Niet dat Laurent mij nauw aan het hart zou liggen, maar in hoeverre spreekt die Vaesen de volle waarheid ??

Daar gaat het niet om. Laurent wordt zelfs niet ondervraagt dat feit alleen al is op zich schandalig. Indien het gerecht correct had gewxerkt en Laurent op zijn minst had ondervraagt, dan zou die Vaessen al veel minder gehoor vinden.

Conclusie:
Laurent is niet schuldig, maar zijn naam is wel verknoeid.

De rest is quatch. Dat hij niet ondervraagd werd is normaal, en dat zegt de procureur ook: er liepen geen sporen naar de prins.

De rest is trouwens die kolonel die zich een beetje in de kijker wil zetten, met oa. de verzinsels "laurent slaat zijn vrouw", ...).

Begunstigde zijn van fraude noem jij geen spoor?

Man man, van blind zijn gesproken.

Ik wil een nieuwe badkamer. Geeft niks waar je het geld vandaan haalt. Enkel superluxe badkamer telt.

Dan zijn ook ineens alle sporen uitgewist.

De korting bij voorkeur in het handje zeker ?

Hallo? Laurent is een begunstigde van de fraude maar er lopen geen sporen naar hem? Als jij profiteert van een fraudezaak, amydal, dan betekent dat ipso facto dat er een spoor naar jou leidt en dat je op zijn minst moet getuigen en komen uitleggen hoe het komt dat jij van niets wist. Idereen die zich in zo'on situatie zou bevinden zou automatisch verhoord worden en verantwoording moeten afleggen. Dat Laurent dat niet hoeft te doen is volstrekt abnormaal.

Akkoord. Die dingen zijn idd minder relevant.

Die dingen zijn wèl relevant als het slachtoffer werd geïntimideerd en geen klacht mocht indienen!

Hell yeah,
een leven op de kap leven van de burger
én dan die nog s extra in de zeik zetten.

Met alle Chinezen maar niet met den deze

“De prins wist van niks”

14.12.2006 13.16u - Volgens een peiling van Gazet Van Antwerpen vindt 92 % van de Vlamingen dat het gerecht prins Laurent moet ondervragen over zijn mogelijke betrokkenheid bij financiële fraude. Maar, in tegenstelling tot eerdere berichten, blijkt dat niet zomaar te kunnen. “Prinsen of prinsessen van koninklijke bloede kunnen nooit als getuige worden gedagvaard, tenzij de koning die verschijning toelaat.” Zo staat het in de wet. Het bewuste artikel 510 van het wetboek van strafvordering dateert uit de tijd van Napoleon en werd nooit aangepast.

Deze week nog had premier Verhofstadt – bevreesd voor de publieke opinie – laten verstaan dat de prins niet boven de wet staat en hij werd daarin bijgetreden door grondwetspecialist Johan Vande Lanotte. Niet dus. Laurent kan niet ondervraagd worden zonder de uitdrukkelijke toestemming van zijn vader. En iedereen weet dat dit nooit zal gebeuren. “En dus geniet de prins feitelijke immuniteit”, merkt Luc Van der Kelen nuchter op.

Het parket in Hasselt heeft ook nooit de bedoeling gehad de prins te ondervragen.
Gisteren kreeg de belaagde prins trouwens zware rugdekking uit de hoek van het parket. Een bijzonder boze procureur Marc Rubens kwam op televisie uit de doeken doen dat kolonel Vaessen een schurk is die de prins door het slijk sleurt om zijn eigen rol in de corruptiezaak toe te dekken. “Het gevolg van deze verklaring is dat prins Laurent uit de wind is gezet”, gaf een VRT-journalist nog mee. Waarmee de openbare omroep oorzaak en gevolg door elkaar lijkt te halen. Want de prins – en met hem het hele koningshuis - zit in nauwe schoentjes. En dus moést Laurent uit de wind worden gezet. Dat was niet het gevolg maar de duidelijke bedoeling van de verklaring van de procureur.

