De mogelijkheden zijn legio.

Men kan de chip weghalen uit de identiteitskaart.
Men kan weigeren om de identiteitskaart altijd op zak te hebben.
Men kan weigeren om aan verkiezingen deel te nemen, of om aan de telling deel te nemen.
Men kan boetes zo lang mogelijk uitstellen (parkeerboetes zijn pas betaalbaar eens men u een officiële brief heeft opgestuurd, een ticket is onvoldoende) om zo de kosten voor de overheid op te drijven.
Men kan de ambtenarij pesten door zoveel mogelijk klachten en vragen te versturen.
Men kan zoveel mogelijk cash betalen.
...

Alle kleine beetjes helpen.

Ik heb nergens gesteld dat de Sovjet-Unie te vergelijken is met de Westerse sociaaldemocratie. Ik heb louter gesteld dat er bepaalde gelijkenissen zijn. Gelukkig zijn er ook veel verschillen.

Ja, we kennen hier veel meer vrijheid dan de Sovjets ooit gehad hebben. Het zou daar nog aan mankeren. Maar het punt is dit: onze zogenaamde 'vrijheden' zijn enkel toegiften van de staat die op ieder moment ingetrokken kunnen worden. We liggen aan een leiband die weliswaar langer is dan die van diegenen die onder een socialistisch juk hebben moeten leven, maar desondanks liggen we aan de leiband. Vrij zijn we niet.

Bepaalde delen van de politie mogen geprivatiseerd worden. Gevangenissen kunnen bijvoorbeeld privaat uitgebaat worden. Voetbalploegen moeten zelf maar veiligheidspersoneel inhuren wanneer ze voetbalmatchen spelen. Nu oefent de publieke politie nog te vaak functies uit die in werkelijkheid aan de private markt toebehoren.

Collectieve actie mag. Zolang het gebaseerd blijft op vrijwilligheid en niemands vrijheden worden beperkt. Staken mag. Maar publieke wegen afsluiten mag niet. Staken mag, maar de werkgever mag ook vervangingspersoneel inhuren.

De staat haar beleid wordt (in het beste geval) gestuurd door verkiezingsuitslagen. Dat is theorie (zie pensioenverhoging) maar in princiepe kiest een volk zelf hoe en wat.

Jij wilt maximale individuele vrijheden. Zo werkt de wereld niet. Een staat waarin gezondheidszorg bijvoorbeeld geprivatiseerd is, zal een deel van de bevolking kennen dat niet in staat is om gezondheidszorg te kopen, en zal door mankementen (tanden uit, gebroken poot niet goed genezen, chronische ziektes, etc...) net haar eigen vrijheid ingeperkt zien worden. Ze kunnen niet meer werken, en zijn gedoemd tot armoede. Tot daar je vrijheid.

Kijk bijvoorbeeld naar de VS: ik heb daar nog nooit zoveel mensen gezien met rotte tanden, of andere aandoeningen, die bij ons simpelweg opgelost worden. Maar zij kunnen het niet betalen. Dankzij Obama komt daar nu beterschap in.

Kortom, de fysieke vrijheid van de bevolking, en die mensen, komt boven uw financiele vrijheid. En zo hoort het.

Ach, waarom niet...
Het is uw vrije tijd...

Maar dat is net een fout principe. Waarom zou de meerderheid zijn wil mogen opleggen aan de minderheid? Privatiseer de pensioenen, en er hoeft geen tegenstelling te zijn tussen jong en oud.

De afwezigheid van mogelijkheden of de afwezigheid van materieel bezit is geen gebrek aan vrijheid. Het niet kunnen aanschaffen van gezondheidszorg is geen schending van de individuele vrijheid.

Obama's ziekteverzekering is een gigantische mislukking. Miljoenen mensen moeten nu meer betalen dan ervoor en sommige ziekteverzekeringen zijn gewoon stopgezet.

Vrijheden kunnen nooit met elkaar in botsing komen. Wanneer twee vrijheden in botsing lijken te komen, is tenminste één van de botsende 'vrijheden' geen werkelijke vrijheid.

Er bestaat niet zoiets als fysieke vrijheid. Er bestaat enkel vrijheid.

