Toch hebben de godsdiensten een rechtvaardiging voor natuurrampen bedacht waardoor de goedheid van God niet wordt aangetast. Bijvoorbeeld dat de mens zich daardoor bewust wordt van zijn nietigheid, ofwel hij wordt gestraft voor zijn ongehoorzaamheid aan Gods wetten. Natuurrampen krijgen zo een plaats in de ethiek.

Als we God zien als de personificatie van het universum dan kunnen we zeggen dat God goed is. Het universum kan niet anders zijn dan het is en onze individuele tijdelijke plaats in het geheel is deterministisch bepaald.

Het existentialisme stelt daarom dat het mensenleven absurd is. Dat lijkt mij niet juist omdat dit zou betekenen dat het universum absurd is en dat is een opvatting zonder betekenis. Wat ons ergert is dat onze fysieke en psychologische vrijheid wordt beknot en het besef van onze eindigheid. Aan de andere kant beseffen we dat we ons alleen van onze vrijheid en capaciteiten bewust kunnen zijn als deze ergens door beperkt worden. En daarom is 'God' goed.

God= De of het 'aangeroepene', zo luidt de oorspronkelijke betekenis van het woord, geldt als het hoogste zijnde, als bovennatuurlijke, oneindige macht in de gestalte van een persoon die de oorzaak van al het gebeuren is, het lot van de mensen bestiert en de maatstaf is voor diens zedelijk handelen. Bij Plato en Aristoteles wordt het goddelijke nog gevormd door het idee, de nous, de demiurg, respectievelijk de onbewogen beweger. In het jodendom is de goddelijke Jaweh een onbereikbare stamvader. In het christendom, dat Griekse en joodse elementen met zich verenigt, verander God geleidelijk aan van een straffend in liefhebbend wezen. God, die de wereld uit het niets schiep, vergeeft de schuld en zonde en brengt de mensen verlossing door middel van genade. In Hem is al het mogelijke werkelijk. Waar Hij voor de middeleeuwse denkers nog het voornaamste onderwerp van de filosofie was, verliest het godsbegrip in de Nieuwe Tijd zijn centrale rol. Dit is het gevolg van de steeds grotere nadruk op de autonomie van de mens en de ontwikkeling van de theologie naar een zelfstandige en onafhankelijke wetenschap.


Voor mij is God meer een weerspiegeling van hoe iedereen werkelijk is. Vergevingsgezind, behulpzaam, liefdevol, enz. Alleen dat we die schets alleen maar kunnen aanbidden of na te tekenen bij wijze van spreken. Het zou zelfs kunnen dat het wat uit de hand gelopen is met het woord en met de theorie er rond, want, zoals ik geloof, kan het zijn dat men God opeens zag als een individu, terwijl God een fictief voorbeeld is van de mens. Hegel zag dan ook dat we religie moesten wegkrijgen vooraleer we richting de Ultieme Mens konden stappen. Maar zie waar we nu zijn, zie wat er gebeurde is. Oorlogen, geweld, religie enzovoort zijn nog steeds het heet van de naald. En wilt dat zeggen dat Hegel en Marx er goed naast zaten met hun schets en zo van de Ultieme Mens? Neen, ik denk het niet, want religie en andere dingen die oorlog kunnen uitlokken zijn nog steeds niet van deze planeet, net als de smeerlapperij van politici.

Dat soort godheid houdt helemaal geen steek.
Een nietig schepsel creëren, en het hem dan ook nog eens op een pesterige wijze inpeperen.
Dat spoort niet met toegeschreven goedheid.
Dat zou een afschuwelijke sadistische klootzakkerij betekenen.

God is alles, als hij niet alles was kwam hij tekort en was hij God niet

Maar alles is een beetje teveel om mij mee bezig te houden:lol:

Dus ook kiekestront?

't IS alles of niets.
Ik gok op niets.

Ja, maar dan heilige kiekenstront.

krak 't zelfde

maar niets is dan weer te weinig om mij mee bezig te houden.

