Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door nun
(Bericht 3344104)
Wil een bedrijf een soepel keurmerk, dan zal zij haar product makkelijker goedgekeurd krijgen. De consument is echter niet dom. Consumenten zullen merken dat een keurstempel van een soepel keurmerk niets waard is. Wie zal de consument erop wijzen dat sommige keurstempels te makkelijk te geven zijn: concurrerende keurmerken.
|
dat zal lekker verwarrend voor de consument worden, die nu al door de bomen het bos niet meer ziet wat betreft welk product kopen en waarom.
een hoop keur-agentschappen die door mekaar roepen dat de andere slecht is en ze die en die producten van dit en dat concurrerende keurmerk niet mogen kopen... en wie moeten ze geloven? het is woord tegen woord.
dus waarom zou een centraal voedselagentschap dat toeziet op de controle van de voeding en niet onderhevig is aan de wetten van de concurrentie en dus als enige belang heeft om de de kwaliteit van de voeding te bewaken, niet veel eenvoudiger en betrouwbaarder zijn?
Citaat:
Agencies die smeergeld aannemen zullen de kwaliteit van hun keurmerk achteruit zien gaan. Geef je een slecht product je kwaliteitslabel dan zullen je concurrenten de consument erop wijzen dat je kwaliteitslabel niets waard is. Als consumenten vinden dat je kwaliteitslabel niets waard is, zal geen enkel bedrijf meer willen betalen voor jou kwaliteitslabel en ben je failliet.
|
weer een blind vertrouwen in de goedheid van de bedrijven en de kritische geest van de consumenten.
zo werkt dat dus niet hé.
in de supermarkt kijken mensen naar de prijs om hun bakske vol te gooien.
ze willen ervan uit kunnen gaan dat wat ze kopen veilig is, zonder daar aan te hoeven twijfelen.
ze gaan heus niet even de laatste ontwikkelingen en roddels in het keurmerk-landschap uitpluizen voor ze naar de carrefour gaan.
en dan nog, wie zouden ze moeten geloven? het zijn concurrenten. die hebben er belang bij om mekaar zwart te maken.
het schept alleen maar verwarring en chaos alom.
Citaat:
Er zullen inderdaad goedkopere, minder veilige producten op de markt komen. In de huidige situatie kan een zwakkere het duurdere veilige product niet veroorloven en heeft hij dus niets. In een libertarisch situatie beschikt de zwakkere over een alternatief. Hij kan de risicos en baten tegen over elkaar afwegen en mogelijk een minder veilig alternatief kopen.
De zwakkere wordt niet benadeeld. Vroeger krijg hij geen kwaliteitsproduct, nu krijgt hij nog altijd geen kwaliteitsproduct. Maar er is een alternatief beschikbaar. Vindt hij dit alternatief te risicovol, belandt hij terug in de originele situatie. Door zwakkeren alternatieven aan te bieden benadeel je hen niet, maar je helpt hen.
Een extreem voorbeeld: een arme kan een kwaliteitsvol medicijn niet betalen, zonder het medicijn sterft hij. Maar dezelfde arme kan een goedkoper medicijn wel betalen. Met dit medicijn heeft hij 50% overlevingskans ipv 0% zonder. De overheid zegt: "wij beslissen voor jou dat dat goedkope medicijn te risicovol is, dus ofwel koop je het dure ofwel koop je niets". Deze regel reduceert de overlevingskans van een arme van 50% naar 0%. En dit allemaal onder het motto: wij helpen de armen.
|
ik denk niet dat een arme gebaat is met voeding die mogelijk een zwaar risico voor zijn gezondheid inhoudt. het zou hem zelfs van de regen in de drop kunnen brengen en zijn situatie verergeren.
zulks voorstellen als een manier om armen te helpen vind ik zelfs een beetje pervers.
trouwens u stelt dat de arme vandaag 'geen producten' krijgt.
er zijn echter ook vandaag reeds verschillende prijscategorieën inzake voeding. met dit verschil, namelijk dat ze allemaal aan bepaalde kwaliteitsnormen moeten voldoen, ook de allergoedkoopsten van de aldi.
zelfs de voedselpaketten van het OCMW zijn betrouwbaar.
hetzelfde verhaal met generische geneesmiddelen.
kortom, ik raak maar niet overtuigd van dat grote heil dat het libertarisme te bieden heeft.
