hoe zou die in z'n gang gaan binnen het bestaande kader en niet dat van een wereldwijde open markt...?

Dat is een praktische zaak, gericht voor praktische politici. Ik zie in ieder geval niets dat het per definitie onmogelijk maakt.

Als dat het enige probleem is, vind ik het al oké.

LOL...:lol:
keep on going zou ik zeggen duizend en één theoriën opstellen maar er in de verste verte geen praktische invulling voor kunnen bedenken...

Je vraag is toch niet: 'geef er een praktische invulling aan'? Of heb ik dat verkeerd begrepen.

Ik begreep je vraag als: 'hoe ga je ervoor zorgen dat we een goudstandaard hebben?' Wel, ik ga daar niet voor zorgen, da's evident. Da's iets voor politici of, nog beter, voor vrije markt bankiers.

In ieder geval: een goudstandaard houdt in dat banken maar zoveel geld kunnen uitgeven als ze goud in stok hebben. Dat is het uiterst eenvoudige principe daarachter, dat, me dunkt, niet al te moeilijk is om te implementeren.

Heb geen enkel probleem met verbetering, als dat een middel is om het (laat ons eerlijk zijn) absurde bijdrukken van geld te transformeren, graag. Ik zie dan ook graag waar je naartoe gaat met deze wijzigingen. Kan je daar iets concreet over zeggen in enkele simpele bullet points als richtingaanwijzer ?

Laat ons er misschien even vanuit gaan dat het reeds geïmplementeerd werd. Wat zie je dan aan concrete en fundamentele wijzigingen ? Het concept is de eenvoud zelve, no problem.

Hoe bedoel je?

Och, weet je... fuck de economie.

Eindelijk eens iemand die het zegt.

Ik ga er vanuit dat je een bepaalde goudvoorraad hebt met een bepaalde waarde. Er wordt vanaf dat moment geen geld meer bijgedrukt, zo ook wijzigt de waarde van het goud niet. Is het dat wat je wil zeggen met de koppeling aan een goudstandaard (of enig ander middel) ?

Corrigeer maar waar ik anders denk dan jezelf.

Jep, daar komt het op neer, ja.
Kleine bemerking nog: de 'waarde' van goud kan natuurlijk nog veranderen door meer goud te graven in de grond of door het feit dat er véél meer geproduceerd wordt. (Als je nu met 1 kilo goud x aantal goederen kan kopen, kan je, met verhoogde productie, over een tijdje met 1 kilo goud meer dan x aantal goederen kopen, natuurlijk.)

Maar het geldcreatie-fenomeen wordt teniet gedaan.

:cheer:

Mooi, dan weten we hoe de basis in elkaar steekt, op zich elimineren we dan variabelen die één en ander transparanter maken. Dat is zeker een pluspunt, volledig voor te vinden.
Laat ons voor onze oefening er even vanuit gaan dat er geen goud meer opgegraven wordt, misschien niet echt realistisch maar zou willen zien wat een dergelijke stabiliteit aan gevolgen heeft.
Hier heb ik een vraagje bij. Waarom zou de waarde van het goud stijgen door meer productie ? Waarom stel ik die vraag ? Als je enerzijds stelt dat we geen geld meer gaan bijdrukken maar dat het goud in waarde stijgt (waardoor we wel weer geld gaan bijdrukken neem ik aan), waar zit dan je verschil ? Ik spreek hier even niet over één of ander protectionistische maatregel (zie US) maar gewoon het systeem als een mondiale richtlijn. Kan je me dat even toelichten ?
Dat zie ik niet onmiddellijk. Er wordt nog steeds geld bijgedrukt, alleen vervangt de goudwaarde het ‘zomaar bijdrukken’ (zeg ik maar even). Of ben je het hier niet mee eens ?

Omdat meer productie zorgt dat de relatie tussen goud en productie groter wordt.
Enfin, je hebt 10 kilo goud en 100 producten in de wereld.

10 kilo goud ~ 100 producten
1 product zal dan gemiddeld 0.1 kilo goud kosten.

Maar we worden efficiënter en daardoor stijgt het aantal producten - maar de goudvoorraad blijft gelijk.

10 kilo goud ~ 200 producten
Een product kost gemiddeld 0.05 kilo goud. 'Vroeger' kon ik met 1 kilo goud 10 product kopen, nu kan ik met 1 kilo goud 20 producten kopen.

