Zij kon en kan inderdaad de keuze maken om te breken met haar familie en in te gaan tegen de belangen ervan (die overigens ook de hare en deze van haar kinderen zijn), en meer algemeen te breken met haar wereld en met haar afkomst, en aldus met de waarden die de basis vormden van haar opvoeding en van haar bestaan .

Dergelijke zelfverloochening vergt geen moed maar veeleer een totaal gebrek aan moed, aan inzicht, aan traditiegevoelen en aan rationaliteit, in een mate die bij de noblesse uiterst zelden voorkomt.

Overigens meer algemeen, en nog afziend van het aspect noblesse en familiebelangen : vraagt u bijvoorbeeld eens aan de dames die aan dit forum deelnemen of zij uit eigen keuze de kans zouden terzijde schuiven om met een prins (in casu een troonopvolger met een gegarandeerd ruim inkomen) te huwen onder deels eigen voorwaarden, of zelfs maar met iemand van rang en stand met een vergelijkbaar aanzien en patrimonium. Als zij oprecht zijn, zult u merken dat dames in de regel niet zo dom zijn om dergelijke kans af te wijzen en er van uit te gaan dat welkdanige andere mooiprater cq. aanbidder noodzakelijkerwijs een betere deal zou betekenen voor hun toekomst en voor deze van hun kinderen.

Sta mij toe eventjes te proberen om het in mannentaal uit te drukken : als u de absolute hoofdprijs wint in de Euro Millions loterij hebt u de keuze om die hoofdprijs niet te innen, en uw eigen zelf gekozen pad te bewandelen. Ik laat u graag inschatten hoe pienter die keuze is, en in welke mate uw familie u daarvoor zou feliciteren, maar inderdaad : te zeggen dat u die keuze niet hebt is onjuist.

Om ze te doen veranderen in een kikker. Daar heb ik geen probleem mee, geef ze dan gerust een hele Kg.

Kom vlug SOS Piet,ik krijg mijn appel niet deftig geschild.

Eigenlijk kan ze dat zelfs niet, want om van adel te zijn moeten de beide ouders van adel zijn. Dat is bij mijn weten niet het geval met Tilleke. Haar oom was Baron ja, maar dat maakt haar nog niet van adel. Anders was ik Graaf, gezien mijn grootmoeder, die ik nooit gekend heb, de dochter was van een Graaf en Gravin. Mijn grootvader was niet van adel maar rijker dan zijn schoonvader met zijn platte portemonnee en alleen maar veel pretentie in een onverwarmd kasteel vol armoede.

Inderdaad .

Soms hoort ge ook nog een andere versie;

"Als niet komt tot iet,
is't allemans verdriet"

Ik ben hierover niet verbaasd dat ze zoiets zegt.

En zoals anderen zeggen: ze mag die titel niet hebben !!

Mijn vraag hierbij: waarom moet de bevolking dit zonodig weten en opvolgen. Volstaat thuis niet (meer)?
Per artikel in de krant dit mededelen! Het is alsof we terug in de middeleeuwen zijn met een algemene oproep aan het plebs om te buigen...

aangezien ik een dame ben die aan dit forum deelneemt, zal ik u mijn antwoord geven op de vraag. Denkt gij echt dat vrouwen in 't algemeen trouwen met een vent enkel en alleen voor het geld? Wat een oppervlakkige seksitische en achterhaalde visie. Ik ken in mijn omgeving NIEMAND, maar dan ook NIEMAND die zoiets doet. Zulke praktijken kwamen eerder voor een aantal eeuwen geleden. Ik geef toe dat er vandaag de dag nog vrouwen zijn die trouwen uit belang voor geld, maar daarop wordt meestal en vooral door andere vrouwen echt neergekeken, hoor. Ikzelf vind het wansmakelijk, en beschouw zulke vrouwen als niet meer dan geldhoeren. Bovendien, wat als manlief plots bankroet gaat? Scheiden en wegrennen met het geld, zeker? Walgelijk gewoon. Ik geloof enkel in een huwelijk dat uit liefde is totstandgekomen. Niet meer en niet minder.