De vrijheden van de 'werkgever' in de praktijk. Bestudeer eens de 19de en begin twintigste eeuw. Dan zie je waartoe uw model leidt. Het is een herkauwen van oude ideeën geïntroduceerd in de VS om de reactie tegen de excessen van een moderne slavenmaatschappij niet in communisme te doen ontaarden.

En leerplicht. Moet dat niet afgeschaft? En kinderarbeid? Moet kunnen niet? Vrijwillig natuurlijk. Wees eens consequent en trek uw logica door. U houdt geen volgelingen meer over.

Leuke gedachtespelletjes maar het verwonderd me niet dat dat nergens ter wereld in realiteit wordt of werd omgezet. Wegens onwerkzaam. Men houdt geen rekening met de menselijke natuur in dit model. Het is een instabiel model.

Ik heb al vaker gevraagd wat de basisvoorwaarden zijn om dit systeem niet in een dictatuur te doen ontaarden. Ik krijg daar geen antwoord op. Blijkbaar zijn de Oostenrijkers daar niet mee bezig. Wat me een ongezond dogmatisme doet vermoeden.

De negentiende eeuw heeft niets te maken met wat ik bepleit. De overheid stond toen aan de kant van de werkgevers. De overheid zou in sociale conflicten aan niemands kant moeten staan.

De leerplicht en het verbod op kinderarbeid moet afgeschaft worden. Ik zie niet in waarom een kind van 14 niet zou mogen helpen om computerproblemen op te lossen tegen vergoeding in zijn vrije tijd.

Omdat er altijd een revolutie zal komen van diegenen die de vrijheid niet aankunnen vanwege jaloezie op diegenen die succesvol zijn in hun leven?

Een goed bewapende bevolking is een vrij goede zekerheid om niet in een dictatuur te vervallen. Zwitserland heeft dat goed gezien. Er is een reden waarom totalitaire en/of dictatoriale regimes altijd de bevolking willen ontwapenen.

Koester je maar geen illusies dat de medische sector in België het lichtend voorbeeld der naties is. Een tijdje geleden was nog in het nieuws dat ook in België mensen die zwaar ziek worden vaak vervallen in armoede. Als we dan toch meer dan 50% van alle inkomsten afstaan aan de overheid, waarom is gezondheidszorg dan niet gewoon compleet gratis?

Ze is voor de armsten zo goed als gratis, ze betalen zelfs geen remgeld meer.

En voor mij is 4 euro remgeld voor een doktersbezoek = gratis.

En via een spotgoedkope hospitalisatieverzekering kost je ziekenhuisbezoek niks, op foliekes na.

Wat als de meerderheid de pensioenen niet geprivatiseerd wil. Mag dan de minderheid zijn wil opleggen aan de meerderheid en ze toch privatiseren? Wie bent u om voor de rest van de mensheid te beslissen dat geprivatiseerde pensioenen de norm dienen te zijn? Zonder democratie nog wel.


Een maatschappij waar een arme sloeber geen ander mogelijkheid ziet dan een stuk van zijn lever te verkopen om zijn kinderen te kunnen te voeden is ook geen 'schending van individuele vrijheid'. Degene die die lever dan krijgt zal dan niet het kind zijn dat nog een heel leven zou kunnen hebben maar nu zal sterven omdat de ouders die transplantatie niet kunnen betalen, maar wel de rijke dronkaard die sowieso nog maar een maand te leven heeft en al aan zijn zoveelste verspilde lever toe is. Dat is het libertarisch heelal van 'vrijheid' in de praktijk.

Of mensen slechte tanden hebben doet er precies niet toe.



Freedom of want, Freedom of fear...Ik zie ze gemakkelijk in conflict komen met de vrijheid van een privaat monopolie zich de hele voedselproductie toe te eigenen...legaal verkregen natuurlijk in 'vrije contracten'. Ik durf te wedden dat libertariërs in geval van conflict dat 'contract' zullen verdedigen, zelfs al weigert dat monopolie voedsel te verkopen aan een prijs die de honger van de massa kan stillen. Freedom of want zal dan simpelweg niet als een 'recht' beschouwd worden. Als men verhongert is dat 'eigen schuld dikke bult'. Het libertarisch ideaal in de praktijk.

