Nihilibili |
16 juli 2012 13:55 |
Los van seksuele voorkeuren hebben vrouwen me tot op heden maar weinig kunnen boeien in om het even welke omgang.
Tijdens mijn studies en in hier en daar een academische discussie heb ik sporadisch eens een vrouw tegengekomen met een goede tot zeer goede intelligentie, doch nooit van die aard dat ze mij als een intellectuele uitdaging overkwamen.
Hoe intelligent een vrouw ook moge wezen, steeds blijft ze getormenteerd door irrationele emoties die ze maar moeilijk in de hand kan houden. De rationele nuchterheid die zeker niet de regel is, maar men toch regelmatig waarneemt bij een man (of hij nu naar maatschappelijk geldende normen een 'goed' mens of een 'schurk' is), heb ik nog maar weinig tot nooit waargenomen bij een vrouw. Hoe belezen ze ook is in een of ander vak, steeds staan haar emoties een waarachtige wijsheid in de weg.
Eigenlijk heb ik er nooit veel contact op nagehouden met vrouwen, die wulpse wezentjes die zo fundamenteel verschillend zijn van mezelf. Steeds kan ik met moeite een cynisch lachje onderdrukken wanneer vrouwen bepaalde posities bekleden waar redenaarstalent voor nodig is, zoals bv. het vak van advocaat. Het onnatuurlijk strenge gelaat die de meeste vrouwelijke advocates 'opzetten' toont aan dat het een beroep is die hun in de grond niet ligt. Zo heb ik er al vaak aan het werk gezien met een serieux en hoogmoed die zo gekunsteld was dat men merkte dat ze al erg te veel hun best moesten doen. Zo heb ik er ook al vaak zich met veel serieux grenzeloos belachelijk weten maken, tot ingehouden groot jolijt van de andere sexe.
In de grond is de vrouw zich heel goed bewust van haar intellectuele inferioriteit ten opzichte van de man. De kattachtige listigheid die ze aan de dag moet leggen om mannen onder de knoet te krijgen toont aan dat ze door haar gebrek aan nuchterheid en wijsheid haar vaak ongebreidelde emoties in de strijd moet gooien om haar bestaansrecht te consolideren.
Ze zijn ook vaak veel makkelijker te 'lezen' dan een man. Doordrongen van emoties als velen zijn verraden ze ook vaker en veel makkelijker hun ware aard en intenties. Een paar minuten aanschuiven aan een kassa om zo'n mevrouwtje te observeren is vaak een eenvoudige doch bijzonder amusante verstrooiing.
De egalitaristen die bovenstaande tekst zo weerzinwekkend en oerconservatief vinden slaan er misschien eens vluchtig de geschiedenis op na. In de laatste 2000 jaar heeft de geschiedenis weinig tot geen grote geesten voortgebracht van het vrouwelijke geslacht. Of men het nu heeft over wetenschap, kunst, filosofie ...
Met het grootste vermaak lees ik af en toe de bespiegelingen van heren als Nietzsche en Schopenhauer over het vrouwelijke geslacht. Ondanks alle emancipatorische bewegingen en de mannelijke serieux die vrouwen zich heden ten dage aanmeten zijn ze in de grond nog geen haar veranderd, en zijn dergelijke 19e eeuwse beschouwingen nog steeds even actueel en accuraat.
|