Zou jij ze niet eens vogelen? Of lukt dat niet meer op uw leeftijd?
;-)

De Coronamaatregel zijn voorbij héé patrick. ;-)

Ik heb nog niemand zien bengelen aan een lantaarnpaal. DAN pas zullen ze "voorbij" zijn.

Met “waardig” bedoel ik niet noodzakelijk goed of correct. Als bestuurder van een land zou het als beneden de waardigheid gezien kunnen worden door sommige schijnheilige schijnverontwaardigden. Dat wil niet zeggen dat ik het als fout zie. Er bestaat erger dan dit. Stel u voor dat het Maggie De Block was geweest :twisted:.

Precies mijn punt.

Ik denk inderdaad dat het fundamentele probleem erin bestaat dat zekere "posities" niet overeenkomen - vanwege het absurde zelf van de post - met het gegeven dat het een normale mens is die die uitoefent, juist omdat de positie zichzelf potsierlijk "goddelijke" en "boven-menselijke" aspecten aanmeet, juist om het absurde ervan te verschonen.
En dan is het inderdaad een "schokkende" ervaring voor zij die meegaan in dat afgodenverhaaltje, om plots te zien dat het pseudo-goddelijk wezen dat die absurde positie ingenomen heeft, een normale mens is, zoals Jan en Mieke.

Het idee van een "Leider" van de "natie" is een zodanig absurd concept als je erover nadenkt, een Leider van miljoenen bekwame volwassen mensen die een godsfiguur nodig hebben om naar te luisteren, dat als dan blijkt dat die enkel-maar-door-een-goddelijke-figuur-waardige job gedaan wordt door een normale mens, de illusie moeite heeft om blijven te duren, en dat dus "zeer" doet aan zij die niet van in het begin het absurde gezien hadden van een "Leider van de Natie" te willen.

Het ziet er een hete uit die knappe moves doet met haar lichaam. Dat doet er niets aan af dat ze misschien wel bekwaam is, daarvoor volg ik de Finse politiek niet goed genoeg. Als je veel druk hebt dan heb je een uitlaatklep nodig zoniet ga je onderuit.
Much ado about nothing.

Uiteindelijk is het hypocrisie binnen hypocrisie als ik u goed begrijp. Een interessante gedachtengang. Aan de andere kant moet men het niet als Leider van de Natie zien, maar eerder als een manager. In een “democratie” benoemt het volk zijn manager op basis van de bekwaamheden die deze manager met zich zegt mee te brengen. In een “dictatuur” benoemt de manager zichzelf. Het resultaat is op zich gezien afhankelijk van het karakter van de manager, maar ook van de ploeg die hij of zij ingespannen heeft om het management te runnen. Uiteindelijk is “democratie” een “dictatuur” met een lekker sausje om de smaakwaarneming te sussen.

En dat is het punt nu juist: volwassen mensen hebben geen "manager" nodig. Werknemers hebben voor ZICHZELF geen manager nodig ; een BEDRIJF heeft een manager nodig, om van die werknemers dinges te bekomen. Maar de werknemers zelf hebben die niet nodig. De manager dient om het WERK te organiseren, niet de "mensen". Mensen, volwassen mensen, hebben geen manager nodig, die managen hun eigen leven wel.
Dingen die we beslissen om samen te doen, kunnen wel een manager nodig hebben, maar niet om de "mensen" te bevelen, maar om het ding dat er afgesproken werd, in de praktijk te organiseren.

Vandaar dat er een verschil is tussen de baas van een kruidenierswinkel (de manager daar), die natuurlijk ook de zot mag uithangen op een feest, want die heeft geen "sacrale" functie. Die heeft gewoon een handelsovereenkomst met zijn werknemers om zijn kruidenierszaak doen te draaien. En anderzijds een "eerste minister" of "president" of zo, die zogezegd 'de Natie' moet leiden, met alle fake serieuze en sacrale vandien, omdat het in werkelijkheid ondenkbaar is dat een gewone mens zo een goddelijke functie bekleedt.

Niemand beschouwt manager zijn (ttz, de gast die de zaken praktisch organiseert) als sacraal op een manier dat dat geen normale mens kan zijn die zich ook zat zuipt en feest viert. Vandaar dat een feestende en dansende manager geen probleem is.

Maar wie aan een groep volwassen mensen "hun leven gaat organiseren, en hen gaat vertellen wat wel en niet mag" heeft een goddelijke functie. Dat kan niet door een feestvierende normale mens gedaan worden he, dan zeg je toch "hoepel op, ik ben even mens en even volwassen als jij".

Die politici zien zich (of meer nog, de groepies van het staatswezen onder het volk zien politici) als sacrale wezens die een "hogere functie" bekleden die boven de "normale burger" staan. Koningen, presidenten, ministers en zo zouden "belangrijke, serieuze" mensen zijn die natuurlijk niet "gewoon volk' kunnen zijn. Als we dan merken dat ze gewone mensen zijn, krijgen die een kramp.

Ze laat in de filmpjes zien een sociaal leven te hebben, vriendinnen en vrienden.

