In 2010 was Duitsland met 35,2 miljard Euro de belangrijkse afzetmarkt voor de Belgische export. Daarop volgt Frankrijk op de tweede plaats met 34,8 miljard. Wanneer we de zaken vanuit dat oogpunt bekijken is er dus alle reden om in ons onderwijs de Duitse taal een even belangrijke plaats toe te meten als het Frans. Feit is in elk geval dat voor aanwerving door een exportgerichte onderneming een degelijke kennis van het Duits een niet te onderschatten troef is. Daarom vind ik het ronduit schandalig dat het Duits in het Vlaams onderwijs zo achtergesteld wordt.

Op zich gaat het er niet over wie gewonnen heeft en wie niet. De vraag is of de communautaire spanningen met dit akkoord verminderen. Neen dus, integendeel, de spanningen zijn uitgebreid tot gans Vlaams-Brabant.

plan B is
- Bruxelles est préparé pour une région �* part entière, puis
- Brabant est préparé pour une région �* part entière, puis
- Belgique est préparé pour une région Francophone.

Met andere woorden, plan B zoals jij het ziet is niet belangrijk, maar de uitbreiding an sich is belangrijk, ook al duurt deze eeuwig. Bij splitsing vormen ze gewoonweg Wallox-Brux. Op dit moment winnen ze in beide scenario's.
Economisch hebben ze een status quo bereikt (zelfs een stijging van een paar miljard per jaar). Het plaatje is volledig in evenwicht voor de Franstaligen.

Waarom laten ze dan FDF vallen? Ze hadden evengoed de onderhandelingen kunnen afbreken.

Dit is niet onvermijdelijk, indien faciliteiten worden beschouwd als ... faciliteiten. Maar __&_ had blijkbaar een andere agenda.

Alle Franstalige partijen, MR inclusief, beseften na 4 jaar, dat zelfs __&_ een onmiddellijke installatie van de corridor nooit zou aanvaarden. Bovendien is het FDF niet populair bij de Walen (3 zetels), vanwege te extreem. Onder het moto, beter traag dan nooit, heeft de MR toegestemd met het lossen van FDF.

Wat is je denkkader?

Waarom wordt in het officiële onderwijsnet slechts 25% Nederlands onderwezen als 2de taal en in het katholieke onderwijs 85%?

Met plan B bedoelen de franstalige partijen en dan vooral de PS, dat ze als ze hun zin niet krijgen dat ze de nodige heibel, herrie of bonje gaan veroorzaken en zelfs onlusten niet uitsluiten. In het verleden hebben ze dit reeds een aantal keer bewezen te kunnen doen o.a. naar aanleiding van het door hen verloren referendum m.b.t. Koning Leopold III en de eenheidswet van de regering Eyskens. Daar houdt men bij de monarchie en de CD&V rekening mee. Neem maar aan, dat als het zover zou komen zij nooit uitsluiten van zich bij Frankrijk te gaan aansluiten. Trouwens net na WO2 was het bijna zo beslist.
Met uw rationalistische 'Vlaamse' economische redenering houden ze helemaal geen rekening. Voor hen geldt alleen: "wij blijven bij België en de Vlamingen als men ons daarvoor vergoedt, anders gaan we naar onze familie in het Zuiden...".
Daarom is er dan ook geen enkele evolutie te bespeuren naar meer verantwoordelijkheid en meer democratie. Het huidige nep-federalisme met gemeenschappelijke rekeningen waaruit men volgens allerlei zogenaamde verdeelsleutels naar hartelust kan putten moet behouden blijven en wordt zelfs niet in de komende 20 jaar ernstig aangepast.

Anderzijds is gezien de globalisering de verzorgingsstaat in zijn huidige 'Belgische' vorm financieel onhoudbaar. Zeker als er dan nog ontsporingen zijn zoals in de Middellandse Zee-landen en het gaat er in Wallonië even slecht aan toe. Enkel als er ernstige ingrepen komen zoals in Duitsland is het essentiële wellicht te redden. Gezien men blijft voort modderen volgens het onoverzichtelijke 'Belgische' systeem en hopeloos gecompliceerde financieringswet, zie ik dit door de franstalige taboe's en veto's niet gebeuren. België gaat de richting uit van Griekse toestanden.

Met deze gegevens moet elke Vlaamse partij rekening houden en overwegen wat de kost kan zijn van het ombuigen van deze situatie. De keuze wordt er een van ofwel failliet en ellende ofwel een onvermijdelijk maar beheerst conflict waarin ik steun en bemiddeling van andere belanghebbenden op Europees niveau helemaal niet uitsluit.

Dit is slechts een partijpolitieke benadering, die ik wel onderschrijf maar gezien de ernst van de situatie is die niet essentieel.

Men kan ook een veldslag winnen en toch de oorlog verliezen. Soms is het handiger überhaupt geen slag te bieden en een betere gelegenheid af te wachten of een hinderlaag te leggen. In elk geval dient men steeds het einddoel goed voor ogen hebben en zijn strategie hiertoe op orde hebben en zich niet laten afleiden door tactische bijzaken. En dit einddoel is nu eenmaal een democratisch en verantwoordelijk Vlaanderen binnen een ‘confederaal’ België en zo dit om een of andere reden niet mogelijk zou blijken te zijn hetzelfde dan binnen Europa.

De PS heeft het been gedurende jaren stijf gehouden. Door de hoge aantallen van stemmen, de onlosmakelijke samenhang met CDH en de pariteit, zijn ze zeker van deelname in de regering (omgekeerd is het niet van belang dat een minderheidsregering wordt opgezet).
De PS is ook de partij van de herverdeling vanuit Vlaanderen, met een programma dat het merendeel van de Vlamingen niet wil.

(A) Het niet activeren van de bevolking en dienstbetoon/politieke benoemingen/cliëntelisme/staatsjobs/verzuiling.
Gevolg: transfers en een financiële fnuikende en een sociaal-economische erbarmelijke toestand.

(B) De desappreciatie van de Nederlandse taal.
Gevolg: een politiek platform en een voedingsbodem van imperialisme en instabilteit.

(C) De historische toegevingen van de Vlaamse partijen in de onderhandelingen van de laatste eeuwen en de voldongen verwezenlijkingen in het voordeel van de Franstaligen.
Gevolg: het "demandeur de rien" onderhandelingsoverwicht, hetgeen in weze gelijk is aan de jarenlange impasse.


Het perverse is nu juist dat de negatieve gevolgen van non-activatie (A) + desappreciatie (B) + historische toegevingen (C), tegen de Vlaamse partijen gebruikt wordt als argument om het immobilisme te doorbreken. Wat niet doorbroken wordt is de negatieve spiraal van sociaal-economisch verval, imperialisme en het onderhandelingsoverwicht.

Samengevat: er is niets zo goed voor success als success.

Vloeken zal je niet helpen.
Ik vrees dat de topicstarter gelijk heeft.

Zei of schreef.

Beter geen akkoorden dan de gedrochten die we nu telkens krijgen.

Sterk bezig.
Waarom niet onmiddellijk volledig België tweetalig maken? Of nog beter, waarom niet onmiddellijk volledig ééntalig Frans.
Alle problemen opgelost. :twisted:

En de maan vervuilen?

Behalve de goede kant natuurlijk.