Omdat het ideologische fictie is vanuit het oogpunt der geschiedenis.

De tijdsfactor zit reeds begrepen in de dalende winstvoet. Zie opnieuw de debatten rond het model van Bauer.

En die investeringen kosten handenvol geld, vermits je reeds een geheel aan constant kapitaal hebt die niet eventjes zomaar te vervangen is. Ergo is het evengoed mogelijk dat de kapitalist gewoon meer zal produceren. Wat op lange termijn maakt dat je gewoon opnieuw het proces krijgt van de egalisering van de winstvoet onder nieuwe condities. Welke de concrete implicaties zijn voor de precieze productie van welbepaalde goederen, dat is onmogelijk te zeggen op langere termijn.

Omdat een meer vruchtbare methode de wisselwerking tussen deductie en inductie is. Van het abstracte naar concrete en opnieuw terug. Hierdoor heb je de substantie van je onderwerp meegenomen in de abstractie en kan je ze weer toepassen, waardoor je sowieso zonder problemen kan verwijzen naar de realiteit in concreto.

Marx heeft dit teruggevonden in de blauwboeken van de Britse overheid. En heeft tegelijk de mogelijke tegentendentiële mogelijkheden empirisch gevonden.

Wat trouwens een eeuw later opnieuw werd bewezen door Fred Moseley & Shane Mage.

Doe ik niet aan mee, vermits het geen contextuele informatie bevat.
Sorry.

Wederwoorden moet je niet meer verwachten, zit met deadline.

Dus 'mensen handelen' en economie gaat over het bestuderen van 'mensen handelen' is een 'ideologische fictie' vanuit het 'oogpunt der geschiedenis'. Oke.

Ahja, want voor een marginale analyse heb je 'contextuele informatie' nodig. Want het is niet logisch dat we moeten denken op de marge.

Natuurlijk: hij heeft de mogelijke tegententendiële mogelijkheden gevonden, juist, ja.

Neen, hoor. De tijdsfactor is wat winst veoroorzaakt. Zolang er tijd is, zal er een winstvoet zijn. Deze kan dalend zijn, als de algemene tijdsvoorkeur in de samenleving daalt; dat is waar.

Ja, dat heb ik dan ook gezegd. Alleen is de correcte term 'sunk costs', maar dat ter zijde.

Misschien op de korte termijn; dat zou, onder heel specifieke voorwaarden, inderdaad kunnen. [We houden nog steeds de assumptie 'hij wilt winst' aan.] Deze specifieke omstandigheden zijn dat een grotere output mogelijk is (waardoor hij ook een grotere input kan hebben) zonder alte veel stijgende productiekost (maar dit zal dan redelijkerwijze gepaard gaan met de uitputting van productiefactoren; als dat niet zou zijn, zou hij dit al lang gedaan hebben, natuurlijk.)

Inderdaad. En tenzij de productiefactoren serieus in prijs dalen (jeweetwel: zijn kosten) zal dat betekenen dat er minder productie zal zijn. Maar als we uitgaan van een serieuze daling van de productiekost, dan zijn we (1) geen ceteris paribus analyse meer aan het toepassen en (2) is het nogal wiedes dat de prijsverlaging sowieso gebeurd zou zijn.

Maar het universele 'prijscontroles zijn goed' dat jij zou willen promoten volgt niet uit deze analyse. Eerder dat onder heel specifieke (redelijk onrealistisch omstandigheden: vermits het redelijk onrealistisch is dat de prijscontrole ineens gepaard zal gaan met gigantische verlaging van de prijzen van de productiefactoren, zeker als je de rest van de economie niet prijsgereguleerd is) dit zou kunnen gebeuren (omstandigheden waarbij het redelijkerwijze te verwachten is dat er sowieso een prijsdaling gebeurd zou zijn).

Ja, dat heb je inderdaad bewezen. Proficiat.


En eigenlijk is alleen deze laatste post echt significant. En daarmee is feitelijk alles gezegd, dus ga ik het hier bij laten. Verder praten tegen ideologische muren is voor geen van beide interessant.

(Ik wil inderdaad nog opmerken dat Polle heel goed analyseert dat de libertariërs 'natuurlijk' tegen prijscontroleszijn, maar een gelijkaardige opmerking dat de communisten 'natuurlijk' voor prijscontroles zijn, heb ik echter nog niet gezien. Natuurlijk geldt het argument van ideologische bias daar natuurlijk niet, he.)

