xrc |
28 december 2009 16:01 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Hendrik de Stoute
(Bericht 4512430)
De Vlaamse Beweging staat tegenwoordig bijna synoniem voor culturele armoede. Het is teveel een politieke beweging geworden van woordentrommelaars en nostalgici die zich wentelen in Gezelle en Preud'homme. De band met hedendaagse Vlaamse kunstenaars lijkt wel volledig doorgeknipt en dat is dramatisch. Onze kunstenaars van nu (Arno Hintjens, Josse De Pauw, Clouseau, Tom Barman, Dimitri Verhulst, Johan Verminnen, ... ) worden liever vereenzelvigd met het Belgicisme dan met de Vlaamse zaak. Terwijl de Vlaamse Beweging in eerste plaats een taal en cultuurbeweging was, of niet? Wat mij betreft is dit dramatisch. Het flamingantisme moet terug aansluiten bij de culturele ambassadeurs van Vlaanderen en bij voorkeur bij de jonge avant-garde van Vlaamse kunstenaars.
De Vlaamse Beweging zou bij al haar activiteiten en initiatieven er moet op letten om er jonge Vlaamse en internationale (Catalaanse, ...) kunstenaars bij te betrekken. Jonge muziekgroepen bij betogingen, jonge grafische kunstenaars voor de affiches, jonge typografen, illustratoren en dichters voor onze magazines en boeken, ... Op dit moment is het evenwel armoe troef.
|
Dat er bijna geen kunst met een grote K in Vlaanderen is vandaag de dag en je wel moet teruggrijpen naar Gezelle, Rodenbach en Preud'homme, moet je niet op conservatief Vlaanderen steken. Dat hebben we aan de 68'ers te wijten.
Dat we het nu moeten doen met Tom Barman, Clouseau en Panamarenko is op zich al erg genoeg.
Nogmaals: Bouw je eigen beweging dan uit ipv de "rechtse" (waar we echt niet meer van kunnen spreken) uit te hollen en over te nemen. Het is niet de schuld van de tegenstander dat hij het voetbalspel gewonnen heeft omdat hij beter heeft gespeeld, maar omdat jij te slecht hebt gespeeld.
|