Iets veranderen ceteris paribus is een verkeerde manier van doen. Wiskundigen zouden zeggen dat je niet de partiële afgeleide moet bekijken, maar de totale differentiaal. Om te rekenen is de partiële afgeleide echter een goed concept.

Als je zegt dat geen kernenergie, all else equal, beter is dan wel kernenergie, kan ik je geen ongelijk geven. Echter, het is irrealistisch om te denken dat er evenveel stroom zal zijn all else equal met alle kerncentrales uitgeschakeld, he.

Hier kijk je naar cholera in mijnen hangaar, versus genen hangaar met cholera. Echter: die hangaar diende een krottenwijk te vervangen, he.

Als uw cholera epidemie uitbreekt in een krottenwijk waar uw potentiële Einstein opgroeide, is die er even goed aan voor de moeite.

Mijnen hangaar is trouwens geen concentratiekamp: je gaat daar vrij in en uit. Iedereen mag daar binnen, en natuurlijk weer buiten. Het is een "leefloon in natura" meer niet.

Wat uw potentiële Einstein betreft, dat is hetzelfde als een riskante belegging met hoge opbrengst. De kans dat iemand een Einstein is, maar door allerlei tegenslagen er maar niet in slaagt om zich op te werken uit de krottenwijk, is bijzonder klein (doch niet nul, er zijn een paar historische voorbeelden zo). Als we die kans tot nul willen herleiden, dan moeten we iedereen behandelen alsof het de volgende Einstein is, en wachten en hopen tot het genie zich ontwikkelt, wat ik 99.999999999% van de gevallen niet zal gebeuren. U gaat dus een ongelofelijk leger potentiële loodgieters, bakkers, en pianospelers als een Einstein willen opleiden, en die gaan allemaal hun roeping missen. Ondertussen betaalt ge U daar zo blauw aan dat de rest van de mensheid eraan ten onder gaat.

Dus nee: het is onmogelijk om de kans dat een volgende Einstein er niet zal zijn, omdat hij niet "ontdekt werd" in een krottenwijk, tot nul te herleiden, en elke poging om dat te doen gaat zoveel meer schade berokkenen dat het de moeite niet waard is. Even goed zou je de volgende Bill Gates of Steve Jobs in een communistenrijk naar de botten hebben geholpen, en hadden we geen PC of geen smartphones nu. Elke investering is een risico. Dat moet goed besteed worden.

Wat uw lassen betreft:
Als het economisch zinvol is om windmolens te lassen, zal een bedrijf dat wel doen, want het wil zeggen dat er winst te rapen valt (anders was het niet zinvol). In dat geval zullen zij die banen aanbieden aan een prijs die hopelijk boven de minimale noden in die hangaar liggen, en zullen daar misschien mensen op ingaan. Indien de staat dat moet organiseren, is omdat het economisch niet zinvol is van die windmolens te lassen, en dan is het ook een slecht idee.

Patrickve gaat ver.
ik geloof minder in het goede van de mens.
ik geloof dat heel zijn visie onstabiel is en naar revolutie van de armen neigt of naar dictatuur van enkele rijken.

Ik werk graag, maar ik heb graag een vangnet, het bespaart me van over veel zever te denken.
ik wil niet gaan werken met mes op de keel, of stoppen met werken met mes op de keel.
Ik wil ook geen barak van 60jarigen die je kan uitknijpen of die alles doen voor beetje zakgeld.

Het is dan ook enkel maar een denkoefening. Je hebt fundamenteel gelijk dat "geweldloosheid behouden" altijd inhoudt dat je voor brood en spelen moet zorgen. Geweld is de natuurlijke manier van interageren, die echter bijzonder kapitaalsvernietigend werkt, en het is de reden om trachten een geweldloze maatschappij op te stellen, maar die heeft haar grenzen.

Ik ook. Maar als je de dynamiek van het systeem beschouwt, zie je dat van zodra je een kier open doet, er geen rem meer is en een socialistische runaway onvermijdelijk lijkt.

Ik apprecieer de denkoefening wel.

Ik denk dat we ergens naar een maatschappij moeten gaan waar geld niet de grootste drijfveer zal zijn.
Je gaat maatschappelijk verder geraken als bedelen uitgestorven is.
Zeker in de nabije toekomst waar een robot dure zorgen zal krijgen, kan je niet riskeren dat mensen creperen.
Ze niet laten creperen, kan je doen door barakken te bouwen en onderhouden. Maar mijn inziens kom je dan tot hetzelfde uit als er nu bestaat behalve goedkoper. ghetto-vorming.

Als je de dynamiek van het systeem bekijkt, kom je bij conclusies dat het steeds dezelfde groep is die draagt.
En die dragers zitten niet in de groep zonnegoden die jij het beste wilt geven.

