Ja, er zijn gezinnen die zich nul komma nul met hun kinderen bezig houden! Ja, het is veel moeilijker dan vroeger voor de kinderen om zich een "opinie" te vormen over de maatschappij waarin we leven. Ja, er zijn gezinnen waar vooral of enkel het kindergeld van belang schijnt te zijn, die hun kinderen laten afwezig zijn op school zonder reden en dat zoveel als ze willen. Enz
En natuurlijk mogen de schoolboeken in zekere mate een weerspiegeling zijn van de maatschappij: maar daar dienen schoolboeken eigenlijk niet voor! Om een kind aan te leren hoeveel 7x6 is zou jij eerst 5 blz geven met "weerspiegelingen van de maatschappij" om zogezegd toch niemand nergens op zijn of haar teentjes te trappen of tekort te doen?

En nu moet ik je eventjes iets bekennen: mijn kinderen zijn ondertussen al een paar jaar het huis uit en ik heb meer dan dertig jaar in het onderwijs gestaan. Wie ben ik om daar iets over te weten?
En mag ik nu van jou ook weten waar jij je "kennis" haalt over het onderwerp?

Ik sluit mij aan bij Andev. Veel te veel verantwoordelijkheden worden afgeschoven richting onderwijzend personeel.

Ik vind dit een goede zaak. Ouders zullen niet te rap ineens zelf terug verantwoordelijkheid opnemen, de "heropleving" van normen en waarden bij sommige ouders (zogezegd strengere opvoeding bvb) ten spijt.

De ouders die je beschrijft, zijn toch de kleine minderheid, de uitzondering.

Je hoeft in het rekenboek inderdaad geen 5 blz. "weerspiegeling van de maatschappij" geven.
Maar in de teksten die gebruikt worden om een taal aan te leren, mag de maatschapij toch weerspiegelt worden?

Ga je akkoord dat kinderen niet wachten met het vormen van hun opinie tot na de schooluren?

Veel mensen in het onderwijs hebben verschillende visies over het onderwijs, en ze spreken allemaal met kennis van zaken.

Mijn kennis beperkt zich tot "zelf kind geweest en school gelopen", en nu schoollopende kinderen hebben.
Het valt me op dat het middelbaar onderwijs nog altijd zo ouderwets is als in "mijne tijd"

Niet te veel veralgemenen en niet te veel overdrijven a.u.b.

En wat heeft de "heropleving van normen en waarden" te maken met "zogezegd strengere opvoeding"?

Euh hoe zou dat NIKS met elkaar te maken kunnen hebben?

Leg eens uit wat het verband is, ik begrijp het niet.

Bedoel je dat je je kinderen streng moet opvoeden om normen en waarden bij te brengen?
Over welke normen en waarden heb je het dan?

Met het risico als "conservatief" bestempeld te worden : veel tiens.

Kan je dat uitleggen?

Neen, ouders die normen en waarden hoog in het vaandel dragen zijn vaak ook voor een strenge opvoeding. Maar deze zijn niet per se aan elkaar verbonden...

Die vaak durf ik te betwijfelen.
Je kan dus je kinderen normen en waarden meegeven, zonder ze streng op te voeden. Je kan je kinderen streng opvoeden, zonder normen en waarden mee te geven.

Ja. Er zijn ouders die maar mer hun vinger en regels zwieren en zwaaien. En eigelijk NIKS bijbrengen. Anderen doen het door emotionele chantage, zeggen tegen hun kinderen dat ze niet mogen teleurstellen... (alsof ze flink moeten zijn voor DIE reden8O)

Het is niet omdat je met je vinger en regels zwiert en zwaait, dat je kinderen waarden en normen bijbrengt.

Behalve streng opvoeden of emotionele chantage, zie je geen andere manier van omgaan met kinderen?

Clichés komen wel ergens vandaan natuurlijk. Als je in een artikel over Afrika een strooien hutje ziet ... tja, er zijn meer hutjes in Afrika dan in Europa hé.

Je hebt gelijk. De kans is groot dat ik geen leerkracht ben. Volgens mij, die indruk heb ik, ben jij ook geen astronaut.

Maar als ik het zo mag zeggen. Gezien je ziekelijke aandacht voor spellingsfouten bij postings van forumleden, je omhoogwijzend pedagogisch vingertje, en je aandacht voor ethisch reveil, ben je volgens mij inderdaad een leerkracht, maar dan wel van de oude stempel. Of vergis ik mij ?