Ik begrijp al de heisa niet. Langs de ene kant wordt van politici verwacht dat ze de economische belangen van het land behartigen, langs de andere kant mogen ze geen "kik" geven om dat te bereiken?
En ze mogen zeker niet genieten/lobbyen op één of ander feestje, neen hoor.

Volgens mij is dit weer een non-discussie.

De starter van deze draad heeft ook nooit beweerd dat Jan Jambon Diamant schuldig was. Hij stelde zich de vraag of zo'n reisje nu wel overeenkomt met de deontologie van een volksvertegenwoordiger. Een terechte vraag mijninziens

Lees het dossier Gantman maar eens.

Wat blijft u nu bazelen over de draadstarter? Iedereen heeft het over u posts van de gekende bedenkelijke kwaliteit.

Ik ben bekend met Gantman en zijn veroordeling, de link met Jambon is mij echter een raadsel.

Dan kent u het toch niet goed.

Ik heb dan ook nooit beweerd dat de starter van deze draad beweerde dat Jambon schuldig is aan onfrisse praktijken, ik beweer dat U dat doet.

Het zou iedereen veel tijd en moeite besparen als u het even uitlegde. We kunnen niet allemaal zo verlicht als u zijn.

De starter van deze draad heeft een "probleempje met andere kleurtjes", zoals ze dat zeggen. In zijn haat zal de economische welvaart van een land hem worst wezen. Vandaar de iets meer dan grotere verontwaardiging voor een zaak waarbij de fraude nog niet eens is bewezen. ;-)

Dat is zoals uw taal dan.

Als de andere partijen nu ook eens naar Indische feestjes begonnen te gaan! Maar neen....

Correctie: zolang ze België afbreken.

Als ze dat niet meer zouden doen laten we ze vallen als een baksteen, en worden ze aangeschoten wild zoals De Block of Bogaert.

Wow, wat een tegenargument !
U bent werkelijk een begenadigd spreker.

Dank u.

Wat baat den uyl een bril als hy niet en ziene wil.

Joop? Waar kom jij nog mee af? :roll:

Uw replieken beginnen wat afgezaagd te worden.

Vragen en opmerkingen omzeilen vraagt wel een zeker niveau van intellect, maar toch lang niet zoveel als echt antwoorden op een vraag of eens met een echt tegenargument op de proppen te komen.

Ach, U zal het niet kunnen.

U wordt eentonig.

Ik, ééntonig ?

Dit is een discussieforum, dus men kan verwachten dat deelnemers er zich niet van afmaken met oneliners en goedkope platitudes, maar hun beweringen op z'n minst proberen te staven.

Dit lukt U echter niet, dus misschien eens een andere site zoeken waar het intellectueel niveau wat minder hoog is en waar U naar waarde zal geschat worden.

Lees de draad nog maar eens. En wat ik er geschreven heb. Dan laat u dwaze vragen in het vervolg misschien achterwege. Alhoewel met u...

In post 169 heb ik even opgelijst wat U geschreven hebt.
Kan u daar ook een deftig antwoord op geven ? Dwz. geen spreekwoorden, oneliners, flauwe opmerkingen, over de OP beginnen, enz ...

Ik blijf tegen beter weten in hoopvol.

Waar slaat dat nu weer op? :roll:

De starter van deze draad stelt zich slechts vragen bij de reis van Jan Jambon naar India en - bij uitbreiding - bij de aard van de verhouding tussen de diamantsector en haar politieke lobbyisten.

We moeten niet naïef zijn. In de diamantsector gaan tonnen geld om. Er zijn sterke aanwijzingen dat er op grote schaal gefraudeerd is. De combinatie van macht en fraude opent vele mogelijkheden. Politici moeten daarom extra op hun hoede zijn. Wie kersen eet met grote heren, moet sterk in de schoenen staan.

Ik raad Jan Jambon dan ook aan de nodige distantie te bewaren. Een dure reis naar India betalen louter om een huwelijk bij te wonen van een gezinslid van een bevriende Indiase diamantair is op z'n zachtst gezegd vreemd.

In zaken is vriendschap louter een glijmiddel om dingen gedaan te krijgen. Het is nog maar de vraag hoeveel Jambon precies gedaan heeft gekregen van de diamantsector. Met hoeveel dagen heeft hij de exit van de diamantsector uitgesteld en tegen welke prijs?

Overigens: laat het lobbyen aan lobbyisten over. Politici moeten zelf geen lobbyisten worden.

De vraag is wat we willen opofferen om bepaalde economische spelers in het land te houden. In het verleden hebben we lang vastgehouden aan het behoud van industriële spelers waarvan we wisten dat die vroeg of laat ons land zouden inruilen voor landen met goedkopere en minder beschermde arbeidskrachten. Het behoud van die spelers heeft ons veel geld gekost (de economische prijs). Soms werden migranten naar hier gehaald om de boel rendabel te houden (de maatschappelijke prijs). Was het dat allemaal waard? Hadden we niet beter geïnvesteerd in economieën van de toekomst?

Iets gelijkaardigs geldt voor de diamantsector. De kans is zeer groot dat die sector verhuist naar andere oorden. Toch proberen we haar verblijf hier te rekken, bijvoorbeeld door fraudeurs een ruimer gamma aan minnelijke schikkingen te bieden (de ethische prijs). Ik begrijp ook wel dat de wereldwijde economische verschuivingen en de bittere rivaliteit tussen landen en werelddelen ons dwingen tot een cynischere politiek. Ik hoop echter dat Jambon niet zo naïef is te denken dat de vriendschapsbanden die hij heeft gesmeed in hoofde van de diamantelite een ander doel dienen dan de kille berekening van een zich boven wetten en ethiek wanende sector.

