Juffrouw Sofie wist dat vanzelf.

ze vormen een uiterste van een continuum.

misschien kan je pleiten voor het opnemen van verkrachting in de opvoeding?


je pleit voor gedwongen aanraking als norm?
niet dat het mij verbaast, gezien je voorliefde voor kindjes.

Nyno. Hoeft basiskennis omtrent omgaan met kinderen echt te worden verteld aan intelligente mensen tijdens een lerarenopleiding ? Kom zeg. Als je je verschuilt achter opleiding dan zak je toch in mijn achting. Wie +18 is en hoogopgeleid, is toch op z'n minst volwassen. Zeg niet dat het niet waar is. Waarden en normen, omtrent volwassenheid, en inderdaad omtrent ook lichamelijkheid, leren tieners toch niet op de hogeschool. Of wel soms ?

Alleen 'onderwijzend' personeel zegt zoiets met een uitgestreken gezicht..:-D

Men zou beter de kinderen eens uitleggen wat pedofilie is en waar ze met hun klachten/vragen daaromtrend terecht kunnen...dat is namelijk de hoofdreden waarom er vroeger zoveel 'geprutst' kon worden..er werd geen duidelijk signaal gegeven dat dit criminaliteit was en dat men dit kon ( met succes )aanklagen..

zeg nu serieus: hoeveel mensen hebben er voor hun 18e zich afgevraagd hoe oud een kind mag zijn vooraleer het toch wel vreemd wordt dat je het nog op de schoot neemt als leerkracht. Hoeveel % heeft daar al over nagedacht? Sinds wanneer moet dat basiskennis zijn van schoolverlatende 18-jarigen?
En dan wel in die mate dat het 'een schandaal' zou zijn als je het in een opleiding zou hebben over de ontwikkeling van lichamelijkheid en seksualiteit vanaf de geboorte, en de invloed die je daar als leerkracht op kan hebben. Want dat is toch allemaal zo evident?

En dan verschieten dat leerkrachten gewoonweg de signalen van seksueel misbruik niet herkennen zeker...

ik zou niet weten waarom het een het andere uitsluit.
moet het alleen maar gaan over dingen die fout gaan?
mag de normale lichamelijke en seksuele ontwikkeling en hoe die te bevorderen niet aan bod komen?

Och manne, ge moest eens weten wat ik met sommige leraressen deed na de uren...

Dat was pas mijn definitie van "in elkaars persoonlijke zone komen".

Uw moeder niet verwarren met een lerares hé

Ook het uiterste van een continuum bepaalt de norm niet.

1. Gelieve niet in karikaturen te vervallen. Er is een groot verschil tussen bewust en onbewust schrammetjes veroorzaken. Er is tevens een groot verschil tussen een schrammetje en verkrachting.

2. Ik pleit niet voor gedwongen aanraking als norm. Leerkrachten moeten zelf uitmaken hoe ver ze daarin gaan: de opportuniteit moet geval per geval worden beoordeeld, maar niet leerling per leerling. Uiteraard zijn er grenzen, maar men moet eens ophouden met elk menselijk gedrag aan regeltjes te binden. Dat geïnstitutionaliseerde wantrouwen, vertaald in Big Brother-achtige voorschriften, leidt uiteindelijk tot een ziekelijk angstige, benepen, door en door neurotische samenleving die uiteindelijk meer psychische slachtoffers maakt dan de schrammetjes die ze tracht te voorkomen.

3. Persoonlijke aanvallen kan ik helaas niet beantwoorden aangezien ik ze niet als redelijke stellingen in een discussie aanvaard. Voorts raad ik u aan het verschil te leren tussen speelse provocaties en oprechte gevoelens.

Hoe komt u erbij om aan incest te denken?
Dat zegt veel over u, niet waar.
Ik kan uw reactie wel begrijpen met de huidige politieke situatie.

Nogal zwakke reactie. Kan ik in mijn topic best missen.

Territoriumdrift ? :lol:

Een verkrampte puriteinse benadering rond 'aanraken' das pas het remmen van een 'normale' ontwikkeling...

waarom zit jij nu zo te fixeren op dat uiterste?
ik probeer tot 2x toe duidelijk te maken dat er sprake is van een continuum waar iédereen op zit. Er is geen groep "normale kindjes die aanrakingen allemaal graag hebben" versus een groep "kindjes met autisme die zich wegtrekken". Er zijn ook kinderen met autisme die wel graag aangeraakt worden trouwens. Er zijn er zelfs die er gewoon geen maat mee kunnen houden. Ik focus op dat continuum - en de norm is redelijk eenvoudig: "wees voorzichtig, denk na, evalueer".
Er zijn dingen die je altijd kunt doen met kinderen (bijv. een kind recht helpen als het ferm gekwetst is).
Er zijn dingen die je nooit kunt doen met kinderen (bijv. je piemel in een kind steken).
Het merendeel van de lichamelijke interacties met kinderen is echter "wees voorzichtig, denk na, evalueer". Dat geldt niet voor de uitersten, dat geldt voor ieder kind.

Geef me 1 goeie reden, in het voordeel van het kind, waarom je een kind zou aaien als je gemerkt hebt dat het dat niet graag heeft. 1 reden maar.
Om te weten of een kind het graag heeft, moet je wel kijken naar zijn reactie natuurlijk ("evalueer").

en waarom niet leerling per leerling? waarom zou je geen rekening houden met de individualiteit van ieder mens?
Geval 1: oefening goed opgelost --> aai op de bol, ook voor kinderen die dat absoluut niet wensen.
Wat ben je daar nu mee?

Reflectie op uw eigen gedrag als leerkracht = dingen aan regels binden?
Want daar gaat het vlaggensysteem uiteindelijk om eh.

"het was maar speelse provocatie"
:?

verdieping ? :-)

dat is waar.
maar het zou pas puriteins zijn mocht er opgeroepen worden om geen lichamelijk contact te hebben, me dunkt.
volgens mij laten veel mensen zich hier vangen door de tendentieuze en foutieve titel. het is ook wel typisch dat er bij het artikel alleen voorbeelden staan van gele en rode vlaggen, en niet van groene (= de bevordelijke lichamelijke contacten).

Zolang je aanvaardt dat een leerkracht zich kan vergissen en tevens aanvaardt dat dat het einde van de wereld niet is, heb ik geen probleem met je verhaal. Alleen: men stelt zo'n handleiding op omdat men blijkbaar niet vertrouwt op de intuïtie van de leerkracht. Die moet zichzelf nu voortdurend in vraag stellen op basis van een vlaggetjessysteem en zal uiteindelijk risicovermijdend gedrag gaan vertonen: zo iemand doet niets meer, want alles kan hem/haar aangewreven worden.

Goed, daarin volg ik je. Ik zou dat niet doen en de gemiddelde leerkracht ook niet. Waar het mij om gaat is dat leerkrachten die iemand aaien ook geen schuldgevoel moet worden aangepraat alsof ze een trauma tot stand hebben gebracht. Er zijn echt wel ergere dingen in het leven dan een aai over je bol.

Het is nog maar de vraag of dat zo aangevoeld wordt... Een handleiding voor iets dat meestal spontaan en probleemloos verloopt kan aanvoelen als een onuitgesproken berisping...

Inderdaad. Je moet het natuurlijk goed kunnen inschatten, als psychologe. Not easy.

Wat is daar nou verkeerd aan? Ik knuffel mn kindjes ook en af en toe komen ze de juf een zoen geven.

Ah DAAROM ben jij dus zo bruin :rofl:

zo schattig ! :-)