omaplop |
13 november 2007 14:00 |
Walen hebben een heel andere mentaliteit.
Een beetje zoals in Vlaanderen 30 jaar geleden.
Ik vind niet dat ze echt hun manier van leven moeten veranderen: ze kennen veel minder stress, zijn veel vriendelijker, hebben meer tijd, maaar...
Daar staat tegenover dat ze dan niet mogen eisen om evenveel luxe en koopkracht te hebben als diegenen die hard werken om vooruit te komen, en zeker niet mogen eisen dat die harde werkers voor hen opdraaien;;
Ik woon in Walloniê en vind het hier reuze als gepensioneerde, maar als je hier afhangt van leveringen om bv te werken, dan word je hier zot als Vlaming: ze hebben totaal geen planning, beloven en beloven, maar er komt niets van in huis.
De Walen zijn zeer vriendelijk, hebben tijd om te genieten, om te praten, en dus ook om te werken.
Hier kan je nog tijdsafspraken maken om ergens te komen ( weinig opstoppingen) hier kan je nog je deur openlaten ( weinig inbraken) en hier zegt iedereen goeiendag tegen elkaar.
Ik vind hier een leven dat in Vlaanderen niet meer denkbaar is , met voor- en nadelen.
Ik vind niet dat we dat persé moeten veranderen, maar dan moeten ze ook de gevolgen aanvaarden, nl; minder rijkdom;
Wat mij nochtans ook opvalt is dat Walen veel gemakkelijker van alles kopen, terwijl een Vlaming eerst nadenkt , vergelijkt en dan koopt.
Eigenlijk is het een beetje zoals in sommige families : de ene werkt 16 uur per dag en leeft in luxe en de andere die 8 uur per dag werkt is jaloers omdat hij niet zoveel bezit.
|