Eens corona ingedijkt herneemt de gewone mallemolen.

Volgens VOX (interessant kanaal op youtube) en vele andere kanalen is het virus gewoon er gekomen dankzij de zogenaamde "wetmarkets". Hier staat zelfs iets van op de site van de WHO dat het waarschijnlijk is dat het virus vanuit een vleermuis op een pangolin is gesprongen en dan naar de mens.

Hier worden dieren verhandeld van elk werelddeel (die elkaar in normale omstandigheden nooit zouden ontmoeten), deze zitten in piepkleine kooien op en naast elkaar, zeiken en schijten op elkaar en worden levend geslacht, dit veroorzaakt enorme stress voor die beesten waardoor virussen op een andere host kunnen overspringen daar waar ze het normaal niet zouden doen.

De overgang naar de pangolin zou het virus ook gemodicifeerd hebben alvorens het naar de mens sprong. De helft van de bezoekers van deze merkt zouden opgenomen geweest zijn in het ziekenhuis in Wuhan voor Covid-19.

Erger nog dit zou niet de eerste keer zijn dat dit gebeurd:
* SARS: ook van de vleermuis afkomstig
* Vogelgriep

Na de uitbraak was er een tijdelijk verbod op de wetmarkets in China, nu zijn ze alweer open. Wetmarkets zijn er trouwens in heel Azië, vaak ook illegaal.

waar haalt ge datte ?
Waar zie jij die netto extra fauna en flora ?
We hebben alleen één virusje ( niet eens een organisme in de volle zin van het woord ) dat geprofiteerd heeft van de zaak en kwantitatief erop is vooruit gegaan.

Mars van de overwinnaar — de "civet kat" (drager van de vorige coronavirus (SARS) loopt ongestoord, bijna arrogant, op straat. Die motherfucker weet instinctief dat de "wetmarkets" gesloten zijn en dat het eindelijk officieel verboden is om hem op te vreten. De onveiligheidsgevoel is duidelijk gedaald.

Niet als je de biosfeer van de Aarde als een levend wezen beschouwt, waarvan alle levende wezens cellen zijn. Volgens de gaia-teorie lijkt alles erop te wijzen dat het een zelfregelend systeem is dat een soort afweer heeft. "Moeder Aarde" is een beeldspraak om dit te verduidelijken.

Of het ook een eigen bewustzijn heeft is een andere zaak. We hebben geen enkele mogelijkheid om dit te weten, net zoals een cel zich niet bewust is en kan zijn van het bewustzijn van het lichaam waar het deel van uitmaakt. En eigenlijk maakt dit voor ons ook niet echt iets uit als die biosfeer zich tegen ons keert.

Hoe kan je dit zeker weten? Misschien is de ganse biosfeer wel een levend wezen waarvan wij slechts de cellen zijn? Het lijkt in ieder geval alsof het een of ander afweersysteem heeft om zichzelf in stand te houden. Of dit ook in ons voordeel is, is een andere zaak.

Voor de biosfeer van de Aarde (die we voor het gemak Moeder Aarde of Gaia noemen) ben jij gewoon een virus die haar ziek maakt. Zij is fijn gerust in jouw wensen. Als je haar ziek maakt zal haar afweersysteem je opruimen. Om het eens in jouw woorden te zeggen : uit egoïstisch eigenbelang. Wat ga jij als virusje beginnen tegen haar afweer als die er eens vollen bak tegenaan gaat? Zij zal het waarschijnlijk overleven, en jij waarschijnlijk niet.

Overigens is een virus die zijn gastheer/vrouw ziek maakt en zelfs doodt een dom virus, want dan doodt het ook zichzelf. Een virus wil zich voortplanten, en zijn gastheer/vrouw ziek maken is eigenlijk een ongeluk. Vandaar dat een dodelijke ziekte zoals ebola nooit ver geraakt.

Zelfs als je niets doet wordt een virus na verloop van tijd minder dodelijk voor de gastheer/vrouw. Enerzijds door de immuniteit van de gastheer/vrouw, maar anderzijds omdat te dodelijke mutaties gewoon zichzelf uitroeien. De pest van vandaag is niet meer zo dodelijk als de pest 500 jaar geleden.

Als virus (in dit geval mens) heb je er dus belang bij om je gastheer/vrouw (in dit geval de biosfeer Moeder Aarde) niet ziek te maken, laat staan te doden. Want dan dood je ook jezelf. Je hebt er als virus (mens) dus alle belang bij om in symbiose te leven met je gastheer/vrouw (Moeder Aarde).

.

De natuur wint altijd op menselijke grootheidswaanzin.

Wildpark Tsjernobyl - Grote dieren floreren door afwezigheid mens
https://dekennisvannu.nl/site/artike...heid-mens/7551

"Dom" is niet toepasselijk, maar een virus of bacterie die zijn gastheer doodt maar zich in de gemeenschap verspreidt is wel efficiënt. En bacteriën zoals cholera, TBC of pest waren eeuwen lang succesvol, tot antibiotica uitgevonden werd. Net zoals virussen als pokken, mazelen, griep en nu SARS. Tot er een vaccin voor gevonden is. En dan nog houdt het goed stand.
Die individuele gastheer/vrouw heeft dus weinig belang voor het virusbestand.

