Toen zei de HEERE God: Zie, de mens is geworden als één van Ons, omdat hij goed en kwaad kent.

Gen 3:22 (HSV)

Als. Er staat niet: "Zie, de mens is geworden gelijk aan één van Ons..."

Verklaard in Barclay, Catechismus.

Dat deden ze zeker, maar ik duidde eerder op zijn stijl van eredienst. Zelfs tot het adopteren van het Christogram IC XC NIKA op zijn paramenten. Maar in de meer praktische zin kijk men bij het terugzoeken naar hoe de Romeinse liturgie voorheen gecelebreerd werd zeker en vast, uiteraard vergelijkend, naar het Oosten. Meer dan louter tekstueel onderzoek.

Jammer dat zo'n kritische visie weinig aanwezig is bij de Oosterse Kerken zelf, bijzonder lastig in kunsthistorisch opzicht, maar dat terzijde.

Dat is semantisch. Je weet goed wat ik bedoelde. Mijn bedoeling was niet om de mens gelijk te stellen aan god.

Ik wenste enkel te wijzen op het feit dat ons besef van goed en kwaad ons toelaat het evangelie te interpreteren en dat deze mogelijkheid geen antropocentrisme voorstaat maar het loutere gevolg van het feit dat de mens gelijk als god is (om jou te plezieren).

Lombas, hoe sta je eigenlijk tegenover de paleo-orthodoxe beweging in het protestantse christendom?

Ik heb er eigenlijk maar recent van gehoord (via een interesse in de geschriften van Wesley...). Ik weet niet goed wat er van te denken, al sta ik door mijn achtergrond als historicus sceptisch tegenover alle "authentiek experimentele" vormen van herinterpretatie of her'ontdekking'.

PS: we zien duidelijk naar waar de vingers wijzen...

Dat viel mij inderdaad ook op. Liturgie is niet zijn sterkste kant, daar waar de vorige paus wel veel aandacht aan schonk. Het pastorale daarintegen blinkt hij uit.

Liturgie heeft dan ook maar weinig te maken met de precepten van Jezus.

Ad orientem? Het is juist door de omkering van de altaren dat men niet langer ad orientem celebreert, hoor.

De meeste van zijn "gewone" preken zijn bijzonder aansprekend en dragen een grote kracht in zich. In die zin beheerst hij de techniek een taal te hanteren die heel toegankelijk is, heel open, heel direct, maar tegelijkertijd ook heel dragend.

Zo vriendelijk en veilig als het licht
Als een mantel om mij heen geslagen
Zo zie ik God, ik zie zijn aangezicht.

en de rest ben ik vergeten...

Dat was nog een diepe tekst van Oosterhuis. Veel wat hij heeft geschreven, is evenwel doorspekt met modernisme.

U gebruikt nogal vaak het woordje 'modernisme'. Indien het aan u had gelegen, dan gebruikte men nog altijd het Latijn in de mis. Terwijl we weten dat het Latijn hier zijn intrede heeft gedaan omdat het soort lingua franca was. Als men dan toch een Oude taal had moeten gebruiken die de allereerste christenen gebruikten, dan was het wel het Aramees of het Grieks.


Maar wat het grootste 'modernisme' is geweest, en een 'modernisme' dat de volgelingen van Jezus totaal heeft doen afwijken, is wel het gebruik van de Griekse filosofische denkbeelden die massaal binnenslopen in de denkwereld van de volgelingen van Jezus in de tweede en derde eeuw. Denkbeelden die nog maar weinig vandoen hadden met Joodse leringen van de Jood Jezus.

Lulkoek ! De Griekse filosofie komt niet van Jezus en zijn achterban, maar van Paulus. Enkele bronnen? K.Dietzfelbinger, R.Lane Fox, Burton L.Mack.

Wat houdt dat precies in? Eén of andere symbolische betekenis?

Leer wat lezen. Ik zeg nu juist dat de gedachtengangen van de Wetsobservante Jood Jezus niet veel te maken heeft met de Griekse filosofische denkbeelden die inherent werden aan het christelijk denken.

En wat Paulus allemaal ervan heeft willen maken, heeft dan ook niets meer te maken met de leringen van de Jood Jezus. Voor zover de zogenaamde 'Brieven van Paulus' dan al authentiek zijn, gezien de inhoud van zijn geschrijfsels. Vergeet niet dat Paulus zogezegd een Farizeeër zou zijn volgens zijn eigen zeggen in Handelingen. Ik bemerk in zijn vermeende brieven hier maar weinig van.

Dan ben ik het met je roerend eens !!

Dat begint er al wat op te trekken. Alleen moet u bij de boeken de bladzijden nog vermelden van waaruit u die wetenschap haalt of iets meer specifiek zijn. Iedereen kan namen van schrijvers uit zijn mouw schudden. Let wel, ik doe dit ook niet altijd. U doet dit nooit.

Evenwel, heel die discussie over bronnen ging niet over boeken die over deze materie geschreven zijn door hedendaagse of overleden auteurs. Het ging over bronnen uit oude al dan niet christelijke teksten die ondersteunen wat u allemaal hier debiteert. Daar ging het over. Helaas, bij het produceren van deze teksten blijft u jammerlijk in gebreke.