Geachte forumleden,
Ik, een doorsnee 22-jaar oude burger, stel vast dat er een ogenschijnlijk groot verschil bestaat tussen de Nederlandstalige en Franstalige gemeenschap. Dit echter niet als een intrinsieke eigenschap van de burger (je bent immers niet geboren als Vlaming, Waal of Belg, maar als mens), maar gevoed door een opgesplitste politieke wereld. Een heel eenvoudige illustratie van dit probleem is het feit dat ik als inwoner van België niet kan stemmen voor een anderstalige politicus. Om een of andere duistere reden wordt ik, als nederlandstalige Vlaming, verondersteld sowieso te stemmen voor een Vlaamse politicus. Ik wordt verplicht voor een Vlaming te stemmen, zelfs al vind ik, deelnemer aan de democratie, een ander/anderstalige mening beter passend bij mijn visie over de toekomst. De facto telt mijn stem niet mee als ik niet kies voor een Vlaming. Ik word, met andere woorden, verplicht de mening van een Vlaamse politicus te geloven. Wat zij of hij ook verkondigd.
En waarom zou ik het niet geloven? Immers, waarom zou een anderstalige politicus mij proberen te overtuigen van de ideeën waarvoor hij of zij staat? Of proberen het ongelijk van een Vlaams statement aan te tonen? Of ik als Vlaming het nu eens ben met de mening van een die anderstalige politicus, of niet ... het doet er niet toe. Dit betekent dat ik, ongewild of niet, gestuurd word in de richting van pro-Vlaams en anti-Waals.
De opsplitsing van de politieke wereld met betrekking op het vormen van een Federale regering is mijn inziens de wortel van de huidige tegenstelling tussen Vlaams en Waals. Deze hypothese steunt, onder andere, op het Asch paradigma die stelt dat een kleine, maar met een sterke overtuiging van het eigen gelijk, subgroep conformiteit kan verkrijgen binnen de grotere groep. Voor meer info:
link. Essentieel in deze hele regeringsvorming is het kiessysteem bijstellen zodat de federale regering ook door een nationale eenheid van kiezers kan gevormd worden. Dat betekent dus: elke belg stemt voor een belg.
In de praktijk betekent dit voor de Federale verkiezingen dat je zelf een 'ik'-stem uitbrengt (bijvoorbeeld: Ik Vlaming), dat je de andere toelaat een 'jij'-stem uit te brengen (bijvoorbeeld: Jij Waal) en dat we allemaal samen een 'wij'-stem uitbrengen (Wij Belgen).
Praktisch:
- 1x stem voor 'mijn' politicus (Nederlandstalige, Franstalig of Duitstalig)
- 1x stem voor 'onze' politicus (een Belg)
Senaat/kamer worden herverdeeld: 66% van de zetels gaat naar 'belgische' politici (verkozen door 'ons belgen'), 33% van de zetels gaat naar 'regionale' politici (Nederlandstalig, Franstalig, Duitstalig).
(uitgewerkt model met cijfers beschikbaar op aanvraag)
Een paar opmerkingen.
De opsplitsing tussen Belgische en gemeenschapsvertegenwoordigers en de vereiste dat iedere Belg verplicht wordt op een eigen- en anderstalige politicus te stemmen zijn bewust gekozen.
Het nog altijd opsplitsen tussen 'federaal' en 'gemeenschap' is om geen al te abrupte overgang te hebben tussen wat-nu-is (complete gesplitst) en wat-later-zou-moeten (volledig samen), alsook om de huidige generatie politici tegemoet te komen die nog steeds hun identiteit aan hun geografische locatie koppelen. Tegenwoordig weten we wel al dat de wereld groter is dan onze eigen achtertuin. Op termijn kan je de zetels gekozen op basis van regio vervangen door vertegenwoordigers van de respectievelijke regeringen.
De 'dubbele' stem is om het kleine verschil in bewonersaantallen van Vlaanderen en Wallonië te neutraliseren. In het geval ieder maar op één persoon moet stemmen, zal de numerieke Vlaamse meerderheid in theorie altijd zijn wil opleggen aan de numerieke Waalse minderheid door altijd en overal op een Vlaamse politicus te stemmen. Door iedere Belg zowel op een eigentalige als anderstalige politicus te laten stemmen, hebben alle politici een gelijk aantal potentiële voorkeursstemmen. Voor diegene die weigeren te stemmen op een anderstalige politicus geldt dat de stem gaat naar de meerderheid, dit onder het motto 'wie niet kiest moet niet klagen'.
Met een Federaal kiesmodel als hierboven voorgesteld stimuleer je de interactie tussen twee anderstalige bevolkingsgroepen. Het is niet voldoende sterk te staan in je eigen regio, het is belangrijk een goed plan te voorzien voor het land. Het is ook belangrijk om in een anderstalige, misschien 'vreemde' omgeving, moeite te doen om aan te tonen waarom precies een bepaalde richting moet worden ingeslagen. Zoals al aangehaald: het wordt belangrijk om politiek actief te worden in het hele land, niet slechts je eigen regio. Door het verplichten openlijk te communiceren met de anderstalige gemeenschap zal men, op termijn, meer respect en een betere verstandhouding bestaan tussen beide groepen. Bovendien verplicht het iedere politicus voldoende tweetalig te zijn, wat wederom de verstandhouding inzake politieke standpunten ten goede komt.
Een verkiezingsuitslag op basis van het voorgestelde federaal model heeft als extra voordeel dat het politici in staat stelt een beter zicht te krijgen op hoe een regeringscoalitie gevormd moet worden. Immers, je beschikt niet enkel over gegevens hoe de bevolking in een ander taalgebied stemt op 'eigen' partijen, je beschikt ook over gegevens die vertellen hoe dat gedeelte van de bevolking denkt over anderstalige ('jouw') partijen. Aangezien een partij een verzameling ideeën is die vaak niet 100% overeenkomt met de overtuiging van het individu, kan een dergelijk systeem de kiezer de mogelijkheid bieden zowel echt Vlaams als Liberaal te stemmen (N-VA en MR) of een groene boodschap aan een sociale te koppelen (Groen! en PS).
Als derde achterliggend idee, heeft het voorgestelde idee ook een dempend effect op extreme stellingnames. Waarbij extreem-Vlaams nationalistische partijen in Vlaanderen stemmen kunnen winnen enkel en alleen omwille van (al dan niet opgedrongen) onvrede met de Waalse politici zal een federaal model dit neutraliseren. Immers, de Franstalige gemeenschap heeft ook zeggenschap in welke Vlaamse politici moeten deelnemen aan de federale regering. In de praktijk betekent dit dat indien het inderdaad een feit zou zijn dat het merendeel van de Belgen een splitsing van het land wil, zowel Vlamingen als Walen op het Vlaams Belang zouden stemmen. Iets wat ik ten sterkste betwijfel ...
Als laatste idee kan een dergelijk Belgisch kiesmodel een voorbeeld voor Europa zijn. Hier staan twee bevolkingsgroepen tegenover elkaar, in een Europees model zijn dat er een pak meer. Op langere termijn een zelfs een sterkere globale unie ...
----
De titel van dit topic is een knipoog naar de tendens om de verkiezingsuitslag van de twee taalgroepen te vertalen naar een ik tegen jij (of wij tegen zij). Het derde niveau ('wij belgen') bestaat weldegelijk, maar wordt al te vaak verzwegen uit politieke overwegingen.
