Citaat:
al een belangrijke rol en ook jouw geliefde vlag werd met trots gehesen. De handelsbetrekkingen tussen Holland en het Ottomaanse rijk waren in die tijd uitstekend. Dirkje of Iwan de Veenboer uit Hoorn is zelfs consul van Algiers geworden en groot admiraal van de Ottomaanse vloot. Dirkje had echter een dubbel loyaliteit ,want zijn schepen voerden met zowel de Ottomaanse vlag ook met de Prinse-vlag. De "princevlagh" Als admiraal van de Turkse vloot was het moeilijk om zich afzijdig te houden als er gestreden werd tegen Hollandse schepen, maar als die veroverd waren kregen de Hollanders, Friezen en Zeeuwen de keuze tussen varen met ons, of als slaaf verkocht worden. Opvarenden van Franse, Engelse schepen of andere nationaliteiten werden als slaaf verkocht. Met de opvarenden van Spaanse schepen maakte hij korte metten, die werden zonder pardon overboord gezet. Hij had trouwens de door niet iedereen gewaardeerde gewoonte om schepen die de Spaanse vlag voerden zonder meer aan te vallen, en geen rekening te houden met de sterkte of aantallen van die schepen, en heel bijzonder is dat als hij dat deed, hij de "princevlagh" (oranje-wit-blauw) liet aanslaan. https://nl.wikipedia.org/wiki/Ivan_de_Veenboer |
Citaat:
al een belangrijke rol en ook jouw geliefde vlag werd met trots gehesen. De handelsbetrekkingen tussen Holland en het Ottomaanse rijk waren in die tijd uitstekend. Dirkje of Iwan de Veenboer uit Hoorn is zelfs consul van Algiers geworden en groot admiraal van de Ottomaanse vloot. Dirkje had echter een dubbel loyaliteit ,want zijn schepen voerden met zowel de Ottomaanse vlag ook met de Prinse-vlag. De "princevlagh" Als admiraal van de Turkse vloot was het moeilijk om zich afzijdig te houden als er gestreden werd tegen Hollandse schepen, maar als die veroverd waren kregen de Hollanders, Friezen en Zeeuwen de keuze tussen varen met ons, of als slaaf verkocht worden. Opvarenden van Franse, Engelse schepen of andere nationaliteiten werden als slaaf verkocht. Met de opvarenden van Spaanse schepen maakte hij korte metten, die werden zonder pardon overboord gezet. Hij had trouwens de door niet iedereen gewaardeerde gewoonte om schepen die de Spaanse vlag voerden zonder meer aan te vallen, en geen rekening te houden met de sterkte of aantallen van die schepen, en heel bijzonder is dat als hij dat deed, hij de "princevlagh" (oranje-wit-blauw) liet aanslaan. https://nl.wikipedia.org/wiki/Ivan_de_Veenboer |
Citaat:
|
Adam Smith, weet gij misschien waarom de (zuidelijke) Nederlanden werden gesanktioneerd op de Kongres van Wenen, door er Luxemburg van af te nemen.
Luxemburg werd nml. deel van de Duitse bond (met weliswaar Willem I als vorst) terwijl het tot de Bourgondische Nederlanden behoorde en later tot de 17 Provinciën ? Waarom moesten de zuidelijke Nederlanden territoriaal inboeten terwijl ze toch aan de zijde der geallieerden stonden ? :-o |
Citaat:
Er werd hier niemand gesanctioneerd. Het wordt eens tijd dat u eindelijk eens afstapt van uw fictief beeld van ‘De Nederlanden’. Dat is romantiek. Die Nederlanden van u bestonden al lang niet meer in de tijd van Napoléon. Sinds de 80 jarige Oorlog niet meer. ‘De Nederlanden’ waren trouwens ‘wettelijk’ bezit van de Oostenrijkse Habsburgers (de Oranjes daarentegen waren de iure usurpatoren). Toen Napoleon verslagen werd hebben de diplomaten op het Congres van Wenen beslist hoe de verdeling van het Napoleontische rijk zou geschieden. Pruisen als opkomende macht wilde Luxemburg als vergoeding voor zijn aandeel in het verslaan van Napoleon (de Pruisen pochten dat zij het eigenlijk waren geweest die Napoleon de uiteindelijke nederlaag hadden toegediend). Maar de diplomaten schikten het anders. Het land van de van oudsher sterke vesting Lucinburhuc -Luxemburg- werd een Groot-hertogdom. Het werd aan Willem I gegeven als privaatgebied en dit als compensatie voor de gebieden van de Oranjes die Pruisen in Westfalen hadden ingepikt van de Oranjes. Willem kreeg meteen ook de titel van Groot-hertog (Großherzog). En dit om wat