Geld IS niet de grootste drijfveer. Genot is. Plezier is. Behoeften bevredigen is. Geld is maar een van de middelen om dat te doen. Het is juist dat er meta-behoeften ontstaan zijn, die erin bestaan uw geld te tellen en daar genot van te krijgen :-)

Maar onder "winstbejag" versta ik "uw behoeften bevredigen". Winst maken is niks anders dan uw behoeften bevredigen, plezier maken, genot hebben. Gans het economische denken draait daarrond, en het feit dat we niet al onze behoeften kunnen bevredigen. Die frustratie heet schaarste. Het is die schaarste die ons aanzet om dingen te doen, en dat heet 'winstbejag'.
Aangezien geld een universeel ruilmiddel is, is het heel vaak zo dat geld een goeie manier is om uw MATERIELE behoeften te voldoen. Maar er zijn er andere, zoals vrije tijd, feest vieren, ...

Waarom willen we het dan door de staat institutionaliseren ? "solidariteit" is niks anders dan opgelegde bedelarij met een hoop administratie aan he.

Absoluut. Maar het stinkt minder :-)

Het is mijn "minimum". Indien IEDEREEN die betaalt akkoord is, mag men het niveau daar wel van optrekken. Wat niet gaat is dat je de genereuze gaat uithangen met ANDERMAN's middelen he. Dat je gaat stellen: Jef is arm, ik ben nen toffe, allez, Jan, ga Jef nu eens een appartement kopen ! Zienekeer wa nen toffe ik ben, Jef, "ik" heb U een appartement gegeven !
Allez, Jan, ga Jef eten kopen. Zienekeer wa nen toffe ik ben, he Jef, "ik" heb U eten gegeven.
Allez, Jan.... Jan ? JAAAAN ?
Oei.


Zonnegoden ontstaan nu vooral door "bedrijvensocialisme" (meestal door zogezegd liberale of rechtse partijen gepropageerd).

De zg. politieke grondstroom in Vlaanderen is nu zogezegd centrum-rechts: loonlasten verlagen zal het probleem van de werkloosheid oplossen.
Welnu: ik meen dat het hiervoor al veel te laat is: het is te laat te versnellen als de winnaar van de koers al over de eindmeet is gekomen.
Het bestaande systeem zal instorten en er zal een anarchie ontstaan zoals deze nu in Rusland is geinstalleerd.

Rusland is alles behalve een anarchie, hoor :-)

Maar je hebt gelijk dat een half-vrije markt het scharminkel is dat voor vele problemen zorgt, en dat gedeeltelijke maatregelen om de markt enerzijds vrij te laten, en anderzijds nog steeds de regulerende leerling tovenaar te spelen, soms de zaak erger kan maken dan maar helemaal voor totale regulatie te gaan en gezamelijk en coherent het langzame economische uitsterven mee te maken dat men aldus organiseert.

Zwitser heeft als handtekening iets van de aard van:

1) Blame kapitalism

2) regulate more.

3) when things now get worse, go to 1)

Het is het geheel dat wij "welvaartsstaat" noemen (ironischer kan het niet) die voor onze economische ontwrichting zorgt. Maar als je STUKJES van de welvaartsstaat gaat afbreken en andere stukjes intakt zal laten, dan krijg je nog veel grotere scheeftrekkingen die mensen hard treffen.

De welvaartsstaat is economisch nefast, maar heeft een zekere "eerlijkheid" in zich: ongeveer iedereen vaart er slechter bij. Ga je daar dingen in scheef trekken, dan gaan sommigen daar heel hard onder lijden, en gaan anderen daar kunnen van profiteren. Het is dat perverse effect dat sommigen dan in de schoenen schuiven van "kapitalisme". Dat effect komt niet van het extra stukje kapitalisme, maar van het overblijfsel van de regulatie.

In de welvaartsstaat worden de armen arm gehouden, maar niet helemaal arm. Ze kunnen zich enkel niet opwerken en elke poging om van de laagste lagen wat hogerop te geraken worden gedemotiveerd en kapot belast: het is moeilijk en nogal idioot om van werkloze naar een minimum-pay job te gaan, en het is bijna de moeite niet om van een minimum pay job, door hard te werken bvb, iets omhoog te gaan: je verliest veel aan alle lasten waaronder loonlasten. Maar, zolang het spel niet op zijn gat ligt, hebben die vele armen en bijna armen een nog net leefbaar leventje.

Iedereen die wat "beter" eraan toe is, en normaal gezien sterk omhoog zou kunnen gaan, moet drie kwart van zijn prestatie afstaan om dat ganse circus kunnen te onderhouden: als dusdanig worden de dynamische krachten van het land murw geslagen.

Maar iedereen heeft zijn leventje, niet gezellig, nogal armtierig, maar we voelen ons ergens "veilig".

Ga je nu aan dat subtiele en triestige evenwicht sleutelen, dan worden de armen plots echt arm, zonder dat hen de mogelijkheid geboden wordt om zich op te werken, en blijven de lasten op de wat beteren toch nog veel te groot om de winst die uit hun voluit gaan zou kunnen gehaald worden, toe te laten.

Uw visie is deprimerend, maar ik vrees dat ze klopt.
:-(:-(:-(

Verban staatsbedrijven en je hebt werkloosheid mee-verbannen.

Bezoekt U even de website van het Chinese staatsbedrijf dat burgervliegtuigen produceert en kom binnen enkele jaren eens terug en vertel me dan hoeveel banen er zullen verloren gegaan zijn in de EU in de sector van de vliegtuigbouw...