Voor de duizendste keer: je moet mij de Oostenrijkse school niet leren kennen. Ik heb jouw lesjes niet nodig, en ik weet waarvoor de Oostenrijkse school staat, wat ze zegt, hoe ze te werk gaat.

Je ziet over het hoofd dat de Oostenrijkse school niet enkel kan aangevallen worden via haar axioma, maar ook via haar deducties. Door haar deducties voor te stellen als logisch-dwingend verdoezel je enkel de schijnbare evidenties waar je van uitgaat - uw vooronderstellingen dus. Dat is zeer effectief om je te wapenen tegen elke mogelijke kritiek, maar daarom nog niet juist. Het gedrag van mensen laat zich niet dwingen in logisch deductivistische schemaatjes, ook al stel je het zo voor. Iets als de ABCT voorstellen alsof het allemaal logisch-dwingend volgt uit het feit dat mensen handelen is niet alleen naïef, het is gewoonweg absurd.

Ik snap overigens niet wat er zo verschrikkelijk zinvol is aan het aantonen van de theoretische mogelijkheid dat een factor A een bepaald effect B kan veroorzaken, als die factor voor zowel 0% als 100% kan spelen als oorzaak van B.

Basiskennis economie. In een monopoliesituatie vallen het Pareto-optimum en het evenwichtspunt niet samen.

Ga je dat nu écht beweren?

Neen, hoor; de deducties zijn logisch dwingend, zolang we spreken over 'handelingen', 'prijzen', etc.

Wat jij zegt over 'het gedrag van mensen laat zich niet dwingen in logisch decutivitische schemaatjes' toont voor mij aan dat je toch niet goed begrijpt waar het over gaat. De praxeologische methode tracht exact te bestuderen wat er logisch gezegd kan worden over het concept 'menselijke handelingen'. Het is waar dat het puur formeel is - 'mensen trachten hun situatie te verbeteren' zegt niets concreet over wat ze trachten te bereiken en hoe ze dat doen en 'prijzen zijn een benchmark voor informatie' zegt niets concreet over wat elke particuliere prijs allemaal bevat - maar dat is juist de sterkte ervan (en wrslk waarom mensen zo moeilijk dat begrijpen).

De ABCT volgt (volgens mij) inderdaad logisch dwingend uit het handelingsaxioma en enkele bijkomende empirische aannames (zoals: 'mensen zijn niet allemaal hetzelfde'). Daaruit volgt niet dat elke crisis een illustratie is van de ABCT, daaruit volgt zelfs niet dat de ABCT 'ooit' waarde heeft (alhoewel ik zou argumenteren van wel). Alle ernstige Oostenrijkse economen analyseren economische crisissen dan ook niet alleen in termen van de ABCT; dit is immers maar een puur logisch-formeel framework. De concrete particuliere zaken verschillen altijd. Wij vergeten dat niet; maar in essentie komt je kritiek hier wel op neer. Onterecht, imo.

Zolang dat jij overigens geen duidelijke kritiek kan formuleren op ABCT - en niet zowat korte opmerkingskes/zinnen - zie ik ook geen reden om de ABCT te negeren. De gedachte van de ABCT - renteverlaging door geldcreatie zorgt voor crisissen - is iets dat ook in de mainstream aanwezig is. In andere vorm en er worden andere dingen benadrukt, maar het is niet compleet afwezig.

Heb het verhaal nog eens gereconstrueerd. Kan je dus eens de theorie uitleggen waarop je dit zegt, in plaats van vage verwijzingen te maken?
En zou je eens kunnen uitleggen wat er is mis met wat ik zei als reactie op jouw vage verwijzingen?

Misschien is het een oplossing op korte termijn. Maar men moet wel beseffen dat iets als brood duurder wordt door o.a. de stijgende vraag naar tarwe vanuit China; Niet zozeer met woekering van prijzen.

Hazo? Dit ene zinnetje ...

... zegt iets anders.

Het is niet om u te pesten of om het gelijk te halen ze, Pølle. Ik meen dat serieus; lees meer Oostenrijkse literatuur.

Want de ABCT heeft volstrekt niks te maken met het gedrag van mensen? Tuurlijk jong. De argumenten worden met de minuut absurder.

En nee, ik ga niet meer van de Oostenrijkse school lezen, ik heb een paar jaar geleden genoeg artikels gelezen. Ik ga het al zeker niet herlezen om aan te tonen welke vooronderstellingen je precies maakt bij elke stap. Heeft toch geen zin.

En oh ja, het is niet om u te pesten of om het gelijk te halen ze, Heftruck. Ik meen dat serieus: neem eens een handboek sociologie vast.