Een beetje nuanceren Nyno. Van een psycholoog en pedagoog verwacht ik dit per definitie. De doordeweekse ouder kan zich enkel baseren op ervaring. Pragmatisch. Deze laatste kan een gedragsprobleem enkel vaststellen als het probleem zich stelt.

Van wie is opgeleid mag je toch een toegevoegde waarde verwachten. Of niet soms ?

De wensen van een kind groeien met de leeftijd. Babys geef je affectie en contact zowiezo. De relatie met ouders is dus iets gecompliceerder dan die met personen die het kind pas later kennen. Niet dat een baby geen wensen heeft. Een besnijdenis vind ie NIET leuk bijvoorbeeld.

Ik moet gewoon niet weten van al dat gepampel dat heeft niks te maken met mijn al dan niet gefrustreerde baby tijd, je zou misschien zelf kunnen stellen dat je juist omdat je teveel "verwennerij" moet ondergaan er een degout van krijgt, dat kan een even goeie theorie zijn.

Mee eens Adrian. En met deze verkondig je dan ook een liberaal standpunt: het balang van het individu, een mes dat op zeer jonge leeftijd wel eens aan twee kanten snijdt. Vanaf wanneer ben je moreel verantwoordelijk voor je gedrag ?
Maar, ik ouder van twee tiener-dochters en een tiener-zoon stel ook maar vast dat je een probleem binnen deze context pas vaststelt als ze met het probleem op de proppen komen. Tot op heden heb ik een probleem op dit vlak nog niet mogen meemaken. Gelukkiglijk.
Maar zoals we elkaar begrijpen. De kunst wordt uiteindelijk kinderen vooral mondig te maken. En ervoor te zorgen dat er geen schroom is als ze met een ongemakkelijk gevoel bij pa of ma komen aankloppen. Of bj wie ook.
Rudy.

Affectie is positief voor de ontwikkeling. Dat is al geen theorie meer ondertussen gezien de stand van zaken in richtingen als psychologie en pedagogie.

Reaktie op eerste post: Piemeltje wassen is stout, voorhuidje wegknippen geen probleem. Ik zou zeggen pak de grofste problemen eerst aan.

Ons kinderen hoeven niet te worden behandeld als wij destijds. Tijden, zeden,waarden en normen veranderen.
Toch beter het een en het ander in vraag stellen. Kinderen worden mondiger. Kinderen vinden niet meer dat wat pa en ma vertellen het evangelie is. Die tijd is voorbij vriend.
Waar uiteindelijk deze draad om gaat is hoe een overheid of een gesubsidieerde instantie met de huidige frustraties omgaat.
Laten we dus als vowassenen praten: de oudere pragmatici versus de pas afgestudeerden met boekenwijsheid.
Mijn vaststelling is, uit de praktijk, en ook na lezen in media, dat het jong vrouwelijk welzijnswerk worstelt.

Dat kind heeft nooit om een besnijdenis gevraagd. Je kan evengoed een arm afhakken.

Zo staat dit er wel hé.

een leerkracht is geen pedagoog of psycholoog. een leerkracht is een leerkracht.
denk je dat psychologen en pedagogen zomaar eventjes *vingerknip* kan vaststellen of een kind seksueel misbruikt is? Een psycholoog die dénkt dat hij dat kan, d�*t is een slechte psycholoog. Ge kunt u nl. aardig vergissen, en een vergissing op dat vlak heeft serieuze consequenties.
Blijkbaar moeten professionelen volgens u over een bepaald soort plots ontstane intuïtie beschikken. Die mag niét door vorming ontstaan, want dan verschuilen ze zich achter opleiding. Die plots ontstane intuitie moet er wel in slagen om dingen te zien die een ouder niet ziet, nl. dat een kind seksueel misbruikt wordt. Me dunkt is de ouder nog steeds diegene die het meest ervaring heeft met z'n eigen kinderen. Als dié seksueel misbruik bij hun eigen kind vaak niet eens zien, waarom zou een leerkracht het, zonder enig woordje uitleg, wél moeten kunnen?

waarom steek ik eigenlijk nog moeite in dit soort onnozelheden? :|

je post een tekst waar het NIET in staat.
Er staat NIET: ge aait een kind beter niet.
Er staat: voorzichtig zijn, niet alle kinderen hebben dit graag.
Gele vlaggen staan voor gedragingen waarbij je eerst peilt of het gedrag aanvaard wordt door het kind voor je er mee doorgaat. Het wil zeggen, zoals het er staat: doe dat niet zomaar vanuit het idee dat iedereen dat graag heeft.
En als je merkt dat er geen probleem is, dan kan je daar - natuurlijk binnen bepaalde proporties - mee doorgaan. Je moet geen uren over dezelfde bol blijven aaien natuurlijk. Of 100 keer per dag.
Er staat niet: ge doet dat beter niet.
Dat staat er in die uitgave. Lees ze misschien eens in plaats van dingen uit te vinden.

fokking christ. echt, wat een mongolentoestand.

Ah. Je mening wordt wel ernstig genomen hoor. Ben daar zo goed als zeker van.
Daarbij, dergelijke onderwerpen zijn geen onnozelheden. Vind ik toch. Tenzij voor iemand die een probleem enkel aanpakt als het kalf al verdronken is.
Wat Senso & Co uiteindelijk doen is betuttelingsbeleid. Het gesubsidieerd moralistich vingertje van vadertje Staat die haar citoyens beschouwd als potentiële dommerikken en vindt dat je bij alles best een tekeningetje maakt.

Wat je vertelt is een ander verhaal dan wat de kwaliteitsmedia publiceert naar het publiek.
Prentjes blijven in het achterhoofd hangen.

Maar inderdaad. Het zou goed zijn eens het volledig vlaggensysteem te bestuderen. Moeilijk voor wie weinig tijd heeft.
Probeer eens iets te relativeren. Ik hoop enkel dat als er Sensoa-theorieën worden verspreid binnen een school, ik er als ouder ook van op de hoogte word gebracht.
Idem dito voor wie binnen de welzijnssector werkt, of het nu gaat om de sanitair-verzorgster of de afgestudeerde psycholoog.

Wat niet belet dat ik vind dat ik het spijtig zou vinden dat met dit prentjesgedoe de ouders (per definitie opvoeders) en de ervaren professionals binnen Welzijn zich niet meer zouden kunnen beroepen op intuïtie

De leerkracht is er om kennis over te maken.
De ouder is er om op te voeden.

Zou het kunnen dat de prentjes er niet zijn voor de Westerling ?

Mongolentoestand ? Het verbaast mij dat je zo gemakkelijk berust in wat de overheid je inlepelt.

dat ging, denk ik, over de discussie hier

Het is eigenlijk ver gekomen dat, wanneer je een leeraar een kind over z'n kopke ziet strijken, je in je hoofd plots een gele pedo-vlag moet zien wapperen.

eerder een gele auti-vlag, denk ik zo.

Dat de juf efkes over je kopje wrijft kan nochtans toch zo fijn zijn.