Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door laurens274
(Bericht 2861002)
En de waarde van goud verandert op korte termijn. Zelfs al gebruik je een fractionele waarde (1/100) dan nog want de waarde van goud is variabel en de hoeveelheid ook.
|
Natuurlijk verandert die waarde; maar echt een probleem vind ik dat niet. Zeker niet omdat de waarde van goud al bij al stukken stabieler is dan de waarde van papiergeld.
Citaat:
Toch wel 100 euro voor 1 once, goudprijs daalt dan zou om die 100% dekking te waarborgen de volledige goudvoorraad moeten worden herzien want dan staat 90 euro maar voor 1 once terwijl je ze hebt aangekocht voor 100 euro per once. Je zou dan moeten 0,1 once bij kopen om die dekking te waarborgen.
|
Ik heb me allicht niet goed uitgedrukt; maar het zou de bedoeling zijn dat goud het betaalmiddel wordt. Stel dat we mijn lievelingsvoorstel volgen en overschakelen op "goudgram" ipv. euro. Hoe zou de goudprijs dan kunnen dalen? Eén gram goud is één gram goud... Het zal niet plots gebeuren dat de prijs van één gram goud gelijk wordt aan een halve gram goud, dat is absurd.
Ik denk dat je mijn voorstel verwart met het huidige stelsel, waarbij we papiergeld hebben dat losstaat van goud. Dan kun je natuurlijk tegenkomen dat de prijs van goud in papiergeld uitgedrukt fluctueert.
Maar dat is nu net de kern van de zaak: prijzen zijn altijd relatieve prijzen; het zijn altijd prijzen ten opzichte van iets anders. In mijn voorstel zou dat goud worden. De prijs van goud "ten opzichte van goud" blijft noodzakelijkerwijze constant. De prijs van goud ten opzichte van alle andere goederen in de samenleving kan (en zal) natuurlijk voortdurend veranderen, dat spreekt voor zich.
Een stijging in de waarde van goud vertaalt zich dan in algemene prijsdalingen in de economie; een daling in de waarde van goud vertaalt zich dan in algemene prijsstijgingen in de economie. Of nog anders: de waarde van goud is dan per definitie gelijk aan de koopkracht van de munt, aangezien we die munt gedefinieerd hebben als goud.
Citaat:
Zie book 1 the wealth of nations. Tuurlijk fluctueert de graanprijs maar om zijn analyse te maken over de productiefactor arbeid had hij meer vertrouwen in de graanprijs dan het goud omdat graan veel beter de koopkracht kon meten. Voor mij mag je dat eens uitrekenen hoor maar ik geloof wel Smith dat de massale toevoer goud op korte termijn de economie ten dele onstabiel maakte.
|
Daarover kan geen twijfel bestaan, denk ik. Die toename van goud heeft inderdaad voor nogal wat chaos gezorgd. Maar zelfs dan nog was de situatie - qua monetaire instabiliteit - niet zo erg als in de twintigste eeuw. Zelfs de Oude Wereld met alle goud-importen heeft nooit de chaos gekend die Duitsland meemaakte in de jaren twintig, of de chaos die Zimbabwe momenteel meemaakt.
Citaat:
Hoe komt het dat de olieprijs zoveel hoger staat dan vroeger. Omdat er een voortdurende toename is van geld. Dit is hetzelfde met de beurs. Als je de geldhoeveelheid stabiel houdt dan heb je ook prijsstijgingen en dalingen maar dan is elke stijging of daling reëel. De olieprijs zou in mijn geval ook hoger staan maar minder hoog in jou geval want er is geen geldtoename.
|
Inderdaad; zo denk ik er ook over.
Citaat:
Vraag en aanbod is ook aanwezig in mijn systeem? Ik denk zelfs dat bij mijn systeem die afwisselingen nog juister zijn omdat er totaal geen toename is van geld. Je geeft een voordeel aan tegenover het systeem dat we nu kennen. En wat valt op hoe minder groot de stijgingen in de geldhoeveelheid hoe de markt zich meer zichtbaar aan de gewijzigde omstandigheden aanpast.
|
Ah, nu ben ik mee; je voorstel is om de huidige hoeveelheid geld vast te leggen terwijl in mijn voorstel inderdaad de goudhoeveelheid elk jaar nog toeneemt. Goed, ik was even in de war. :wink:
Op het eerste zicht zou ik onmiddellijk tekenen voor je idee, om de geldhoeveelheid onveranderlijk vast te leggen. Maar er is volgens mij één defect aan, en ik denk dat je me wel zult begrijpen: alles staat of valt met de bereidwilligheid van de politici om niet te knoeien met de geldhoeveelheid... En dat is een zwakke aanname. De goudhoeveelheid stijgt dan wel twee procent per jaar, maar daar hebben politici niets over te zeggen. Als het van mij afhangt, zou de scheiding tussen Geld en Staat zodanig grondig gebeuren dat politici zelfs niets
kunnen veranderen aan de geldhoeveelheid, zelfs niet indien ze dat zouden willen.
Historisch gezien hebben politici namelijk een redelijk lang strafblad wat betreft knoeien met geld... Ook al weten ze toch al langer dan vandaag dat geldcreatie een hoop perverse kantjes heeft.
