Online |
28 februari 2008 21:21 |
Enkele weken geleden veroorzaakte de aartsbisschop van Canterbury een politieke rel met zijn pleidooi voor een gedeeltelijke aanvaarding van de sharia. Hij noemde die evolutie zelfs “onvermijdelijk”. Maar er zijn in het Groot-Brittannië ook bisschoppen die uit harder hout gesneden zijn. De Anglikaanse bisschop van Rochester bijvoorbeeld. Hij werd in één klap beroemd door het bestaan van “no go”-area’s aan te klagen, wijken in Britse steden waar niet-moslims niet meer mogen komen. Dat is natuurlijk geen officieel, door de overheid uitgevaardigd verbod. Het is officieus, maar wel zeer doeltreffend. Niet-moslims die zich in zo’n buurt wagen, worden deskundig afgetuigd. Het effect is even afschrikwekkend als een wettelijk opgelegd apartheidsregime.
Iedereen in Groot-Brittannië weet dat zulke “no go”-area’s bestaan, maar tot nu toe was het onderwerp altijd taboe. Er volgde zelfs geen ernstig maatschappelijk debat na een ophefmakend incident vorig jaar, toen de Home Secretary – dat komt overeen met onze Minister van Binnenlandse Zaken – in een islamitische wijk een toespraak wilde houden. Hij kreeg niet eens de kans. De fanatieke islamitische leider Abu Izzadeen schreeuwde hem toe: “Hoe durf je hier in islamitisch gebied komen?” De Home Secretary werd voortdurend onderbroken en weggehoond. Typisch detail: Abu Izzadeen was geen immigrant, maar een Britse bekeerling, die vroeger Trevor Brooks heette. Dat incident veroorzaakte even een rimpeling in de media, maar die ebde snel weer weg.
De bisschop van Rochester kreeg natuurlijk onmiddellijk doodsbedreigingen van verdraagzame en vredelievende moslims. Ook zijn familie werd bedreigd. Hij kreeg te horen dat hij niet lang meer zou leven en dat men hem zou weten te vinden als hij de islam bleef bekritiseren. Maar de bisschop hield dapper stand. Hij riep de Britten op “hun christelijke erfenis te herontdekken, die hen alles had gegeven wat hen dierbaar was: kunst, literatuur, architectuur, instellingen, de monarchie, hun waarden, hun wetten”.
“Het echte gevaar voor het huidige Groot-Brittannië is het spirituele en morele vacuüm dat de laatste veertig of vijftig jaar is ontstaan,” aldus de bisschop. “Als je zo’n vacuüm hebt, dan wordt dat door iets anders opgevuld […] en dat zou wel eens de islam kunnen zijn.”
Voor de profeten van het multiculturalisme is er nog een bijzonder vervelend aspect aan de deze controverse: hun gewone wapen om tegenstanders de mond te snoeren werkt hier niet. Zij kunnen de bisschop van Rochester niet beschuldigen van racisme, want… hij is zelf een immigrant. Hij heet Nazir Ali, en hij werd ooit tot bisschop gewijd in Pakistan. Hij was toen de jongste Anglicaanse bisschop ter wereld. Maar hij moest het land ontvluchten omdat moslims hem probeerden te vermoorden. Hij dacht dat hij veilig zou zijn in Groot-Brittannië. Maar, o ironie, daar wordt hij nu opnieuw geconfronteerd met dezelfde doodsdreigementen van hetzelfde soort fanatici… De islamitische verdraagzaamheid kent geen grenzen.
|