Het gaat hem er niet om wat U denkt. Het gaat hem erom dat van iemand uit verarmde adel weldegelijk geëist wordt dat ze zich opoffert voor het welzijn van de adelijke familie.
Vandaag staat net in de krant dat Philips eerste liefje verplicht gedumpt moest worden omdat het kind niet gelovig was en niet van adel. So much voor uw overtuiging dat in die kringen uit liefde wordt getrouwd.

Uw eigen koning Willem Alexander heeft toch ook verschillende liefjes moeten dumpen wegens "niet geschikt" meen ik me te herinneren. Prins Friso kon er van afkomen met afstand te nemen van de troon, maar voor Willem Alexander zal dit niet zo evident geweest zijn.

Ge moet u alleen de vraag stellen of in dit geval het wel over adel gaat? Kan Mathilde wel beschouwd worden als van adel zijn.

Echte adel, daartoe behoor je slechts alsje als kind voortkomt van twee ouders die ieder van adel zijn.

Hier heeft de oudste zoon de adelijke tittel geërftd en dat was haar oom. Die was Baron, niet meer of niet minder dan dat. Dus is eigenlijk Mathilleke nul de botte, een kinderjuf zoals zoveel andere.

haar maman is dus weldegelijk van Poolse adellijke afkomst. Maar het wordt dus hoe langer hoe duidelijker dat Gwylan hier de nagel op de kop sloeg: als uw dochter het tot Majesteit kan schoppen, dan gaat heel de familie een serieuze trap omhoog op de adellijke ladder zou ik denken.

We zijn allemaal van adel afkomstig, maar dat maakt ons nog niet van adel zijn.

Van adel ben je slechts wanneer beide ouders daadwerkelijk van adel zijn. Ik ben ook van adelijke afkomst Mijn moeder was de dochter van de dochter van een Graaf en Gravin. Maar ik ben een doodgewone Loodgieter, maar wel met centen.

http://www.hln.be/hln/nl/35/Seks-Rel...e-auto-s.dhtml

Je kunt blijven ontkennen maar dat doet niets af van de feiten.

Mevrouw,

U blijkt er van uit te gaan dat liefde uitgesloten wordt door familiebelangen (of in nauwere zin "geld" zoals u het omschrijft) en vice-versa. Dat is helemaal niet zo.

Overigens volstaat het om de statistieken inzake echtscheidingen na te kijken om te weten dat geen enkel huwelijk eeuwige liefde garandeert, noch een huwelijk waarbij aardse belangen een rol spelen, noch een huwelijk waarbij dat niet het geval is.

Een huwelijk is een wettige verbintenis met aanzienlijke materiële gevolgen, niet enkel voor de betrokkenen zelve, maar tevens middels het erfrecht voor de nakomelingen, en middels vermenging of gemeenschap van patrimonium en/of zakenbelangen voor de families of de ruimere zakelijke omgeving.

Aspecten als politieke betekenis ingeval van staatshoofden of hun opvolgers, of van historische of traditionele betekenis ingeval van (bijvoorbeeld) de adel, of meer algemeen van prestige, laten we daarbij nog even terzijde.

Wie niets bezit en/of geen enkele rekening dient te houden met eigen zakelijke belangen en/of familiebelangen kan zich inderdaad makkelijk veroorloven om louter het romantisch ideaal der liefde een rol te laten spelen.
Evenwel, in de wereld der adel, der haute finance, der politiek, of zelfs meer algemeen in de zakenwereld zijn de belangen meestal van aard om een wettige huwelijksverbintenis, gezien de hierboven bedoelde materiële gevolgen, niet zomaar louter te laten afhangen van een coup de foudre, van een toevallige ontmoeting in één of andere dancing, of van steriele mooipraterij. In die wereld wordt één en ander wel degelijk vooraf op belangen afgetoetst en worden zaken vooraf afgesproken en vastgelegd.

