Ik weet het wel zeker, zowel onder critici als onder het grote publiek. Star Wars heeft een grotere groep hard core fans, maar daar blijft het bij. Ik ben er zelf geen fan van, maar qua populariteit veegt de godfather de lord of the rings van chter het behang onder het tapijt. Minder lucratief, dat zeker, maar een veel grotere houdbaarheid.

In mijn ervaring is het boek vooral beter als je eerst het boek hebt gelezen en daarna de film ziet, da's net zoals dat sequels en remakes vaak harder tegenvallen als je het origineel kent, zowel bij films als bij games.

De vervolgen van vele Japanse games zijn vaak beter dan eerdere afleveringen. Mischien iets minder commercieel geredeneerd (50 % gaat naar een vervolg kijken, of koopt het, dat kan dus een veilige investering zijn, ondanks kwaliteitsproblemen)?

In de Ban van de Ring is een vertaling van het boek The Lord of the Rings (letterlijk: De Heer van de Ringen) geschreven door J.R.R. Tolkien. De Engelse versie verscheen in 1954, de Nederlandse vertaling (door Max Schuchart) verscheen in 1957.
die houdbaarheid lijkt mij toch ook niet slecht.

Ik ga akkoord met het feit dat sommige critici The Godfather trilogie prefereren, geen probleem hier, ieder zijn mening per slot van rekening.

Qua algemene populariteit echter laat The Lord of the Rings en Star Wars The Godfather alle hoeken van de kamer zien.

Beiden hebben immers een uitgebreide, die hard fanclub, terwijl The Godfather een dergelijk troef niet heeft.

Hoe kan iemand tussen de lijntjes lezen als er niets te lezen valt ?

Noch The Lord of the Rings noch Star Wars hebben een dubbele bodem, of metaforen, of om het even wat, die verwijzen naar "pure dictatoriale propaganda voor rechtse regimes".

Je beschuldigingen raken kant noch wal, en kunnen op geen enkele manier gestaafd worden.

bij star wars is 'the empire' toch wel duidelijk geïnspireerd op de nazis.
star wars is een mix van fantasy en science fiction.
star wars voert je naar een wereld waar alle grenzen vervagen. waar voertuigen over de grond zweven en duizelingwekkende snelheid, waar lichtzwaarden zoemen en laserstralen flitsen, waar de vreemdse creaturen elkaar ontmoeten en het volgende zonnestelsel slechts een druk op de hyperspeedknop verwijderd is.
en toch zit er verhaal in, toch houdt alles met alles verband.
het knappe star wars is dat al die fantasy wezens geloofwaardig overkomen.
ze zijn niet gewoon poppetjes, maar komen tot leven en hebben karakter.
je kan je in elke situatie voorstellen hoe C3PO zou reageren, maar bij een hobbit zou ik er geen idee van hebben.

De filosofie, de wereldvisie, achter die films is juist een van de interessante aspecten m.i. Blijkbaar denken er meer mensen zo over.

IDD Johan, sommige wouden zelfs The Jedi als geloof erkend zien.
Die vlieger is echter wel niet opgegaan :)

Eerlijk gezegd vond ik TLotR als boek ook al niet zo goed. Tikje 'overgewaardeerd'' zullen we maar zeggen. Niet slecht hoor, daar niet van, maar ik heb betere boeken gelezen in het genre.

Misschien.

Dat is echter nog lichtjaren verwijderd van de bewering dat Star Wars (of LOTR) reclame maakt voor dictatoriale regimes, zoals hotschizodiscocop beweert.

Toch minstens een discussie waard lijkt me.
Biography of
J. R. R. Tolkien (1892-1973)
By Professor Ralph C. Wood


Die filosofie, zoals hierboven beschreven, komt duidelijk tot uiting in LOTR. Hotschizodiscocop heeft dat niet verkeerd aangevoeld.

Het zit knap in elkaar en is goed geschreven, en de invloed ervan kan nauwelijks overschat worden.

Maar een grensverleggend meesterwerk vond ik het eigenlijk ook niet.

Als fantasy je gerne is, is het een meesterwerk. De schrijfstijl is ongeevenaard overigens.

Ik bezit hem int Engels. Lees dat boek aub in de taal van de schrijver !

En dat is propaganda voor rechtse regimes ? Daar stel ik me toch andere zaken voor hoor.

De thema's van Tolkien - als die er al waren - behandelden vooral:

: respect voor iedereen, en iedereen in zijn waarde laten, want iedereen is op zijn manier belangrijk
: respect voor andere culturen, door samen te werken sta je sterker
: respect voor de natuur
: vriendschap, trouw en zelfopoffering
: minachting voor industrialisatie
: het verlangen naar het eeuwig leven en de prijs die hiervoor betaald wordt

Dat zijn de thema's.

Dat Tolkien koningsgezind was, betekent niet dat hij propaganda maakte voor rechtse regimes. Verre van. Vergeet niet dat TLOTR in de eerste plaats een sprookje is, sprookjes hebben simplistische visies op leiders en koningen, die zijn ofwel goed, ofwel slecht.

In de wereld van een sprookje heb ik er bijgevolg geen problemen mee dat een goede koning uit de lucht komt vallen. Of moest misschien Aragorn eerst verkozen worden via een 2/3de meerderheid ?

Neh!

Koningen in LOTR zijn nog steeds heren die leven en sterven voor hun volk, en voorop staan bij oorlog. Die alles er aan doen om hun volk te beschermen en dat zien als een missie, een levensdoel. Een romantische visie, maar wel een die aanslaat. Dit is in feite stiekem iets wat onderbewust wordt gezien als de ideale manier van staatsinrichting.

De huidige koningen teren nog een beetje op dat ideaal maar beantwoorden er lang niet meer aan. Het zijn een beetje overbodige figuren geworden.

Mijn mening is een beetje simpel: tolkien verwoordt utopia: een wereld waarin we de connectie met de natuur niet zijn verloren, maar toch met uitdagingen en altijd nieuwe dingen om te ontdekken.

Het is het woordje 'rechts' is waarover je valt blijkbaar. Een van de redenen waarom ik die links-rechts lijn niet graag gebruik is omdat die begrippen zo ruim en geladen zijn.

Tolkien propageert een hierarchische maatschappij. Een democraat zou daar vragen bij hebben. Het gaat hier om meer dan een algemeen kenmerk van sprookjes.


Ik wil niet zeggen dat die andere kenmerken die je geeft niet in Tolkiens werk zitten.

De fout die je mi.i begaat, is het kapot analyseren van een sprookje - want dat is In de Ban van de Ring - en het politieke stelsel van Midden-Aarde te proberen te ontleden en dit naar de dag van vandaag te brengen.

Laat LOTR in zijn waarde, en laat het voor wat het is: een leuk, goed geschreven tijdloos verhaal. Allegorieën hoef je er niet in te zoeken (woorden van Tolkien zelf trouwens).

De held is niet eens 'de held'' van het verhaal.
De anti-held is degene die verlossing brengt, de schlemiel, de bediende, de trouwe goeie lobbes van een vriend.
Lijkt niet echt op persoonsverheerlijking waar (extreem-) rechts zo'n voorstander van is.