Denk vooral dat dat pijn doet bij mensen die minder sociaal bekwaam zijn. Het gezellig hebben is degeneraat, gewoon omdat ik een loser ben zeg maar.

Mijn idee is juist dat het niet in vergelijking is met zichzelf, en "loser", maar dat het juist in vergelijking is met zichzelf "en hetzelfde" is. Die sacrale Leider heeft een sociaal leven NET ALS IK. Die sacrale Leider maakt plezier NET ALS IK. Het is een mens NET ALS IK. Dat gaat toch niet voor zo een sacrale en verheven goddelijke functie, he.

En dan komen we uit op wat ik eerder gesteld heb:

Ik denk persoonlijk dat op een paar schijnheilige schijnverontwaardigden na, de meesten dit als sympathiek zullen ondervinden, omdat ze dan “één van ons” is, ze gaat fuiven en zich amuseren zoals de modale burger. Bijgevolg zal -om in de terminologie van het bedrijfsleven te blijven- de bevolking met deze manager willen blijven samenwerken om het bedrijf Finland te runnen bij de volgende keer dat de bevolking over benoemingen in het bedrijf Finland besluit. U ziet, ik bekijk het niet als leiden en geleid worden, hetgeen een foute weergave en perceptie van de feiten is, maar als een samenwerking tussen bedrijf en medewerkers. Het bedrijf is in die optiek Finland en de Finse bevolking, de manager en zijn/haar medewerkers zijn de premier en zijn/haar regering.

Zoals al een paar keer eerder gezegd: mij persoonlijk stoort dat niet. U zou kunnen stellen, dat het voor mij een non-issue is. Van het Finse volk zou het zelfs sympathiepunten kunnen opleveren, omdat ze “één van ons is”. Om met patrickve te spreken, heeft ze juist bewezen dat ze zichzelf niet als sacrale leider ziet, wat velen als authentiek en verfrissend kunnen opvatten. Als ze in haar functie bekwaam is, speelt dat alles enkel in haar voordeel.

Maar is het dan zelfs denkbaar dat die "een van ons" de pretentie heeft om ons allemaal te "Leiden" ? Waarom zou elk van ons een "Leider" willen als we zelf even goed zijn om uit te vissen wat we moeten doen ? Je aanvaardt toch enkel het Leiderschap als je jezelf als een totale minderwaardige aardworm ziet in vergelijking met de majesteit van die Leider ? Zoniet trek je je plan als een volwassene, en heeft die andere volwassene U toch de les niet te spellen ?

Dat is dus precies de reden waarom ik het niet over leiderschap, maar wel management. Een wereld van verschil.

Juist ja. Het probleem is dat bij zo een management dan niet de absolute macht kan komen die de hedendaagse "leidersfuncties" hebben, omdat het gros waar die hun neus over insteken, niet tot hun manageriale prerogatieven behoort. Een "natie" ttz, een groep van volwassen mensen, moet namelijk niet "gemanaged" worden, dat zijn niet de werknemers, maar dat zijn de aandeelhouders.
Staatsleiders managen op hun best, het overheidspersoneel, da's al. Niet de "mensen van de natie". De mensen van de natie zijn de aandeelhouders, die toezicht houden op die "manager", en die niet zijn "onderdanen" zijn.

Zulke managers kunnen geen wetgevende functies hebben (ik weet wel dat de minister strikt genomen geen wetgevende functie heeft, maar we hebben gezien dat ministers zogezegd uitvoeringsbesluiten nemen die wetgevend overkomen). Enkel de natie kan wetgevend zijn, en de manager moet dat gewoon uitvoeren, meer niet. Zwitserland komt daar wat dichter bij.

Uiteindelijk zal de kiezer haar kunnen beoordelen.
Als de kiezer een saaie trut verkiest, dan zal ze het geweten hebben.

Voor de rest: honden blaffen, de karavaan trekt verder.

Jouw Pangloss moment, hèhè?

Mijn grootste teleurstelling is dat ze zich niet toont zoals Boris Johnson (premier van het VK).

Ja,verontschuldigingen kunnen en moeten.Tonen dat je aanvaardt dat het misschien geen goed idee is dat een Premier zulke uitspattingskes nog doet en zeker niet in een ambtswoning.....foutje...zal niet meer gebeuren.

Maar voor de rest geen traantjes en getrunt....(et alors? zoals Mitterand toen zijn scheve schaats naar boven gebracht werd indertijd 8-) )

En als er politieke consequenties zijn,wel,bring it on hé.....het is geen doodgaan tenslotte....

De grootste revelatie is eigenlijk dat ook de Finse Premier geen omkadering heeft die haar verhindert domme dingen (want dat is het uiteindelijk) te doen.....

Ik heb met al die zaken maar één probleem: dat het in de ambtswoning gebeurt, die dient niet voor privé feestjes.
Voor de rest: het privé leven van politici is hun privé leven, daar heb ik geen zaken mee, maar dat is het probleem, om dat als privé op te eisen moet je het dan ook op een privé plaats doen, en niet in de ambtswoning.
Knappe vrouw overigens, vergelijk maar eens met onze machtshebbers, en dat 2 vrouwen tongzoenen, so what?