Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Peche
(Bericht 7755445)
Dus de wereld die je achterlaat voor hen laat je koud?
Hebben zij een ufo voor naar een ander planeet te vliegen ofzo?
Ik denk het niet .
|
Ik geloof enkel in het ogenblikkelijke geluk. Ik kan moeilijk "gelukkig zijn in de toekomst". Dat wil niet zeggen dat ik niet aan mijn eigen toekomst denk, ik kan wel beseffen dat ik in de toekomst misschien ongelukkig zal zijn (en wil dat nu dus wat vermijden/beperken).
Maar er is een verschil tussen "denken dat ik morgen gelukkig/ongelukkig zal zijn" (wat uiteraard een feit is),
en,
"gelukkig/ongelukkig zijn omdat ik morgen gelukkig/ongelukkig zal zijn".
Ik kan rationeel aan mijn geluk/ongeluk denken morgen, maar ik ben daarom NU al niet gelukkig/ongelukkig. Ik besef dat ik op een dag dood zal zijn, maar het zou toch totaal idioot zijn om daar NU ongelukkig over te zijn, nee ? Het feit van te WETEN dat ik dood ga, verandert niks of toch maar heel weinig aan het NU ervaren van geluk of ongeluk.
Welnu, wat wil dat zeggen, iemand graag zien ? Voor mij betekent dat: een sterke empathie hebben met die persoon. Ttz, gelukkig zijn als die persoon gelukkig is (of je dat denkt) en ongelukkig zijn als die persoon ongelukkig is (of je dat denkt).
Als ik mijne kleine NU gelukkig weet, dan ben ik dat ook, en als ik mijne kleine NU ongelukkig weet, dan ben ik dat ook. DAT is voor mij "iemand graag zien".
Maar ik ben NU dus niet gelukkig of ongelukkig als ik zou weten/denken dat hij MORGEN gelukkig of ongelukkig zal zijn ; net zomin als ik dat voor mijn eigen geluk of ongeluk ervaar.
Als dusdanig is er geen sterke link tussen "mijne kleine gelukkig of ongelukkig weten NA MIJN DOOD" niet meer dan het absurde van MIJZELF gelukkig of ongelukkig te weten na mijn dood (wat een logische aberratie is).
Maw, wat er met het geluk of het ongeluk van mijne kleine gebeurt NA MIJN DOOD kan mijn geluk of ongeluk NU toch moeilijk beinvloeden ?