Het siert Luc Van der Kelen – nochtans overtuigd Belgicist – dat hij als één van de weinigen in de pers zegt waar het op staat. En hij laat geen spaander heel van de verdedigingslinie die de procureur nu heeft opgetrokken. “De prins wist helemaal van niets, zei de Hasseltse procureur Marc Rubens op zo’n toontje van ‘ik ben gewichtig’. Maar wie zich laat leiden door emoties, denkt meestal niet goed na. Hoe kan de procureur weten dat de prins van niets wist? Heeft hij het hem gevraagd? Welneen, het onderzoek is nooit gevoerd, de vraag is nooit gesteld. De procureur weet het dus van de natte vinger…” Hallo, mijnheer Rubens?

De zaak stinkt. En hoe meer pogingen het gerecht doet om de potjes gedekt te houden, hoe harder het stinkt. En hoe meer schade de zaak toebrengt aan prins Laurent en de monarchie. Ze doen maar.

Toegegeven.

Blader eens een paar pagina's terug en lees eens aandachtig wat Desiderius schrijft.

Ik kan me aan goedgelovige sukkels niet meer moe maken.

Van de prins geen kwaad

De fraudezaak waarin prins Laurent genoemd wordt, heeft de discussie over de dotaties opnieuw aangewakkerd. Jean-Marie Dedecker is duidelijk: ,,Wij zijn kwistig tot in de elfde rang. Ons vorstenhuis is het duurste van heel Europa.''



Prins Laurent van België is opnieuw voorwerp van kritiek. De stumper van het koningshuis zou het slachtoffer zijn geworden van frauduleuze militairen en ondernemers, zo blijkt uit de aanklacht in een strafzaak die op 8 januari start in Hasselt. Klaarblijkelijk vriendelijke fraudeurs, het 'slachtoffer' mocht zelf minimum 175.000 euro voordeel doen. Oorspronkelijk waren het er 400.000 maar de klokkenluider zou zelf ook mee aan de ruif gezeten hebben.

Premier Verhofstadt is not amused. Voor de zoveelste keer dit jaar mag hij uitrukken als babysit, woordvoerder en verdediger van een telg uit de Coburgdynastie. Hij vindt het dan ook ongepast dat politici inhoudelijke uitspraken doen. Uiteraard zouden wij nooit durven in te gaan tegen de visie en mening van de regeringsleider, maar als recent afgedankt politicus en royaltywatcher in mijn vrije tijd, toch even een voorzichtige beschouwing, want ,,Qui touche au roi, touche �* soi''.

In elke familie met een beetje eergevoel wordt dit euvel verholpen door de naaste familie, niet zo bij de Saksen-Coburgs.

Met een jaarlijks cadeau van de belastingbetaler van 1.387.147 euro heeft zelfs tante Fabiola geen stuiver meer over om het zwarte schaap te hulp te snellen. Adel is zelden edel. Papa Albert kan met zijn jaarwedde van 8,19 miljoen ook geen kruimel afstaan zodat zoonlief tot de bedelstaf veroordeeld is en zelfs voor 15.000 euro de foto's van de doop van zijn jongste telg te koop moest aanbieden.

Charismatisch gelovig zijn ze wel in Laken, maar blijkbaar telt barmhartigheid en naastenliefde niet voor de eigen kroost en dient ze alleen voor de jaarlijkse kerstboodschap aan de buitenwereld.

Nochtans is Laurent niet tot de bedelstaf veroordeeld. Van een belastingvrije dotatie van 295.170,12 euro per jaar kun je zelfs een Ferrari onderhouden. Die royale gift werd in 2001 door het parlement geramd op voorstel van de vaste lakeien van Laken, Herman De Croo op kop. Vandaag is de parlementsvoorzitter weerom de hardnekkigste verdediger pro domo. Een baronstitel wenkt.

