Er is dus geen klacht, geen tuchtvervolging door de bloedhonden van de Orde.

Maar 't allemaal bewezen.

Heb dat van L'Echo gelezen, het is een welles nietes spelletje.

Voor mijn part stellen ze hen maar in beschuldiging, we zullen dan wel zien.

Voor de rest blijf ik bij mijn stelling: als je daarnaartoe gaat dan weet je dat het PTB/PVDA is en dan moet je ook niet verwonderd zijn dat ze daar ook over spreken.
Tenslotte is het gratis en je hebt de optie om elders naar toe te gaan als dat gezaag je stoort.

Welk beroepsgeheim word er geschonden? Dat ze patiënt zijn bij PVDA dokters?

Mijn huisdokter is een liberaal, heeft hij me zelf verteld.
Wat heeft hij geschonden? Overal waar ik ga, pijnkliniek en ziekenhuizen krijgt iedere arts en student arts alle gegevens over mij te zien, maar dat is dan geen schending van het beroepsgeheim?

Op iedere enveloppe met de facturen die ik ontvang staat de naam van het ziekenhuis.
Beroepsgeheim my arse.

Ja, "als u erom vraagt". Niet als uw buurman wil weten aan welke ziekte u lijdt.

Natuurlijk mag je dat. Heel veel verkiezingsdrukwerk valt onder ongeadresseerd drukwerk. En daarvoor zijn er wel stickertjes in de handel.

Las u het artikel? Er wordt een beschuldiging geuit. Of die waar is, zal moeten blijken.

Het zal nog moeten blijken of dat moet blijken. Want er wordt geen gewag gemaakt van een klacht, tuchtonderzoek of strafrechtelijk onderzoek.

Waarom? Vindt u dan dat een kind recht heeft op onderwijs?

In een normale geordende maatschappij lijkt het mij normaal dat men daar een norm en een recht van maakt, ja.

Correct afgeleid.

Ongetwijfeld volgt er nu van uw kant een libertair epistel waaruit de individuele verantwoordelijkheid van het kind zou moeten blijken?

Ja, en dat komt niet enkel dat kind maar de samenleving in zijn geheel ten goede.

Recht op onderwijs en recht op kosteloos onderwijs zijn daarbij te onderscheiden. In ons systeem is het basisonderwijs zo goed als kosteloos. Het secundair onderwijs is dat niet, al staat er een belangrijke rem op de kosten.

Waarom?

Het gaat niet over verantwoordelijkheid. (Die verantwoordelijkheid ligt m.i. hoofdzakelijk bij de ouders en niet bij het kind.)

Ik zie gewoon niet in waarom een individu een recht op een materieel goed of dienst zou hebben. Want uiteindelijk, iedere dienst die de staat aan een individu om niet levert, resulteert in iemand die geld moet betalen zonder daarvoor een dienst in ruilt te krijgen. Tegen zijn of haar wil. Beter bekend als diefstal.

Wie of wat die dienstverlening ten goede komt, is irrelevant bij het bepalen of deze dienstverlening om niet rechtvaardig is of niet. Als een kind geen onderwijs geniet, dan is dat uiteraard tragisch. Maar dat is geen schending van de vrijheid van dat kind. En dus moet de overheid niet ingrijpen.

Een zichzelf respekterende staat moet volledig gratis onderwijs tot 18 jaar voorzien. Four horseman.

Een v.d. (allemaal) arme Latijns-Amerikaanse landen heeft dat tot 18 jaar: Cuba.
Cuba is ook in die regio hét land bij uitstek met de beste dokters en dokters-specialisten.
Toeval ?

Een zichzelf respekterende staat moet volledig gratis onderwijs tot 18 jaar voorzien. Four horseman.

Een v.d. (allemaal) arme Latijns-Amerikaanse landen heeft dat tot 18 jaar: Cuba.
Cuba is ook in die regio hét land bij uitstek met de beste dokters en dokters-specialisten.
Toeval ?