Toch werden die bij iedere epidemie iets minder dodelijk. Maar de belangrijkste vooruitgang werd geboekt door een grotere hygiëne, meer zelfs dan door antibiotika.

Je kan evengoed stellen dat Moeder Aarde en de mensheid een strijd voeren om de grondstoffen. En uiteindelijk zal Moeder Aarde aan het langste eind trekken.

Daar kan ik nu ook van genieten, voor zolang het duurt. Al vele nachten na elkaar kan ik sterrenkundige waarnemingen doen van een kwaliteit die ik zelden meemaak in de loop van een jaar.

Wel, dat is gewoon een domme hypothese, omdat een levend wezen geen antagonisten als onderdelen heeft.

"moeder aarde" is een arena waar levende wezens de strijd van het leven uitvechten. "moeder aarde" is met andere woorden, een oorlogsveld.

Cellen van een multi-cellulair wezen zijn gedomestikeerd, dwz, ze zijn geen antagonisten meer voor hun eigen overlevingsplannen ten koste van anderen (wat de essentie van levende wezens is: beter overleven dan andere levende wezens), maar werken volledig onderworpen samen aan het plan van het levende wezen dat "baas" is ; op een vingerknip van de "baas" vernietigen ze zichzelf trouwens. Apoptose.

Bijlange niet. Het grote verschil tussen de mensheid en alle andere soorten, is dat wij de eerste soort zijn (en meestal verschijnt er zo maar 1 he) in de ganse evolutie geschiedenis die ALLES kan domestikeren en onderwerpen ; wat we dan ook aan het doen zijn.

Binnenkort (enfin binnen een eeuw of zo) bestaat "Moeder aarde" niet meer, maar is onder totale controle van de mensheid: ttz we zullen van elk levend wezen beslissen wanneer het gaat leven, hoe het leeft, en wanneer het ons belieft van dood te gaan.

Zoals een boer met zijn koeien. En een lichaam met zijn cellen.

Misschien zijn 'wij, mensheid' wel de hersencellen van "Gaia", die voor 'haar' (zélf-)bewustzijn zorgen.


(Het probleem is dan dat er in de loop der tijden nogal wat ernstige vormen van brain rot zijn opgetreden (het 'anthropocentrisme' is er daar maar één van).
De laatste vorm van 'hersenkanker', het hysterisch-obsessief dynamisme waarvan 'kapitalisme' slechts een 'symptoom' is, blijkt voor "Gaia" nogal levensbedreigend te zijn.
Daar dient dus iets aan gedaan te worden.
"Gaia" heeft toch tijd genoeg om een nieuw - en hopelijk béter - brein te ontwikkelen.)


Misschien, hé.

U gaat alwéér voorbij aan de talrijke vormen van al dan niet 'multi-polaire' symbiose die een fundamenteel kenmerk van de 'eco-sfeer' uitmaken.

De 'voedselkringloop' is daar de maximale verschijningsvorm van.


Nogmaals:

de 'dode materie' van de planeet wordt - hoofdzakelijk maar niet uitsluitend - door planten omgezet in voor andere planten, maar vooral voor dieren bruikbare 'resources'.

In 'normale omstandigheden' worden ALLE planten en ALLE dieren vroeg of laat - en zo goed als altijd tegen heug en meug - ook weer omgezet in bruikbare 'resources' voor andere planten en dieren.

Die 'voedselkringloop' is een ongelooflijk fijnmazig netwerk van wederzijdse afhankelijkheden.

En ja, daarbinnen gaat het vaak 'hard' aan toe, maar voor liefhebbers van 'extreme sports' en 'uitdagingen van allerlei aard' zou dat geen onoverkomelijk bezwaar mogen zijn, hé.


Maar nu is daar ineens de oerdomme lomperik "Homo Sapiens Sapiens" - als de pretentie in die naam niet zo intriest en meelijwekkend was, zoudt ge 'r nog eens goed mee kunnen lachen - opgedoken, die driftig gesticulerend en met behulp van bio-, fungi-, herbi-, insecti-, omni- en pesti-ciden en de rest van z'n rommel dat 'kostbare weefsel' aan flarden aan 't scheuren is, omdat-ie zijn 'habitat' per sé wil doen gelijken op een mengvorm van een glazen bol (glad en blinkend, maar morsdood) en de binnenkant van een luxueuze lijkkist (zacht en comfortabel, maar evengoed levenloos, in alle betekenissen van het woord). Pour la frime. En ook wel uit angst.


De esthetische meerwaarde van een volledig door die debiel beheerst 'universum' ontgaat mij volkomen, maar ja, ik ben dan ook maar ne campagnard, hé.

Voor liefhebbers van planeten met een zelfbewustzijn.