http://www.nieuwsblad.be/article/det...cleid=55399IOG

Da's het laatste wat er van hem gehoord is: "Daarom volg ik nu een priesteropleiding in het Nederlandse 's Hertogenbosch."

Er gaan natuurlijk wel geruchten rond van de verdere afloop...

Het was ook niet zozeer tegenover u dat ik dat zei, meer tegenover de gang van zaken in die kunstenaarsmilieus. Kijk, je mag van mijn part doen met een beeltenis van Christus wat je wilt en je mag ook toneelstukken opvoeren over incontinentie, maar dat hoeft dan wel niet gesubsidieerd te worden. Daarnaast behoud ik me ook het recht om kritiek te geven op wat je doet, gesubsidieerd of niet. De topicstarter streefde naar maximale vrijheid voor de artiest (en blijkbaar kan dat enkel met subsidies), maar geeft wel kritiek op een kleine groep mensen die ook gewoon hun vrijheid gebruiken om zich "uit te drukken", zonder subsidies. Dat is hypocriet.

Shakespeare was mede-eigenaar/speler van het toneelgezelschap 'The Lord Chamberlain's Men' genoemd naar de aristocraat die het sponsorde.

En dat geldt voor 90% van alle kunstenaars/schrijvers/etc
Ofwel werden ze ergens gesponserd ( of staken er zelf hun volledig erfvermogen ) en het gros was of werd straatarm.
Bekendheid kwam vaak ook ná hun dood

Ook dat is typisch en van alle tijden een eigenschap aan kunst.
Op enkele uitzonderingen na is kunst nooit geapprecieerd geweest door het grote publiek op het moment dat ze tot stand kwam.

En van die enkele uitzonderingen kan je 99 op 100 stellen dat het toen helemaal niet als kunst maar als vorm van populair ontspanning/vermaak/verfraaiing werd gezien.

Hoe kom je tot die bizarre conclusie ?

Vanwege het protest en de meningen die ik hier oa lees wordt provocatie niet door dé grote massa geaprecieerd.
Dus da's dan toch wel een héél slecht staaltje van het inschatten van de heersende behoefte of het creëren ervan.

Ik zou zeker niet terugwillen naar die tijd, maar als ik bijvoorbeeld zo'n zelfvoldane Dimitri Verhulst zie, die tegen iedereen zegt hoe blij hij is om 120.000 euro aan belastingen te betalen, dan stoort me dat serieus. Vroeger kreeg je bekendheid na je dood, nu krijg je bekendheid voor je dood (of beter: zolang de media je interessant vinden).

De normale gang van zaken is dan ook dat het publiek en de critici provocerende kunstvormen uitspuwen en verachten. Waarom worden provocerende auteurs tegenwoordig dan gelauwerd? Omdat een provocerende auteur eigenlijk niét meer provoceert; het is de nieuwe plicht van alle kunstenaars geworden dat ze grenzen moeten verleggen; althans, dat ze de grenzen moeten verleggen van de traditionele westerse samenleving. Ingaan tegen de leefwereld van links is nog altijd uit den boze.

Je hebt daar zeker een punt (dat ik dat hier moet zeggen ;-) ) Provacatie en 'alternatief zijn' is een doel op zich geworden onder de kunstelite en dat is even bekrompen dan censuur te willen opleggen.

Ik vind vele van die grensverleggende kunst ook niet boeiend of mooi, maar ik ben wel van oordeel dat de Kerk of een religieus broederschap (Pius X) zich daar niet mee te moeien heeft. Die moeten eens gaan beseffen dat het 1500-jarige gezagsmonopolie van de christenen in onze contreien ten einde is gekomen.

jamaar ... wat wil je nu ?
Daarnet was je bezwaar de subsidie : 'De beste kunst in de geschiedenis werd niet gesubsidieerd door de staat. Trouwens, de meeste mensen die vandaag naar theatervoorstellingen gaan zouden heus wel wat meer kunnen betalen per ticket.'
Nu komje met een Dimitri Verhulst die blijkbaar e wel (zeer goed) inslaagt zijn ding te slijten.... dat ook komt te vertellen en dan is 't weer ni goe :roll:

Die [proverende] had je gerust mogen laten hoor
Dat is een evidentie als een koe _ik acht dat uit de rest van de tekst ergens opte maken was_ daar dat steeds in the eye of the beholder is.
Dus wat ik ergens zei/beaamde is dat kunst 9/10 in de tijd toen ze tot stand kwam steeds wel ergens als 'provocerend' of 'vuil' of 'waardeloos' overkwam.
Wat je ook ergens beaamt hieronder

Als je onder 'normaal' bedoelt : zoals het altijd al geweest is

Provocerende auteurs zijn niet langer provocerend en daarom worden ze gelauwerd ?
Beetje zinledige statement die niet meer zeggend is dan : datgene dat als proocerend wordt aanzien stuit op verzet -> tjah :roll:

oepsie

Van je uitgangspnt dat al die tegenwoordige kunst het alleen maar te doen is om provocerende 'vuile' troep te genereren ga je nu over dat het enige grensverleggende een sneer tegen links zou zijn ?