Daar gaat het net om. Het kind mag niet (of alleszins zo beperkt mogelijk) verantwoordelijk worden gehouden voor het falen van de ouders.

Maar hier verder op ingaan gaat ons tot een hele discussie brengen over de rol van de staat. Dat wijkt te ver af van het onderwerp van deze draad.

Ik herinner me dat die discussie een paar jaar terug is gevoerd. Redelijk ten gronde, met Nebur erbij uiteraard. Ik was het geheel oneens met hem, maar het is wel een voorbeeld van een soort discussie die hier iets meer zou mogen. Scherp, maar altijd op de bal ipv op de man.

Nebur lijkt me zeker een goede discussiepartner. Maar voor alles is een plaats ;).

Had dit over de N-VA gegaan, er was zelfs geen heel klein beetje twijfel mogelijk dat het toch niet waar was, zeker?

Dan vertrappelden ze elkaar om een klacht in te dienen bij het gerecht.

Michael Moore blindelings volgen is geen goed idee, hoor. Zeker niet als het om Cuba gaat.

Ik weet dat Moore een filmmaker is maar ik heb nog geen enkele van z'n films gezien.
Toen ik in Cuba was, deed ik m'n ogen goed open.
Ik stelde o.a. vast dat heel wat Zuid-Amerikanen die een ernstige operatie moesten ondergaan, naar Cuba gingen om dat daar te laten doen.
Voor de Cubanen is de gezondheidszorg gratis.
Buitenlanders van "bevriende naties" moeten een beetje betalen maar moeten wel �*lle medicatie zélf betalen.

Eduard drukt zich uit in eerder krachtige taal. Maar inhoudelijk heeft hij gelijk. Bij elke poging, waar ook ter wereld, om het marxisme/socialisme fundamenteel toe te passen is het uitgelopen ofwel op een ware ramp (zie Venezuela) of op veralgemeende armoede en sjofelheid (Cuba, destijds de USSR en de Oost-Europese zogenaamde volksdemocratieën). Enkele Aziatische landen (China, Vietnam) hebben het marxisme/socialisme behouden als politieke macht maar zijn economisch 100 % overgeschakeld naar de vrije markteconomie (inclusief effectenbeurs!). Ze weten wel waarom.
Het marxisme/socialisme is economisch een minderwaardige keuze.

Ik vond het zo belangrijk dat ik er een aparte draad van gemaakt heb ;-)

http://forum.politics.be/showthread.php?t=236502

Cuba is een ronduit economische ramp. Je moet dat maar eens vergelijken met bijvoorbeeld een land als Albanië. Indertijd een van de strengst marxistische landen met een enorm streng geleide economie. Het was veel armer dan Cuba, ook communistisch.

Albanië ging over naar de vrije markt (niet zonder kleerscheuren, dat moet zeker worden toegegeven), maar in een korte tijd verdriedubbelde de welvaart. Tegenwoordig staat de levensstandaard er bijna dubbel zo hoog als in Cuba.

Albanie is dan ook zeer vergelijbaar met Cuba. Het is een eiland voor de kust van de USA dat al tientallen jaren geboycot wordt door de USA. Albanie produceert voornamelijk suikerriet en sigaren. :-P

En die ouders hebben er, in gemeenschapsvorm en bij meerderheid voor gekozen om dat als maatschappij te organiseren, vanuit een bezorgdheid voor zowel het individu als de collectiviteit. Ze hebben dat vanuit die meerderheid omgezet in politieke besluitvorming volgens de democratische regels van stemming bij meerderheid. Dat men kiest voor een gestructureerde vorm van onderwijs met normen en doelstellingen met tussentijdse toetsing en een erkenning van diegenen die het behaalt valoriseert het systeem. Wat is het alternatief ? Papa en mama die hobby onderwijs aan hun kinderen opsolferen en dan de maatschappij met volkomen onfunctionele losers laat zitten ?