Voor mij is de Joods/Christelijke God evenzeer een belonende en straffende God als al die andere Goden. Of je nu offergaven bracht aan Neptunus om hem gunstig te stemmen en geen stormen te verwekken bij uw zeereis, of men volgt de geboden van uw God (Jahwe/Allah) dat is toch ook om hem mild te stemmen en beloond te worden met het paradijs. Ik zie niet zo'n groot verschil.

Er is effectief een analogie tussen God en Niets. Beide zouden oneindig en eeuwig zijn. Met de toename van onze kennis betreft de natuur heeft God zich meer en meer moeten terugtrekken. Maar, en dat vergeet men dikwijls, het Niets als concept heeft zich ook stelsigmatig moeten terugtrekken met de toenamen van onze kennis. In de 18 eeuw komt men tot de vaststelling dat lucht een samenstelling is van gassen. Dan was het vacuüm nog als enige kandidaat voor het niets. Maar het het luchtledige bleek ook niet Niets te zijn maar wordt gedefinieerd als de toestand met de laagste energie, bevat een veelheid aan virtuele deeltjes. Er is geen Niets in dit heelal het wordt nu verbannen buiten dit heelal net als God. De beste definitie voor Niets is ons niet weten ofwel omdat het niet bestaat ofwel omdat we er nog geen kennis over hebben net als God.

Fijn dat je even kwam melden dat je je met dit onderwerp (alles of niets) niet wilt bezighouden. ;-)

Niet sadistischer dan de mens zou ik zeggen en dus geen reden om u boven deze God verheven te voelen. Is het niet voldoende als Gods ethiek gelijkwaardig is aan die van mensen?

...dat ferm stinkt.

De conclusie in je citaat, "then why call him God" lijkt mij willekeurig. Logischer vind ik de conclusie dat God niet 'goed' is, of op zijn minst onverschillig met betrekking tot mensen. Epicurus was overigens geen atheïst want hij gaf goden een plaats in zijn filosofie en hij geloofde, zoals vrijwel iedereen destijds, dat goden aan mensen verschenen in hun dromen. Je plaatje is daarom feitelijk een karaktermoord.

En incompetent wegens "not able", dus geen god.

Dus een 'god' die niet aan de eisen van Epicurus voldoet, dat wil zeggen dat hij 'het kwaad' niet bestrijdt, is niet 'goed' en daarom geen god.

Volgens Epicurus moet God dus in de eerste plaats het kwaad uitbannen. Dan lijkt het mij gerechtvaardigd om van de mens te verlangen dat ook hij geen kwaad doet en dat hij het kwaad bestrijdt. Want waarom zou god deze taak op zich nemen als de mens tegenwerkt. En daar wringt de schoen volgens mij. De mens wil helemaal niet dat het kwaad uitgebannen wordt.

Because a good man dies or fails & the evil live & triumph, is God therefore evil? I do not see the logic of the consequence. I must first be convinced that death & failure are evil; I sometimes think that when they come, they are our supreme momentary good. But we are the fools of our hearts & nerves & argue that what they do not like or desire, must of course be an evil!

GreetzZ

Zoek op: "not able".
Tip: het is Engels. Er bestaan woordenboeken van.

Nope, but in that case he is not able to fullfill a role as an infinite good and omnipotent god.

Natuurlijk als men 'God' voorsteld als oneindig goed en rechtvaardig dan krijgt men vroeg of laat problemen met die voorstelling. De Joden weten dat heel goed. Daarom hebben die een truc bedacht. Na herhaalde klachten van hun gelovige achterban:" waarom moeten goede mensen lijden", kwamen ze met het Job verhaal. Volgens dat verhaal worden de trouwste en rechtvaardigste mensen door de Duivel uitgedaagd. Deze beproeving is een weddingschap die de Duivel met God aangaat om uw geloof en trouw op de proef te stellen. Het is zelf een hele eer om zo door het lot te worden gekastijd. Men gaat naar zijn rabbijn vol gelooftwijfel en men verlaat hem op wolkjes met de overtuiging dat U uitverkoren bent en al dat lijden een bijzondere gunst is. Geen enkele psychiater doet dat na. :-D