Nog meer tegenstrijdigheden. En dan maar hoog oplopen met die "liberale grondwet"...

Ik heb dat hier reeds bij herhaling aangegeven. In het geval ( dat zich niet voordoet in ons land) van een niet-seculiere rechter is neutraliteit zoek. Door het dragen van een hoofddoek bij het verschijnen voor het recht geeft de partij aan dat hij een voorkeur heeft voor een niet-seculier rechter, waar hij in ons land geen recht op heeft.

En wees gerust dat orthodoxe Joodse vrouwen met een tichel of sjeitel aan naar de rechtbank komen. Ooit gehoord van een rechter die zou geëist hebben dat ze dit zouden afdoen?

Natuurlijk niet, net zoals er ook geen rechters zijn die eisen dat een moslima haar hoofddoek afdoet.

Neemt u zichzelf eigenlijk nog ernstig? Religieuze kleding draagt geen enkele verplichting uit naar een buitenstaander. Wat de betrokken partijen over de rechtbank ook denken, is trouwens van geen enkel belang.

De rechter oordeelt op basis van de wet. Hij is gehouden tot een objectief oordeel waarbij hij zich niet laat leiden door zijn persoonlijke opvattingen over religie, politiek of wat dan ook.

Ja, dus als een moslima zonder advocaat voor de rechtbank verschijnt, mag ze een hoofddoek dragen.

Als diezelfde moslima met een advocaat naar de rechtbank gaat, mag ze eveneens een hoofddoek dragen.

Alleen is de advocaat steeds gehouden door zijn of haar beroepsregels. O.m. de kleding die erbij hoort.

Rechtbanken zijn over het algemeen steeds toegankelijk (uitzonderingen betreffen meestal minderjarigen).

U verwart uzelf met de rest van de bevolking.

De vraag is natuurlijk wat zo'n shariarechtbank waard is. In de UK zijn er een paar officieel erkend, waarvan de vonnissen uitvoerbaar zijn.

Ik denk niet dat dat in België het geval is.

In een KB uit 1968 wordt bepaald wat een advocaat moet dragen tijdens de zitting.

Hij kan dat eisen, de rechter is 'king in his own castle'. Als hij vindt dat hoofdbedekking getuigt van een gebrek aan respect voor de rechtbank, is dat zo.

Maar het gebeurt zelden.

We kennen natuurlijk niet het Angelsaksisch rechtsysteem. Wel zal bij ons een sjariarechtbank enkel kunnen oordelen over het religieuze luik van een huwelijk bijvoorbeeld, net zoals een kerkelijke rechtbank slechts kan oordelen over de zogenaamde "nulliteit" van een katholiek huwelijk.

Ik denk niet dat hij kan eisen dat een moslima of een orthodoxe jodin haar hoofdbedekking afdoet. Ik denk dat de betrokkenen dan het recht hebben om de rechter te laten wraken.

Ik ken er het fijne niet van, maar in de UK gaan die 'rechtbanken' ook over erfenissen en dergelijke. Ik geloof ook dat religieuze huwelijken daar erkend worden voor de wet, met alle rechtsgevolgen vandien, mits aan bepaalde voorwaarden is voldaan.

Als ze zich in België willen uitspreken over het kerkelijk huwelijk, mij niet gelaten. Dat staat op het zelfde niveau als een rechtszaak tussen Doornroosje en Sneeuwwitje.

http://www.nieuwsblad.be/cnt/g7r1am47s

Dat zou dan onder volgende wrakingsgrond moeten vallen:

Vragen een hoofddeksel af te zetten, lijkt mij geen 'hoge graad van vijandschap'. In een religieus geperverteerde geest als die van Freilich misschien wel...

In het VK moet je inderdaad niet bij het gemeentehuis passeren als je voor de Kerk of een andere religieuze instantie trouwt.

Napoleon is daar nooit op de thee gekomen...

Toch niet, daar de overheid zelfs straffen voorziet voor wie een kerkelijk huwelijk inzegent zonder een voorafgaand burgerlijk huwelijk. Blijkbaar ligt de overheid daar wel wakker van.

Dat wel, maar verder heeft een kerkelijk huwelijk geen enkel (niet-canoniek) rechtsgevolg. Een nietigverklaring dus ook niet.

Blijkbaar wordt dit niet blauwblauw gelopen en krijgt het nog een staartje.

Als die rechter het zou vragen aan een moslima maar niet aan een jodin, dan begint het daar toch naar te ruiken.

Het grondwettelijk Hof heeft zich niet uitgesproken. Ik ga er dus nog steeds van uit dat de rechter het mag opleggen

http://www.standaard.be/cnt/va1mt0pr

Dat was hier toch niet het geval?

Blijkbaar is er toch een regel die het al dan niet dragen van hoofdbedekking regelt. De commentaar van de persrechter getuigt volgens mij van volwassenheid.

http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenl...verlaten.dhtml

Ik vind het ook kleingeestig van die eerste rechter. Maar soit, hij mag het bevelen. Regels zijn regels.

Die persrechter mag zich daar eigenlijk niet over uitspreken.

Ik blijf het merkwaardig vinden dat het Arbitragehof niet wil ingaan op die vraag.

Anderzijds moeten rechters toch ook wel in staat zijn om te oordelen over de actualiteitswaarde van reglementeringen. In het veldwetboek staat er bijvoorbeeld ook nog steeds een bepaling dat enkel vrouwen en kinderen vruchten mogen oprapen van een geoogst veld. Doen mannen dat, dan maken ze zich schuldig aan een moeskopperij. Dat is strafbaar.

