Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stab
(Bericht 1838343)
He, wat moet ik doen om daar bij te mogen horen?
Verkozen worden door mijn domme medeburger of heb ik de hulp nodig van een "peter"?:roll:
|
U trekt gemakkelijkheidshalve dingen uit hun context en daarom herhaal ik graag mijn volledige reactie waarop u reageert:
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga
(Bericht 1838074)
José Ortega y Gasset was een groot denker met grote invloed op latere filosofische stromingen (bijv. existentialisme). Zijn 'Revolte van de Massa' schreef hij tussen 1917 en 1930 in welk jaar de verschillende essays werden gebundeld tot een boek.
Hetgeen hij schreef moet dan ook in die tijd worden geplaatst en kan niet zomaar op de hedendaagse realiteit worden geprojecteerd.
Het meest elementaire verschil is dat in de tijd dat Ortega y Gasset zijn werk schreef, de mensen (= de massa) over zeer weinig bronnen beschikten om zich diepgaand te informeren.
Dit liet sommige politieke opportunisten toe, die onwetende massa te manipuleren via weldoordachte propagandacampagnes waarin overtuigingen als waarheden werden verkondigd en waarop wederwoord - door gebrekkige informatiestromen - niet mogelijk was.
Goebbels bijvoorbeeld hield rekening met de vaststellingen van Ortega y Gasset wanneer hij de massa bespeelde. Goebbels beweerde onomwonden dat 'de massa dom' (= onwetend) was en gestuurd kon worden in de richting die een propagandamachine aangaf.
De realiteit van de jaren dertig gaf - het Duitse voorbeeld indachtig - Ortega y Gasset dus gelijk.
Tegenwoordig zijn de informatiebronnen voor iedereen toegankelijk en omnipresent. Dit betekent dat mensen niet meer 'dom' zijn, maar bijzonder goed geïnformeerd.
Waar we meer dan zeventig jaar geleden konden spreken van een slecht geïnformeerde massa, moeten we nu vaststellen dat diezelfde massa nog nooit zoveel wist.
Het werk van Ortega y Gasset heeft historisch gezien zeker belang, maar kan niet meer gebruikt worden in de beschouwing van de hedendaagse realiteit.
Wat DD doet is eigenlijk niet meer dan stellen dat theoriëen over de platte Aarde als middelpunt van het heelal nog wetenschappelijke waarde hebben. Dat is niet zo, maar historisch gezien is dit gegeven wel belangrijk omdat het ons dieper inzicht geeft in het 'zijn' en 'denken' van de mens in het verleden.
Ervan uitgaan dat geen rekening moet worden gehouden met dat wat de 'volkschmensch' denkt omdat hij 'dom' zou zijn, kan twee dingen beteken:
Of men begrijpt niet dat tijden veranderen en het door de informatiemaatschappij voor iedereen mogelijk is om een gefundeerde mening te vormen, waarmee rekening moet worden gehouden in een democratie.
Of men wil het eigen falen verdoezelen door de democratische massa (= de mensen) af te schilderen als 'dom'.
Ik las al meermaals bijdragen van mensen die democratie op basis van het 'domme massa'-argument in vraag stellen. Steevast vraag ik wat hun alternatief is maar dan blijft het angstvallig stil.
Daarom wil ik niet nalaten te melden dat ik de huidige democratie niet als het optimaal samenlevingsmodel beschouw.
Eerder ben ik te vinden ben voor een Platonisch Wachterschap dat een zeer beperkte overheid invult die toeziet op het harmonieus samenleven van alle vrije individuen op basis van een beperkt aantal alomvattende samenlevingsprincipes.
|
U laat uitschijnen dat ik u als een 'domme burger' beschouw en daarmee trekt u een totaal verkeerde conclusie zoals uit de volledige bijdrage mag blijken.
Ik zal echter een korte duiding geven bij wat ik onder het Platonisch Wachterschap begrijp...
Enerzijds de theoretisch benadering en die is utopisch dus - vooraleer u opnieuw verkeerde conclusies trekt - niet praktisch haalbaar. In dit theoretisch-utopisch model wordt uitgegaan van een soort 'elite' die over voldoende kennis en ethisch inzicht beschikt waardoor deze 'elite' een samenleving draaiende kan houden op basis van enkele basisregels. Dit is utopisch omdat uitgegaan wordt van mensen die over de 'absolute goedheid' zouden beschikken. Ik geloof daar niet in. Dit is trouwens één van de hoofdredenen waarom klassieke denkers steeds bleven hameren op de eindigheid van mandaten binnen absoluut gescheiden machten.
Terloops, de gebrekkige scheiding der machten in dit land is trouwens de hoofdoorzaak van het bestaan van de particratie. Dit volledig terzijde.
Meer praktisch vul ik Platonisch Wachterschap in als volgt...
De maatschappij bestaat uit vrije individuen die harmonieus samenleven op basis van een beperkt aantal grondregels (noem het de grondwet).
Het beoordelen van conflicten tussen individuen op basis van het beperkt aantal grondregels gebeurt door de 'Platonische Wachters' (= rechterlijke macht) die door de vrije individuen worden verkozen. Deze rechterlijke macht opereert op slechts drie niveau's: eerste aanleg, beroep en tweede beroep.
Uitdieping van juridische materies gebeurt door eiser en verdediger maar daarvoor bestaat geen specifieke - uitgebreide - wetgeving. De juridische materies (arbeidsrecht, handelsrecht, ...) dienen om de bewijsvoering voor de rechters te onderbouwen. Die rechters oordelen op basis van de argumentatie en met de geest van het beperkt aantal grondregels steeds in gedachten.
De eigenlijke overheid (de uitvoerende macht) wordt eveneens rechtstreeks verkozen door alle vrije individuen maar houdt zich uitsluitend bezig met het waarnemen van de lopende zaken verbonden aan de beperkte bevoegdheden van deze uitvoerende overheid (bijvoorbeeld defensie).
Het beperkt aantal grondregels (Grondwet) kan enkel worden gewijzigd via stemming door alle vrije individuen. Alle macht gaat dus uit van het volk (= vrije individuen) want alleen dat volk (ongeacht de verstandelijke vermogens van eender welk lid van dat volk) kan het beperkt aantal grondregels aanpassen.
De dag van vandaag leven we in een overgereglementeerde verzorgingsstaat waar individuele vrijheid niet meer dan een lachertje is. Waar mensen in slaap worden gewiegd en verantwoordelijkheid voor het eigen leven (= zelfbeschikking) verloedert.
Een voorbeeld van gebrek aan verantwoordelijkheid als gevolg van de verzorgingsstaat?
Een jonge man of vrouw studeert met een studietoelage van de overheid. Geen enkele druk bestaat om met die studietoelage een resultaat te bereiken. Slaagt die student of niet, maakt niets uit. Eerder ben ik te vinden voor een geprivatiseerd systeem van studielening waarbij de student verplicht wordt eigen verantwoordelijkheid op te nemen. De lening moet worden terugbetaald ongeacht het behaalde studieresultaat. De student zal eerder geneigd zijn een zo hoog mogelijk resultaat na te streven waardoor het terugbetalen van de lening wordt vergemakkelijkt omdat de kansen op de arbeidsmarkt groter zijn.