Je aanname zit fout - er wordt niet meer geld bijgedrukt.
Zie, 'goudstandaard' houdt in dat de commodity waarmee wordt betaald goud is. Ik koop 1 product van u voor 0.1 kilo goud. Als er echter véél meer producten komen, is een briefje waar op staat 'goed voor 0.1 kilo goud' nogal nutteloos. Stel dat ik in situatie 2 (met de 200 producten) 1 product wil kopen. Dan heb ik een briefje nodig dat goed is voor '0.05' kilo goud. Wat ik dan doe is naar de bank gaan, dat briefje van 0.1 kilo goud teruggeven en 2 briefjes van 0.05 kilo goud vragen. Nu kan ik dat prodcut wel kopen!

Er is in deze transactie niet méér geld, alleen het geld dat er is, is verdeeld in kleinere stukjes - er is geen geldcreatie. (Alleen verdere verdeling van het huidige geld - wat niét hetzelfde is.)

Dat begrijp ik, niet moeilijk, no problem. Als we het aantal producten niet wijzigen, blijft alles hetzelfde.
Inderdaad, je zou dus kunnen stellen dat onze koopkracht stijgt op deze manier. Dit is ook logisch aangezien we efficiënter produceren. In dit voorbeeld en zeer rechtlijnig hebben we onze productiecapaciteit verdubbeld. Ik vind dit zelf niet onbelangrijk maar kan je me even bevestigen hier, lijkt misschien dom maar toch. Kom er later op terug dan.
Als ik je goed begrijp zeg je nu gewoon dat we kleinere coupures nodig hebben. De goudwaarde in z’n totaliteit is ongewijzigd gebleven, correct ? We drukken dan inderdaad geen geld bij, volledig akkoord hiermee. M’n verkeerde aanname is hiermee rechtgezet, zo denk ik. Kunnen we verder.

Inderdaad.

Thanks, kan je op het onderstaande nog even bevestigen, als je wil.

Lobbyisten worden uiteraard betaald door de organisaties die de lobbyisten aanstellen.
Zo krijgt ge wat inzicht hoe de particratie functioneert. Hoe al dat geld gespendeerd wordt is mij een raadsel. Ge zou zeggen dat onze volksvertegenwoordigers tot de best geinformeerde mensen te rwereld moete nbehoren.

Paul

Onze koopkracht stijgt bij gelijke 'geld'hoeveelheid en in de rest van de samenleving stijgende productie, ja.

Enfin, als ik 10 jaar lang 1000 euro per maand verdien, maar doorheen de samenleving wordt er efficienter geproduceerd, is het nogal wiedus dat ik meer en meer kan kopen.

De trend van een economie is dan ook deflatie.

Uiteraard, als ik je goed begrijp gaan die lobbyisten enkel lobbyen in functie van het belang van die bedrijven of andere organisaties (waardoor ze betaald worden). Tja, op die manier begrijp ik wel waarom niemand tijd heeft, als je zo een meute van 20.000 lobbyisten over de vloer krijgt, heel wat natuurlijk. Begrijp ik je op deze manier goed ? Als die lobbyisten nu allemaal zouden pleiten voor een betere samenleving, dan wordt het totaal iets anders, zo lijkt me. Als ik je bericht verkeerd interpreteer, laat maar seintje.

OK, hier zitten we dan op dezelfde golflengte. Onze geldvoorraad blijft nominaal ten allen tijde ongewijzigd (zonder goud op te graven).
Logisch gezien zou je dat denken, geen probleem daarmee. Op basis van waar we nu zijn, ben ik nog steeds te vinden voor die goudstandaard. Nu, laat ons dan even dit voorbeeld aanhouden en we denken dan maar even dat geld gelijkmatig verspreid is, iedereen blij. Anders gezegd, we schakelen voor onze denkoefening even het schrille contrast tussen rijk en arm uit. Terug de oefening.

1) we produceerden eerst 100 stuks
2) creativiteit leidt tot meer efficiëntie, productie van 200 stuks

Laat ons dan ook even veronderstellen dat de initiële 100 stuks voldoende was om onze materiële behoeften te vervullen (hypothetisch natuurlijk), zou je dan kunnen zeggen dat we door onze creativiteit ook overconsumptie creëren ?

Dat hangt ervan af hoe je 'overconsumptie' definieert. Als we 100 stuks hebben om iédereen in léven te houden, dan is het nogal wiedus dat je met 200 mensen dubbel zoveel mensen in leven kunt houden! (Wat toch ook niet slecht is, denk ik.)

