maw u geeft toe dat geen van beiden beter is!

"De kerngedachte dat God Liefde is (Zie ook Deus Caritas Est) en de overtuiging dat geweld niet gebruikt zou kunnen worden met een beroep op de leer van Christus, heeft niet kunnen voorkomen dat christenen vervolgd, gemarteld en gedood hebben, omdat anderen weigerden de christelijke leer te aanvaarden. De conflicten binnen het christendom zelf hebben geleid tot vervolgingen van de ene christelijke groep door een andere. Zo werden protestanten vervolgd door de Rooms-Katholieke Kerk en stonden katholieken bloot aan protestantse vervolging. Deze vervolging is enkel mogelijk geweest door de nauwe banden die bestonden tussen Kerk en Staat. Het succes van verschillende stromingen is soms zelfs maatgevend beïnvloed door de steun van de Staat."

http://nl.wikipedia.org/wiki/Christendom

De meest ingrijpende strijd was niet die tussen katholieken en protestanten, maar de strijd die zich in de 4de eeuw afspeelde en waarbij de Romeinse Keizers beslisten welke christelijke sekten zouden mogen blijven en tot staatsleer werden en welke moesten verdwijnen. Volgens het principe "Ein Reich, Ein Gott, Ein Gottesdienst" moesten zo de "gnostische christenen" het loodje leggen samen met de oude 'heidense goden'. En samen met hen verdwenen een heleboel vroege christelijke geschriften.

Inderaad. Een moslim is op zich niet beter dan een christen en een christen is op zich niet beter dan een moslim.

Bron: http://www.abc.net.au/news/newsitems...9/s1742871.htm

Als ik sommigen hier lees, dan lijkt het wel alsof ze persoonlijk (en aan den lijve) de hoogdagen van de Spaanse Inquisitie nog hebben meegemaakt; alsof ze nog meegetrokken zijn met de Conquistadores om zieltjes te winnen voor de RKK... Nog los van de hele en halve nonsens én idd. sommige beklemmende waarheden over de uitgestrekte historiek (en vooral de interpretatie van één en ander), lijkt het wel alsof het christendom in eeuwen niet meer geëvolueerd is.

Laten we ons allereerst eens concentreren op het "hier-en-nu"; op de dingen die we vandaag kunnen vaststellen en -als je dan zonodig "historisch" wil doen- op de ervaringen die je zélf hebt met e.e.a. Ik ben geboren in de twintigste eeuw en heb in die christelijke boodschap nooit iets anders horen prediken dat een héél consequent pacifisme én een -op het wollige af- pleidooi voor naastenliefde. Nooit heb ik ook maar één priester horen oproepen om de wapens op te nemen. Nooit een fatwah weten afkondigen, nooit een verheerlijking van het martelaarschap van laffe massamoordenaars. Wat mij altijd is ingepeperd, was het principe dat "wie het zwaard opneemt, ook door het zwaard zal vergaan". Uiteraard -laten we genuanceerd zijn- ook de gebruikelijke morele chantage met het beeld van "hel en verdoemenis" voor diegenen die geen deugdzaam leven leiden, maar dat hoort er ook bij. Zelfs in het boedhisme kan men niet weerstaan aan het beeld van die "stok achter de deur".

En laat ons nu eens onbevangen -met beide voetjes stevig in de éénentwintigste eeuw- kijken naar wat er uit die toch zo diverse islamitische hoek komt aangewaaid... Op z'n zachtst gezegd biedt dat een heel ander plaatje: ééntje waar in �*lle landen waar de islam stevig voet aan de grond heeft, geweld nooit echt veraf is. Eéntje waar sommige prominente moslim-leiders ronduit bedreigende, oorlogszuchtige taal spreken; oproepen tot moordaanslagen tegen om het even wie ook maar durft een hint van kritiek te geven op hun "eeuwige waarheden". Ten tijde van Johannes-Paulus II was de dialoog met de moslimwereld al bijzonder gespannen en heeft geen enkel vruchtbaar resultaat opgeleverd.

