Weer een deadline, een cruciale dag waar we naar uitkijken... en weer niks? Altijd maar wachten... net als wachten op Godo ;)

Tuttut, de Koning benoemt EN ontslaat de ministers. Zolang de Koning de franstalige ministers niet ontslaat is er niets aan de hand. Werkstaking of niet.

Nee:
Er zijn wetten, die door het Parlement worden goedgekeurd en door Minister en Koning worden getekend
Er zijn koninklijke besluiten die door een Minister worden gemaakt en door de Koning worden getekend. Die koninklijke besluiten kunnen maar gemaakt worden voor die materies waarvoor de wet expliciet voorziet dat ze per koninklijk besluit geregeld moeten/mogen worden.
En er zijn ministeriële besluiten waar de individuele minister zijn goesting doet.
Het is perfect mogelijk dat een wet uitvoerbaar is zonder Koninklijk Besluiten of Ministeriele Besluiten.

Grondwettelijk gezien niet. De Koning benoemt de ministers en geeft hen bevoegdheden. Eerste minister of ministerraad hebben in feite geen speciale rol. In de praktijk is het wel anders natuurlijk, in een land dat geregeerd wordt op basis van wantrouwen en continue wederzijdse afdreiging. De kleinste pruts passeert via kernkabinet om toch maar te vermijden dat een partij zou scoren of zijn eigen kiespubliek verzorgen.

Nooit gehoord van ontslag NEMEN? Vertrouwen opzeggen in de regering (klinkt bekend zeker? ) ;)

Het si zo: er KAN véél, maar zoals ik al schreef: WIE DURFT?

Natuurlijk, als dat een eenvoudige wet is die geen verdere details behoeft, maar zo schrijven ze er hier niet veel :( Alles hangt hier met haken en ogen aaneen.

Omzendbrieven ook niet vergeten :lol:

En dan heb je nog het parlementaire reglement :( De vrijheid is hier ver zoek in dit landje. Alles is aan handen en voeten gebonden. Daarom ook dat mijn toekomst is een land ligt waar men zich al lang ontdaan heeft van het franstalige juk ;)

Daarom noemt men het ook de regering he. Omdat ze SAMEN besturen ;)

Een minister kan geen ontslag NEMEN, hij kan het alleen beleefd vragen aan de koning. Die dat trouwens ook wel eens weigert of "in beraad houdt". De enige ontsnappingspiste is dan Harakiri :-P

Harakiri lijkt me wel wat drastisch.

Zou een flinke scheet laten in volle audiëntie niet tot het gewenste resultaat kunnen leiden ? Of zou die ook in beraad gehouden worden ?

We zouden het eens aan Magnificat moeten vragen : die kent alle geplogenheden van de hoge adel. Hij zal ons wel weten te vertellen wat je als minister zoal kunt doen om bij de vorst in disgratie te vallen zonder daarbij je ingewanden kwijt te spelen.

Ik heb nu heel de discussie gelezen tussen Eddybal en Fonne, 't was heel erg boeiend, maar kan ik dat nu ergens allemaal checken?
Ik vind nergens een op mensenmaat gemaakte website die me in mensentaal uitlegt wat een wet, een KB en een MB is ten opzichte van elkaar, en door wie wat wordt goedgekeurd, er wordt bijvoorbeeld gezegd in cafékringen dat staken nu zinloos is, want we hebben geen regering.
Nu snap ik (denk ik) ondertussen dat dit niet correct is?

Wel, je KAN de grondwet gaan opzoeken, maar die is maar een kleine aanwijzing voor wat er in de praktijk gebeurt. Daarom ook de discussie ;)

In een normale democratie kan bvb de meerderheid tegen de minderheid beslissen. Bij ons kan de minderheid alles tegenhouden. En Vlamingen zijn veel te braaf en durven niet gauw tegen de schenen van de franstaligen stampen, hoewel het omgekeerd maar al te dikwijls voorkomt. Nu staat er eindelijk eens iemand aan de onderhandelingstafel die voor een stuk zijn zin wil doordrijven. Een verademing voor het Vlaamse volk.

Als je wil lezen hoe bang de Vlamingen wel zijn, dan moet je het stukje maar eens lezen dat ik schreef de dag van de stemming in de commissie BiZa Vlamingen tegen Franstaligen. Je vind het onder mijn andere nick EddyB ;)

Je kan ook gewoon kijken wat er op de onderhandelingstafel ligt/laf. Een verre kreet (vrij naar het engels;) ) van wat de Vlaamse eisen zijn die in het Vlaamse parlement zijn gestemd, en waarvoor alle partijen gingen gaan...

BTW...

http://www.dekamer.be/kvvcr/showpage...dossierID=0028

http://www.senate.be/www/?MIval=/ind...=22110&LANG=nl

;-)

Tradities zijn er om doorbroken te worden. Opnieuw: eender hoe het parlement de wet interpreteert: dat is de juiste.