Of, als er niet dubbel zoveel mensen zijn, kunnen we met 200 stuks ervoor zorgen dat iedereen gemiddeld gezien méér heeft dan 'louter overleven'. Wat ik ook goed vind.

Ik zou dus niet spreken van 'overconsumptie', neen.

Ik denk niet dat het zin heeft om de goudstandaard terug in te voeren. Tenslotte wordt de uiteindelijke "waarde" toch weer door de overheid bepaald. Een soort veredeld Fiat geld dus. Ik voel dan meer voor een standaard zoals de "meter", de "kilogram" en dergelijke. Daarvan is bepaald wat het is en hoeft men geen fort te vullen om te weten met wat men te maken heeft. Geld kan dus ook de vorm aannemen van bv de energie eenheid, de joule. Voor de eerste keer (voor zover ik weet) geopperd door een zekere Hubbert http://www.hubbertpeak.com/hubbert/monetary.htm en ondertussen verdedigd in variaties zoals de EBCU, de TEQ en dergelijke http://www.capandshare.org/ http://www.teqs.net/book/teqs.pdf
die een afgeleide zijn naar CO² productie.

Paul

Privaat bankieren is daar dan ook de oplossing voor...

Geen probleem. wie daar voorstander van is kan naar e-gold gaan en er is daar zelfs een transactienetwerk van gelijkgestemde zielen.
Geen enkel probleem dus.
Misschien dat ge om uw belastingen te betalen (lelijk woord ik weet het) dan even moet omzetten maar da tzal wel verteerbaar zijn nu al uw centen in goudstaven (of staafjes ;-) zitten.
Niet wachten dus op de "fiat" van de overheid, ge hebt de kans voor privaat initiatief maa rte grijpen.

Paul

Helaas is dat niet zo eenvoudig, daar het gros van mijn transacties nog steeds gebeuren met baar geld, hé.
In ieder geval: ik ben er mee bezig. ;)

Dat is altijd belangrijk om daar even over af te stemmen, volledig mee eens.
Zeker niet slecht, wie zou dat slecht kunnen vinden. Nu, aangezien we nu reeds in een toekomstige wereld leven (= de goudstandaard is een feit), kunnen we één en ander veronderstellen om onze oefening te maken, kunnen dan achteraf kijken wat het verschil met vandaag. We zijn het er denkelijk beiden over eens dat vereenvoudiging een doelstelling is (zie ook overheid met al hun regeltjes). Ik neem dan even de vrijheid de volgende veronderstelling te maken.

1) de wereldbevolking bestaat uit 100 mensen
2) die 100 stuks was voldoende voor die 100 mensen

In de context zoal je het aangaf ben ik het volledig met je eens. Met de nieuwe aanname zoals voorgesteld elimineren we ook dat gegeven (als ware we al een stukje verder in de tijd)
Ook akkoord hiermee. Om het overzichtelijk te houden kunnen we dan die 100 stuks vertalen naar ‘louter overleven + luxe’ (waarover we wellicht nog een lang debat kunnen houden maar doen we even niet).

Als het bovenstaande allemaal gerealiseerd werd (en/of overeengekomen voor onze oefening), dan kunnen we denkelijk wel spreken over overconsumptie, akkoord hiermee ?

Neen.

Indien 100 stuks = overleven + luxe
Is
200 stuks = overleven + veel meer luxe
alweer niets 'overconsumptie'.

Ja, ook waar. Dus we hebben 100 als overleven + luxe en 200 als overleven + veel luxe. Uiteraard is dan een logische vraag waar dat je denkt dat die ‘luxe’ ergens stopt ? Bij 300 of 400 .. nooit ?

Ik zie niet in waarom luxe ooit zou stoppen?

Ik zou zeggen, hoe meer hoe liever, het zou eerder dom zijn om een stop te zetten op onze creativiteit, in die context ben ik het met je eens. Nu, omdat smaken al eens kunnen verschillen zouden we dan kunnen opteren om hier een keuze te laten naar ieders smaak. Om het niet te moeilijk te maken, laat ons zeggen 4 categorieën.

1) 100 = basis + luxe 1
2) 200 = basis + luxe 2
3) 300 = basis + luxe 3
4) 400 = basis + luxe 4

Naarmate de tijd vordert en onze creativiteit hoge toppen scheert kan de inhoud wijzigen maar op zich houden we deze categorieën even aan. Kunnen we dat even aannemen voor onze oefening ?

Ja, da's goed.

Tot op het moment dat onze planeet de exponentiële expansie van de economie niet meer kan onderhouden/verwerken?

