| Burkide |
16 maart 2008 22:25 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Percalion
(Bericht 3305553)
Sein und Zeit, pff. De Gevangenisgeschriften: volgens Dr. Strangelove moet ik ook dringend Gramsci beginnen lezen, maar ik weet niet waar te beginnen. Suggesties?
|
Ik vrees dat ik een heel slechte pedagoog ben: meestal als ik aan "iemand begin" pak ik gewoon een hoofdwerk of een selectie ervan en begin erin te lezen of te bladeren. 't Heeft iets met m'n hybris ofte dikkenek te maken, geloof ik. Het resultaat is dan ook meestal dat ik er pas na veel toeten en blazen iets van begrijp. Niettemin is dat ook wat ik zelf aan iedereen aanraad. Ikzelf haal alvast meer plezier uit ploeteren dan uit het overbluffen van iemand met een gedegen kennis. Systematische studiën zijn, ondanks m'n voorliefde voor dikke en dure boeken, niet altijd aan mij besteed.
In mijn geval was dat dan de "Selections from the Prison notebooks of Antonio Gramsci", met als redacteur Quintin Hoare, uitgegeven New York International Publishing. Editie van 1980, niet van 1971 – al denk ik niet dat daar verschil in zit. ‘t Voordeel daarvan is dat het thematisch geordend is. Ik begon het bekendste : « Amerikanisme en fordisme », maar het gedeelte over de intellectuelen (eerste deel) is ook goed leesbaar. En 't spreekt nu eenmaal meer aan dan een exotische term als "byzantinisme".
Een geluk overigens dat er zo'n edities bestaan, want de geschriften zelf lezen is nogal afschrikwekkend, en vereisen idealiter een achtergrondkennis die je nu eenmaal niet van iedereen kunt verwachten (weet jij wie Giuseppe Prezzolini was? ik niet).
Om eerlijk te zijn: ik lees sowieso amper secundaire bronnen (heb er indertijd nog onder m'n voeten voor gekregen tijdens de studieën). Chantal Mouffe, Gramsci and marxist theory, eventueel – overigens zelf niet meteen een « reductioniste ». Ik zoek eigenlijk al een half uurtje de inleiding die ik op een bepaald moment bij de hand genomen heb in de bib waar ik dat ontleend had, maar vind de titel niet terug. Ik vraag me af of het Carl Boggs met Gramsci’s Marxism niet was, maar ‘k zou er geen gif op durven innemen.
Al vraag ik me af in welke mate de econoom in jou daarmee bevredigd zal zijn.
|