Allemaal goed en wel.

Maar wat is de toegevoegde waarde van die gevaarlijke rassen? Geven die meer liefde dan een poedel dan?

Want een niet opgevoede poedel is misschien irritant maar niet gevaarlijk.

Dus waarom die gevaarlijke rassen toelaten? Ik zie de toegevoegde waarde niet.

Telt dit ook als "gevaarlijke hond" ?

https://www.straitstimes.com/singapo...efund-from-sia

Ik vraag mij ook af wat de toegevoegde waarde is van al die speciale rassen ? Gevaarlijk voor anderen, of ongezond en misvormd, zoals die continu kwijlende en schetenlatende French bulldogs of andere kortsnuitrassen. (Dat laatste geldt dan ook voor katten)

U weet dat Poedels ook gewoon jachthonden zijn van oorsprong? Nee, het probleem zit hem echt bij de baasjes.

Verder hoe definieer je zo'n lijst van gevaarlijke rassen. Slecht opgevoede kleine hondjes zijn namelijk zeker zo bijtgevaarlijk.
Het is dan ook gewoon alles over één kam scheren.

Hoewel in een deel van deze incidenten, men honden ook onverstandig zijn benaderd en men ook vaak waarschuwingssignalen van een hond niet heeft opgepikt. Het is wél aan de baasjes om te waarschuwen, dat een hond ziek is en/of (pijn) heeft, en men dus moet oppassen. Dit geldt voor alle hondenrassen, niet alleen de zogenaamde gevaarlijk rassen.

@Storm: qua honden zit ik tenminste op één lijn met Ben Weyts ;)

Kortsnuitachtige hondenrassen, vaak dogachtigen, zijn er altijd geweest. Pas toen men in de Victoriaanse tijd rasstandaarden is gaan vastleggen, ook voor katten overigens, is men in bepaalde schoonheidsidealen gaan doorslaan.
Kijk maar eens naar hoe bepaalde rassen er uit zagen op foto's uit de Victoriaanse tijd, begin 20e eeuw en nu.
Zelf heb ik een Boxer, altijd gehad, maar ik vind het niet slecht dat de snuiten, weer iets minder plat worden. En dan zijn Boxers nog minder extreem dan Mopshonden, Franse- en Engelse Bulldogs.
Bepaalde regels om weer iets gezondere honden en katten te fokken, ben ik zeker niet tegen.

Ik meen dat de meeste hondenbeten gegeven worden door Labradors, laat ons die dan eerst uitroeien en dan kijken naar de tweede hoogste bijters.

Zo gaan we effectief te werk in plaats van emotioneel.

Omdat er veel meer labradors zijn.


De ernstige incidenten daarentegen zijn meer dan 75% vechthonden tewijl ze maar 6 % van de populatie uitmaken, in de US, waar men cijfers heeft bijgehouden, en wat men hier lompweg niet doet omdat de conclusie wel eens even duidelijk zou kunnen zijn.
Maar ook in Nederland trekken plastisch chirurgen nu aan de alarmbel en gaan er stemmen op in de politiek om er wat aan te doen, maar dat valt nog maar te bezien, de hondengekken zijn een venijnige lobby.

En dus veel meer slachtoffers maken.

Honden afmaken, beginnen met de gevaarlijksten, Labradors.

Doe maar, ik ben geen hondenfan omdat hun baasjes zo asociaal zijn.

Maar je negeert de boodschap: ernstige verwondingen allemaal vechthonden

Wij hebben vrienden die ook zo een beest van een hond hebben. Niet agressief, zelfs vriendelijk maar een onafgebroken bron van smerig kwijl. Hij heeft dan nog de manie om, als teken van vriendschap, zijn kwijlende kop op uw dij te komen leggen. Na dergelijk bezoek mag je uw broek naar de stomerij brengen.

Er zijn zo reeds echte drama's gebeurd. Kleine kinderen die in het gelaat gebeten worden...

Er zijn zo reeds echte drama's gebeurd. Kleine kinderen die in het gelaat gebeten worden...