In de regel weten en beseffen jongeren die in dergelijke kringen zijn opgegroeid dat, en houden zij zich eraan. Zij weten dat zij beter niet met een volkomen ongeschikte huwelijkskandida(a)t(e) voor de dag komen, en zij weten dat zij vanuit hun (familie-)omgeving hoe dan ook in een "geschikte" richting zullen worden geduwd.

Wil er echter niet van uit gaan dat dit sowieso “liefde” uitsluit of onmogelijk maakt, en/of dat beide huwelijkspartners als het ware geboeid en met het mes op de keel naar de ambtenaar van de burgerlijke stand moeten gebracht worden. De (familie-)belangen waarvan sprake zijn immers meestal tevens hun eigen belangen. Bovendien en om het even cru uit te drukken is het niet zo dat men volkomen tegen de eigen wil gedwongen met een wildvreemde gekoppeld wordt : vermits men meestal uit dezelfde of gelijkaardige kringen stamt kent men elkaar dikwijls reeds van kindsbeen af, en geen familie is zo gek om een huwelijksverbintenis voor te staan van jongeren of mensen die elkaar niet kunnen luchten, want dat zorgt gegarandeerd voor grote problemen.

Tot zover de verduidelijking van mijn volgens u “oppervlakkige seksitische en achterhaalde visie" op straffe van als “geldhoer” betiteld te worden, maar ze beantwoordt aan de realiteit van zaken, en ik ben nooit te beroerd om de realiteit onder ogen te zien en de rationaliteit te laten primeren, liever dan er als dame van uit te gaan of anderen voor te houden dat loutere romannetjesromantiek de verplichte richtlijn moet zijn voor eenieder.

Met hartelijke groeten,

Gwylan

Een Baron-titel kan je kopen dacht ik. Als morgen een bezopen landloper het groot lot op de Lotto wint, en het in zijn hoofd krijgt om baron te worden, kan hij die titel gewoon kopen.
En als hij dan een dochter heeft met een andere landloopster, dan kan die in principe met de Koning trouwen, want Baron's dochter ?:-)
Misschien nog niet zo een slechte zaak, zo een zwerver is beslist stukken nuttiger voor de samenleving als de koning : die zwerver betaalt BTW op elk blikje bier dat hij drinkt, op elke sigaret die hij rookt. De koning, die leeft op de kosten van de belastingbetaler. Die betaalt nooit nergens niets.

Binnenkort gaat men de hoed van Sa Majesté Matille I op de Grote Markt van Brussel tentoonstellen, en iedereen die daar passeert moet dan diep buigen voor dat hoedje. En wie dit niet doet krijgt een GAS-boete.

Mannen die failliet gaan hebben inderdaad dikwijls niet heel lang daarna ook nog een scheiding aan hun broek. Dit zijn feiten. Spijtig genoeg.:cry:

Ware uw vader de zoon van de zoon van een graaf geweest, dan zou u nu graaf zijn, mijnheer Garry. Maar wees gerust : het zou u niet beletten om loodgieter te zijn, al dan niet met centen.

Hoe er naar mensen die failliet gaan gekeken wordt is veelzeggend.

Zeg vet v(erg)is(f)ke,
volledig of topic enz, maar
zouden we jou niet beter aanspreken met prinses ? of prinsesje ?
Volledige titel zou zijn: prinses de forum.politics de Vlaanderen.

.

Fout.

Was mijn vader de zoon van een graaf geweest, dan had hij nog moeten de EERSTE zoon van die graaf zijn, anders was ik zoals nu nog steeds een gewone loodgieter, maar gelukkig met centen, iets dat van die Graaf niet kon gezegd worden. Het moet hem ontzettend gepikt hebben dat mijn grootvader, die van simpel kommaf was, meer poen verdiende dan dat hij met zijn adelijke pretentie had. Vooral toen bleek dat zijn dochter overleed in het kinderbed en mijn grootvader wijgerde dat mijn moeder onder de hoede zou worden opgevoed van haar adelijke grootouders.