Naast de dotatie is er nog het duistere salaris uit het Koninklijk Instituut voor het Duurzaam Beheer van de Natuurlijke Rijkdommen en de Bevordering van Schone Technologie (in het kort Kint genoemd). Die constructie werd indertijd door de gewezen voorzitter van de Nationale Bank Fons Verplaetse uitgedokterd om onze prins aan een gewaarborgd inkomen van negen miljoen oude Belgische franken per jaar te helpen. Dat volstond blijkbaar niet, zodat de hulp van de zeemacht moest ingeroepen worden om met een valse facturencarrousel het stulpje van Laurent woonklaar te maken. Het leger als zelfbedieningszaak voor dieren- en prinsenwelzijn. De monarchie is een machtige octopus met tentakels die de historische binding met kerk en leger overstijgen. De Koning Boudewijnstichting absorbeert overheids- en privaat kapitaal, en verteert het naar eigen ideologische overtuiging in de socio-culturele sector. Het wapen van de adelstand wordt gebruikt als klantenbinding.

Gebrek aan democratische controle leidt tot aberraties. Dotaties zijn belastingvrij, worden beheerd door de koninklijke intendant zonder toezicht van het Rekenhof of het Parlement. De Croo zou als parlementsvoorzitter beter ijveren voor een grondige controle in plaats van zich uit te putten in prinselijke alibi's.

Ons vorstenhuis is het duurste per capita van heel Europa. Het kost bijna het dubbele van Nederland en van Zweden en het is vier keer duurder dan dat van Groot-Brittannië voor elke inwoner van ons land.

Nergens ter wereld behalve in België worden er nog dotaties gegeven voor andere leden van de koninklijke familie behalve als het om de gepensioneerde koning of koningin gaat of over de troonopvolger. Wij zijn kwistig tot in de elfde rang. Dat is de rang in opvolging die prins Laurent vandaag bekleedt.

Dan praten we nog niet over het persoonlijk fortuin van ons vorstenhuis. Gezien de omerta die er heerst rond het koningdom kunnen wij ons alleen baseren op benaderende waarden. Volgens het Britse tijdschrift Eurobusiness gaan de schattingen van 400 miljoen euro tot 2,3 miljard. Dan hebben we het ook nog niet over het onschatbaar onroerend patrimonium van de Koninklijke Schenking, dat verder ook nog ontsnapt aan erfenisrechten en allerhande onroerende belastingen. Of het nu 100 miljoen of 2 miljard is, de geheimzinnigheid errond wordt door henzelf in stand gehouden.

Wie over zo'n financieel vermogen beschikt wordt verondersteld zijn eigen kinderen te kunnen onderhouden. Als dat niet lukt, dan kan men doen wat elke goede huisvader doorgeeft aan zijn kroost: er is niets oneerbaars aan om te werken voor de kost, zoals de meeste koningskinderen doen in de andere Europese vorstenhuizen. Er zijn in Brussel 22.000 vacatures. Met de gebruikelijke voorspraak zal onze prins er wel eentje kunnen bemachtigen, met of zonder diploma.

Als de rechter in Hasselt toch vindt dat prins Laurent niet hoeft te weten wie zijn binnenhuisarchitect betaalt kan hij wel zijn democratische plicht vervullen. Hij moet niet ver lopen om zich te verdedigen. Als senator van rechtswege (na Astrid ook de enige niet-troonsopvolger die deze titel ooit opgespeld kreeg) kan hij zich in de Senaat komen verdedigen. Dan is hij tenminste ook een keer aanwezig en kan hij de gerechtvaardigde scepsis van de bevolking weerleggen. Al is het maar om de zweem van klassejustitie te laten wegebben.

De prins staat niet boven de wet en geniet geen onschendbaarheid. De bevolking heeft recht op duidelijkheid en een schadevergoeding voor het eventuele morsen met belastinggeld. Petit Prince.


Jean-Marie Dedecker (De auteur is onafhankelijk senator.)