Een moment dat mogelijk niet zo gek ver meer ligt. Het is niet ondenkbaar dat deze of toekomstige generaties het met heel wat minder luxe gaan moeten stellen.

Ik denk dat we in deze gedachteoefening welvaart ook kunnen definieren als 'continuüm'.

Dat is zelfs heel waarschijnlijk. U mag Lord Keynes bedanken daarvoor - zijn ideeën hebben daarvoor gezorgd.

Leuk, misschien even recapituleren.

• de goudstandaard ‘bevriest’ de nominale massa aan geld, daar doen we het mee
• we hebben 100 mensen die deelnemen aan de economie (= wereldbevolking)
• die 100 mensen hebben nu de keuze uit 4 vormen van leven (luxe 1 – 4)

Los van de creativiteit die we aan de dag kunnen leggen, zou je er dan mee akkoord kunnen zijn dat ieder z’n steentje bijdraagt tot de economie in verhouding tot de luxe die men zelf wenst ? Wie meer wil, zal er ook voor moeten/kunnen werken dus.

In een vrije markt krijgt iedereen altijd maar wat hij 'verdient' op de markt (en kan dus ook maar welvaart consumeren overeenkomstig met wat hij produceert).

OK, leuk dat je ‘verdient’ even tussen haakjes zet. Weet nog niet zeker of we op dezelfde golflengte zitten en hieronder dan waar ik het even wil over hebben. Volgens onze oefening.

We gaan er even vanuit dat een bepaald niveau van efficiëntie (als gevolg van onze creativiteit dus ) bereikt werd die we ook even ‘bevriezen’. Anders gezegd, er bestaat een gamma aan producten waarmee we alle categorieën kunnen opvullen (basis + luxe 1 – 4). Overeenkomstig je bericht kan een persoon ‘consumeren’ naargelang zijn ‘productie’ of anders … zijn bijdrage aan de economie in ‘tijd’ (arbeid). Als we het eenvoudig houden en rekeninghoudend met de efficiëntiegraad kunnen we de diverse categorieën ook op die manier vertalen, een poging (voorstel of aanname). We hebben dan een arbeidseenheid nodig die tijd vertegenwoordigt, laat ons zeggen 1 eenheid = 0.15 hr (decimaal, omgerekend 9 minuten). Dan zouden we het volgende krijgen.

1. categorie 100 = 100 eenheden arbeid = 15 hr
2. categorie 200 = 200 eenheden arbeid = 30 hr
3. categorie 300 = 300 eenheden arbeid = 45 hr
4. categorie 400 = 400 eenheden arbeid = 60 hr

Vanuit deze schijnbaar te eenvoudige oefening zeggen we dan dat jij en ik een vrije keuze hebben wat betreft de luxe waarin we willen leven maar (en dat lijkt me niet onbelangrijk) dat ook onze bijdrage tot de economie (in tijd) evenredig zal zijn geweest. In deze oefening (die bewust eenvoudig is) zie ik jou dan bvb. met een Ferrari (categorie 400) rijden maar ik zal dan ook weten dat jij 60 hr per week werkt.

Ben je het hier mee eens ?

Als er geen bomen meer zijn, zullen we zondags niet in het bos kunnen gaan wandelen, dat is correct. Echter, mijn mening is dat ‘luxe’ niet synoniem staat met ‘overconsumptie’. Ik ben er zelfs van overtuigd dat we nog in een veel grotere ‘luxe’ kunnen leven in een duurzame economie. Dit verwijst naar een andere denkeconomie maar een dergelijke economievorm kan niet bestaan zonder anders te denken. Het logische gevolg hiervan is dat onze problemen ontstaan door onze manier van denken en dat staat in wisselwerking met elkaar, innerlijk en uiterlijk.

Volgens de aannames klopt dat, ja.

Thanks, wanneer we deze aannames correct evalueren komen we naar mijn mening tot het volgende.

• ons idee om de goudstandaard in te voeren is uiteindelijk een reactie op geldcreatie uit het niets maar het is niet goud dat de standaard is maar ‘tijd’.
• het idee om de overheid af te schaffen is een reactie op de verstarring en/of een verstikkende regelgeving wat op zich een reactie is op onze huidige aannames over economie, een organisme om één en ander te orchestreren zal nog steeds noodzakelijk blijken

Kan je het hier mee eens zijn ?

Dat klopt niet.

Dat klopt ook niet.
Beide conclusies zijn totaal uit de lucht gegrepen.