Alsof dat niet genoeg plaatsgrijpt ... ik denkt bv gelijk aan politieke cartoons etc

Dat is geen zinledig statement, maar een absurd. Het lauweren van provocerende auteurs, louter omdat ze provoceren en grenzen verleggen, is dan ook een absurde bezigheid.

Daar was ik idd niet zo duidelijk. Wat ik eigenlijk bedoelde was dat je de geldende en nog meer de traditioneel geldende normen en waarden van de samenleving maximaal mag (lees: MOET) aanvallen. Maar o wee als je de normen van dat kleine kunstenaarswereldje zelf zou aanvallen; indien je al provocerend HEN zou aanvallen, dan zou er wat zwaaien! Want grenzen verleggen is dan wel iets goed voor dat 'enge' joods-christelijke Europa, maar de EIGEN grenzen mogen zeker niet verlegd worden.

Goede kunst vind je dan ook niet in subsidies en overheidsinstellingen, evenmin in mediasucces of marketing. Het is niet omdat kunstenaars subsidies krijgen, dat ze opeens goede kunst gaan maken, en het is zeker geen betere kunst als die subsidies onvoorwaardelijk zijn. De discussie ging niet zozeer om subsidies of geen subsidies, maar of dat wij voorwaarden mochten stellen aan de subsidies en toneelstukken over incontinentie ook moesten financieren. Volgens de topicstarter zou ons beleid de artistieke vrijheid beperken. Maar subsidiëring gaat net regelrecht in tegen artistieke vrijheid! Wie 100% vrij wil zijn, moet geen overheidsloon verwachten.

Er staat een artikel over Alain Escada in De Standaard Online : http://www.destandaard.be/artikel/de...d=kruisvaarder

Zo erg, hij is een belgicist 8O

Kunst is al in belangrijke mate gedemocratiseerd, maar niet op de manier die je bedoelt. Tot ongeveer de jaren 1850 waren schildersmaterialen duur. Bereide verf werd amper verkocht, schilders moesten vaak zelf hun pigmenten en olie mengen. De enige manier om kunstenaar te worden, was aansluiten bij de één van de verschillende academies, en een formele opleiding volgen.

Na 1850 veranderd dat. Als gevolg van de industriële revolutie worden de benodigdheden voor kunstenaars in belangrijke mate goedkoper. Verf wordt in tubes beschikbaar. Het is niet toevallig dat dit samenvalt met het Impressionisme. In feite gaat het hier in grote mate om amateurs, of hobbyisten, die geen formele opleiding genoten hebben.

Ik beschouw het Impressionisme als beginpunt van het culturele verval van de 20ste eeuw. Niet omdat de impressionisten talentloze onbenullen waren, maar omdat er als het ware een paradigmaverschuiving optrad. Weg van opleiding en zin voor traditie. Er hebben nog andere zaken meegespeeld. De Eerste Wereldoorlog en opkomst van het communisme hebben een grotere impact gehad - denk ik - op het veranderen van onze Europese cultuur, maar de democratisering was er al.

Ik heb me voorgenomen om geen mensen meer te prijzen als ze me hun werkjes tonen. Ik kom veel mensen tegen die graag wat tekenen, en zich ooh zo artistiek voelen, maar eigenlijk niet bepaald veel talent hebben. Het slechtste dat we kunnen doen is dat soort mensen het idee geven dat ze met iets interessant bezig zijn.

Zucht...

Zo goed als iedere grootbank heeft een eigen kunstcollectie. Dan heb ik het niet over aangekocht antiek, maar over werken aangekocht bij jonge kunstenaars.

Net gelezen op facebook. Mooi

Uit protest zouden ze het beeld na elke vertoning kunnen wassen.
Ik denk dat dat wel mag van Romeo...

GreetzZ

dat zal die 'kunstenaar' wel niet durven...