Dupuis is wat ze is, maar ze zal wel Nederlands kunnen, hoor...

Ken jij de betekenis van het woord 'respect'? Duidelijk niet. Elk bericht van u is daar het bewijs van.

zoals wel vele Franstaligen die in Brussel of Vlaanderen wonen.

Het is geen kwestie van niet kunnen, het is een kwestie van niet willen.

Happard ook.

Beiden zijn levende bewijzen van de liefde van Franstaligen voor de Vlamingen en hun taal.

Op 25 mei a.s. is het onze beurt.

Misschien moet je maar eens van strategie veranderen.

Of ga je nog eens, tevergeefs, 183 jaar smeken om respect?

De Vlamingen krijgen het respect dat ze verdienen: geen

Ken jij 'sarcasme'?

Zoals wel vaker met onze Duc ... bullshit: http://europa.eu/about-eu/facts-figu...n/index_en.htm

In Canada?;-)

dan toch niet in Quebec.

Is dat de waardebepaling van je 'posts'?

In mijn jongere jaren, toen ik er werkte als lasser, was dat geen enkel probleem.

Neen ,New Brunswick ,de enige tweetalige provincie van Canada.

Toch wel, samen met 2 Ieren en 1 Schot werkten we voor een Griek die enkel Frans en Grieks sprak.
Dikwijls lachen geblazen omdat ik als een viertalig talenwonder, volgens hun, hun conversaties diende te vertalen...
Zo was het voor mij gemakkelijk om hun te laten sleuren met zware I-profielen, die ik voor mijn eigen constructies nodig had.
Mooie tijd was dat.

Victoriaville.

Niet ik maar jouw soort moet van strategie veranderen. Zolang jullie je broek op de enkels laten zakken voor elke Franstalige die het vertikt om Nederlands in Vlaanderen te spreken zal er van respect voor het Nederlands geen sprake zijn.

IK smeek niet om respect. Ik dwing het af. Niet door mijn taal te verloochenen voor elke Franstalige die toevallig mijn weg kruist, maar door consequent Nederlands te spreken.
Ik ben van nature een gastvrij en behulpzaam mens. Ook tegenover vreemden die mij ergens om vragen. Ik help hen, maar wel in het Nederlands.

Als ik naar het buitenland ga probeer ik me verstaanbaar te maken in de taal van de plaatselijke bewoners. Ook dat dwingt respect af. Je bent meteen een van hen. Ik verwacht niet hetzelfde van Engelsen, Spanjaarden of zelfs Fransen als ze Vlaanderen bezoeken. Ik verwacht wél van Walen en Brusselaars dat ze Nederlands leren als ze hier komen wonen.

Ik vind het NIET normaal dat de Franstaligen van de Vlamingen verwachten dat ze zich zelfs in hun eigen taalgebied aan hen aanpassen, terwijl zij zelf dat nergens ter wereld doen. D�*t zijn de taalracisten. NIET de Vlamingen die hun eigen taal weigeren te verloochenen.

Enkele weken geleden stond ik rond middernacht aan een rood verkeerslicht met mijn wagentje. In de tegenovergestelde richting stond een reus van een vrachtwagen stil voor hetzelfde verkeerslicht. Verder was er niemand meer op straat. De man sprong uit zijn wagen om mij om hulp te vragen. Zijn GPS stuurde hem via wegen naar zijn bestemming waarlangs hij er onmogelijk kon geraken. Welke taal de man sprak weet ik niet want ze leek op geen enkele taal die ik ken. Hij haalde een formulier met een adres op een industrieterrein boven. Omdat het onbegonnen werk was om de man uit te leggen hoe hij daar kon geraken ben ik hem de hele stad door voorgereden. Ik heb hem netjes tot op zijn bestemming gebracht.

Indien de man mij in het Frans had aangesproken, wat hij zonder de minste twijfel zou hebben gedaan als hij een Franstalige was geweest, had ik hem gevraagd of hij Fransman was. Ook dan zou ik hem geholpen hebben. Van een Waal of Brusselaar die met zo'n machien in het midden van de nacht in Vlaanderen komt rondrijden, verwacht ik echter dat hij verstaat wat links, rechts en rechtdoor is. Doet hij dat niet dan mag hij wachten tot er een Vlaming opdaagt die zijn broek voor hem afsteekt en hem in het Frans de weg wijst.

:thumbsup:

Afgelopen zaterdag was ik op weg naar de markt hier vlakbij.

Een Kongolees koppel was behoorlijk verkeerd gereden tijdens hun zoektocht naar het Zuidstation. De Franstalige aan wie ze de weg hadden gevraagd, kreeg die niet uitgelegd.

Omdat ik toch nog wat tijd over had, besloot ik bij die mensen in de auto te kruipen om hen te tonen hoe ze moesten rijden.

Het eerste wat ik vroeg, was: "Spreken jullie ook Nederlands?"

Daarop antwoordden beiden héél opgelucht: "Ja!".

Het bleek dat die mensen al zes jaar in Kortrijk woonden.

Het werd nog een leuke rit: vrolijke muziek van Franco op de cassette, en de tamelijk gewaagde rijstijl van meneer.

Toen ik aan het Zuidstation weer uitstapte, zei hij: "Que Dieu vous bénisse!" :-)

Dat is ook compleet mijn standpunt, en mijn manier van doen.

Een Fransman, Engelsman, Duitser... die onze taal niet machtig is vraagt bijna altijd eerst of je zijn taal spreekt of verstaat (beleefdheid). De meeste franstalige belgen spreken je gewoon in het frans aan, of het de normaalste zaak in de wereld is. Zelfs in het kleinste Vlaams dorpje (onbeschofte arogantie).

110% akkoord met het standpunt van Knuppel.

Is mijn houding ook: in Brussel spreek ik NOOIT Frans. In Antwerpen is het eveneens Nederlands. En in Wallonie zal ik mijn beste franstalig beentje voorzetten.

Wat ik ook leuk vind aan hier wonende die-hard franstaligen, is net te doen of ze Nederlands spreken. Zo zat er eens een madammeke bij de dokter die in het Frans vroeg hoe laat het was. Ik heb netjes in het nederlands geantwoord dat het half elf was of zoiets. En dat is dan nog p�*kken toleranter dat de franstaligen in Brussel die gebaren niet te begrijpen wat ik bedoel met "hoe laat is het aub" in het Nederlands, Engels en Duits....