Nee, de regering neemt voor de grote beslissingen die in consencus ja, niet voor alle. Trouwens die consencus is louter politieke noodzaak om het vertrouwen tussen de coalitiepartners te behouden. Er is juridisch geen nood aan consensus (theoretisch is die juridische nood er wel voor de gewest- en gemeenschapsregeringen) en aangezien er toch al geen vertrouwen meer is, de regering toch al gevallen is, hoef je je hoofd over consensus niet te breken.

Zelfs al zijn er geen Franstalige ministers, dan nog is er eigenlijk niks aan de hand. Dat zijn van die leuke (grond)wetten die niet afdwingbaar zijn.
Als er plots geen Vlaamse Brusselaar in de senaat zou zitten is er juridisch misschien iets loos, maar niks aan te doen.

Iemand DS gelezen vandaag? Guy Tegenbos zegt het eigenlijk met andere woorden: de regering mag en kan veel, maar ze wil/durft niet.

Ze mag zelfs eigenlijk een begroting indienen.

Over de rol van de officieel niet eens bestaande ministerraad vind je hier wat meer:de ministerraad.

mja, vroeger was "burgerlijke opvoeding" een verplicht vak op school (heb ik horen zeggen:?). Sindsdien heeft er blijkbaar niemand zich aan gewaagd om het eens allemaal duidelijk op papier te zetten.

Staken heeft natuurlijk wel zin, als je staakt tegen een werkgever. Politieke stakingen tegen een regeringsbeleid hebben natuurlijk wel niet veel zin. Het beleid veranderen kan een gevallen regering niet meer, ze kan alleen wat al beslist is uitvoering geven.

Net zoals het Parlement zelf een begroting zou kunnen opstellen en goedkeuren.

wekelijks krijg ik op de werkvloer het commentaar dat ik als manager te veel verdien " om wat te tokkelen op mijn PC en met plastrong rond te lopen".

Ik weet beter

Vandaar mijn respect voor ministers. Die mensen zijn gewoon onderbetaald voor wat ze doen.

ok, maar dat zou veeleer bezigheidstherapie zijn... Er is nog steeds geen regering om uitvoeringsbeslissingen te nemen, al zijn de budgetten ervoor voorzien. :?

Ben je akkoord om daar SOMMIGE ministers van te maken. Er zijn er die liever zat zijn, om maar een voorbeeld te noemen ;)

De lopende regering mag beslissingen nemen, ze deed het met de nummerplaten, maar ze loopt het risico gezichtsverlies te lijden als ze het doet.
Dus doet ze het (bijna altijd) niet in lopende zaken, uit eigen lijfbehoud. Niet uit juridische of algemeen belang overwegingen.

Als een minister in de huidige ontslagnemende regering een bepaalde beslissing die betwistbaar zou kunnen zijn, wil nemen, dan zou het kunnen volstaan dat hij het parlement raadpleegt, ofwel in commissie, ofwel in plenair.
Maar ge ziet natuurlijk van hier dat die minister daar niet altijd goesting voor heeft.
En de parlementairen zullen in bepaalde gevallen (vb nva zit nu niet in die ontslagnemende regering) ook wel weinig goesting hebben ...

Ik denk niet dat zo'n huidige toestand al eer voorgekomen is.
Maar tegelijk: er zijn in de afgelopen vakantieperiode geen heikele dossiers geweest.

We kunnen over al die dingen blijven zeveren; niemand heeft een glazen bol.

Het grote moment van kanteling - naar mijn huidige perceptie - zal het uit vakantie komen van het parlement zijn: de "tweede dinsdag van oktober".
Omdat vanaf dan de parlementsleden die niet betrokken zijn bij de regeringsonderhandelingen (informatie, préformatie, bemiddeling, verkenning ... formatie) de grote trom kunnen beginnen roeren.

En als tegenreactie: de parlementsleden van de partijen die wel betrokken zijn bij de regeringsonderhandelingen kunnen de truken van de foor uithalen om geen zwaar onweer te ontketenen. (vb. het wetsvoorstel tot splitsing van bhv te verwijzen naar de commissie bla bla ...)

Schoofzaak: ik beweer zeker niet dat deze lopende regering iets zal beslissen - op de nummerplaten na, al helemaal niet dat ze graag iets zou beslissen. Maar het is wel zo dat ze mag en kan beslissen als ze wil.

Zeker in een BHV-zaak zou ze zonder problemen een gestemde BHV-splitsing naar de Koning kunnen brengen. Consensus of niet, er is maar één minister nodig en de regering moet niet 'gelijmd' worden, ze is al naar de haaien.

Ik ga met je akkoord (en ben altijd van die stelling geweest trouwens): als het parlement een wet stemt, dan moet (moet) de "koning" (dit is de regering) die wet bekrachtigen en afkondigen.

Way een onzin leren ze tegenwoordig op school.

Een KB is geen wet.