Verwacht u dan maar aan een revolutie die uw private contracten verscheurt. Dat is dan de vrijheid om op te komen tegen onrecht.

Zonder medemens kan u niet leven. Daarmee dat individuele vrijheid een illusie is.

:thumbsup:

Het kleinste kiezeltje in een schoen hindert nog het meest.

Het recht van de sterkste dan?



Of een kind van 10 dat in de fabriek gaat werken. Het hoeft toch niet naar school te gaan. Nietwaar?



Jaloezie? Ik denk dat er wel wat meer aan de hand is. Als dat het niveau van analyse van de motivatie tot revolutie is toont men geen interesse te hebben in wat mensen drijft. Armen zijn simpelweg jaloers en ze hebben hun armoede slechts aan zichzelf te danken...Zo'n mening kan je toch niet als wetenschap gaan verkopen.


Een ontwapende bevolking is in ieder geval machtelozer, alhoewel een bewapende bevolking geen garantie is tegen een dictatuur. En dan heb ik het ook over private dictaturen zoals we die zien bij bijvoorbeeld grootgrondbezit. Het is net daar dat je heden ten dage de meest schrijnende toestanden van slavernij tegen komt...ver af van de overheid met haar wetten.

Tussen de machtige en de machteloze is het de wet die bevrijdt en de vrijheid die tot slaaf maakt. Dat is de praktijk keer op keer opnieuw. Dat willen of kunnen libertariërs maar niet inzien. Hun ideologie is in feite een herrenideologie verkocht onder het mom van vrijheid.

Je pest hen het meest door bij de afrekening van de belastingen , als je moet bijgetalen 1 eurocent te veel te betalen.
Vanaf dat moment zet je daar 2O man aan het werk. ;-)

Voornamelijk omdat veel van dat belastingsgeld doorgesluisd wordt aan private corporaties. Zelfs een arm land als Cuba doet het qua gezondheidszorg beter dan menig 'ontwikkeld' land. En dat massaal veel goedkoper. Het toont in ieder geval dat goede gezondheidszorg niet duur hoeft te zijn.

Dat is ook een manier die ik zeer waardeer, een centje meer of minder kost daar handenvol met geld.

Met reclame ging dat vroeger ook zo, zo van die fratsen waar een briefomslag bijzit waarvan de port betaald wordt door de geadresseerde. Ik stuurde die een paar keer terug met 50 tot 100 gram verroeste vijzen erin.
Na dat ze daar een aantal maal port hebben op moeten betalen haalt die firma u van de maillist. :D

Ik vraag mij af welk land in conflicten het sterkste is: de hyperindividuele maatschappij (ieder voor zich) of de sterke staten met grote vormen van solidariteit (cfr. de sociaaldemocratien).

Ik vrees dat hyperindividuele staten niet lang leven: het zijn rijpe prooien.

Het eigendomsrecht is belangrijker dan 'democratie'. Mensen mogen gerust een collectief systeem opzetten. Zolang het gebaseerd is op vrijwilligheid en niet dwang.

In dat geval is er inderdaad geen schending van de individuele vrijheid.

Om te bepalen of er sprake is van vrijheid of niet, is dat inderdaad niet relevant.

U somt nepvrijheden op. 'Freedom of want', dat is gewoon het gebrek aan jaloezie. 'Freedom of fear', dat is gewoon assertief in het leven staan. Dat heeft geen jota met vrijheid te maken. Vrijheid is de afwezigheid van onderdrukking en dwang.

Ook dat is geen vrijheid. U moet nog veel leren i.v.m. vrijheid.

U doet mee aan een wedstrijd waarin u twee zinnen moet formuleren die niets met elkaar te maken hebben?

We hebben al een aantal raakpunten met Cuba, kijk bijvoorbeeld naar de vergaderingen van PS/SPa, die mensen zingen net zoals in Cuba de Internationale.
Nu, in alle eerlijkheid, in Vlaanderen is dat niet zo'n groot succes.

Als werknemers van oordeel zijn dat een werkgever zijn arbeidscontract schendt, dan kan hij naar de rechtbank stappen.