Ik blijf het merkwaardig vinden dat het Arbitragehof niet wil ingaan op die vraag.

Anderzijds moeten rechters toch ook wel in staat zijn om te oordelen over de actualiteitswaarde van reglementeringen. In het veldwetboek staat er bijvoorbeeld ook nog steeds een bepaling dat enkel vrouwen en kinderen vruchten mogen oprapen van een geoogst veld. Doen mannen dat, dan maken ze zich schuldig aan een moeskopperij. Dat is strafbaar.

Uiteraard moet de rechter neutraal zijn en die neutraliteit ook veruiterlijken door geen tekenen van enige levensbeschouwing te dragen.

Ten aanzien van partijen zie ik niet in waarom enige beperking zou moeten gelden. Die mensen komen zoals ze zijn. Waarom zouden zij verplicht moeten worden welke overtuiging ook te verbergen?

En een advocaat wordt door één van de partijen gekozen om zijn belangen te vertegenwoordigen. Als je dan een orthodoxe jood, een moslima met hoofddoek of een priester kiest, wat is daar verkeerd aan? Niemand wordt verplicht een welbepaalde advocaat te kiezen en kan dus voor om het even wat kiezen: een gladjakker met te veel haargel, een arrogante kerel, een rabiate logeman, een femelaar, een goedkope dorpsadvocaat, een pas afgestudeerd blondje, een krasse tachtiger.

Trouwens: niet weinig advocaten zijn politiek actief. Als een hoofddoek niet kan, kan een lidmaatschap van een politieke partij zeker niet.

Slechte vergelijking. De voorgeschreven klederdracht zijn vormvoorschriften, bedoeld om de gelijkheid tussen confraters en gelijkheid tussen raadsman en rechter (in de zin dat de advocatuur niet onderdanig is aan de magistratuur) te benadrukken.

Uiteraard blijft een advocaat vrij van recht op politieke vereniging. Het zou enkel fout zijn moest hij tijdens de uitoefening van zijn beroep met een sticker van zijn partij op het voorhoofd zou pleiten.

Hoofddoeken en stickers van politieke partijen zijn veruitwendigingen van ideologie. Dat neemt niet weg dat je een ideologie mag aanhangen.

Link aub.

.

We moeten van een aantal ernstige zaken in onze maatschappij geen kermis maken. Want als je dat wel doet, weet je wel waaraan je begint, maar niet waar je zult eindigen.

Dus zijn beleefdheidsvormen en aanverwanten, tot soms kledijvoorschriften, nodig.

Naast de nodige plichten voor de gewone burgers, kunnen we in eenzelfde adem nog spreken over andere rare zaken: waarom moeten rechters in deze tijd nog altijd zo'n rare kledij aandoen? En advocaten ?
Ik vind dat zelfs van militairen. Ze hebben natuurlijk hun werkkledij die ze behoren aan te doen als ze gaan vechten, maar waarom moeten zij (anders dan "traditie") een militair kostuum voor dagelijks werk hebben ?

.

In sommige gevallen, zoals bij militairen, is de kledij nodig om hen te herkennen.
Daarnaast kan de werkgever de kledij gebruiken om de functie van de drager herkenbaar te maken.

Zo zijn binnen de haven van Antwerpen de functies reeds te herkennen aan de helm.

Binnen justitie kan je aan de kledij zien welke taak wie heeft.
Ook binnen de medische wereld kan je enkel aan de kledij zien of je een verpleegster, kuisvrouw of verzorgende tegenover je hebt staan.
In veel ziekenhuizen kan je zelfs aan de kledij zien tot welke afdeling ze behoren.

Wat rechters betreft: die toga staat voor de eenheid als rechterlijke macht. Een rechter oordeelt niet als privépersoon, maar als onderdeel van de rechterlijke macht. De kledij betekent dus niet alleen neutraliteit (het wit van de bef), maar ook uniformiteit en continuïteit in de toepassing van het recht. Zwart is symbool voor de afwezigheid van ijdelheid (het dienen van het recht en niet de persoonlijke motieven).

Voor advocaten staat deze symbool voor gelijkheid onder confraters, niet-onderdanigheid t.o.v. de rechter (de partijen leiden het geding, niet de rechter) en hij dient om te vermijden dat de rechter onbewust beïnvloed zou worden door uiterlijkheden.

Als het functioneel is, dan lijkt het me dik ok te zijn. Voor kledij of andere zaken, tot en met beleefdheid en vormelijk respect.

Als het is om zich wat verheven te kunnen voelen, lijkt het me niet meer van deze tijd te zijn.

.

Ik vind maatpakken van duizenden euro's meer 'uit de hoogte doen' dan een toga van 400 euro.

Maar er is ook tegelijk ook niets mis met een beetje gezag uitstralen, vind ik. Afhankelijk van de situatie.
Bij de vrederechtbanken die niet zijn gevestigd in een gebouw waar ook andere rechtbanken zetelen, is het trouwens ongebruikelijk dat er nog een toga wordt gedragen door advocaten.

Inderdaad !

Blijft de vraag waarom die uitzonderingen er moeten zijn.

Maar een supporter van een sportclub mag dat dan weer niet in de rechtbank.
We mogen hier dus gerust spreken van discriminatie.

Als antwoord op de islam.

Ja, een abrahamitische godsdienst bestrijden met een abrahamitische godsdienst.

Net wat we nodig hebben. Achterlijkheid tegen achterlijkheid