Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Athelas
(Bericht 7569724)
Hoewel ik absoluut voor een goed, logisch systeem ben met geen duizend uitzonderingen, vind ik een systeem waarbij mensen voor elkaar bijpassen toch warmer dan een eigen voor zich systeem waar elk zijn eigen potje opbouwt en de rest zowat laat stikken.
|
Misschien is dat niet geheel duidelijk uit mijn beknopte weergave, maar solidariteit blijft bestaan wat mij betreft. Het enige wat ik wel bepleit is dat
de grootte van het pensioen sterk gecorreleerd is aan het aantal jaren carriere en dat ook de leeftijd waarop men kan intekenen op de pensioenkas gekoppeld is aan de duur van effectieve bijdrage.
Als er namelijk één ding dodelijk blijkt voor (het imago van) de sociale zekerheid is het wel dat mensen die meer bijdragen daarvan zelf amper return zien of in sommige gevallen zelfs minder return dan mensen die niet bijdragen. De 'goesting' om bij te dragen neemt door die waarneming exponentieel af. Ik begrijp in het huidige systeem zeer goed dat in bepaalde gevallen mensen niet willen gaan werken, waarom zou je ook?
Citaat:
En we weten allemaal dat mensen dan de juiste keuzes gaan maken. Wat doen we met mensen die de verkeerde keuzes maken in hun jeugdigere jaren of mensen die moeilijker om kunnen gaan met 9-5 jobs? Wat doen we met mensen die een plan hebben opgesteld maar plots in de miserie terecht komen wegens onvoorspelbare gebeurtenissen?
|
Dat zijn fundamenteel 2 verschillende zaken.
1) Mensen die foute keuzes maken moeten geholpen worden. Daarvoor zijn er ontelbare systemen in ons land. Wie bij het begin van zijn carriere foute keuzes maakt moet men helpen om de carriere terug op de rails te zetten. Wie naar het einde van zijn carriere foute keuzes maakt zal sowieso al een aanzienlijk deel rechten hebben opgebouwd.
Wie constant foute keuzes maakt heeft natuurlijk ook een persoonlijke verantwoordelijkheid. In de staat als babysit geloof ik niet.
2 Mensen die geconfronteerd worden met onverwachte gebeurtenissen. Zoals al gezegd, arbeidsongeschiktheid om valabele redenen: (ernstige) ziekten, tijdelijke verzorging van naasten, geboorte en sterfte enz. kunnen perfect gelijkgesteld worden. I.t.t. werkloosheid zonder deze redenen zie ik niet in waarom we daar tegen zouden zijn.
Citaat:
"Life isn't fair" is nog steeds een universele waarheid en zal dat altijd blijven hoeveel oneerlijkheden je probeert weg te werken. Is jouw voorbeeld logisch? Neen. Zover ik weet is de regering zo'n zaken wel aan het weg werken.
|
De beste manier om allerlei vormen van 'onlogisch gebruik' van de SZ te voorkomen is een transparant eenvoudig systeem met ook een scheut persoonlijke verantwoordelijkheid.
Citaat:
Het koud en kil zijn, heb ik besloten uit de beschrijving van het systeem (ieder voor zich systeem) niet adhv mij voorbeelden. Theoretisch goed maar praktisch niet kan je afleiden uit het feit dat mensen vaak domme beslissingen nemen en dat de gevraagde 40 jaar nu al niet gehaald wordt. Een geleidelijke overgang is misschien wel mogelijk indien systeem en jobs/bedrijven goede afspraken maken.
|
Als mensen domme beslissingen nemen moeten we hen helpen, maar we moeten dit niet ondersteunen door aan te geven dat je maar domme beslissingen moet nemen en dat de staat het verschil met zij die geen domme beslissingen nemen wel zal wegwerken. De staat kan dit enigszins corrigeren, maar als iemand niet aan 40 jaar carriere (nogmaals slechts een ingeschat getal) geraakt tussen zijn 18 en 67 jaar (hetgeen 49 jaar is) dan is hij/zij meer dan 18% van de tijd verloren door domme beslissingen. Dan heb je al veel domme beslissingen genomen en dan stel ik me echt wel de vraag of de staat zulke mensen moet blijven ondersteunen
tot op het niveau van de mensen die minder of geen domme beslissingen hebben genomen. Dat vind ik een hele rare gedachtegang.
Dit alles natuurlijk rekening houdend met het feit dat het systeem dat ik voorstel niet mag begrepen worden als het zuiver aanleggen van een eigen spaarpotje maar wel als
een verhouding tussen eigen bijdragen (duur en grootte) en de grootte van het pensioen.