Wat men bij meerderheid beslist in een gemeenschap gaan omvormen tot een recht en een plicht lijkt me de meest efficiënte manier om iets te ordenen zonder dat er ofwel een dictator iets oplegt vanuit zijn wereldlijke macht of een economisch sterkere partij iets economisch kan afdwingen.
Zonder leerplicht zou een deel van de vlaamse jeugd nog bieten staan uittrekken uit de klei met hun handen in plaats van op school te zitten.

Wat produceert Albanië?

Uw redenering is een pleidooi voor vrijheid van onderwijs, gebaseerd op de collectieve wil van een aantal ouders.

De leerplicht kwam er niet onmiddellijk bij democratische stemming. Het eerste Europese land waar dat het geval was, was immers Duitsland. Het Duitsland van Bismarck. Van hogerhand opgelegd.

Dat is nu net het punt : als de democratische meerderheid van een gemeenschap ( in casu een land) beslist om onderwijs als recht te erkennen is het onthouden van datzelfde onderwijs wel degelijk een schending van de rechten van het indivdu, en een inbreuk op de wetgeving. Het is geen kwestie van ofwel het individu ofwel de collectiviteit. Er is een dubbele schending van rechten en plichten. Zowel naar de collectiviteit die de maatschappij is als naar het individu dat verstoken is van zijn recht op onderwijs dat de maatschappij hem nochtans geschonken had.
In een democratie zit je dan met een serieus probleem.

Zeer zeker.

Van een meerderheid van de bevolking, via democratische besluitvorming.

Ik beweer dan ook niet dat we vanuit utopia vertrokken zijn.

Ik stel wel vast dat er in Cuba veel mensen treurden om de dood van Castro.
Dit bewijst wel niks want in Noord-Korea treurden ze nog harder maar daar ligt het er vingerdik op dat het krokodillentranen zijn.
En om binnen de vorige inhoud van deze topic mijn mening te zeggen vind ik dat ieder kind recht heeft op onderwijs vanuit de gemeenschap.
En het is zelfs een plicht democratisch beslist door een meerderheid en bij mijn weten is er nog geen meerderheid geweest die het liever anders ziet.
Bovendien loopt men bij particulier onderwijs het risico dat een individu wereldvreemdheid wordt aangeleerd door een zeer beperkt aantal personen.
Tot staving van deze stelling verwijs ik naar het gedrag van onze huidige koning in de beginfase. De hele koninklijke familie was destijds trouwens een weinig wereldvreemd.
Maar zelfs in het brede gamma van aanbod moet er waakzaam worden gebleven als het onderwijs betreft. We stellen allemaal vast dat er een verschillende levensvisie en benadering is bij de inwijkelingen.
Mogelijke indoctrinatie via het onderwijs is daardoor daardoor nog meer bewezen dan vroeger; denken wij toch; maar we vergissen ons. Die indoctrinatie was er vroeger ook. Het is pas nu dat ze meer tot uiting komt wanneer we ons toetsen aan de vluchtelingen. De multiculturele maatschappij komt er misschien nooit en als ze er toch komt zal ze in tussentijd veel bloed en tranen kosten. De geschiedenis leert ons dat het zeer moeilijk is om een maatschappij uit te bouwen op twee of meer evenwaardige godsdiensten. En zelfs in een samenleving met één godsdienst is er soms na eeuwen nog geen gelijkheid. Want daar moeten de ongelovigen het ontgelden; meestal toch.:oops:
Godsdiensten scheppen meestal geen evenwaardigheid maar wel doden.

# "Deze pagina kan niet worden weergegeven"...
Gelukkig nog geen "504 Gateway Time-out."

Gans Latijns Amerika is een economische ramp.

Dat zeg ik ook niet. Ik vind gewoon niet dat een kind het recht heeft om een derde te doen betalen omdat zijn ouders gefaald hebben.