Ik heb zelf geen kopie. De UA-bib (uiteraard) evenmin.

Sorry, maar uw gephilosofeer is echt wel pijnlijk gebrekkig... :?

Hij studeert het dan ook. Vaneigens.

'philosofeer'?
Zelfs ik maak zo geen fouten.

:rofl:

Philosoof!

Beter direct in een steenkoolmijn steken. Het zou wonderen verrichten.

Een paar perverse effecten van de verzorgingsstaat :

* hoge belastingsdruk legt hoge productiviteitseisen op --> schroeit banen voor steeds meer mensen weg uit de economie (wegens niet 'productief' genoeg) --> activiteitsgraad daalt --> financieringsbasis voor de SZ wordt kleiner --> ...

* Dalende activiteitsgraad --> meer uitkeringen --> lagere uitkeringen --> geïnstitutionaliseerde (semi-)armoede --> netto last voor de samenleving.

Een systeem van SZ gebaseerd op een verzekeringsformule (gekoppeld aan een economisch verantwoorde herverdeling; systeem hoeft immers niet winstgevend te zijn), lenigt bepaalde noden; het tempert de gevolgen van bepaalde risico's... MAAR zodra je daarbuiten gaat, doet het op termijn veel meer kwaad dan goed.

We staan momenteel op het kantelpunt.

Filosoferen over socialistische oplossingen is zinloos; we leven in een geglobaliseerde economie die zich niks aantrekt van het grote gelijk dat sommigen pretenderen te 'hebben'; ze zullen dat gelijk nooit 'krijgen' of 'verwerven'...

Mijn comperatieve voordelen liggen daar niet.
Door de staat 'mag' ik nu werken, om hier thuis mee de rekeningen te betalen. Ik doe dat graag.

En, heb jij feitelijk al werk? Of ben jij zo iemand die op socialistisch is om zijn lekker lui leven veilig te stellen?

Landen die meer naar het liberalere model aanleunen: angelsaksische staten. hebben veel meer armoede dan landen waar sociaal democraten aan de macht zijn geweest. Landen die eerder naar een universeel verzekerings systeem aanleunen, scoren beter in armoedebestrijding, zowel relatief als absoluut.

Waarom hebben de angelsaksische landen dan zo een lage werkloosheid?

De termen armoede zijn overdreven in het Westen, men spreekt van een algemene armoedegrens van €1 euro, de snotaap die dat heeft ingesteld zou ik ook wel eens willen spreken. Elk klein kind weet toch dat men iets nominaal en niet absoluut moet vaststellen.

In het Westen geldt daarom die €1 norm niet en gebruiken ze andere normen, welke? Het aantal plasma-tv's dat je je kan aanschaffen?

In vergelijkend onderzoek,
bleek dat zowel relatief als absoluut de armoede beter wordt bestreden
in landen met een sterke universele sociale zekerheid ipv angelsaksische meer liberale landen.

Werken er meer mensen in angelsaksische landen,
daar heb ik me niet over uitgesproken,
maar ik ga u er ook niet over tegnspreken,
ja er werken meer mensen in angelsaksische landen,
er werken ook veel meer mensen in armoede in angelsaksische landen...

Daaraan kan u alleen maar opmerken dat armoede multidimensioneel is,
dan dus dat werken niet noodzakelijk er voor zorgt dat je uit de armoede komt...

Daaraan kun je vooral opmerken dat "armoede" wordt bepaald aan de hand van hoe de heersende klasse inschat dat het goed uitkomt.

Vandaar dat de Vlamingen zulke fervente spaarders zijn.

Dat is al sinds lange tijd aan het veranderen.

Wat is dan de armoedegrens in westerse landen?

Heel het systeem over armoede is hypocriet in het Westen, onze luxegrens ligt zo hoog dat men al snel als arme door het leven moet gaan, in de statistieken.

In realiteit weinig van waar.

Ik zou wel eens willen weten hoeveel armen er bestaan die werken en die niet roken of alcoholverslaafd zijn, die niet invalide zijn, die geen overbodige luxe hebben. Heel weinig. Er zijn er, maar dat zijn meestal mensen die van het ene ongeluk in het andere lopen.

Uit vergelijkend onderzoek blijkt anders ook dat meer uitgaven voor pakweg gezondheidszorg niet leiden tot gezondere of gelukkiger mensen, en evenmin tot een 'gelijkere' spreiding van geluk en gezondheid in de samenleving.

Vanaf de sociale zekerheid ingevoerd werd? Zo neen, dan klopt
de stelling van de heer Adriaan niet volledig, meen ik.

Er zijn andere factoren naast het invoeren van een sociale zekerheid die het spaargedrag van mensen bepalen.

Maar het is inderdaad nogal moeilijk om in te zien waarom je nog zou sparen. De overheid zorgt voor je pensioen (of toch minstens 'n deel ervan) en voor gezondheidszorg, werkloosheid en andere rampen zoals kinderen; en bovendien neemt de overheid ook al meteen netjes het geld weg dat ze daarvoor nodig lijkt te hebben. Je hebt dus minder geld dat je k�*n sparen, en anderzijds minder geld dat je moét sparen. Wie dan nog spaart, heeft veel karakter.

Dat geldt des te meer daar men van tijd tot tijd met toffe voorstellen afkomt om het sparen (nog meer) te ontmoedigen. Zelfredzaamheid wordt namelijk niet geapprecieerd in de Wetstraat.

Hoe is die evolutie, denk je?

Hoe zo, vermogensbelastingen?