Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Loki
(Bericht 3770784)
Persoonlijk ben ik van mening dat een mens inderdaad moet open staan voor het ongekende. Mijn opvattingen zijn dan ook in de loop der jaren heel wat bijgeschaafd en in sommige gevallen kan ik zelfs spreken van een radicale koerswijziging. Deze ervaring heeft mij heel sceptisch gemaakt tegenover mijn eigen opvattingen. Een mens kan nu eenmaal niet alles weten en dit heeft onherroepelijk tot gevolg dat het eigen wereldbeeld altijd met een korrel zout moet worden aanschouwd. Indien je het wiskundig benadert, kan je opvattingen gelijk stellen met stellingen. Een stelling wordt als juist beschouwd tot het moment dat het tegendeel bewezen wordt.
Ik houd er rekening mee dat er meer kan zijn in het leven dan slechts de realiteit zoals we het allen kunnen aanschouwen. Maar zolang er geen bewijs voor of tegen is, blijven deze zaken in de categorie ‘onbevestigd’. Dit impliceert niet dat iets waar of onwaar is, maar ik ga met zulke stellingen wel wat behoedzamer om. Ik wil best bepaalde zaken aannemen, maar dit is een andere manier van denken. Het gaat er niet om wat werkelijk ‘is’, maar wat zou kunnen zijn. Dit zijn heel interessante discussies en zeker waardevol in de persoonlijke ontwikkeling. Maar het is me wel een brug te ver om het ijle als vaststaande feiten te gaan behandelen en dan ook het eigen wereldbeeld op vast te pinnen.
De reden hiervoor is vrij simpel, wanneer een persoon iets aanneemt omdat het geloofwaardig klinkt en niet omdat er werkelijk bewijs van is, stopt de persoonlijke ontwikkeling. Je kan niet kritisch zijn tegenover eigen opvattingen aangezien het een kwestie is van geloven! Hoe kan je het tegendeel bewijzen van zaken waar geen objectief bewijs voor handen is?
Ik wil niemand overtuigen van mijn eigen gelijk, eerder zoek ik steeds naar mensen die mijn wereldbeeld kunnen doorprikken. Niet omdat ik kick op mijn eigen ongelijk, maar omdat ik wil groeien in mijn denken. Ik zie er echt het nut niet van in om in ‘iets’ te geloven, louter om een houvast te hebben. Ik neem er vrede mee dat ik ‘maar’ een mens ben en ik dan ook niet echt in staat ben om het leven te doorzien.
|
1. Dat is nou net de 'kracht' van een complottheorie: je kunt ze niet bewijzen, maar ook niet ontkrachten. Welke bewijsvoering valt er immers te weerleggen? En zelfs wanneer men dit kan, worden de wetenschappelijke bevindingen steevast van de hand gedaan door lui die hardnekkig vasthouden aan hun vermeende sightings, inzichten, kwakkels etc... In de psychologie heet zoiets "le syndrome du vrai croyant" of het "true-believer syndrome".
2. U zoekt iemand die uw wereldbeeld kan doorprikken? Wel dan zou ik alvast, om de empirisch/logisch gefundeerde waarheid en uw eigen intellect geen geweld aan te doen, het NIET in esotherische pulp gaan zoeken. Daarmee bedoel ik die zeversites �* la Niburu.nl, infowars, prisonplanet en derivaten die lid zijn van de fear mongering/paranormal/psychic maffia. Het is en blijft
big fucking business en een tweede kans voor complete losers (type David Icke, Alex Jones, Tsarion, Jordan, Friedman ...!...) die geld proberen te slaan uit de naïviteit van mensen die te kampen hebben met een identiteitscrisis, psychiatrische problemen of uitzichtsloze eenzaamheid. Vraagt u zich nooit af waarom vooral vrouwen van middelbare leeftijd graag van die transpersoonijke therapieën, djembeklassen en mindfulness gaan volgen? Niet zo zeer omdat ze er geloof aan hechten. Het is eerst en vooral een tijdsverdrijf dat hen van de ordinaire en onverbiddelijke realiteit kan afhouden, dat ze op een punt van reflectie in hun leven gekomen zijn.
Hetzelfde met die truthers, complotters en ufo-liefhebbers. Velen van hen zoeken slechts een antwoord op existentiële vragen waarmee iedereen wel eens in zijn leven zit. De meeste mensen gaan toch gewoon door met de orde van de dag, terwijl anderen opnieuw recalcitrante pubers worden. Dat neemt soms zulke vormen aan dat ze stiekem beginnen te hopen op apocalyptische scenario's type 2012 en de NWO.
Ik ben er trouwens rotsvast van overtuigd dat moest men iemand dezelfde sites/rommel 10 jaar geleden voorgeschoteld hebben, men niet meer zou oogsten dan wat ridiculisatie.
Vandaag is dat evenwel anders. De mensen zijn dan misschien wel mondiger geworden, logisch en kritisch denken zijn er erg op achteruit gegaan. Nu we het eeuwige juk van de religie bijna volledig afgeworpen hebben, staat er weer een heel gamma aan New Age rotzooi te wachten (kijk maar naar de realitydiarrhee �* la "het zesde zintuig" op tv) waar we doorheen moeten ploeteren. Websites en die paar honderdduizend paranoïden zijn slechts een eerste symptoom van de esotherische kanker. Wacht u a.u.b nog een jaartje of twee tot Jos, Mariette, Kelly en Kevin de klokken horen luiden...De klepel vinden ze evenwel nooit :twisted:
