Welke maatregelen worden er genomen tegen moeders die de bezoekregeling van de vader niet respecteren?

dat wordt vervolgd, wel voldoende bewijzen bijeensparen, telkens opnieuw klacht neerleggen en de Jeugdrechtbank inschakelen.

Ik spreek niet voor alle gevallen, maar hoeveel gebeurt het?
Man en vrouw leren mekaar kennen, krijgen kindjes.
Manlief gaat werken, vrouw werkt part time en zet regelmatig de bloemetjes buiten. Manlief is beu telkens in dezelfde rommel van zijn luie vrouw thuis te komen en stampt ze buiten.
Manlief verdient goed en heeft wat opgebouwd en mag dat allemaal afgeven. Zeker als manlief een goed verdiener is, dan kunt ge wel wat allimentatie betalen die vrouwlief vakkundig uitgeeft bij de bloemetjes buiten zetten. Want vrouwlief is immers terug bij mama en papa gaan wonen en heeft niets onkosten, manlief draagt die kosten nog allemaal en moet daarbij allimentatie betalen. Een rechter weigert toe te kennen aan een controle op uitgaves of om het vast te zetten op een rekening tot de kinderen zelf ouder zijn.
Tegelijk overkomt manlief zijn moeder iets en niemand in de familie heeft de financiële middelen om ze te laten opnemen, geloof mij! Ze hebben U binnen de week gevonden en ze treffen VOOR U een regeling IN UW FAMILIE en weten perfect op wie die kosten te verhalen....
Ja de werkmens wordt hier dik geplukt! We betalen voor een sociale zekerheid die ons niet kan opvangen en omdat ze ons niet kan opvangen gaan ze de beste werkmens in die familie uitpikken om de grootste kost daarop te verhalen.
Hetzelfde met allimentatie, wanneer aangetoond wordt dat vrouwlief een gat in haar hand heeft en quasi niets van dat geld naar de kinderen gaat, zult gij uw laatste euro nog mogen afgeven en zien dat ge ze in de weinige tijd dat ge ze nog moogt zien al uw moed bijeen te houden zodat uw kinderen allemaal niets van die oorlog achter schermen ondervinden.

apenland!

Dus mama krijgt dubbele pree want neopapa geeft ook al centjes af. En net dat klopt niet. Handig voor moedertjes die graag doppen en vanuit hun luie zetel naar 't shoppingkanaal kijken.

Ik weet dat er één keer een rechter de moeder tot een gevangenisstraf heeft veroordeeld en toen was het kot te klein, zelfs onder rechters want "de familieverhoudingen worden gejuridiseerd" (NOU DUHHHH!!!!). Vaders wiens bezoek- of omgangsrecht wordt geschonden, blijven dikwijls in de kou staan.

Tja, ik kan het moeilijk volledig oneens zijn met Peche, Libro en Manta hier... En ik ben dan zelf nog wel een vrouw. :-P

Ga eens naar de OCMW als werkmens met eigendom zeggen dat ge het bijna niet meer kunt trekken, ik daag u uit :)
Ik hou op mijn werkloosheid meer over dan als ik werk. Dan scheelt er iets aan het systeem he.

wacht maar even tot je een vrouw bent met twee kinderen die plotsklaps volkomen alleen voor haar kinderen moet instaan. je zal wel anders piepen.

gelijkwie met eigendom (al of niet afbetaald) worden door het OCMW weggestuurd. dat heeft niks met onderhoudsgeld voor zijn kinderen te maken.

Mijn eigendom staat te koop omdat ik het niet alleen kan trekken circe.
Ik was dakloos omdat het leeg stond voor verkoop, moet ik daar op een matras potentiele kopers ontvangen? I do not have the keys anymore.
Ik heb in mijn eentje een woning mogen zien, zelfs het sociaal huurfonds wou mij niet helpen. Nobody, daklozen centrum in de hallewijklaan was mijn optie. Nu gij.

Ik heb zelfs van mensen onderling moeten vernemen dat het ocmw mijn huurwaarborg MOET betalen, denk je dat die assitente mij daar iets van zei? Of van een installatiepremie?
Niets zeggen die: Kunnen u niet helpen, dag!
"Wie kan mij dan wel helpen?"
"Ik vrees dat niemand iets voor u kan doen"

En die vitale informatie achterhouden? Waarom was dat nodig? Niet dat ik een verhuurder vond op melkers na die het zagen zitten zo'n waarborg aan te nemen. Of toch alleszins geen panden die aan de voorwaarden voldeden.
Ik heb op minder dan 4 maand tijd meer dan 12000 euro mogen kakken en ik moest maar zien waar het allemaal vandaan kwam. Madam leunt rustig achterover terwijl mama de was en de strijk doet.

Draai de rollen eens om , probeer het eens als man die plotsklaps alleen komt te staan met kinderen. Je zou nogal verschieten wat een nadeel het man zijn is in die situatie.
Ik kan u garanderen dat er nogal een pak extra kopzorgen bij komen...

Je hebt een punt, maar circe heeft wel 100% gelijk als ze erop wijst dat vaders 50% van de kosten moeten betalen voor het opvoeden van hun kinderen.

De middeleeuwen zijn gelukkig voorbij, en we wonen niet meer in het katholiek-conservatieve Tsjevië van de jaren '50.
De norm is nu bilocatie, co-ouderschap. Volgens mij toepasbaar in het overgrote deel van de scheidingen. Uitzonderingen zullen er altijd zijn.

Bij co-ouderschap los je dat allemaal op een volwassen manier op. Ieder draagt de kosten van opvoeding, kledij, school enz voor de periode dat de kinderen bij hem/haar verblijven. Vast te leggen in de EOT. Ook de vakanties enz liggen zo vast.
Door dit vrij rigide vast te leggen ontneem je de ex-partners de lust om stelselmatig af te komen met extra eisen en pogingen om dit of dat te wijzigen in hun voordeel.
In de praktijk moet je blijven voor een aantal kostenposten overleggen, maar dat is niet echt problematisch te noemen. Je kunt kinderen nu eenmaal niet op twee mutualiteiten inschrijven enz. Er is één ouder die de schoolrekening of het lidgeld van de sportclub zal betalen. Kopietje maken, rekening doorspelen en dat is ook opgelost.
Waar zit het grote voordeel nu ? Dat je niet nog tien of vijftien jaar lang elke maand kunt gaan zitten ruzie maken over ditjes en datjes.

Een sluitende oplossing is echter een illusie. Ik ken iemand wiens ex de kinderen in zijn week bij hem komt afzetten met hun oudste kleren aan... Hoe je als moeder je kind zo kunt vernederen, gewoon om je ex echtgenoot te pesten is mij een raadsel. Ik ken ook een klootzak die het vertikt om de rekeningen voor zijn kinderen te betalen, en de moeder in de praktijk met zowat 100% van de kosten laat zitten.

De grote meerderheid van de mensen is volwassen genoeg om dat op te lossen. Een scheiding maakt dat je elkaar best zoveel als mogelijk gerust laat. Bilocatie helpt om de 'eeuwigdurende oorlog' tussen ex partners te vermijden.

Voor mij is er echter één groot manco aan de huidige regelgeving : er zou in een EOT dienen opgenomen te worden (systematisch) wat er wijzigt als één van de partners verhuist buiten de stad waar de kinderen op moment van de scheiding naar school gaan. Dat laatste zou moeten het criterium zijn.
Toegegeven, dit zou een serieuze beperking zijn voor de ex partners hun individuele vrijheid. Doch eenvoudig op te lossen : diegene die verkiest om naar een andere stad te verhuizen, moet opdraaien voor het transport van de kinderen van en naar school, of afzien van de bilocatie regeling. Dat laatste impliceert dat er terug een onderhoudsgeld zal moeten op tafel komen, dus : op voorhand te bepalen in de EOT.

Volgens mij is co-ouderschap de enige manier om de jarenlange pesterijen te helpen vermijden.
De meeste mannen willen liefst zo weinig mogelijk nog te maken hebben met hun ex. Nogal wat vrouwen willen hun ex partner 'straffen' en maken gretig gebruik van eisen tot alimentatie die ze koppelen aan een virulente afwijzing van dat co-ouderschap. (logisch : dan verliezen ze die laatste mogelijkheid om hem te couilloneren)
En dan krijg je de advocaat, specialist echtscheidingen, en die leeft nu eenmaal niet van EOT's op te stellen en te bemiddelen en dan kom je bij de veldslagen terecht die meestal heel lang duren. Best te vermijden.

Ik vind dat er al verdomd goede redenen moeten zijn, objectief meetbaar liefst, om niet uit te gaan van bilocatie.
Ook ligt er nog een taak te wachten voor de rechtbank op vlak van het sanctioneren van partners die zich bewust niet houden aan de afgesproken regels. Want dat is ook een realiteit.
De wetgever is echter veel te ver gegaan, en een instelling laten tussenkomen in het betalen van achterstallige alimentatie met regresrecht was een voorspelbare mislukking.
Volgens mij kunnen conflicten over achterstallen of onbetaalde rekeningen betreffende de kinderen best laagdrempelig (vredegerecht) aangepakt worden. En om het zo te houden : afzien van rechtsbijstand van advocaten. Laat mijnheer maar zelf tekst en uitleg geven aan de vrederechter waarom hij de schoolkosten bv weigerde te betalen. Of mevrouw de doktersrekening weigert te betalen ondanks dat de kinderen op haar mutualiteit staan. Ze zullen het rap afleren.

ik ken die schrijnende toestanden, maar nogmaals dit heeft niks met onderhoudsgeld voor kinderen te maken.

Mijn Poolse (witte) poetsvrouw heeft constant malheuren in dit land. Ooit met twee vol goede moed naar hier gekomen, beiden een "witte" job, samen een piepklein huisje gekocht om te verbouwen, één kindje.