hoger te staan dan de talrijke vorsten en vorstjes van de Duitse Bond. De Duitse Bond was een zogezegde ‘defensieve’ alliantie van Duitse staten (tegen Frankrijk) en ook in zekere zin reeds embryo van het latere Duitsland van Bismark onder de leiding van Pruisen. Maar het Luxemburg dat Willem I kreeg was geamputeerd. De gebieden ten zuiden van de Moezel, de Sauer en de Our. kwamen toe aan Pruisen. Pruisen verkreeg dus niet heel Luxemburg maar slechts een gedeelte en had bovendien het recht om een garnizoen te stationeren in de beruchte en machtige vesting Luxemburg. Uw vraag is dus zo goed als irrelevant. In de zin dat u nog altijd met de ‘vroegere Nederlanden’ in uw hoofd zit. Die tijd was voorbij. De leden van het Congres van Wenen en de hoge diplomaten hielden geen of maar weinig rekening met vroegere of historische toestanden. Zij deden aan realpolitik. Ofte: politieke oplossingen zoeken in en naar de (politieke) constellatie die in functie was van de stand van (politieke) machtsverhoudingen van hun tijd. Het VKN is maar ontstaan omdat niemand de Zuidelijke Nederlanden wilde besturen. Behalve Willem I die nog droomde van de ‘tijd van toen’. Maar de tijd van toen was niet meer. En dat is één van de redenen waarom het hele opzet van het VKN mislukte en als een kaartenhuisje in mekaar stortte. Zeker met zo’n verlichte despoot als Willem. |
Citaat:
maar anderen hebben over dit deel van de Nederlanden beslist https://nl.wikipedia.org/wiki/Vrede_van_Utrecht_(1713) Dus wat u wettig gezag noemt, hoeft niet een gezag te zijn wat buiten discussie stond. Daarom was het VKN ook geen onlogische staat ,zoals u suggereert. Bovendien was het ook in het belang van de grootmachten om een sterke staat te maken aan de grens met Frankrijk. Het was Frankrijk en de francofiele Belgen ,die geen rekening hielden met de Vlamingen en die Willem I gebruikte om het VKN op te blazen. |
Citaat:
in te palmen. citaat Wiki De aanloop naar de Hollandse Oorlog (1670-1672) Lodewijk XIV wilde voor Frankrijk natuurlijke grenzen, onder andere aan de Nederrijn. Zodoende wilde hij de Republiek isoleren en overwinnen om ook de Zuidelijke Nederlanden in te palmen. Ten tijde van de Devolutieoorlog (1667-1668) had de Republiek dat Frankrijk namelijk belet. Eerst bezette Lodewijk XIV Lotharingen (april 1670) geënclaveerd binnen Frankrijk. Vervolgens sloot hij het geheime Verdrag van Dover (juni 1670) met Karel II van Engeland/Schotland. Een Franse toelage zou de Engelse koning bevrijden van belastingverzoeken aan het Engelse Parlement, zodat Karel II het absolutisme en het katholicisme in Engeland/Schotland kon invoeren. Tegelijkertijd probeerde Lodewijk XIV om van Engeland/Schotland een Franse satelliet te maken. Karel II van Engeland werd inderdaad een bondgenoot van Frankrijk, maar hij verspilde de Franse fondsen in zijn hofhouding en werd niet katholiek en niet absolutistisch. Toch kon de Republiek deze Frans-Engelse coalitie slechts weerstaan door een verbond met de Spaanse Karel II (december 1671). Doch Lodewijk XIV verbond zich ook met Münster, Keulen en dan Zweden (januari + april 1672). De Republiek werd zo door Frankrijk en diens bondgenoten omsingeld. Ze benoemden Willem III tot stadhouder en opperbevelhebber in alle gewesten (feb. 1672) en verbond zich met Brandenburg-Pruisen (mei 1672). https://nl.wikipedia.org/wiki/Hollandse_Oorlog |
Citaat:
Maar dit heeft niets met ons onderwerp te maken. Dat men een buffer wilde oprichten tegen Frankrijk was te begrijpen. De Duitse Bond was ook een soort preventieve verdediging in geval Frankrijk weer zijn imperialistisch gelaat zou tonen. Het samenklutsen echter van Noord- en Zuid in één staat was niet zo’n goed idee. Noord en Zuid waren uit mekaar gegroeid (voor zover ze dan al ooit echt één waren geweest in het verleden…). Bovendien lag in de nieuwe staat (VKN) het centrum van de macht ver in het Noorden ( Den Haag) en de vorst was een calvinistische eigenzinnige koning. Niet alleen het Zuiden had overigens last met de manier van besturen van Willem