Is daar iets mis mee ?

Tot nu toe heeft die houding mij geen windeieren gelegd. U bent vrij om anders te denken en doen, maar niet komen mekkeren als anderen verder komen in het leven als u.

En u bent een malcontente arbeider die niks anders kan als gal spuwen.

Niet verwonderlijk dat u constant overhoop ligt met mensen die in uw ogen niet werken, maar "mannekes tekenen" de ganse dag.

Niet echt, alhoewel ik arbeider en bediende ben geweest tijdens mijn loopbaan.

U hoeft zich niet aan mij te meten hoor :-D
vooral niet op internet fora's :-D

Dan moet u maar eens dringend leren dat sommige mensen nu eenmaal een toffe job hebben die ze graag doen. En dat werken voor hun geen straf is.

Ze bestaan. Echt.

Ik wil me niet meten met u. Alweer: wat u doet is uw zaak.

Maar ik heb geen behoefte aan het wereldbeeld wat Xenophon ophangt.

Ik geloof u wel.

Dat was het punt niet. Het begon met mensen die liever op het werk waren dan thuis. Want daar hadden ze niets te doen en dergelijke redenen meer.

Wat mij deed opmerken dat het daar thuis dan maar triestig gesteld moest zijn.

Nee, er zijn nu eenmaal mensen die er min of meer in geslaagd zijn om als werk te kunnen doen wat ze eigenlijk altijd hadden willen doen. Ik ben daar zelf niet 100% in geslaagd, maar een groot deel van de tijd amuzeer ik mij toch wel goed op mijn werk, ttz, ik doe daar wat ik "thuis ook zou doen", alleen zou ik dat niet echt thuis kunnen doen, want het speelgoed waarmee ik speel is veel en veel te duur om uit mijn eigen zak te betalen. Er zijn ook vervelende momenten, mijn baas werkt mij soms op mijn zenuwen (meestal omdat hij denkt dat ik teveel werk heb en mij dus dingen NIET wil laten doen, en ook omdat hij nogal een warhoofd is die de zaken soms wat in het honderd stuurt), maar over het algemeen sta ik er dus wel wat versteld van dat men mij wil betalen om dingen te doen die ik nu eenmaal graag doe.

Ik had vroeger een kameraad, en toen we 15 jaar waren of zo, kocht die wrakken van auto's op voor een paar honderd franken, om daaraan te knutselen en die proberen aan het rijden te krijgen (op een patattenveld van zijn ouders, niet op de openbare weg). Hij stak daar al zijn zakgeld en vrije tijd in. Ik heb er allang geen kontakt meer mee, maar stel dat die garagist is geworden, dan is dat toch een droom van een leven, nee ?

Ik deed hetzelfde met elektronica. Ik prutste dagen en dagen aan slecht werkende electronische circuitjes. Ik vond dat plezant. Ik heb zo ook mijn scheikunde periode gehad en ook mijn informatica periode. Welnu, een goeie combinatie van al dat en nog ander spul, dat is mijn huidig werk. Of toch een redelijk deel ervan. Dingen die ik als adolescent op mijn eigen deed, op kramikkige manier omdat ik niet genoeg geld had om professioneel materiaal te kopen, en nu heb ik beschikking over het meest gesofistikeerde speelgoed dat je je maar kan indenken. En als er een speeltje ontbreekt, is er een goeie kans dat ik het mag kopen. 50 000 Euro is geen probleem.

Natuurlijk ben ik graag bij mijn gezin, en ga ik ook graag op vakantie. Maar ik ben vrij happy op mijn werk. Ik word niet te slecht betaald daarvoor. Misschien zou ik ergens anders veel meer kunnen verdienen, maar ik zou mij stukken minder amuzeren. En ja, er zijn banen waar ik naast gegrepen heb en waar ik mij waarschijnlijk nog meer had geamuzeerd (en minder geld verdiend). Daar heb ik mee leren leven. Ik heb soms het gevoel dat ik op mijn werk in een grote speeltuin zit. Wat wil je nog meer ?

Idd, dat ben ik, sedert 2005.

Jij als oudere man met waarschijnlijk ontzettend veel levenswijsheid, kan er hier zelf ook niet over oordelen.

Zelf na dertig of veertig van alles op te merken - en dat zeg ik met alle respect, weet nog niet hoe alle bediendes denken. En daar kan ik als schooljongen toch redelijk zeker over zijn. En dank u om er mij op te wijzen, ik heb mijn snotneus gaan snuiten.

Dat mag dan aldanniet waar zijn, het is naast de kwestie want het ging hier niet over mij, het ging over u.

Kijk, ik sprak over "typisch", is dat dan echt hetzelfde als "allemaal zonder uitzondering?"

Dat het wil zeggen dat er in heel de wereld en doorheen heel de geschiedenis geen uitzondering op kan bestaan?

Ik bedoelde "u bent een snotneus", niet "u hebt een snotneus" - met alle benodigde respect uiteraard.

pijst niet ...in ieder geval als het kapitalistisch gedagtengoed blijft voortduren zal de kleine burger er niet beter van worden en dat is hier juist tzelvde ...maar het is wel de kleine man die meestal het echte werk op zich neemt zoals ploegbazen en meestergasten en al de arbeiders ...maar die (dikke) nekken als ik het mag noemen hebben totaal geen besef van wat een gewone arbeider maar over heeft om mee te leven ...in die geldzuigende maatschapij verdomme !!!

ik ben niet zo tevreden, daarom heb ik beslist terug te gaan studeren.
nog 3,5 jaar en ik kan op zoek naar de job van mijn leven :cheer:

Wel eigenlijk had ik het wel eerst over u en bent u daarna over mij beginnen spreken. En ik zou niet weten waarom het over mij zou moeten gaan, omdat ik er niets over weet aangezien ik maar 21 jaar ben? Ouderdom is bij mij weten geen referentie voor intelligentie dus moet u mij niet kleineren als snotneus, wat u naar eigen zeggen met respect zegt.
misschien kan mijn jonge kijk op een hele samenleving wel een verrijking zijn op de rotte delen die u ervan ziet.

Zelf bediende geweest zijn en geen "snotneus" meer zijn wat u uiteraard bedoelde is geen criterium om te kunnen uitmaken wat typisch is voor een bediende bij mijn weten. Maar ja ik ben dan ook maar een snotneus dus wat weet ik erover. Gelukkig kan ik met een glimlach gaan tikkertje spelen want u geeft mij de benodigde respect.

En nu ga ik slapen, tik tak is voorbij.

ik leef nu 30 jaar, maar het moment dat ik neerkijk op arbeiders is precies nog steeds niet aangebroken. Ik ben blijkbaar abnormaal. Maar mijn ouders zijn ook zo: ook bediende, maar alles behalve neerkijken op arbeiders. Een erfelijke stoornis!
Kan je mij helpen, kseeno?

jak arbeiders ! ;-)

Jij moet niet geholpen worden meisje, jij helpt jezelf wel.

Niettemin, moest het ooit uitkomen, ik heb brede schouders om op te huilen. Bij wijze van spreken dan want dat is ook niet waar.

Alleszins, jij bent goed genoeg.

Nu niet in een slachtofferrol kruipen....

Je zoekt er misschien allemaal wat teveel achter jonge vriend.

Als dat is omdat ik je vader en nonkel - zij het onrechtstreeks, corrupt heb genoemd, gelieve me dan te vergeven.

Ik zal ze met tegenzin dan, het voordeel van de twijfel gunnen.

Laat de mensen toch eens vrij om te kiezen...