Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Avsjo Roger
(Bericht 7145796)
Hzet invoeren van staatskapitalisme is daarom zeker niet progressief, ook het vereren en verzorgen van een "vrije markt" als heilige koe is allerminst zaligmakend - de economie, politiek, religie en puiblieke moraal zijn gecompliceerde zaken die niet in envoudige slogans te vatten zijn. Eén ding is zeker : een concentratie van alle macht in de handen van en handvol
mensen " de leidende partij, dictatuur van het proletariaat, groot-fascistische raad e.d." is een aberratie en kan nooit progressief-democratisch werken...
|
Ik ben het uiteraard met U eens met dat laatste. Maar ik wil even de uitdaging aangaan betreffende de "vrije markt".
Als je stelt dat economie, politiek, religie en publieke moraal "gecompliceerde zaken" zijn, is dat nog maar een eufemisme! De doelstelling is er niet eens van GEDEFINIEERD. Het is niet dat het besturen ingewikkeld is, het is dat er geen doel is !
Dat wordt soms in vage slogans teniet gedaan, zoals "het grootst mogelijke geluk voor het grootste aantal" of zo, maar dat is idioot. Zoals ik al ergens anders cru stelde, toen er 10 000 joden extra vergast werden, ging het slecht voor de Joden, en ging het goed voor Hitler en zijn bende.
Wij willen allemaal totaal andere dingen. Wij zijn om totaal andere redenen gelukkig of ongelukkig. Er is maar een persoon die denkt te weten hoe ik gelukkiger word, en dat ben ikzelf. Alle maatregelen die mij gelukkiger maken, zullen U misschien ongelukkig maken.
En aangezien dat niet te kwantificeren valt (tenzij door het geheel van mijn keuzes) is het onmogelijk een beleid te voeren "voor het grootste geluk van het grootste aantal". Het enige centrale beleid dat te voeren valt, en perfect coherent is, is "voor het grootst mogelijke geluk van de heerser".
Vandaar dat het zo goed als ondoenbaar is, in de uiterst twijfelachtige hypothese van goeie wil bij de centrale planner, om te weten waar die zou moeten naar streven, laat staan (uw "ingewikkeld systeem") hoe hij het zou moeten bewerkstelligen. Het is zelfs nog ingewikkelder: ons eigen geluk is vaak zelfs functie van meta-elementen zoals hoe het door ons ingebeelde geluk van anderen is verdeeld (soms worden we gelukkiger als we denken dat anderen gelukkiger zijn, soms worden we ongelukkiger als we denken dat anderen gelukkiger zijn bijvoorbeeld).
De enige manier om dus tot het "grootst mogelijke geluk voor het grootste aantal" te komen, is maximale vrijheid. Op die manier handelt iedereen als functie van zijn eigen geluk en draagt niemand de verantwoordelijkheid van "het geluk van anderen" wat onmogelijk is, tenzij voor uw naasten.