Een kind moet inderdaad niet door de staat verplicht worden om naar een school van middelmatige kwaliteit te gaan waar de staat haar indoctrinatie kan verderzetten. Dat is correct.

Ik heb nergens gesteld dat armen hun armoede enkel aan zichzelf hebben te danken. Ik stel louter dat zij geen rechtmatige claim hebben op het bezit van een ander.

Welke private dictaturen? Een (quasi-)monopolist is geen dictator. Een dictatuur is een overheidsvorm. Bij definitie kan een private dictatuur niet bestaan. Welke slavernij? Slechte werkomstandigheden is geen slavernij.

Wat een absurde definitie moet ge niet hanteren om de zin 'vrijheid maakt tot slaaf' te gebruiken. Een typisch linkse strategie: het uithollen van de betekenis van woorden, zodat het gebrek aan eigen ideologische onderbouwing niet ontmaskerd wordt.

Cuba is inderdaad hét voorbeeld om te volgen. Net zoals Venezuela. De socialistische paradijzen van weleer zijn niet ver weg.

Ik ken niemand in deze discussie die het principe 'elk voor zich' verdedigt. Er zijn er wel genoeg die een totalitaire en bijgevolg intolerante maatschappij verdedigen.

Dat beslist u dan op niet democratische wijze. Als de meerderheid daar tegen is legt u dus evenzeer uw wil op aan hen.

Daarbij is heel dat gedoe van 'staat is dwang' gemakkelijk te omzeilen. Ik zou de libertariërs in hun eigen simplistische logica laten vallen. Ze een contract voorleggen...u accepteert de principes van de overheid of u betaalt voor dienstverlening. U mag vrij beslissen niet te tekenen. Geen dwang. En by the way. De dienstverlening van de openbare weg kost 1000 euro per kilometer die men erop aflegt. U bent niet verplicht er gebruik van te maken. Ze zullen allemaal vrijwillig tekenen. Gedaan met de 'overheid is diefstal' zever. Enkel extreem rijken kunnen zich dan nog misschien permitteren libertariër te zijn. Het zijn natuurlijk juist ook die die dat soort van ideologie promoten.


Libertariërs beslissen wat vrijheid is blijkbaar. Staat het een ander ook vrij dat begrip in te vullen overeenkomstig zijn of haar levensopvatting? Blijkbaar niet.

U vindt dat u in een totalitaire staat leeft ?

Wel, ik vind dat ook, die Michel lapt mij een pensioenhervorming aan mijn laas !

:roll:

Het gaat me niet om het 'socialistisch' systeem. Socialisme is geen voorwaarde om een samenleving te creëren waar het goed leven is. Het gaat me om het feit dat Cuba op bepaalde gebieden toont dat gezondheidszorg veel goedkoper kan zonder kwaliteitsverlies.

Uw ideaal leidt onvermijdelijk tot een klassemaatschappij waar geld recht is.

Natuurlijk is dat niet democratisch. Mijn persoonlijk eigendom is geen democratie. Als ik mijn geld in een bepaald pensioenfonds wil steken, dan zijn dat mijn zaken. Dat is mijn beslissing. Uw onder-het-mom-van-democratie-maar-in-werkelijkheid-communistische zotternijen hebben daar geen invloed op.

Zolang de overheid de markt vrijmaakt voor concurrenten, is dat geen probleem. En uiteraard zal het rechtmatige eigendom van de overheid op alle publieke gronden betwist worden.

U heeft die vrijheid. Alleen heeft u niet de 'vrijheid om niet bekritiseerd te worden'. Ik zal u op uw absurde interpretatie van het begrip 'vrijheid' blijven wijzen. Communisten gaan niet zomaar met het begrip 'vrijheid' lopen.

Uiteraard. Hoe anders omschrijft ge een staat waarin de overheid een grote dagelijkse invloed heeft op het leven van het individu en waarin ze de meerderheid van het jaarlijks inkomen van de burgers steelt?

Dat is evident. Meer nog, het socialisme is een belemmering om tot een samenleving te komen waarin het goed is om te leven.

