Ik heb nergens het verkeerd gegeven geponeerd dat de toenmalige cultuur volkomen monolithisch was.

Als je weet dat het toenmalige protestantisme dan wel de staatsgodsdienst was maar niet de godsdienst van de meerderheid, mogen we wel aannemen dat uw opvatting van twee door godsdienst en dan ook cultuur verschillende blokken niet klopt.

Ik heb trouwens nergens iets gelezen over de verschillen binnen de rederijkerkamers die zou samenvallen met de toenmalige politieke grenzen.

Dat is dan wel heel verkeerdelijk van u aangenomen.

Kortom, België is geen organisch gegeven op dat vlak.

De titel, beste, de titel.

Neen, u vergist zich. U moet maar eens de monografie van het Gemeentekrediet erop nalezen waarin de geschiedenis van de provincies uit de doeken wordt gedaan. Daarin staat een hoofdstukje over de verschillende visies van toen en hoe uiteindelijk de vraag naar uitgebreide bevoegdheden werd afgeketst.

Onzin natuurlijk, het is een poging om juist continuïteit te verzinnen. Die continuïteit is er immers niet: met de Franse inval en de afschaffing van de adel, alle titels en voorrechten, kwam een einde aan dat "eeuwenoud nationaal verhaal".

U geeft dus toch al toe dat er zo'n Belgisch nationaal verhaal bestond. Welnu, dat heeft uiteraard de Franse bezetting overleefd (de adel werd trouwens niet afgeschaft).

De leidende klasse werd gereduceerd van de burgerij en de standen in 1790 tot de burgerij (aan de adel werden geen voorrechten toegekend, hoewel die de facto natuurlijk nog machtig bleef). Het punt is net dat de volkssoevereiniteit waarop de leidende stand zich in 1830 beriep al in de Habsburgse tijd ingang gevonden had. Dat is de continuïteit.

De urbanisatiepolitiek, het tolwezen, de grip van de katholieke Kerk op het onderwijs, ja zelfs de verkeersreglementen verschilden van gemeente tot gemeente. Dan zwijg ik nog over de vergaande politionele bevoegdheden van de burgemeesters. De Belgische regering hield zich in 1830 louter bezig met een paar departementen. Al de rest was gedecentraliseerd naar de provincies en gemeenten.

De titel behoort toch tot het document !?

Hier gaat u niet op in ...

Neen, met de Fransen werd er juist gebroken met het verleden. Heel het bestel werd afgeschaft.

Ik denk niet dat u ingaat op wat ik schreef over de provincies...

Geen sprake in die titel van "België".

Geschiedenis bestaat altijd uit breuken en continuïteit. De instellingen werden dan wel afgeschaft, maar het idee van volkssoevereiniteit dat resulteerde uit de eeuwenoude constituties met een gemengd bestuur, leefde wel voort.

En dan ?

De autonomie was dubbel: enerzijds naar de gemeenten en anderzijds naar de provincies toe (ze was en is zelfs wat de provincies betreft ook grondwettelijk gegarandeerd).