Het verschil zit hem in bijtkracht en of ge al dan niet zo een bijtend mormel rap kunt losmaken.

Stel er hangt nen chiwawa of jack russel aan uw been , als ik daar mijne 47 op zet is die met een trap uitgeschakeld. (vermoedelijk zelf zodanig kapot dat ge m alleen nog naar den taxidermist kunt brengen. )

Als het over zo een American Stafford geval gaan, die zijn kaken ontwikkelen zoveel energie en zijn hersenplaat is zo dik dat ik 27 keer met mijnen 47 zal moeten schoppen en dan is het nog een twijfel geval. Ge gaat in zo een geval een spade , bijl of iets dergelijks nodig hebben en dan moet ge ook weten waar ge moet meppen.

Dat is het grote verschil, bijtkracht, en aangekweekte agressie. Op basis daarvan zou je dus perfect een lijst van gevaarlijk en mogelijk gevaarlijk kunnen opmaken

Vervolgens kan je baasjes een test laten afleggen of ze wel geschikt zijn om zo een beest te houden.

Ahhh wat een schat van een beest, dat zou mijn Boxer ook kunnen doen.

Blijkbaar staan we in dit debat eens tegenover elkaar?

In mij ervaring zijn Jack Russells en Chihuahuas inderdaad bijtgrager dan vele grotere rassen, maar ik vind uw geweld excessief met mijn maat 46.
Wederom zo excessief aggressief, straks gaan ze ook nog een lijst over u aanleggen ;)
Een American Stafford heeft die kant, maar tegelijkertijd hebben ze de reputatie als 'nanny dog'. Goed opgevoed zijn ze wel degelijk goede gezinshonden, en wantrouwend naar vreemden zijn wel meer honden.
Nogmaals opvoeding is alles.
Zo'n test kan gezien worden als discriminatie en worden genegeerd, onze familie heeft alle generatie dit hondenras en nu gaat een of ander kattenmens zeggen, dat ze dat niet meer mogen, veel succes.

Ja en kinderen schieten meer op elkaar met speelgoedrevolvertjes met een zuignap pijltje, dan met 9mm pistolen.
Dus zijn speelgoedrevolvertjes veel gevaarlijker dan 9mm pistolen.

Allemaal overbodig, gewoon dit gefokte vechthonden ras verbieden. Er zijn genoeg andere hondensoorten waar men zijn gading kan vinden.

Ge hebt gelijk.
Men kan beter dat ene ras verbieden zodat de mensen die vechthonden willen, zich richten op een ander ras.. zoals ge zegt: genoeg soorten waar men z'n gading kan vinden.. na wat kweken en doorfokken, komen we dan uit bij een hond met het typisch debiele & agressieve karakter van een sjiewawa, het gestalte van een labrador en het geblaf van een teckel. 't Zal beter zijn.

Dat is zuivere pitbull-lobby zever en je moet ongelofelijk naïef zijn om daarin mee te gaan.

In Nederland trekken plastische chirurgen nu aan de alarmbel omdat ze dagelijks de gevolgen zien. En ze zijn zelf statistieken gaan bijhouden omdat de overheid het nalaat.


In Engeland wordt de XL bully verboden volgend op het ene incident na het andere, waaronder mensen doodgebeten.

Dat hoeft volstrekt niet, voor mij bent u een "nice chap".

Ik twijfel er niet aan dat het lieve beest met de beste bedoelingen zijn kop op mijn dij kwam leggen. Maar het overdadig kwijl is er toch wel teveel aan. Ik ben geen specialist in hondenrassen maar voor zover ik het reeds zelf ervaren heb zijn niet alle honden dermate kwijlerig. Zou de oorzaak kunnen liggen aan de kwekers van hondenrassen? Ik heb reeds meer dan eens gelezen dat sommigen onder hen "abnormale" kruisingen niet uit de weg gaan om toch maar bepaalde uiterlijke kenmerken van een hond sterker te accentueren.