid.
De larie over twee verschillende democratieën is gewoon separatistische prietpraat.
Exacte cijfers zijn er niet, bij gebrek aan een echte telling. Een studie van de Confederatie van Immobiliënberoepen (CIB) Vlaanderen kozen in 2006 bijna 250.000 Vlamingen voor Wallonië. ! ! ! !

Je loopt een eeuw achter: in alle Brusselse Iris-ziekenhuizen worden taalcursussen ingericht, tijdens de werkuren. Op 10 patiënten die zich aanbieden zijn er twee Nederlandstaligen: allen kunnen in hun moedertaal ontvangen en geholpen worden.

Vooreerst kan je nooit de toekomst inroepen om een hypothetisch argument aan te halen om zo je gelijk te halen.
Verder begrijp ik niet waarom Vlamingen de aanwezigheid van 4 (tweetalige) Franstalige rechters in Vlaams Brabant als een bedreiging ervaren voor hun taalautonomie en taalintegriteit. M.i. getuigt die van weinig vertrouwen in de vitaliteit en daadkracht van het Nederlands. Een van de grondrechten van de mens is het recht om in zijn moedertaal berecht te worden. Eerder dan een tijdrovende en geldverslindende procedure met tolken te handhaven, hebben de beleidsdragende partijen beslist de rechtstoegang te vergemakkelijken. Dat dit de Vlaams-nationalistische separatisten niet zint moet niet verbazen: al wat het beter functioneren van de Belgische federatie bevordert, is voor hen heiligschennis en verwerpelijk.

Voeg nog toe al die Franstaligen die naar Vlaanderen komen werken, plus al de Franstaligen die ook in Vlaanderen leven.

Wat zijn grondrechten ?