Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors (Bericht 7532902)

Ik heb hier de recties gelezen, en ik vraag mij af of degenen die hier reageren kinderen hebben? Ik veronderstel dat de meerderheid zelfs niet beseft wat het inhoudt om een kind (meerdere kinderen) op te voeden.
Zelf heb ik 3 kinderen "grootgebracht".


Mijn mening over de "pedagogische" tik: er is een hemelsbreed verschil tussen kindermishandeling - keur ik af, absoluut en altijd!!!!!!!!!!!!!!!!!!- en idd een "tikje". Bij mijn eigen kinderen bestond een tikje uit het volgende: bij gevaarlijke situatie (kind kwam te dicht bij kachel/bij kookfornuis , kind prutste aan stopcontact)....dan aarzelde ik niet en zei: MAG NIET! EN ja: dan gaf ik een tik op het handje van mijn kind. Ben ik nu een "slechte, ontaarde" moeder????

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche (Bericht 7533408)

Dat hangt er vanaf, was het "tikje" met een strijkijzer die aanstond ?

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove (Bericht 7533414)

Sturen we een onderzoekscommissie ?:roll:

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche (Bericht 7533417)

Ben jij ongesteld? :roll:

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove (Bericht 7533424)

Neen wel op rust gesteld.

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche (Bericht 7533425)

Je bent vooral aan het zeuren.

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek (Bericht 7532053)

Als hij voor de zoveelste keer richting het vuur gaat waar potten en pannen op staan, terwijl dat hij duidelijk weet dat dat niet mag, dan geef ik hem gewoon een lap. En dan huilt hij. En even later niet meer. Na een paar keer heeft die dat door en doet die dat niet meer. Het is zelfs zo dat hij richting vuur gaat, dan opeens "neeen" zegt, en zich omdraait. En nog wat later boegeert hij helemaal niet meer naar die potten....

Perfect toch ? Het zijn kleine kinderen, je kan daar nog niet echt mee redeneren, maar ze moeten wel hun grenzen kennen. Want ze tasten die af, en fanatiek.

Oorspronkelijk geplaatst door circe (Bericht 7533447)

zo deed ik het ook. vingerke wijzen naar stopcontact betekende klets op het polleke. En dat helpt weldegelijk. Een les elektriciteit en de gevaren daarvan zijn om éénjarige leeftijd niet zo aangewezen.

Oorspronkelijk geplaatst door Lance (Bericht 7533468)

Ik vind dat zolang er geen blijvende letsels zijn alles moet kunnen.

Oorspronkelijk geplaatst door Lance (Bericht 7533482)

Er bestaat geen groter beest dan de mensch.

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove (Bericht 7533485)

De beesten zijn anders ook niet altijd zo zachtaardig met hun nakomelingen.Als het ze te veel wordt vreten ze ze zelfs op.

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove (Bericht 7533485)

De beesten zijn anders ook niet altijd zo zachtaardig met hun nakomelingen.Als het ze te veel wordt vreten ze ze zelfs op.

Oorspronkelijk geplaatst door circe (Bericht 7533447)

zo deed ik het ook. vingerke wijzen naar stopcontact betekende klets op het polleke. En dat helpt weldegelijk.

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf (Bericht 7533692)

Vastbinden helpt ook.
Vingers afsnijden is ook een garantie dat ze die niet meer in het stopcontact zullen steken.
Een andere optie is om in een marginale woning op zijn minst een moderne stroomvoorziening te installeren.
Even afwegen of de investering opweegt tegen het aftoeken van kleuters.
Niet dat ik me wil moeien met jouw budget of dat van je achterkleinkinderen die net jong geworpen hebben.

De ouder-leraar-pedagoog is alwetend.
Als de leerling-kleuter het niet snapt dan is het kind achterlijk.
Bonken maar!
We zullen de leidingen en de contacten wel vernieuwen als de Bols en de Cara-pils in afslag staan...
:roll:

Oorspronkelijk geplaatst door Kristof Piessens (Bericht 7532453)

Toch zijn ouders de dag van vandaag minder aanwezig dan de generatie van jaren 40 a 50 omdat het werken het overgrote deel van de tijd inneemt.

Vroeger was het de man dat voor inkomsten zorgt..nu zijn dat beide omdat het te duur is geworden, althans toch voor de westerse wereld van europa en VS

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf (Bericht 7532466)

Dankbaar zijn voor slagen vindt zijn oorsprong in een soort Stockholm-syndroom.
Je praat jezelf aan dat je misbruiker, gijzelnemer, mishandelaar het goed met je voor heeft.
Dat verzacht het leed van de afschuwelijke situatie waarin je je bevindt.
Het waarom kunnen we zoeken in de wens om krampachtig de mythe van de gelukkige jeugd mee in stand te willen houden: kop in het zand en snotteren dat je de miserie fijn vindt.


... tot de rollen omkeren....

Inderdaad!
Wie pedagogische tikken uitdeelt, moet niet komen janken als hij vroeg of laat door een 'beter pedagoog' ook eens 'opgevoed' wordt met de eigen methodes.