• man krijg werkongeval, jaar thuis (twee gebroken handen, later blijkt ook nog een gebroken voet, gemist, nochtans had hij het duidelijk gezegd aan de artsen)
• zij krijgt zware last met haar gal - gal verwijderd
• hij krijgt weer een werkongeval (blijvende onveilige toestanden op het werk), weer zijn handen/pols gebroken
• zij krijgt problemen met tumor in haar borst (bleek niet kwaadaardig)
• dochtertje heeft gluten allergie
• buren dienen (ongegronde) klacht in wegens (niet bestaande) bouwovertreding: kosten architect: 5000 euro!!
• man geraakt na maanden 24/7 verplicht werken in burnout
• krijgt van huisarts valium voorgeschreven en moet terug gaan werken
• werkgever zegt dat hij gedronken heeft (niet waar, niet gechecked, liep verdwaasd rond van de Valium) en ontslaat hem op staande voet (9 jaar dienst)
• zij laat verder onderzoek doen en men vreest voor baarmoederhalskanker
• hij kan nu niet doppen, wegens (onterecht) ontslag op staande voet
• zij vreest dat ze haar job als poetsvrouw niet meer full time zal kunnen volhouden
• gaan aankloppen bij OCMW voor tijdelijke ondersteuning: NOPPES want ze "hebben huis".

Wat nu?

Ik ken ook nog iemand in uw geval: echtscheiding (man + kinderen blijven in huis wonen, vrouw gaat weg). Vrouw zoekt via OCMW sociale woning: krijgt NIKS want.... ze heeft toch wel eigendom zeker! Dat dit nog jaren zal duren alvorens het huis verkocht wordt (waar ze geen rechten kan laten gelden) doet niks ter zake.

Maar in uw geval, als het huis leegstaat en jij dakloos, dan is het wel ridicuul om niet in het huis te blijven wonen tot het verkocht is.

Die daar jammer genoeg zeeer laks in reageren...
Politie die daar een grondige hekel aan heeft en klachten probeert te negeren...
Deurwaarders die nationaal zelfs afgesproken hebben om dergelijke zaken bij voorkeur te weigeren vaststellen...

Dit is nog altijd één van de minst goed geregelde facetten van de hele problematiek. Een overeenkomst is maar waard wat ze is door uitvoering. En bij niet-uitvoering is de kans op sanctie echt wel bijzonder klein te noemen. Jammer.

Hoedje af, Strawberry.

ho maar ik vind het ook jammer dat er zo laks wordt omgesprongen met de bestaande wetgeving.
Ik kan er zelf een boek (encyclopedie) over schrijven.
Mijn diepgewortelde haat tegen het Belgische establishment komt daaruit voort. Maar heb geen zin om die zwarte bladzijde uit mijn leven op internet te gooien.

MAAR... de wet bestaat, dat wou ik zeggen. We stappen veel te weinig naar de jeugdrechter. Ik trouwens ook, ik dacht dat altijd alles ging worden opgelost door klacht bij politie in te dienen. daar gebeurt dus niks mee, is enkel bewijsmateriaal. NADIEN : jeugdrechter

Natuurlijk. Dat is bij veel mensen nog altijd een hardnekkige mythe, dat de politie zal 'optreden' tegen de partner die onwillig is om de kinderen mee te geven. Politie zal enkel de klacht noteren, in het beste geval. En in de praktijk proberen ze meestal de klager rap aan de deur te zetten zonder een PV. Nooit op ingaan, eisen dat men de klacht noteert. Goed bijhouden, zo een dossier opbouwen. Er is jammer genoeg geen alternatief voor. Als er dan finaal toch tussenkomst van de jeugdrechter van komt heb je tenminste een stevig dossier. Anders heb je enkel wat gesproken woorden, en die zijn uiteraard niets waard.

Vreemde maatregel...
http://www.standaard.be/cnt/dmf20140327_01043325
Als ik het goed begrijp gaat men vooral die mannen hun rijbewijs afpakken die hun auto voor hun werk nodig hebben...Dan kunnen die niet meer werken...
Dan verdienen die dus geen geld meer...
Is dat niet een exttra probleem dan om dat onderhoudsgeld te betalen ? Kunnen ze niets anders vinden dan iemand broodroven ?
Ik wil mensen die hun kinderen laten zitten niet verdedigen , maar die maatregel is gewoon onnozel.
Men zou in de plaats gewoon beslag kunnen leggen op een deel van hun loon + een boete om het af te leren, teneinde dat onderhoudsgeld uit te betalen.
Als er een loon IS natuurlijk. Want er zijn ook mensen die hun onderhoudsgeld niet betalen omdat ze geen job meer hebben...
Die dan hun rijbewijs afpakken gaat het nog wat moeilijker maken om terug werk te vinden = slechte maatregel.

het gaat om zowel mannen als vrouwen.
en ja, iemand die een rijbewijs nodig heeft én meent onder zijn/haar onderhoudsplicht uit te geraken, kan op deze manier gedwongen worden om toch maar te betalen.

De anderen, die geen auto (meer) hebben of geen werk (meer) hebben of geen zin hebben om te werken, die tref je hier inderdaad niet mee.