I. Immers, in 1830 toen de België ontstond, had ook Luxemburg reeds problemen met de manier van regeren van Willem I. De bevolking van Luxemburg wilde Willem kwijt en had zich massaal achter België geschaard en wilde bij de nieuwe staat België horen. Daar wordt nooit over gesproken. Hoe dan ook, beweren dat het louter de Franse provocateurs waren geweest die het VKN hebben doen ineenstorten, is natuurlijk onzin. Mocht de bevolking in het Zuiden tevreden zijn geweest over of met het bestuur van Willem I, hadden ze deze vorst uit het noorden hier op handen gedragen, dan was de Belgische Omwenteling natuurlijk nooit gelukt. Dat is toch de evidentie zelf. |
Citaat:
|
Citaat:
Vele Nederlanders, niet allemaal, hebben de eigenschap zich met alles en iedereen te moeien en de vinger te wijzen. Ddaarmee is alles toch gezegd ? |
Citaat:
De onvolprezen Maurits Joson heeft er een kanjer van een boek aan gewijd: http://www.dbnl.org/tekst/_nee003191...01_01_0147.php Een mooie inventaris van de Franse agressies door de eeuwen heen. De zeer grove hoofdlijnen uit het tweede gedeelte van die zeshonderdjarige oorlog zijn dit: http://forum.politics.be/showpost.ph...ostcount=26587 En, onze oosterburen denken er terecht niet anders over: https://de.wikipedia.org/wiki/Deutsc...Erbfeindschaft |
Citaat:
Duitse gebiedsuitbreiding stond historisch tot en met Hiltler nu net in het teken van de Drang nach Osten. Wiki: It was one of the core elements of German nationalism and part of Nazi ideology; as Adolf Hitler said on 7 February 1945: It is eastwards, only and always eastwards, that the veins of our race must expand. It is the direction which Nature herself has decreed for the expansion of the German peoples. |
Citaat:
Citaat:
De val van het VKN stond echter niet in de sterren geschreven zoals ge wilt doen geloven; neen die Belgische kutrevolutie kroop gewoon door het oog van de naald. Citaat:
|
Citaat:
(1) Duitsland wilde vooral de noordzeehavens Antwerpen en Rotterdam om strategische en economische redenen. Bovendien, onder invloed van het in Duitsland populaire pangermanisme, wilde het terug de gebieden herwinnen die ooit door Germaanse volksstammen waren ingenomen tijdens de vroegere Germaanse volksverhuizingen. Het wilde dus Noord-Frankrijk. |
Citaat:
Maurits Josson... Orangist, activist, en in 1917 lid van de Raad van Vlaanderen, de collaborerende marionetten regering in dienst van de Duitse bezetter tijdens WO I. . Toch historisch maar goed uit zijn doppen kijken wanneer men zijn schrijfsels leest. |
Citaat:
The term became a motto of the German nationalist movement in the late nineteenth century.[6] In some historical discourses, "Drang nach Osten" combines historical German settlement in Central and Eastern Europe, medieval (12th-13th centuries)[7] military expeditions like the ones of the Teutonic Knights (see Northern Crusades), and Germanisation policies and warfare of Modern Age German states like the Nazi Lebensraum concept.[3][8] https://en.wikipedia.org/wiki/Histor...Eastern_Europe |
Citaat:
|
Citaat:
De bedoeling van Duitsland toen (vóór WO I) was op termijn te komen tot een soort 'mittel-Europa'. En dit onder de leiding van Duitsland waarin Pruisen de lakens uitdeelde. Mittel-Europa hield in: Duitsland, Nederland, Noord-Frankrijk, Duits-Zwitserland , Vlaanderen (over de Walen was er twijfel) , en de Scandinavische landen. De bevolking van deze kleine staten of streken waren allen van Germaanse afkomst, ja eigenlijk allemaal Duitsers, zo heette het in sommige Duitse kringen. Men ging hier zeer ver in. Zo werd het Nederlands niet aanzien als een aparte taal, maar als een 'Duits dialect'. Het spreekt vanzelf dat deze constructie eigenlijk neerkwam op de militaire, economische, en politieke suprematie van Duitsland in dit zogenaamde 'mitteleuropa' , waarbij Pruisen de eerste viool speelde en de andere kleine Europese staten satellietstaten werden van Duitsland. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:41. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be