Citaat:
Tjah op private basis,... En hoe zou zo'n bedrijf dan winst kunnen maken? Voor een omzetverhoging zou men dan even goed meer munten in omloop brengen?
|
Een munter zou alleen munten slaan. Bijvoorbeeld: jij brengt me één kilogram goud en ik bezorg je 990 gouden munten van één gram goud. Die tien procent die ik achterhoud, is dan de prijs die je betaalt om je goudklomp om te zetten in munten waarmee je kunt betalen.
Aangezien dat de bedoeling is (munten krijgen waarmee je kunt betalen) zullen mensen naar de munter gaan met de beste reputatie, want diens munten zullen het meest aanvaard worden. Dus munters hebben er alle belang bij om correct te handelen (en dus niet "één gram" op de munt te graveren als er maar een halve gram goud in zit bijvoorbeeld).
Citaat:
Daarbij welk voordeel heeft de overheid daar nu bij dat ze haar geld moet geven aan het aankopen van munten?
|
Waarom zou de overheid geld moeten geven aan het aankopen van munten?
Citaat:
Hetzelfde voordeel als nu, je creëert inflatie waarbij de nominale waarde van de staatsschuld doet dalen tegenover het BBP. Smith in zijn redevoering zei ook dat een munt zeker moest worden ge-eikt ter bewijs dat het een geldige munt was en dit hoofdzakelijk werd gedaan door de overheid. Met deze gedachte ben ik ook akkoord voor geldbedrog te voorkomen.
|
Ik heb dat stuk van Smith over geld altijd een razend interessante passage gevonden, vooral omdat Smith eigenlijk zelf al zegt dat overheden het nooit echt nauw genomen hebben met die normen. (Je herinnert je wel zijn uiteenzetting over hoe de hoeveelheid goud en zilver in munten ieder jaar vermindert).
Het is waarschijnlijk zo dat overheden met dat voorwendsel een monopolie op munterij naar zich toe getrokken hebben, maar het is een drogreden. Mijn beenhouwer zou ook kunnen sjoemelen met zijn weegschaal en me één kilo beenhesp verkopen terwijl het eigenlijk maar achthonderd gram is. Maar dat is geen reden om beenhouwerijen te nationaliseren.
Er zijn bovendien duizenden bedrijven die werken met zéér precieze industriële standaarden. Die bedrijven zouden in theorie ook kunnen sjoemelen met die standaarden (staal afleveren met minder draagkracht, bijvoorbeeld). Maar ook d�*t wordt niet gebruikt als argument om de hele industrie te nationaliseren.
Zoals ik hierboven zei: concurrentie is de beste garantie dat er met die munten niet geknoeid wordt. De overheid het monopolie geven lijkt me zowat het onverstandigste wat we kunnen doen als we fraude willen voorkomen...
Citaat:
Wie is de houder(niet bezitter) van de belgische goudvoorraad? De centrale bank. Je zal zowiezo een instituut nodig hebben die de goudvoorraad in het oog houdt en die hierziet als je gebruik wil maken van biljetten met een goudstandaard.
|
Waarom zou dat één instituut moeten zijn?
Ik kan me perfect voorstellen dat Fortis, Dexia, KBC... goud van particulieren in hun kluizen leggen en aan hun klanten "goudbewijzen" geven. "Fortis Bank garandeert aan de drager van dit biljet één gram goud uit te betalen op eenvoudig verzoek."
Citaat:
Een regulator is iets die regleerd, dus die acties onderneemt in de economie. Mijn centrale bank zou geen economische regulator zijn omdat het alleen maar een depot is van een grote geldvoorraad die niet in omloop wordt gebracht waarbij de bank elk moment gebruik kan van maken. Het doet geen interventies in de economie.
|
Als de centrale bank een garantie vormt voor de banken, dan speelt ze in feite al een rol in de economie. Banken doen namelijk aan "fractional reserve banking", een volgens mij onrechtmatige en schadelijke praktijk van geldcreatie, en banken kunnen dat enkel volhouden omdat er een centrale bank hen de hand boven het hoofd houdt.
Dat zien we nu ook weer: allerlei privé-banken zitten in de problemen, maar centrale banken komen over de brug met ettelijke miljarden om de boel recht te houden. Op die manier wordt dat nefast systeem van fractional reserve banking in stand gehouden.
Maar goed, ik geef toe dat dat 'n beetje muggezifterij was. :wink:
Citaat:
Wie zal dan de garantie zijn van de banken?
|
Niemand staat garant voor de staalfabrieken, de beenhouwers of de vervoerbedrijven. Ik zie niet waarom banken wél een overheidsgarantie zouden moeten hebben... tenzij die banken bepaalde frauduleuze en roekeloze praktijken willen in stand houden.
Volgens mij zijn er goede redenen om van banken te verlangen dat ze voor elke cent op een
zichtrekening 100% dekking in hun kluizen liggen hebben. Dat zou een voldoende garantie moeten vormen. Op zo'n manier is een
bank run ook totaal geen probleem uiteraard.
Voor (echte) termijnrekeningen moeten banken absoluut geen reserves aanhouden. Zolang ze bij het verstrijken van de termijn maar in staat zijn om aan hun verplichtingen te voldoen is er niets aan de hand.
Met andere woorden: zichtrekeningen zouden net als bankbiljetten 100% gedekt moeten zijn; termijnrekeningen (en kasbons e.d.) hoeven helemaal niet gedekt te worden. Banken weten namelijk perfect wanneer die laatste producten op vervaldag komen, en ze kunnen op voorhand zorgen dat ze genoeg liquiditeiten hebben om aan die verplichtingen te voldoen.