Je bent inderdaad compleet ten onrechte hoopvol! 8-)

Al die dingen die u daar opsomt, zijn gewettigde vragen en bedenkingen. Vragen en bedenkingen die perfect aansluiten met het antwoord #184 van de starter-poster.

Eén van de Blue Diamonds misschien of hoe moet zich in eigen voet geschoten hebben?

Dus de politieker moet zich laten overtuigen door een lobbyist van een bepaalde belangengroep en op die manier de zaken veranderen. What's the difference? Nu weten we ten minste wie we moeten bekijken als een onwelriekend dossier in de diamandsector naar boven komt; toch? Dat ze het open en blood spelen vind ik toch maar een + punt.

En politici moeten geen lobbyisten worden... who are we kidding?

Parlementairen moeten primair de belangen verdedigen van hun kiezers, conform het programma dat zij aan die kiezers hebben voorgelegd. Dat er zich tussen de belangen van deze kiezers en de belangen van de diamantsector conflicten kunnen voordoen is evident. Derhalve fungeert de politicus best hoogstens als bemiddelaar, met de kiezer aan de ene en de lobbyist aan de andere kant van de tafel.

Indien de politicus zelf lobbyist wordt, stelt zich een probleem op het vlak van loyaliteit. Hoe kan een kiezer er immers op vertrouwen dat zijn belang in geval van een belangenconflict met de diamantsector nog verdedigd wordt door de verkozene?

Waarom niet? Politici moeten toch betrokken worden in de belangrijke sectoren van 't land? Antwerpen is de diamant-hoofdstad van de wereld.

De kiezer is geen idioot en weet op voorhand dat zijn vertegenwoordiger ook een lobbyist is. Dat is het net ze maken er geen spel van het is publiek... Als het voor de kiezer onaanvaardbaar zou zijn dat een politieker tevens de belangen behartigd van een machtige industriegroep dan is de tip naar die kiezer: "stem niet voor die politieker". Nu weet ik wel dat er nogal wat idiote VB'ers tegenwoordig op N-VA'ers stemmen maar dat laat niet weg dat zelf zij die simpele regels wel zullen kennen...

Wat versta je onder "betrokken" worden? Ze moeten oog hebben voor hun belangen, ja, maar deze ook afwegen tegen andere belangen. Dat kunnen ze alleen als ze ermee in gesprek gaan, niet als ze er zelf een onderdeel van worden.

Het is goed dat ze er open over zijn, dat is waar. Maar niet elke kiezer kan alle mogelijke informatie vergaren over verkiezingskandidaten. Daarom zou het goed zijn als kiezers er, dankzij een duidelijk reglement over nevenmandaten en extra-parlementaire functies, erop kunnen vertrouwen dat verkozenen niet de belangen van één bepaalde sector verdedigen. Dat kan natuurlijk alleen maar als de naleving van zo'n reglement ook gecontroleerd wordt door een onafhankelijk expertenorgaan.

Op jouw obsessie met migranten? Wat ook "de economieën van de toekomst" moge betekenen...

Jambon is helemaal geen onderdeel van de diamantsector geworden, noch is dat zijn bedoeling.

Het Diamantforum werd juist opgericht omdat de diamantairs slechte lobbyisten zijn in vergelijking met andere sectoren, zoals de farmaceutische sector. En ook omdat de diamantsector geen vakbond heeft.

Dat jij het niet wijselijk vindt om in de diamantsector te investeren, of daar politieke bevoegdheden voor te hebben, is jouw persoonlijke oordeel. De realiteit is dat het één van de belangrijkste economiscche sectoren van Antwerpen is. De industrie is hier vroeger inderdaad weggegaan naar landen met "goedkopere" productie; moeten we dat ook met de diamant laten gebeuren?

Kortom: je betoog zit vol tegenstellingen en je maakt je druk om een detail.

Ik zie nog altijd het probleem niet? Jan Jambon die als politicus op reis gaat om belangen te verdedigen in Indië. Da's toch waar we politici voor betalen?

2

Maar nee, gij, hij behoort niet tot het juist (van zichzelf als correct denkende) kliekje! :roll:

De belangen van de Indiase diamantairs verdedigen in India? Is India de Indiase diamantairs dan vijandig gezind?

Ik zie nog altijd het probleem niet? Wat maakt het uit of die meeting in Indië of Antwerpen door ging?

Tot bewijs van het tegendeel heb ik geen "obsessie met migranten".

Ja, dat zijn echte sukkelaars, die bewindslieden van de diamantsector. Je moet die mensen helpen, want die hebben noch het geld, noch de relaties, noch de knowhow om hun belangen te verdedigen. :-)

Nergens beweer ik dat er niet in het behoud van de diamantsector mag geïnvesteerd worden. Gelieve mij geen woorden in de mond te leggen. De vraag is: welke prijs zijn we bereid te betalen voor het behoud van de diamantsector? En wie heeft er nog iets te zeggen over die prijs? Ik zou zeggen: het volk, vertegenwoordigd door het parlement - op voorwaarde dat dat parlement bevolkt is door politici die niet tegelijk lobbyisten zijn.

Als jij het zegt...