Riksken |
2 december 2004 17:13 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Yann
Awel dat moet lukken. Ik heb deze morgen net hetzelfde schildje tegengekomen in de zijstraat van waar ik werk in Antwerpen. Ik ben echter niet van het type dat auto's beschadigt, deze keer ook niet. Ik vind dat laf. Wel heb ik al eens op een supermarktparking iemand in het Engels aangesproken om te vragen van welk land hij kwam. Die auto leek dan ook meer op een rijdende kersboom. En als ik VL'ers inhaal, dan lach ik altijd uitbundig als ik op hun hoogte rij. Ik kies dus voor de directe confrontatie. Die auto kan er per slot van rekening niet aan doen dat hij bestuurd wordt door een flamingant. :wink:
|
Awel dat wil ook lukken. Tijdens de laatste verkiezingen was ik verantwoordelijk voor het plaatsen van borden bij privépersonen en het plakken op door de gemeenten voorbehouden plaatsen voor het Vlaams Blok. De bestyelwagen waar ik mee reed kon men van ver herkennen aan de logo's en de tekst "Meer Vlaanderen" Op een namiddag rijd ik op de Brussele ring richting Groot-Bijgaarden waar ik van plan ben te tanken. Ter hoogte van Meise komt een personenwagen rijden met een jonge dame aan het stuur met op de passagierszetel een jonge man die duidelijk geen aanhanger is van het Vlaams Blok. Hij hangt uit het zijraampje een maakt woedende gebaren, steekt meermaals middenvinger afgewisseld met een vuist in de hoogte. Uit zijn lichaamstaal kan ik afleiden dat de persoon wil dat ik mij aan de kant begeef zodat hij mij eens goed kan afrossen. Schenk er geen aandacht aan en rijd rustig verder. En nu komt het. 2 minuten later stop ik aan de Texaco om te tanken en net voor mij staat de held van de snelweg ook te tanken. Nog voor ik uit mijn bestelwagen zet hij het op een lopen, luidkeels krijsend dat ik hem wil aanvallen. Het tankpistool zit nog in de tankopening van zijn wagen. Zijn vriendin komt ook uit de wagen en met smekende ogen vraagt zij "Ooo, meneer, doe hem alstublieft niets. Ik heb hem nog willen tegenhouden om dingen naar u te roepen maar hij wou niet luisteren." Zonder er verder aandacht aan te besteden steek ik mijn kaartje in de automaat en tank rustig vol. Terwijl ik vertrek zie ik zijn nog steeds verschrikte hoofd tussen 2 geparkeerde wagens verschijnen.
Blijkbaar zijn ze toch niet zo moedig als ze zich willen voordoen die verdedigers van het vaderland.
|