Het is niet omdat de burgers er bij de behandeling niet voor moeten betalen, dat het goedkoop is. Ze betalen er in de vorm van lage economische vooruitgang (of in het geval van Venezuela, met economisch achteruitgang) en in de vorm van onvrijheid.

Dat vind ik niet goedkoop.

Men kan het eigendomsrecht van eenieder betwisten. Voordat men de maan kan verkavelen dient ze eerst van iemand te zijn. Guess wat. Ze is van niemand. De eerste die zich de maan toe-eigent is de dief. Pas dat nu eens toe op zowel privaat en collectief bezit op aarde.


Vrij goedkoop om mensen die niet met een enge libertarische definitie van vrijheid akkoord gaan communisten te noemen. Daarbij zijn de definities van vrijheid die ik gebruikte juist populair in de VS. Niet direct een communistisch bolwerk.

Dat is ook niet waar. Sta me toe tegenover uw doctrinaire visie wat pragmatisme en historisch inzicht te willen plaatsen. Socialisme zowel als liberalisme kunnen beiden bevrijdend werken. Beiden kunnen ze ook leiden tot slavernij.


Dat hoeft niet zo te zijn. Daarbij is Venezuela slachtoffer van economische oorlogsvoering. Succesvolle alternatieven dienen namelijk kapot gemaakt. Ik heb geen zin er in detail op in te gaan nu.

Het is evident dat als er van de gezondheidszorg superlonen van CEO's en flatgebouwen ook nog eens moeten betaald worden, dat het duurder wordt. Om dezelfde reden zie ik bv. liever rioleringssystemen niet in handen van corporaties ergens ver weg. Dat kan alleen maar duurder worden omwille van allerlei onnodige extra kosten. En om dan parallelle afwateringssystemen te gaan aanleggen en private wegen. Dat is pas onnodig duur en absurd zelfs. Sommige dingen worden beter dicht bij huis en collectief beheerd door lokale overheden. Het subsidiariteitsprincipe is ook hier van toepassing.

Sta me toe om het daar grondig mee oneens te zijn, daar er geen enkel historisch feit is die die opvatting onderbouwt. Liberalisme kan nooit tot slavernij leiden. Per definitie.

Venezuela is inderdaad het slachtoffer van economische oorlogsvoering door de regering van Chávez.

Socialistische zotternijen hebben nu eenmaal een hoge prijs.

De vraag is wat die socialistische regimes zouden doen zonder economische boycot door het liberale westen.

OK. Ik zie waar dit naar toe gaat. Ik heb geen zin in dit niveau.

Laat ons die publieke gronden openbaar verkopen. Het geld gaat naar de aflossing van de staatsschuld. Dat lijkt me een rechtvaardig principe.

Als ge Venezuela en Cuba als voorbeelden gebruikt, dan stroomt er toch wat communistisch bloed door uw aderen.

En waar uw definitie van vrijheid gehanteerd wordt, zal me worst wezen. Ze is absurd. En intern tegenstrijdig. En dus sowieso foutief.

Hun eigen bevolking uitmoorden. Dat toont de geschiedenis toch aan.

Kijk, ik ga die boycot niet verdedigen natuurlijk. Ik heb in de openingspost gesteld dat ik alle belemmeringen voor vrijhandel met ALLE naties wil wegnemen.

Overigens, welk liberaal Westen?

Uw pas niet bijhebben, en niet gaan tellen bij de verkiezingen.

Het systeem wankelt... :lol:

Wel luisteren naar de mama en de papa, Nebur.

Mibn persoonlijk probleem heb ik voornamelijk bij de totale afwezigheid van economische vrijheid en privacy die het gevolg is van een fiscaliteit die zich brutaal moeit met uw economische activiteiten.
Hoe zou je het vinden mocht je elke twee neukbeurten met je partner je een solidaire neukbeurt moet aan de staat die zal bepalen aan welke seksueel arme die toekomt ?

Als we uw interpretatie van een liberale samenleving hanteren, moeten we vooral vaststellen dat het bestaan ervan nog nooit is waargenomen.

Dat klopt. Daarom dat het ook vrij absurd is dat sommigen mij verwijten als zou ik negentiende eeuwse toestanden nastreven.