Het is al eenzijdigheid wat de klok slaat: moslims krijgen in dat zgn. "christelijke" West-Europa alle faciliteiten om hun godsdienst vrij te belijden. Terwijl christenen in moslimlanden behoorlijk op hun tellen moeten passen. (Saoudi-Arabië spant daar nog wel de kroon) Dezelfde politici, opiniemakers, journaille, zelfverklaarde moderne denkers die jarenlang onafgebroken hebben zitten kappen op het christendom, de vreselijkste vooringenomen rotzooi hebben verspreid over de RKK en de gelovigen, gefulmineerd hebben tegen alles wat nog maar van ver of van nabij met "godsdienst" heeft te maken... diezelfde grote muilen doen er zedig het zwijgen toe wanneer het onderwerp "islam" voor de zoveelste keer onvermijdelijk op de agenda staat. Tsja, ze zullen wel weten wat goed voor hen is zeker? Want plots is het al sussende taal wat de klok slaat: je kan niet spreken over "de" islam; fundi's zijn geen echte moslims; etc... (we kennen allemaal die liedjes wel)

Als de RKK het aandurft om een consequent standpunt in te nemen inzake homoseksualiteit, dan is het kot te klein. Dan dreigen holebi-verenigingen zelfs met processen. Als een imam even verduidelijkt dat volgens de islamitische regeltjes homoseksuelen het best nog geliquideerd worden, dan stelt niemand zich daar luidop vragen bij.

Sorry als ik hier bot overkom, maar als ik het journaal (onze dagelijkse portie ellende) zie passeren kan ik me van de indruk niet ontdoen dat het woordje "islam" anno 2006 hand-in-hand gaat met "geweld" in alle maten en vormen. In �*lle uithoeken van de wereld trouwens... Het zal dan wel weer "ongenuanceerd" zijn van mijn kant, maar binnen een iets ruimer plaatje bekeken lijkt me het bewuste citaat dat Benedictus XVI aanhaalde, vandaag actueler dan ooit. Het is een schoentje dat menige ayatollah, imam of andere (semi-)religieuze islamitische scherpslijper nu al dagenlang gretig aan het passen is.

Fantastische omschrijving, Desiderius. En jammer genoeg meteen een benoeming tot grote racist wat betreft de struisvogelpolitici onder ons.

Mijn beste Distel, ik voel me wel niet aangesproken door de benaming 'struisvogelpolitici' , doch ik zie niet direct in waarom ik Desiderius als een 'grote racist' zou moeten bestempelen.

De zaken op een erudiete wijze bespreken staat mijlen ver verwijderd van het discours die de meeste forummers alhier hanteren, forummers nota bene die jij meestal ter hulp schiet.

Ik heb Desiderius nog nooit naar de moslims horen refereren als zijnde "kamelenneukers' of 'zandbankvreters'. Jij wel, soms?

Integendeel, Ik zou zelfs eerder de posts van Desiderius aanbevelen om steeds heel nauwkeurig en aandachtig te lezen, of men er nu ermee akkoord gaat of niet maakt zelfs niet uit.

Onder de 'iets oudere' forummers sta ik bekend als zijnde een 'papenvreetster'. Heb jij mij ooit een katholiek horen uitschelden voor pakweg een 'hostieslikker'?

Een wereld van verschil, mijn beste Distel, een wereld van verschil...

Excuseer;
Ik ben racist

Het katholiek geloof nu is heel anders dan voor 1962. In het laatste concillie (Vaticanum II) is de Kerk heel anders geworden. De Kerk is weer trouw geworden aan Haar traditie in het Evangelie.

De islam daarentegen leeft nog altijd in de middeleeuwen. Daar is er geen structuur om kritische voetnoten te zetten bij de Koran. En leeft iedereen nog zoals in de tijd van Mohammed, zonder enige evolutie.